Էս էպիզոդը ռըչան մինչև վերջ հանգստությունա իլալ, էն վեր համեստ խոսումա լի, բայց ըրած ահռելի գործը լոխս տեսալնք։ Էս էպիզոդը ինձ տարավ ընդեղ լոխ հատ հատ աշկիս ռըչավը հնցավ, ապրիք տուք, շատ ու լյավ
Ստի պեն իլած չի վեր Արցախում հայ չինի,տրա հետի ամեն մարդ մի ձևա վեննի կանգնում, պետքա ուժեղ ինինք ,թև ու թիկունք իրար,առաջ քինանք մի օր վերադառնալու հույսավ շտեղ էլ ինինք, պենդ կացիք🫶👏ապրեք
Հա Հայաստանը իմսա ու վեշ մինը կարելչի ինձ ասե եկալս հինչ անիս Արցախ կյալի ու սիրելի պահավ էդքան էլ համաձայն չմ,իհարկե վեր կյաին տսնային կսիրեիյ բայց տա հիմնական գործոնչի ,թորքերի երիտասարդները իլաց չն Արցախ բայց ըստ ուրանց լեխ եւրանցնա հալա Երևաննել նհետը ,մարդ կա սկի Սյունքը չի ուրանը համարում
Ողջույն իմ սիրելի Փոդքաթ🫂։Ամենասպասված հյուրը,ով, իմ կարծիքով,արցախցուն ամենահավատարիմն էր,ում ամեն մի խոսքին հավատում է յուրաքանչյուր արցախցի։Հարգանքներսս պարոն Ստեփանյան։Այնքան մեծ հույս ունեմ,որ կրկին կվերադարնանք մեր երկիր🙏🙏🙏
Էվեր ասումն անվերջ կարելի է նայել՝ -ջրին, -կրակին, և իհարկե փոդքաթը😍😍շատտ շատտ սիրում ծեր քաթերը, մեծ հաճույքավ, հետաքրքրությամբ եշոււմ միշտ, առանց մինը պեց թողել💋💋❤❤
