Իսկապես դու կաս Իսկապես դու ապրում ես Իսկապես դու մի ողջ հավերժություն ես Իսկապես դու մեծն մեծություն ես Իսկապես դու իսկական հայ ես Իսկապես դու ամենուր մեզ հետ ես Հազար ափսոս որ հազվագյուտ մեկն ես
Թողած Կարսում, գետի ափին, տունս՝ շինված անտաշ քարով, Կարսը թողած, Կարսի այգին ու հայրենի երկինքը մով Եվ Կարինե Քոթանճյանին անգամ չասած մնաս բարով― Ա՜նց եմ կենում հիմա օտար քաղաքների ճանապարհով: Անց եմ կենում, շուրջս-մարդիկ, շուրջս դեմքեր հազա՜ր-հազա՜ր. Շուրջս աշխարհն է աղմկում, մարդկային կյանքն անհավասար. Եվ ո՞վ կասի՝ ինչո՞ւ ես դու, և ով կասի, թե ո՞ւր հասար,― Դեմքերը, ախ, բութ են այնպես՝ կարծես շինված են տապարով: Գորշ, տաղտկալի ու խելագար երգ է կարծես այս կյանքը մի. Ինչ-որ մեկի սրտում բացված- վերք է կարծես այս կյանքը մի. Եվ ո՞ւմ համար- էլ ո՞ւմ համար կարոտակեզ երգե հիմի Սիրտս՝ լցված տարիների սեղմ արճիճով ու կապարով: Բայց շուրջս թող որքան կուզե աշխարհը այս խնդա, ցնդի― Ես- հաշմանդամ ու խելագար ու հավիտյան վտարանդի՜ Դեպի երկինք պիտի գնամ, դեպի եզերքը Ամենտի― Իմ բարձր, հին ու աստղային երազների ճանապարհով... Ու էլ ամե՛ն մեղքի համար սիրտս հիմա ունի ներում. Պիտի անդարձ ես հեռանամ, պիտի գնամ՝ ա՜չքս է հեռուն. Թե Կարինե Քոթանճյանին տեսնեք Կարսի փողոցներում― Ասե՜ք նրան՝ Չարենցն ասավ - մնաս բարո՜վ, մնաս բարո՜վ…
Պտտվի՛ր, պտտվի՛ր, կարուսել, Ես քո երգը վաղուց եմ լսել… Հեքիաթ էր, և հմայք, և անծիր Խնդություն մշուշում վարդագույն, Դու նենգոտ քնքշությամբ ժպտացիր Արևոտ ժպիտով իմ հոգուն… Սիրո խոսք, և համբույր, և խոստում… - Արբեցե՛ք այս անուշ համերգում,- Արդյոք մե՞նք, թե՝ խոսքե՞րն են ստում, Արդյոք մե՞նք, թե՝ աշխարհն է երգում։ Պտտվի՛ր, պտտվի՛ ր, կարուսել, Ես քո երգը վաղուց եմ լսել… Կար հեռու մի երկիր թովչական, Արև էր ոսկեղեն աշխարհում. Շողացին, ժպտացին - էլ չըկան, Էլ չըկան պատրանքները սիրուն։ Ե՛վ թախիծ, և՛ տրտունջ, և՛ տանջանք, - Դո՞ւ ես այն, թե՝ աշխա՞րհն է լացում. - Խավարիր, խաբուսիկ անրջանք, Հեռավոր օրերի հիացում… Պտտվի՛ր, պտտվի՛ր, կարուսել, Ես քո երգը վաղուց եմ լսել… Կար մի երգ հեռավոր աշխարհում,- Դու այն երգն ես կրկնում հեռավոր - «Ես սիրում եմ, դու ինձ չես սիրումս, Եվ հին են քո խոսքերը բոլոր… Եվ այն վալսը՝ «Անդարձ ժամանակ», Ծառուղին՝ ամայի պուրակում, Ե՛վ գիշեր, և՛ համբույր, և՛ լուսնյակ. Տաղտկալի՜, ձանձրալի՜ պատմություն… Պտտվի՛ր, պտտվի՛ր, կարուսել, Ես քո երգը վաղուց եմ լսել… Պարում են խելագար խնջույքում, - Ով կուզե՝ թող գաղտնիքն իմանա,- Ոչ վե՛րջ կա, ոչ ըսկի՛զբ այս երգում,- Երեկ՝ ես, այսօր՝ դու, վաղը՝ նա… Պտտվի՛ր, պտտվի՛ր, կարուսել, Ես քո երգը վաղուց եմ լսել…
