Cok tesekkur ederim bebegim bu cidden cok guzell sana olan sevgimi nasil tarif edebilirim bilmiyorum ama her zaman beni mutlu etmeyi basariyorsun ne kadar muhtesem birisin sen, basima gelmis en muhtesem en guzel en iyi kalpli en salak en enayi dostumsun seni seviyorum sapsalim😽😽😽😽😽😽😽😽
Seni gerçekten çok seviyorum ve benim için çok değerlisin kalbim. Aşıri özelsin ve benim için büyük bir şanssın gerçekten. Beni yarı yolda bırakıp gidenler oldu,arkamdan bıçaklayanlar,arkadaşım olup arkamdan konuşanlar oldu. Ama sen böyle yapmadın. Her zaman yanımda oldun,her zaman destekledin,ağladığımda güldürdün,motive ettin,beni iyi hissettirdin her zaman. Bir kez bile kavga ettiğimizi hatırlamıyorum. Uzun zamandır arkadaşız ve umarım devam eder arkadaşlığımız. Ne diyeceğimi bilemiyprum ama her zaman seni seveceğimi ve destekleyeceğimi,yanında olacağımı unutma. Sana fazlasıyla bağlandım. Ve seni kaybetmek istemiyorum💜
AYY AŞIK OLDUMM HİKAYE AŞŞIRI DADLUU ULANN HOBİM DE AYRI TATLIIŞŞŞ Aslında ben Bangtan dan bias seçemiyorum hep arada kalıyorum ama çoğunlukla hobi ve jin arasındayım biasım sorulduğunda da hobi ve jin diyorum genelde ve ikisinin de hikayeleri ço kaz oluyor heleki hobimin çok az oluyor. Onun hikayelerini görünce çok mutlu oluyorum ellerine sağlık çok güzell ve DADLUŞŞ OLMUŞŞ AYNI SEN VE HOBİŞİM GİBİİİİ💞💞💞💞💞💞
❗DİKKAT❗J-Hope'u hikayede Hoseok olarak yazdim❗ ⭐Sadece kurgudur ⭐Oppacı değilim ⭐Müzikle okuyun lütfen ⭐Yazım yanlışı varsa özür dilerim Min Yuna~18 yaşında Jung Hoseok~18 yaşında ^Hikaye^ Aklımın karışık olmasıyla beraber yatakta yatmaya devam ettim. En sonunda telefonumu komidinden alıp saate baktım. Dokuz olmuştu ve bir saate evden çıkmam gerekiyordu. Acele etmeden üstümü değiştirdim. Çantama kitaplarımı ve lip balm gibi lazım olan eşyalarımı koyduktan sonra evden çıkıp otobüs durağına gittim. Gelen otobüse bindiğimde birkaç durağın ardından hemen indim. Yürümeye üsendiğimden her zaman otobüse binerdim. Durağın hemen arkasında bulunan pastaneye girdim. Kendime bir simit ve ayran alıp bir masaya oturdum. Simitimi biraz hızlı ama bir o kadar da sakin yiyordum. On beş dakikanın ardından elimdeki boş ayran kutusunu ve peçeteyi çöpe attım ayağa kalkıp. Telefonuma gelen mesaj ile hafif koşar adımlarla okula girdim. İlk iki dersin boş olması avantajıyla geç gelmiştim bilerek okula. Sınıfa girdiğimde sınıftakiler yeni yeni gelmeye başlamıştı. Rahat bir şekilde sırama geçerken Haewon'un kafasına bir tane geçirdim Yuna:"Kızım sen salak mısın? Hani nöbetçi hoca gelecekti?" Haewon:"Ne yapsaydım? Sınıfa geldim,çabuk sende gel mi yazsaydım?" Ona boş bakışlarımı gönderirken kafamı evet anlamında sallamıştım. O ise omuzlarını silkmek ile yetindi sadece. Bir süre camdan dışarıyı seyrettikten sonra kafamı Hoseok'un olduğu tarafa çevirdim. Onu seviyordum. Ama fazla utangaçtı. Bu yüzden ona açılamıyordum. İçimden "keşke bu kadar utangaç olmasa" diye geçirirken kafasıni benim olduğum tarafa çevirmesiyle göz göze geldik. Ya camdan dışarı bir şeye bakıyordu ya da bana. Fakata iki üç saniyeden fazla bakamazdı bana. Şimdi ise saniyelerdir birbirimize bakıyorduk. Haewon'un beni dürtmesiyle bakışlarımı Hoseoktan çekmek zorunda kalmış ve Haewon'a bakmıştım. Kulağıma doğru eğilip fısıldamaya başladı Haewon:"Sana niye uzun uzun bakıyor bu çocuk? Ayrıca okulda en popüler kızsın. Onca yakışıklı erkek var. Gidip onlarla sevgili olsana" Yuna:"Saçmalama Haewon. O da yakışıklı ve her şey dış görünüş değil. Utangaç ama elimizden bir şey gelmiyor" Bunun üstüne bir şey diyememiş ve geri çekilerek konuyu değiştirmişti. Sohbet sarsa ds aklım biraz olsun Hoseokta kalmıştı. Beni izlediğini biliyordum ancak utangaçlığı yine tutmasın diye ona bakmamak için çaba sarf ediyordum Haewon:"Şimdiki ders ne?" Yuna:"Edebiyat. Ödevi yaptın mı?" Haewon:"Ödev mi vardı? Ne ödevi? Bana verir misin?" Yuna:"Çok beklersin" Haewon:"Ya! Hoca beni bitirecek ödevi yine yapmadım diye,lütfen" Yuna:"Üzgünüm ama hocanın gözde öğrencisiyim. Aynısını geçirirsen anlayacaktır,gözünden düşemem hocanın" Haewon:"Aynılarını geçirmeyeceğim,söz" Aslında biraz daha ısrar ettirmeyi düşünüyorum ama dayanamayıp ders kitabını çıkarttım ve ona verdim Teneffüs zili çaldığında ödevi daha yeni bitirmişti. Hava sıcak olduğu için dışarı çıkmak istemedim. Onun yerine yan sınıflardaki en yakın olduğumuz arkadaşlarımızin yanına gittik. Mina,Eun,Byeol,Jung,Jae,Woojin,Han. En güvendiğim kişilerdi. Lisenin başından beri beraberdik. Popüler olduğum için kızlardan beni kıskanan veya popüler olduğum için takılamk isteyenler vardı. Bu yüzden bana hediye alıp duruyorlardı. Pek istemesem de alıyordum mecbur hediyeleri. Ama genel olarak bir çevrem vardı. Hepsini de seviyordum. Alt sınıftakielre ablalık yapıyordum,erkek-kız karışık çok yakın olduğum kişiler vardı yaşıtlarımdan. Mutluydum Haewonla sınıfa girdiğidme en arka sırada oturan Jae'nin yanına uçarak oturduğumda kolunun altına aldı beni. Ardından diğer altılı geldi yanımıza. Grup şeklinde oturmuş sohbet ederken konu Hoseok'a geldi Jae:"Şu sizin sınıftaki Hoseok var ya" Haewon ve bana bakarak konuştu demişti bunu Yuna:"Evet?" Jae:"Seni seviyormuş" Haewon:"Oha harbi mi?" Byeol:"Sen nereden duydun?" Han:"Jung,Eun ve Mina ile kantine gidiyordum. Senin hakkında konuşuyorlardı. O sıra duyduk dördümüz" Han ile Byeol'a baktığımda sırıtıyorlardı Yuna:"Ne gülüyorsunuz?" İkisi birbirine bakıp daha çok güldükten sonra bana döndüler Han:"Düşünsenize,Hoseok'un Yuna'nın peşinden koşacağına Yuna'nın Hoseok'un peşinden koşacağı. Sevgili olsalar bile. Hatta evlilik teklifini Yuna bile yapabilir" Yuna:"Aşırı komik" Teneffüsü böyle sohbet ede ede geçirirken en sonunda sınıflarımıza dağıldık. Defterimi çıkartıp masaya koydum. O sırada hoca geldi sınıfa. Göz göze geldiğimjzdr ikimiz de hafifçe birbirimize gülümsedik. Hoca defteri doldururken kafasını kaldırıp bana baktı Sejeong:"Yuna,ödevleri sen kontrol eder misin?" Yuna:"Edeyim hocam" Defterimden rastgele bir sayfayı açıp elime uçlu kalemimi aldım. Sıra duvar kenarına gelmişti. İlk sırada Hoseok ile Suga oturuyordu. Önce Suga'nın ödevini kontrol ettim. Eksik olmasına rağmen artı atmıştım. Onunla da yakın sayılırdım sonuçta. Hatta onların ruptan tek konuştuğum kişi oydu. Beni kardeşi yerine koyardı hep. Hoseok'un ödevini kontrol ederken kafamı hafif kaldırdım ve göz göze geldiğimize gözümü kırpıp gülümsedim. Gözleri biraz irileşse bile kendini hemen toplamıştı. Hızlı bir şekilde diğerlerinin de ödevlerini kontrol ettikten sonra kağıdı hocaya verdim Sejeong:"Teşekkürler canım" Gülümsedim. Hoca bütün öğrencilerine samimi bir şekilde yaklaşsa da anlamadığim bir şekilde bana anne gibi davrandığını hissederdim. Ama bu hoşuma gidiyordu hep Dersin ortasındayken dikkatim biraz dağılmıştı. Haewon'a baktım. Hocayı dinliyordu ama onun da dikkati dağınık gibiydi. Yine de kendini derse vermeye çalışıyordu. Sınıftakilere göz gezdirdim. Kimi uyuyordu,kimi dersi dinliyordu. Ancak sınıfın sessizliğini bozan Lily ve Baekhyun oluyordu. Hararetli hararetli ne konuşuyorlardı merak ediyordum ama bir o kadar da rahatsız ediciydi sesleri. Hoca bir anda bağırınca yerimden sıçrayıp bakışlarımi hocaya yönelttim Sejeong:"Lily ve Baekhyun! Kaç saattir şurada gözünüzün içine bakıyorum susun diye! Bir insan hiç mi anlamaz bir şeyi,hiç mi bilmez nerede susulması gerektiğini? Baekhyun,Hoseok ile yer değiştir" Lily:"Hocam,hayır ya" Sejeong:"Lafımi ikiletmeyin!" Baekhyun yerinden istemeye istemeye de olsa kalkıp Suga'nın yanına oturdu. Hoseok, Baekhyun'un aksine hem istekli hem de isteksiz bir şekilde Lily'nin yanına oturdu. Sol tarafta Hoseok sağ tarafta ise Lily oturuyordu İlk ders bitince rahat bir nefes verdim. Hoca yer değişikliğinden sonra ders boyu ister istemez sinirli bir ifade ile derse devam etmişti. Bu yüzden bende biraz gergindim. Hoseok arkadaşlarının yanına giderken sınıfa Jung,Jae,Byeol ve Mina geldi. Birde Hwang geldi. Yüzümde kocaman bir gülümseme oluştu Haewon:"Diğerleri nerede?" Byeol:"Kantine gittiler" Jung:"Beğenemedin mi bizi? Üzüldüm,gidiyorum ben" Jung yapmacık bir üzüntü ile konuşurken bu haline gülmüştük. Haewon gülümsese bile bunu az çok ciddiye aldığını anlamıştım. Bu aralar Jungdan hoşlanmaya başlamıştı ve bu gözümden kaçmamıştı. Ondan hoşlandığını yavaş yavaş kabulleniyordu. Yoksa pat diye gelir söylerdi bana Haewon:"Hemen alınıyorsun sen de" Jung'un sahte üzüntüsü yerine rahatlamışlık hissi yayılıyordu yüzüne. Hemen beni kenara ittirmesiyle yanıma oturdu ve kolunun altına aldı. Hwang ise fırsattan ziyade saçımı bozmaya başladı. İlk başta sinirlensemde gülmeye başlamıştım. En sonunda Hwang saçımı dağıtmayı bırakmış saçımi düzeltmeye çalışıyordu. Onu seviyordum. Bu aralar yakınlaşmaya başlasakta bana fazla güven veriyordu. Kapıdan birinin girmesiyle gözüm oraya kaydı. Hoseok parıldayan gözlerle girmişti sınıfa. Maske taktığından yüz ifadesini görememiştim. Ama beni bu durumda görünce suratı asılmıştı. Bundan eminim Öğle arasında Hwang'ın ve Haewon'un yoğun ısrarları sonucu kantinden yemek alıp dışarı çıktık. Sessizce yemeğimizi yemiştik. En son Haewon'un bitirmesi ile ayağa kalkmış bahçeyi turlayacağımız sırada yanımıza alt sınıflardan tanıdığım Soyeon geldi Soyeon:"Yuna abla,senin katında kavga var galiba. Daha doğrusu zorbalık olayı. Gidip baksan iyi olacak. Olay senle alakalı bir şey" Her ne kadar şaşırsam da vakit kaybetmeden koşarak sınıfın katına geldim. Arkamda ise Soyeon,Hwang ve Haewon duruyordu. Kalabalığın içine doğru yürürken bakışlar beni bulmuştu. Herkes yanındakine bir şeyler fısıldıyor ve beni gösteriyorlardı. En sonunda kalabalığın oluşturduğu çemberin içinde durduğum zaman yerde duran yırtılmış fotoğraf parçaları,sinirli ve üzgün duran Hoseok,aşırı sinirli duran Suga ve Taehyung duruyordu. Tabiki baş rolümüz Bakhyun ve Lily. Arkalarında ise ekibi vardı. Elinde tuttukları pankartta "Okulun eziği okulun en popülerini seviyor. Acı verici" yazıyordu. En alta da bu sabah Hoseok ile bakıştığım resim duruyordu. Ben duygusuz bir şekilde dururken o bana aşk dolu bakıyordu. Bunu fark etmeyecek kadar aptaldım galiba. Ben öylece etrafa bakarken Jang,Jae,Han,Mina,Eun ve Byeol da geldi. Kızlar Lily'nin,erkekler ise Baekhyun'un ve diğer iki erkeğin yanına gidecekken onlari durdurdum. Aslında iyi bir dayaktan geçirseler iyi olacaktı. Ama disipline gitmelerini istemiyordum. Hem de son senemizken
Yuna:"Sizin amacınız ne ya? Seviyorsa seviyor. Bunun için dalga geçip herkese duyurmanız mi gerek? Çocuğun maskesini de elinden almışsınız birde. Gerçekten tam bir ergensiniz" Lily:"Bunu yapmasam içim rahat etmeyecekti. Sende sözde popüler ve alçakgönüllüsün. Aslında içinde tam bir vahşilik,karaktersizlik yatıyor. Bunu okula duyurmalıydım" Yuna:"Sevgilin varken en yakın arkadaşım dediğin insanla yatan sensin. Bu durumda karaktersiz olan kim oluyor?" Bu lafımın üzerine birkaç kişiden oolamalar yükselmişti bile. Herkes şaşkınca Lily'ye bakıyordu. Hwang ve Jae bana destek vermek istercesine omzuma dokunurken son bir kez daha konuştum Yuna:"Keşke bunu senin gibi bir karaktersizden öğreneceğime gidip kendisinden öğrenseydim bunu. Ama sen böyle saçma sapan oyunlarına devam et. Biz de anca keyifle köşeden izleyeceğiz seni" Daha fazla bir şey demeden ayrıldım oradan Nereye gideceğimi bilmiyordum. Neyseki bahçeye tam çıkmıştım ki birinin bana seslenmesi ile durdum. Arkama dönüp baktığımda bunun Hoseok olduğunu gördüm. Kapının önünden çekilip bahçede durdum. Kısa sürenin ardından önümde durdu. Derin bir nefes aldıktan sonra konuşmaya başladı Hoseok:"Bak biliyorum,belki beni sevmiyorsun beni istemiyorsun. Lily olayi fazla abartmış olabilir. Ama seni srviyorum gerçekten. Hemde uzun zamandır. Bu kadar utangaç olmamın sebebi duygularımı fazla açıklamıyor olmam. Ama eğer benimle çıkarsan bu durumdan da çıkarım. Bunu karşılık yani bir teklif olarak görme. Sadece seni çok seviyorum. Arkadaştan da öte. Benimle çıkar mısın?" Umut dolu bakışlarla bana bakarken gülümsedim ve evet anlamında kafamı salladım. Ona sarıldığımda anında o da bana sarıldı. Geriye çekildiğim zaman geri okula girdik. Yan yana yürürken hiç çekinmeden elimi tuttu. Buna şaşırsam da mutlu olmuştum. Karşıdan gelen Jung ve Haewon ikilisinin mutlu bir sekilde birbirlerine yapışık şekilde yürümesi beni daha fazla mutlu etmişti. İkimizde sevgilililerimizin ellerini bırakıp birbirimize sarılmış ve çocuk gibi hoplayip zıplamaya başladık. Biz böyle yaparken diğerleri geldi. Hwang gelip omzumdan tuttu. Hoseok'a baktığımda pis pis bakıyordu ikimize Hwang:"Onları müdüre söyledik. Uyarı aldılar. Bir dahakine uzaklaştırma alacaklarmış" Jung:"İyi bari kurtulduk şunlardan" Han:"Hayırli olsun çifte kumrular" Byeol:"Of açım,kantine gidelim" Onlar kantine giderken Hoseok ve ben en arkada yavaş yavaş yürüyorduk. İçimdeki anlık istek ile yanağından öptüm ardından elini tuttum. Tepkisizce yürürken Hwang bize döndü ve bana göz kırptı Hwang:"Bu kizı üzersen karşında beni bulursun" Bu dediğine karşılık öpücük attım sadece Hoseok:"Beni bir daha öpsene. Dudağımdan ama" Yuna:"Saçmalama,okulday-" Daha cümlemi tamamlayamadan dudağıma kısa ama etkili bir öpücük bırakmıştı bile ~Son~
ben sınıfın dert dinleyicisiyim bu nedenle hepsinin tavırlarını biliyorum. sınıftaki herkes en az bir kere bana dert anlattı. ben onlara bir kere bile anlatmadım R dışında, ve sanırım onlara anlatmama sebebim iyi larşılamıycaklarını benim sorunlarım olduğu için benimşe dalga geçeceklerini bildiğimdi. oydaki ben onlarla adla dalga geçmedim.
@@Dahyunoloji_AyMina_Querencie evet ve bu beni yıktı artık, ama sınıfta R oomasaydı ben yine çok lötü plırdum. ama en utanç verici anım sınıfın ortasında ağlamamdı. onların her ağlamasında yardım etmiştim, ve onlar sınıfın ortasında ağladığımda bile bir şey yapmadı o canım ingilizce öğretmenim ilgilendi benimle.
@@Dahyunoloji_AyMina_Querencie evet ağlamak utanç verici değil ama o gün kimsenin bana yardım etmemesi kırmıştı. o ginden sonra kimse gelip bana derdini ablatmadı R dışında ve o anlatsın öünlü onunla konuşmak beni rahatlatıyo. o gin her şey üst üste gelmişyi ve arkamda oturan çocuk ve R benle dalga geçiyolardı. ve ailem o gin mutlu günler yaşamıypdu. etkesi galiyle bana da vuruyodu. R o gin kalbimi kırdı ama o benim gibi biriydi ama sanırım erkeklerle daha iyi anlaşoyo tabii ki bu normal.
@@justm1here. yaşadığın şeyler gerçekten cok zor olmalı. Seni hemen hemen anlıyor sayilabilirim. Bu insani cok uzuyor ama unutma ki her karanlikta bir isik vardir ve dogru insani bulmak fazla zor degil
