Παιδιά..δεν διακρίνετε μάλλον τόν χορευτή..η δάσκαλο πού ερμηνεύει σωστά το ρυθμό..κ άλλο ένας πού έχει σουρωσει..κ αλλο ένας πού είναι καψούρα..κ αλλο ο Γκλετσος..κ. Ο πατέρας μου το χόρευε μέ τό ποτήρι στό μέτωπο... Ολοι βγάζουν τη ψυχή τους...κ το. Καημό τους..κ είναι καλύτερα.. Να μήν είναι τυπικό.. Οπως το συρτάκι ας πούμε.. Το.Μαθαίνεις κ μετά βάζεις λίγο τή δική σου πινελιά... Μήν σχολιάζετε άσχημα...ηταν πολύ ωραία.. Αλλά όχι τού γούστου σας ίσως.. Πάντα μέ καλή προαιρεση εννοείται... Κι εγώ γουστάρω τό Μητροπανο οταν τό χόρευε... Αλλά είναι προσωπικό πλέον.. Ολοι οσοι χορεύουμε.. Ειναι έκφραση συναισθηματος..κ το σεβόμαστε.. Θυμάστε κ το. Μεταξοπουλο... Τό Σειληνο.. τό Κουρκουλο.. Το Τσαρούχη... Καλή διασκέδαση...κ πολύ χιούμορ... 😉
