Kastalia Το κανάλι που φιλοδοξεί να ασχοληθεί με αγάπη και σεβασμό με το θέατρο, τις ελληνικές ταινίες, τον κινηματογράφο γενικώς αλλά και την ιστορία. Την ιστορία της Ελλάδας, αλλά κυρίως της πόλης μας, της Αθήνας.
Στα κόκκινα φανάρια ήταν πολύ καλή η Τζένη Καρέζη. Τώρα η Λόλα όντως είχε υποκριτικά κάποια θέματα στις ερμηνείες όλων. Πάντως θα συμφωνήσω ότι η Καρέζη στα δραματικά της δεν ήταν τόσο καλή όσο η Βουγιουκλάκη. Επίσης στα κόκκινα φανάρια εκπληκτική κατά την γνώμη μου ήταν και η Ανουσάκη, ενώ η Χέλμη μπορώ να πω ότι είχε πολλές υπερβολές που έβγαζαν κάπως αστείο τον ρόλο της. Δεν είναι τυχαίο ότι η γνωστή φράση χρησιμοποιείται σήμερα για να "γελοιοποιήσει" τις συμπεριφορές αυτές. Πολύ ωραία η κουβέντα σας, χαλαρή και ανέμελη. Ωραία ιδέα!!!!
Πάρα πολύ ωραίες κουβέντες και με πολύ ωραίες παρατηρήσεις.Αν και φαντάζομαι ότι δεν θα σας ενδιαφέρει ιδιαίτερα, και δεν γνωρίζω αν το έχετε κάνει, θα ήθελα να μιλούσατε και για την Κλάρκ φίλμ και γύρω από τις ταινίες του Ξανθόπουλου.Το αναφέρω όχι μόνο ως θαυμαστής του Ξανθόπουλου αλλά και ως ρόλους άλλων μεγάλων ηθοποιών.Όπως Παντελής Ζερβός, Μάνος Κατράκης, Ελένη Ζαφειρίου και πολλών άλλων...
Πώς αλλάζουν τα πράγματα. Μια ταινία ΑΠΟΤΥΧΊΑ μετά από δεκαετίες να μπαίνει στο πάνθεον των 20 καλύτερων ταινιών του ελληνικού κινηματογράφου. Και δένει είναι η μόνη. Ας πάρουμε τον ΔΡΆΚΟ του Κούνδουρου, αποτυχία στα εισιτήρια η καλύτερη ίσως ελληνική ταινία. Η επιτυχία στο ταμείο δεν είναι το απόλυτο κριτήριο της επιτυχίας.👏👏👏💖🍓
Θα μπορούσε να ολοκληρώνει την σκέψη του. Καλεσμένος ηταν κι όχι ατακαδόρος. Χάθηκε και η ευκαιρία να μάθουμε και να κατανοήσουμε κάπως τη "δουλειά" από μέσα. Ευελπιστώ σε επόμενη προσπάθεια.
Ανδρονικε τι επισταμενη ερευνα,τι δουλεια,τι λεπτομερειες!ποσο μας ταξιδευεις -στο χρονο-μας εμπλουτιζεις,μας διευρυνεις τους οριζοντες.Προσωπικα ταξιδευω στο χρονο κυριως οταν αντιπαραβαλλεις λεωφορους,δρομους,στενακια,πλατειες,κτιρια,μονοκατοικες του τοτε με το σημερα.Οταν τα βαζεις διπλα-διπλα,το τοτε με το τωρα,το ταξιδι γινεται συναρπαστικο.Σε θαυμαζω πολυ!
λιγο ασχεο αλλα ως πληροφορια για τους φιλους. Ας ακουσουν το Ηχογραφημενο ''το αυγο'' με τον ανεπαναληπτο ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΟΡΝ. Υπαρχει στο yt. Θα εβαζα λινκ αλλα μαλλον απαγορευεται ;
Η πιο δραματική και καλύτερη στιγμή της Αλίκης είναι το "Ταξίδι" με τον Κούρκουλο, απλώς η ταινία έβγαλε μία διαφορετική Αλίκη η οποία δεν ταίριαζε στην εικόνα που προέβαλλε μέχρι τώρα στο κοινό. Η Καρέζη ίσως είχε κάποιο overacting στις ερμηνείες της, ήταν όμως οι συγκεκριμένες δουλειές που προέβαλλαν αυτό το στοιχείο (Μαντώ Μαυρογένους, Κοντσέρτο για Πολυβόλα κλπ.)
Υπέροχη δουλειά αγαπητέ Ανδρονηκε όπως πάντα. Μόνο μια υποσημείωση, στην ταινία του Χίτσκοκ με τον Κάρυ Γκραντ δεν είναι η Γκρέις Κελυ όπως αναφέρεις, αλλά Ευα Μαρυ Σαιντ.
...είναι έτσι όπως τα λες, κ στα 54 μου, όταν ξανά βλέπω δύο συγκεκριμένες ταινίες του, βασικά καλησπέρα σας κ καμικάζι αγάπη μου, απλώς αναγνωρίζω ψήγματα της νιότης μου, δεν ταυτίζομαι. χαιρετισμούς...
Η λέξη " ECU, " προέρχεται από το λατινικό scutum "ασπίδα". Αυτή η ετυμολογία είναι κοινή με το εσκούδο που συναντάμε στην Πορτογαλία και την Ισπανία. και αργυρό σκούδο της Bενετίας.<> Κατά τη διάρκεια των συζητήσεων για τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού νομίσματος το 1979, ο πρώτος όρος που επιλέχθηκε, αρχικά ήταν ECU, έφερε παλιές αναμνήσεις στους γαλλόφωνους ( που είχαν νόμισμα το Εcu για μερικούς Αίωνες ,) αλλά, τελικά, με πρωτοβουλία του Γερμανού Καγκελαρίου Kohl, το όνομα του η ευρωπαϊκή νομισματική μονάδα που επιλέχθηκε ήταν το ευρώ επειδή στη Γερμανία, το όνομα αυτού του νομίσματος θα προφερόταν "ein Ecu", ομοφωνικά κοντά στο "eine Kuh" ( προφορά - άϊνε κού ) = μια αγελάδα. <> Και σήμερα Σκούτερ ονομάζουμε το μοτοποδίλατο που προστατέυει τον αναβάτη απο τα νερά και τις λάσπες.
Χαίρε Ανδρόνικε. Συνεχίζει η ενδιαφέρουσα κουβέντα και θα υπάρξει και συνέχεια καθώς φαίνεται. Μήπως στην συνέχεια η στο μέλλον, να ακούγαμε από εσάς και τους δύο, ποιες κατά την γνώμη σας θεωρείται τις καλύτερες ελληνικές ταινίες στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου, είτε κλασικές είτε κωμωδίες, ιστορικές κλπ. όλες οι κατηγορίες δηλαδή και γιατί. Αναμένουμε με ενδιαφέρον την συνέχεια.
Τωρα που αρχισα να βλέπω παλιες ξενες ταινίες εχω παρατηρήσει οτι οι δικοι μας σεναριογραφοι έκλεβαν ιδεες και τις αλλαζαν .Οσο για τους ανδρες που επαιζαν κ λιγο τους σκληρούς ειχαν μιμηθει την τεχνικη του Μαρλον Μπραντο που ηταν κ αυτος που ξεκινησε την επανάσταση στον κινηματογραφο .Εκπληκτικος ηθοποιος κ οι δικοι μας παντως καλα τα καταφεραν.Ευχαριστουμε για το βιντεο
Ανδρόνικε θαυμάσιο αφιέρωμα όπως πάντα. Ο Δημήτριεφ έπαιξε επίσηςωστον "ουρανοκατέβατο" με τον Φωτόπουλο. Έκανε τον απατεώνα χαρτοπαίκτη παρέα του Μαλλιαγρού.
Καλησπέρα σας κ. Τσιβλερη. Ενδιαφέρουσα η κουβέντα σας με τον κ. Δράκο. Ενδεχομένως να το είχατε αναφέρει και οι δυο στη συζήτηση σας, αλλά θα ήθελα να σας ρωτήσω αν είχατε δει στο θέατρο την Βουγιουκλακη, την Καρέζη, τον Κούρκουλο ή τον Παπαμιχαήλ, σε ποια θεατρικά έργα και τι εντυπώσεις σας άφησαν; Σας ευχαριστώ πολύ!
Εγώ προσωπικά έχω δει μόνο τον Κούρκουλο και οι εντυπώσεις μου είναι πως, όταν το έργο του πήγαινε περισσότερο (Ψηλά απ' τη γέφυρα) οι επιδόσεις του ήταν εξαιρετικές. Στα υπόλοιπα (Ανταπόκριση, η φωλιά του κούκου) το πάλευε παλικαρίσια. Τον Παπαμιχαήλ τον έχω δει σε επιθεώρηση, οπότε δεν μπορεί κανείς να βγάλει συμπεράσματα. Τους έχω δει (ακούσει) όμως όλους σε κινηματογραφημένες (ηχογραφημένες) παραστάσεις.
@@kastalia8812, Σας ευχαριστώ πολύ για την απάντηση! Ίσως ένα ενδιαφέρον βίντεο για το μέλλον να ήταν μια συζήτηση σας με τον κ. Δράκο για ηθοποιούς του παλιού ελληνικού κινηματογράφου που ενδεχομένως να είχατε προλάβει να τους δείτε να παίζουν στο θέατρο, σε ποια έργα έπαιξαν και τι εντυπώσεις/αναμνήσεις άφησαν στον καθένα σας… Και πάλι ευχαριστώ!
Αποφύγαμε να το κάνουμε, διότι, ενώ τους προλάβαμε όλους, είδαμε μόνο κάποιους. Κι έτσι θα προδίδαμε τις προσωπικές μας συμπάθειες και αντιπάθειες και δεν είναι αυτό το θέμα των βίντεο.
Κατά τη γνώμη μου, μια κορυφαία ερμηνεία, είναι αυτή του Νίκου Σταυρίδη, στα κίτρινα γάντια. Παίζει με όλα τα μέσα κι όχι μόνο με τη φωνή του. Πρόσωπο, βλέμμα, εκφράσεις, κίνηση, σώμα, ανάσες, τα πάντα συμμετέχουν.
@@riemann9326 Δεν πειράζει, την αγαπάμε και την εκτιμάμε τώρα. Σε όλη την διάρκεια της ταινίας, έχω την αίσθηση ότι ο πρωταγωνιστής δονείται συθέμελα, από το συναίσθημα της ζήλειας που τον κατακλύζει. Σαν να μην μεσολαβεί η οθόνη. Δεν το βλέπεις απλά σαν θεατής, το βιώνεις κανονικά. Πόσο τεράστιο ταλέντο χρειάζεται, για να πετύχει κάτι τέτοιο ένας ηθοποιός.
Δε, 26 Αυγ 2024 -- Εκκλησία μετατράπηκε σε ρινγκ εν ώρα γάμου, τη στιγμή που ακούστηκε το «η δε γυνή ίνα φοβήται τον άνδρα» η νύφη πάτησε το πόδι του γαμπρού, και ακολούθησε μάχη. Ο γαμπρός γύρισε προς το μέρος της νύφης χτυπώντας την στο πρόσωπο όταν εκείνη τον πάτησε. Μάλιστα, η νύφη λιποθύμησε.
Σας ευχαριστούμε κ. Ανδρονικε για τις γνώσεις που μεταδίδετε σε όλους εμάς τους λάτρεις του κινηματογράφου. Κατά τη γνώμη μου η κορυφαία ηθοποιός σε δραματικές ταινίες, χωρίς στομφους και θεατρινισμούς είναι η Χρονοπούλου (ειδικά στον Φόβο του Μανουσάκη). Όσον αφορά τη Βουγιουκλάκη, θα ήθελα να μου προτείνετε μία δραματική σκηνή (εκτός του Ταξιδιού που δυστυχώς δεν έχω δει ακόμα) που θεωρείτε δυνατή την ερμηνεία της. Σας ευχαριστώ πολύ.
Η Χρονοπούλου ήταν μια σωστή ηθοποιός με μεγάλη γκάμα. Από τους ρόλους της στο σινεμά υποψιαζόμαστε ότι στο θέατρο ήταν πολύ καλύτερη. Στο σινεμά εγκλωβιζόταν στα εξωτερικά της χαρακτηριστικά. Οσο για την Λαμπέτη... ούτε κουβέντα. Βρίσκεται στην πεντάδα στην ιστορία του Ελληνικού θεάτρου.
Ως ερμηνεία δραματική που αναδεικνύει το ταλέντο του Παπαμιχαήλ είναι ο Παπαφλέσσας που αδικήθηκε, η Αλίκη αν και Μ αρέσει σε όλα όπως και ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ η καλύτερη είναι η δασκάλα με τα ξανθά μαλλιά και η υπολοχαγός Νατάσα και από Καρέζη που γενικά δεν μου πολύ αρέσει είναι μια γυναίκα στην αντίσταση με βλέμμα συγκλονιστικό που δεν σε μαγνητίζει σε τρομάζει
Πολυ σωστος ο Δρακος για τις επιδοσεις του Παπαμιχαηλ στην τραγωδια .και συ Ανδρονικε σε αυτο που λες για τον παπαφλεσσα εχεις δικιο ,στη σκηνη ας πουμε του συμβουλιου στο Ιασιο με Υψηλαντη κλπ ,η ενταση του παιξιματος που βγαζει ,αυτη η δραματικοτητα ,η ενταση της φωνης κλπ,σπαω το κεφαλι μου να βρω αλλον να το απεδιδε σε αυτο το επιπεδο και δεν μπορω.ισως ο κουρκουλος που εχει κατι αναλογο στην απολογια στη δικη των δικαστων.
Μία δεύτερη ωραία ζεστή κουβέντα για ταινίες παλιές και ηθοποιούς που και γνωρίσαμε και αγαπήσαμε μέσα από τον παλιό ελληνικό κινηματογράφο πάντα το κανάλι μας μαθαίνει συνέχεια και πράγματα πολύ ενδιαφέροντα και σημαντικά... Περιμένουμε τώρα την καινούργια σεζόν με ανυπομονησία!!! Ευχαριστουμε Κασταλία!!!🙏😊👍💯💎🎙💎💞🎬💞📽💞🌬🌊🌊
Ε λοιπόν Ανδρόνικε αδελφέ μου (κι έχω λόγο που σε αποκαλώ αδελφό) σε ευχαριστώ που με δικαιώνεις. Και θα εξηγηθώ : Με κίνδυνο να με αντιπαθήσει το πανελλήνιο κι εγώ συμμερίζομαι απόλυτα την αντίληψή σου για την Αλίκη και την Τζένη. Η Αλίκη ήταν ηφαίστειο υποκριτικής το οποίο εσίγασε λόγω τού σταρ και πιστεύω πως θα μπορούσε να γίνει, αν το επεδίωκε, μεγάλη δραματική ηθοποιός με λιτότητα και αμεσότητα σπαρακτική. Στην Μαρία τής σιωπής υπάρχουν στιγμές που το μαρτυρούν αυτό και στο Η Αλίκη δικτάτωρ, και όπως ανέφερες κι εσύ Μανταλένα, Ταξίδι.κλπ. Η Τζένη μας πάλι, κι ας με συγχωρήσουν οι καλοί μας φίλοι, στο δράμα γινόταν βαρειά, στομφώδης κάποιες φορές, και την έχω δει καί στο θέατρο (Πρόσωπο με Πρόσωπο, Βιρτζίνια Γούλφ, Βυσσινόκηπος κ.α) Όμως στην κωμωδία ΣΑΡΩΝΕ ! Ήμουν 11 ετών όταν την είδα στην Κυρία δε με μέλλει' πήρε όλο το θέατρο κι έφυγε! Οι "Αδίστακτοι" είναι ένα δείγμα πολύ καλό των δυνατοτήτων τού Ν.Κούρκουλου και επίσης Ο εχθρός τού λαού έχει πολλές στιγμές εξαιρετικής υποκριτικής ευστοχίας και λιτότητας. Για τον Δημήτρη επίσης συμφωνώ με όσα ανέφερες τον είχα δει και στον Αμπιγιέρ με ενδιαφέρον! Πολύ ωραίο και ζουμερό θέμα είχατε με τον εξαίρετο κύριο Δράκο και εξαιρετική η ιδέα του για προσεχείς εκπομπές. Ευχαριστούμε πολύ🙏🍁🥀 Ευχαριστούμε
Καταρχήν πολύ ωραία η συζήτηση σας. Σχετικά με το πως μπορείς να δεις ερμηνεία του ηθοποιού στο θέατρο θεωρώ ότι βοηθάει πολύ και το ραδιοφωνικό θέατρο της Δευτέρας εγώ έχω ακούσει πολλά έργα εκεί και φαίνεται πόσο σπουδαία είναι κάποιοι ηθοποιοί έχει Μαίρη Αρώνη
27:22 Ο Παπαμιχαήλ στη "Νεράιδα & το Παλικάρι" έσκασε μύτη στο κρητικό γλέντι ντυμένος παράταιρα, για να τονιστεί/περιγραφεί ότι αυτός, σπουδάζοντας σύμφωνα με το σενάριο στην Αθήνα και έχοντας ανοίξει το μυαλό του, ξέφυγε από την κρητική στενομυαλιά και παράδοση, καθώς το πρώτο πράγμα που σχολιάζει είναι οι "ανόητες βεντέτες". Έπρεπε συνεπώς να ξεχωρίσει από τους υπόλοιπους και να καταδειχτεί ότι διαχωρίζει τη θέση του από τους γύρω του ως "πεφωτισμένος φοιτητής Αθηνών" που ερωτεύεται την κόρη της "αντίπαλης" οικογένειας, αψηφώντας τη μακροχρόνια έχθρα.
5:40 ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ: Η Βουγιουκλάκη φανέρωσε το τεράστιο ταλέντο της, όταν έγινε μεγάλη σταρ, ως δραματική ηθοποιός στο "Αλίκη Δικτάτωρ" και ως κωμική στο "Αχ, αυτή η γυναίκα μου".
33:03 Μην ξεχνάμε ότι 10 χρόνια νωρίτερα από τη Βουγιουκλάκη η Ζινέτ Λακάζ γύρισε 4 ταινίες πρώτο όνομα, χωρίς να έχει παίξει στο θέατρο! Σταρ δεν ήταν, όπως το εννοούμε σήμερα, αλλά δημιούργησε "κοινό" μόνο από το σινεμά.
Δεν πρόλαβε να δημιουργήσει "κοινό" εκείνα τα χρόνια που έπαιξε και γι'αυτό δεν έλειψε από κανέναν, όταν αποχώρησε. Οπως δεν λείπει και σήμερα που βλέπουμε και ξαναβλέπουμε όλες εκείνες τις ταινίες και ο κόσμος την αγνοεί.
@@kastalia8812 Υπέθεσα ότι για να τη βάλουν και στις 4 ταινίες πρώτο όνομα χωρίς θεατρική προϋπηρεσία κι εμπειρία, θα ήταν κάτι που κάποιοι το ζήτησαν, σαν υποστηρικτές της - σαν το δικό της "κοινό". Βεβαίως, γνωρίζεις περισσότερα, οπότε τίποτα πέραν της εικασίας μου (απλώς) δεν μπορώ να παραθέσω! 👍
Εχω κάνει τρία βίντεο για την Λακάζ και άκρη δεν έβγαλα. Το πιθανότερο είναι να ανήκε στις παρέες του κινηματογράφου. Πρώτος την χρησιμοποίησε ο Τζαβέλλας στα "χειροκροτήματα" και υποθέτω για οικονομικούς λόγους, δηλαδή, δέχτηκε να παίξει αμισθί. Την χρησιμοποίησε και στην επόμενη ταινία του και έπειτα έκανε κι άλλες δύο κι εξαφανίστηκε.
Αν μπορείτε κ για φούντα καζακο να μας πείτε.. Για Λογοθετιδη δεν χρειάζεται είναι ο ιδιος ο ρόλος, μια προς μια οι ερμηνείες του.. Καλή δύναμη με υγεία
25:15 πολύ σημαντικό αυτο πού λέει ο φιλος μας Εγω πχ προσωπικά πού είμαι φίλος ρης κωμωδίας θα το πω ευθεως: Σωτήρη Μουστάκα δε μπορώ να δω με τίποτα σε ταινία, οποιαδήποτε ταινία Το πόσο όμως έχω γελάσει και έχω διασκεδάσει με αυτόν τον άνθρωπο τόσα χρόνια στο θέατρο είναι απίστευτο.
Έλα ρε ομάδα!!! Κατά τη γνώμη μου η Αλίκη ήταν μια περσόνα που δεν ήθελε να τσαλακωθει, δεν ήθελε να λερωθεί.. και αυτό φαίνεται ειδικά στον Πίπη που ενώ είναι αγόρι είναι βαμμένη στους Βροντακιδες που ενώ είναι κρητικός πάλι τα ίδια και στο υπολοχαγός Νατάσα στα βασανιστήρια πάλι βλεφαρίδα κάγκελο και βάψιμο μια χαρά όπως κ στη σκηνή που σκοτώνουν τον Παπαμιχαήλ οι αντάρτες!! Δεν ήθελε κ δεν ήθελαν να χαλάσουν την Ντίβα ενώ η Τζένη δεν φοβόταν να τσαλακωθει!! Να πω ότι μιλάω βάση των ταινιών διότι λόγο της ηλικίας μου 35 δεν τους έχω δει στο θέατρο!! Συνεχίστε έτσι ομάδα!!
καντε κριτικη και για αλλους ηθοποιους. Γιατι παραγνωριζετε αλλους κατα την γνωμη μου πιο σπουδαιους οπως Κωνστανταρα, Μπαρκουλη κλπ εχει ενδιαφερον . και για σεναρια
Το λατρεψα το συγκεκριμενο βιντεο,ειναι απιστευτο ποσο ιδιες αποψεις εχω,και τις εχουμε μοιραστει σε συζητησεις με φιλους.Μονη διαφωνια μου,στην αποψη οτι η Βουγιουκλακη ηταν καλυτερη στα δραματικα απο την Καρεζη.Και οι δυο ηταν κακες.Λογω μιας εμφυτης απεχθειας μου προς την υπερβολη,με θυμαμαι απο πολυ μικρη να κοροιδευω στις φιλες μου σκηνες απο το παιξιμο της Αλικης.Ξεχωριζα τη Μανταλενα,κι οταν μεγαλωσα και διαβασα μια κριτικη,καταλαβα τον λογο.Εκει δεν επαιζε τη φτωχη,ηταν φτωχη(προφανως δεν το εννοουσε κυριολεκτικα,απλως εκει μπηκε στο ρολο,ενω στα υπολοιπα ηταν...φτωχοπλουσια).Επισης εχουμε γελασει κι εμεις πολυ με τα ενδυματολογικα τους.Περιμενω με ανυπομονησια την αποψη για τον δικο μου αγαπημενο κινηματογραφικα,τον Αλεξανδρακη,που στα αδαη μου ματια φαινοταν ο πιο φυσικος,που δεν παρεκκλινε του μετρου.
