Ο γιωργος κοντογιωργος ασχοληθηκε με την συνθεση μονο για μια δεκαετια, απ το 1965 ως το 1975. Παντα συνεργαζομενος με την εταιρια λυρα. Στα πρωτα πεντε χρονια εκανε τραγουδια μπαλαντες που ενταζονται στο λεγομενο "νεο κυμα" σε 45αρια που ερμηνευσαν η αρλετα, η χωματά, η αστεριάδη και ο γιωργος ζωγραφος. Καπου 14-15 τραγουδια σε πεντε χρονια. Το 1970 περασε σε ποιο λαικα μονοπατια με τον δισκο 33 στροφων "γυφτισα μερα". Εκει εκτος του πουλοπουλου που ερμηνευει την διαχρονικη αυτη επιτυχια, τραγουδουνε η κουμιωτη, ο ζευγας και η μαρια δουρακη. Θα κανει τα επομενα χρονια πολυ λιγα σκορπια τραγουδια με κουμιωτη, ζευγα αλλα και με τον θαναση γκαιφυλλια σε ποιο ροκ γραμμη δειχνοντας την μεγαλη του δημιουργικη ανεση. Θα επανελθει σε λαικα μονοπατια με τον δισκο "παραθυρο στην θαλασσα" το 1974 με κουμιωτη και βιολαρη και την επομενη χρονια σε ποιο μελωδικους ρυθμους θα κανει το τριτο του lp 33 στροφων δηλαδη με ερμηνευτες τον δημητρη ψαριανο και την ισιδωρα σιδερη ριχνοντας παραλληλα αυλαια σε μια αξιολογη συνθετικη πορεια. Γυρω στα 55-60 τραγουδια συνεθεσε ολα κι ολα συνεργαζομενος με αρκετους στιχουργους, ιδιαιτερα ομως με τον Ακο Δασκαλόπουλο και τον Γιαννη Κακουλίδη.
Ο κόσμος καίγεται κι αυτός χαριεντίζεται. Για οίκτο είναι όλοι τους. Αντί να πάνε εθελοντές στις πυρκαγιές, κάνουν...εμπρηστικές αναρτήσεις στο ίντερνετ. Αλλά αυτό δεν είναι τίποτα. Έχουν μαζέψει 2.8Κ "likes", αντί 10.000.000 "dislikes". Αυτοί είμαστε... που λέει και ο άλλος μεγάλος αριστερός πολιτικός του "τίποτα".
ΞΕΦΤΙΛΑΣ Ο ΠΑΦΙΛΗΣ ΠΟΤΕ ΣΤΑ 110 ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΤΟ ΚΚΕ ΕΔΩΣΕ ΕΝΑ ΠΕΝΤΑΚΟΣΑΡΙΚΟ ΣΤΟΝ ΕΡΓΑΤΗ Η ΣΤΟΝΝ ΑΓΡΟΤΗ ΟΤΑΝ ΑΚΟΜΑ ΚΙ Ο ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΕΚΑΝΕ 4.500 ΔΡΧ ΑΠΟ 250 ΤΟ ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΟ ΚΑΙ ΧΑΡΙΣΕ ΤΑ ΔΑΝΕΙΑ ΤΟΥ ΑΓΡΟΤΗ. TO ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ KKE ΚΟΡΟΙΔΕΥΕΙ ΤΑΧΑ ΜΟΥ ΕΝΩ ΚΛΕΒΕΙ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ
Ανοίγω το στόμα μου κι αναγαλλιάζει το πέλαγος και παίρνει τα λόγια μου στις σκοτεινές του τις σπηλιές και στις φώκιες τις μικρές τα ψιθυρίζει τις νύχτες που κλαιν των ανθρώπων τα βάσανα. Χαράζω τις φλέβες μου και κοκκινίζουν τα όνειρα και τσέρκουλα γίνονται στις γειτονιές των παιδιών και σεντόνια στις κοπέλες που αγρυπνούνε κρυφά για ν’ ακούν των ερώτων τα θαύματα. Ζαλίζει τ’ αγιόκλημα και κατεβαίνω στον κήπο μου και θάβω τα πτώματα των μυστικών μου νεκρών και το λώρο το χρυσό των προδομένων αστέρων τους κόβω να περάσουν στην άβυσσο. Σκουριάζουν τα σίδερα και τιμωρώ τον αιώνα τους εγώ που δοκίμασα τις μυριάδες αιχμές κι από γιούλια και ναρκίσσους το καινούργιο μαχαίρι ετοιμάζω που αρμόζει στους Ήρωες. Γυμνώνω τα στήθη μου και ξαπολυούνται οι άνεμοι κι ερείπια σαρώνουνε τις χαλασμένες ψυχές κι απ’ τα νέφη τα πυκνά της καθαρίζουν τη γη, να φανούν τα Λιβάδια τα Πάντερπνα Αυτο το στιχο δε γίνεται να τον εχει γραψει ανθρωπινο ον....
Maravilloso programa con este extraordinario artista, Giorgos Dalaras. Él, acompañado por los niños y otros grandes artistas emocionan y conmueven desde el principio hasta el final.
