در رشته ی پزشکی و پرستاری دوتا چیز مهمه:اولی این که دید این دورشته دید درمانی به یک انسان فارغ از جنسیت است و از اون مهم تر محیط اکادمیک و البته درمانی هست و بیماران عزیز احساس راحتی کنند اما اگر نتونستن کنار بیان میتونن از هم جنس خودشون خواهش کنن،اما پرستار ها و پزشک های عزیز باید بدونیم که پا گذاشتن تو این رشته منوط به پا گذاشتن رو خیلی از تابو ها،و اماده شدن برای دیدن خیلی از موارد بدون خجالت هست وگرنه در غیر اینصورت سخت خواهد گذشت.این که توی ایران هم تفکیک ها وجود داره پشتش هزاران هزار باور اخلاقی،اجتماعی،و….نادرست وجود داره.چه بسا این تفکیک ها در موارد دیگر هزینه های زیاد تری روی دست جامعه بذاره
