Nadbałtyckie Centrum Kultury w Gdańsku jest samorządową instytucją kultury Województwa Pomorskiego, której zadaniem jest upowszechnianie kultury oraz organizowanie i prowadzenie współpracy kulturalnej województwa z innymi państwami, w szczególności państwami basenu Morza Bałtyckiego.
Jak to dobrze, że neurotyczny okres zacbwytu nad poezją mam już za sobą. Jest tylko paru poetów, do którycb czasem wracam.Pani Irena Jun wspaniale recytowała onqiś wiersze polskicb poetów, ale to było bardzo dawno, pół wieku temu .
Bardzo ciekawy wykład. Jedna drobna uwaga: w 20 min. wykładu Pan Profesor mówi i zmianie nazwy miasta Królewiec na Kaliningrad. Michaił Kalinin nie był gubernatorem Królewca po wojnie. Był Przewodniczącym Rady Najwyższej ZSRR, czyli formalnym "prezydentem", głową państwa ZSRR. Umarł w roku 1946 i wtedy Sowieci formalnie zmienili nazwę tego miasta. Co im zostało do dziś. Dużo mówi to mentalności Rosjan i ich władz. Kalinin bowiem był współodpowiedzialny (jako członek najwyższych władz) za ludobójstwo (głównie obywateli ZSRR) czasów stalinowskich. To także jego podpis widnieje pod rozkazem zbrodni katyńskiej.
Pozdrawiam i polecam oglądać wystąpienia pana profesora. Warto znać i należy poznawać historię mojego miasta rodzinnego. Pan profesor Andrzej Januszajtis bardzo dobrze opowiada o moim mieście Gdańsk. Życzę Panu profesorowi zdrowia i życia jak najdłużej
Anatol France: "Filozof to ktoś, kto jak ci wytłumaczy, o co chodzi, to jeszcze bardziej nie będziesz wiedział, o co chodzi" Ja komentujący sobie na You Tubie: Poeta to ktoś, o kim nikt dotychczas nie mówił, bo następstwem samej lekkiej wzmianki był koniec świata, a teraz chcą poetę wynajmować na pełen etat - Jan Ewangelista przewraca się w grobie
50:59 W kaplicy nie ma juz niestety ołtarza jest z tego co wiem w katedrze w Oliwie , Msza jest co Niedziele o 9.30 , aby zobaczyc kaplice w tygodniu mozna podejsc do sołtysa i z soltysem zobaczyć kaplice .
59:35 Grabina jest w gminie Suchy Dąb Dojazd autobusem z Pruszcza Gdańskiego jest słaby , ludzie od wiosny do końca lata często robią sobie wycieczki szlakiem Bursztynowym i zachaczaja o zamek w Grabinie .
Jak zwykle przyjemnie się słucha. Jadłam u nich rybną. Była dobra, ale nie rewelacyjna. Jadłam też bigos - wielki plus dla niego. Szkoda, że się przenieśli i nie zdążyłam spróbować dań głównych.
Zdjęcie planszowe. Wyobraźcie sobie Januszajtisa z dużymi oczami od brwi do polików. Jakby takie duże gały miał, cały oczodół jest okiem a Januszajtis jest Cherubem kosmitą ufo, Żydem ze wschodu.....😮
Panie Profesorze, jak zawsze wspaniała opowieść. Szkoda, że już koniec cyklu, liczyłem jeszcze na opowieść o zamku w Tczewie. Może kiedyś znajdzie Pan chwilę na zajęcie się tym tematem.
W kwestii wydarzeń dotyczących miasta Lęborka w latach wojny trzynastoletniej pozwolę sobie na sprostowanie: nie wchodząc w dyskusję o tożsamości narodowej Lęborszczan z tego okresu (raczej uważali się za mieszkańców Prus), dołączyli oni do antykrzyżackiej opozycji i powstania zbrojnego przeciwko Krzyżakom. Po wybuchu wojny Związek Pruski oddał się pod opiekę i pod panowanie Króla Polskiego, a Rada Gdańska w porozumieniu z Królem przekazała do odwołania Lębork i Bytów pod zarząd księcia Eryka Pomorskiego, pozostawiając w mieście gdański garnizon (czyli części Związku Pruskiego). W 1459 roku po śmierci Eryka Pomorskiego i objęciu władzy przez Eryka II, obawy o bezpieczeństwo miasta podczas tego konfliktu powróciły, (porzucono nawet organizację jarmarku św. Jakuba w obawie przed zdradą) a niektórzy rządcy Lęborka planowali przekazanie miasta krzyżackiej załodze Chojnic, co poskutkowało wyrzuceniem burmistrza Wawrzyńca Senftoppa z miasta. Problemy księcia pomorskiego Eryka II nie miały przy tym końca - zakon próbując wywrzeć wpływ na nowym władcy dokonywały wypraw łupieżczych na teren księstwa Słupskiego, a 18 września 1460 roku załogi krzyżackie z Chojnic, Gniewa i Nowego obległy Lębork grabiąc jego okolice. Siły krzyżackie przepuściły do miasta przybyłe na odsiecz wojska Eryka, a ten po wkroczeniu do Lęborka przyrzekł mieszkańcom wierność Królowi Polskiemu, lecz następnego dnia... wygnał gdańskich obrońców i przekazał Lębork krzyżakom - mimo protestów mieszkańców i propozycji sfinansowania wykupu wziętych podczas krzyżackich grabieży jeńców. Dopiero wówczas po klęsce Zakonu ziemia lęborsko-bytowska pozostała formalnie własnością Króla Polskiego z wpływem, albo raczej pod faktycznym zarządem Księstwa Zachodniopomorskiego.
Wszystkiego najlepszego dla pana,panie profesorze. Jest pan bardzo dobrym człowiekiem. Życzę panu co najmniej 200,lat. Szkoda że brakuje takich ludzi w Gdańsku
Lepiej niech Pani zajmie się prawdziwą filozofią. Filozofia to nauka która szuka i bada PRAWDĘ. Urojone ideologię zachowa dla siebie i zacznie posługiwać się językiem polskim w sposób logiczny, przecież on taki jest nie tylko logiczny ale stworzony po to aby ściśle każdy człowiek mógł wyrażać swoje myśli. Używacie tylko słów polskich ale tam nie ma treści.
Mam nadzieję że epoka Pana Profesora będzie trwać jak najdłużej....!!! Kto, jeśli ona się skończy, będzie uświadamiał naszych urzędników o konieczności przywracania historycznych nazw ulic, miejscach godnych odrestaurowania czy znaczeniu poszczególnych obiektów historycznych na mapie Polski czy Europy......? Nie ma w Gdańsku osoby, nawet wśród zawodowych historyków, która posiadałaby tak gigantyczną i szczegółową wiedzę o każdym zakamarku, kamienicy czy ulicy Gdańska i która potrafiłaby godnie zastąpić Pana Profesora w jego najpiękniejszych historycznych opowieściach o naszym grodzie... Tak więc Panie Profesorze!! Ogromna prośba - 200 LAT !!!!!!!!!
Uwielbiam wykłady pana profesora. Niesamowita wiedza, sposób przekazu rzeczowy spokojny sprawia że z olbrzymią przyjemnością słucham pana profesora i chłonę wiedzę. Dziękuję bardzo za cudowny przekaz i pozdrawiam wielką osobowość jaką jest pan Januszajtis. Duży ukłon ❤
Dodam komentarz do własnej opinii. Druga gitara robi robotę. Jako trio brzmi dobrze, a jako kwarter to czysta poezja. Choć Pan Michał gra wstawki, ale robi to elegancką robotę!!!
