Welkom! Ik ben Alowieke van Beusekom. Ik houd van eenvoudig leven. Ik bouwde een eenvoudig huis op wielen, wat ik zelf ontwierp en waar ik grondig over na heb gedacht. Ik teken, ik schrijf, ik dans en werk IN en MET de natuur. Ik gebruik graag alle middelen en talenten die ik in handen heb en met volle aandacht. Ook bij het filmen. Ik film vanuit de juiste hoek, het juiste licht, en zet er vaak muziek onder. Ik vind het heerlijk om mijn stem te kunnen gebruiken bij het vertellen of in een lied. Ik hou er van getrainde stemmen van anderen te horen, van mensen die lekker zichzelf zijn. Ik geniet ervan en ik hoop dat anderen er ook van genieten. Laat de inspiratie maar stromen!
Dick Verheul zette mijn verhaal prachtig in het voetlicht. Verbondenheid met de Aarde, inheemse volkeren. En hoe een worm hoop geeft. Kijk en luister: groeneverhalen.nl/2023/03/01/aflevering-25-maart-2023/
Jacob Hein Faber, die deed het een paar x voor, een leuke swung krijg je er dan in, hij deed dan het onderhoud van het materiaal daar... En verkoopt het ook, mooi blinkend materiaal, stond een x met zijn waar op de oogstmarkt in snakkerburen
U pakt het leven bij de dag.en geniet,ik denk nml dat er geen verkeerde keuzes zijn,alleen de keuze die niet past moet je oplossen,en zo komt de dag rond,leer te leven met je keuzes die je maakt,dan maak je niet een verkeerde keuze,geniet van de dag,geniet van je leven….haal eruit wat kan,op het eind kan je zeggen,dit was mijn keuze,en die was reuze…
Als je doet wat je ingegeven wordt en ook er ook naar luistert dan worden paden vanzelf gemaakt en komen er zo verbindingen met andere die dat doorkruisen. De één rijdt door de andere spreekt je aan weer een andere is een lotgenoot of verlangt naar genegenheid. Mensen en emoties. Honger naar wat dan ook. Een mens,..
Ik kijk nog een keertje naar het bouwen van je huisje op wielen. Het is zo precies en solide gemaakt, het is een plezier om er naar te kijken hoe het langzaam een echte leefruimte wordt. En dan bof jij maar met zo'n mooie omgeving daaromheen. Al meen ik dat je nu ergens anders staat met je wooncocon. Ook in het groen met ruimte om je heen. Dat is ook je leefwereld zo. Met lekkere warmte binnen, kan het gerust koud zijn buiten Mooi voor mekaar hoor 👍🌻🍀
Ja mooi, dat pad zich verbindend met andere paden waar verhalen klinken, ieder in een eigen kleur en uniek van toonklank. Ooit schreef ik eens in een essay dat alle wegen op aarde zich rondbuigen om de vorm ervan te volgen en dat zo alle wandelaars erop zichzelf en anderen steeds weer tegenkomen op de plekken waar die paden elkaar kruisen. En zo ontkomen we er niet aan om elkaar ooit eens tegen te komen, tenminste als we blijven lopen met open ogen.
Even wat verder gebladerd. Dit is wel een goed artikel denk ik. Er wordt hier onderscheid gemaakt in verschillende gradaties van off grid leven. "Volledig off grid" wordt hier beschreven als ook met moestuin. www.extremesurvival.nl/technieken-bij-survival/zelfvoorzienend-leven/living-off-grid/154-living-off-grid-voorbeelden-brazilie
@@Alowieke ik weet niet precies hoe ik kan reageren. Maar ik ben op weg naar het moederland van mijn geliefde die alweer 1 en een half jaar geleden is gestorven. Op weg naar Istanbul om nog een keer zijn moederland te voelen en omarmen. Vertrokken in Wenen. Duitsland lukte niet door de overstromingen. De bagage in een trailer achter mij aan. Ik voel me vrij en sta open voor wat ik tegenkom. Nu door náar Servië. Helaas nog maar 2 weken te gaan en dan met de trein terug. Ben blij met m'n reis en heb het idee dat mijn geliefde over mijn schouder meekijkt. Wanneer je verstrengeld bent in twee culturen is Nederland niet genoeg. Dus loop ik naar het moederland van mijn geliefde om ook daar afscheid te nemen van zijn aarde en zijn bloemen. Te voet met al mijn benodigdheden om te overleven in een trailer achter mij aan
@@atuzkapan Wat een bijzondere queeste. Anderhalf jaar geleden vind ik nog niet zo lang. Ik kan me voorstellen dat hij dichtbij je is nu je naar zijn bloemen loopt. Ik voelde dat ook, hij was erbij, in mijn jaren aan het roer, de plek waar hij altijd zat. .
Hallo Alowieke wat een geweldige vrouw ben jij en je heb het goed voor elkaar met je mooie huisje lieverd 😉 ik geniet van je filmpjes 😉 ik wens je nog een fijne rest avond en een fijn weekend en alvast een goeie reis weer 😉 liefs Chiel 💖😘😘😘
Zeker, alles heeft tijd nodig.Deze vragen ook. En ik moet zeggen , al kan ik er soms even somber van worden, het verlamt me nooit. Het gaat steeds sneller. Zodra ik in een tunnel kom zie ik de uitgang alweer!
Maar daarmee is de vraag niet opgelost. De mensen die vitaal zijn vliegen heen en weer. Degenen waar wat mee is, blijven en daar kan je niet echt mee werken. Er moeten méér boeren komen. En zaaiers. Standvastige enthousiaste aardemensen. Dat is niet zomaar veranderd. Dat kost wél veel tijd.
Ik heb ook een blog hè! Ook als luisterverhalen. Voor het vervolg, wat er op dezelfde dag gebeurde. alowieke.blog/2021/09/08/uitvliegen/?fbclid=IwAR37X4DzoFAhvlpqFwsnq6Mrz22XuTz3CYWacXuzdv8k1T7QorZngxWiKEQ of rechtstreeks via Google Podcasts: podcasts.google.com/search/alowieke?hl=nl
ik ken het gevoel, zit ook steeds met dergelijke vragen, en antwoorden kan ik je niet geven, kan niemand eigenlijk, gewoon naar jezelf luisteren dan maar? jouw gevoel, wat jij denkt dat juist is, zit?
Ha, ik ben gewoon een wandeling gaan maken. Benen strekken, frisse wind erin. Toen ben ik eens naar It Wiel gelopen. Het zijn maar een paar huizen, niet ver van hier. Er stond een straatbiebje en honing te koop. Ik neuzen in die kast, vond een mooi boek over Afrika. Komt er een man die vraagt of het wat is. Van het één komt het ander. Blijkt er daar achter een fabriek te zijn met allemaal kleine bedrijfjes! Zo leuk! Ik rondkijken, en allerlei mensen gesproken. Henk met zijn hond, die graag anders zou leven, Arnold tussen de boten, een meubelmaker, een geluidsstudio.....Kwam Nynke Laverman en haar muzikale vriend ook nog tegen. En bovendien alle materialen om een stevig ponton te bouwen. Dat was precies wat ik wilde, om een solide verbinding te maken, de Zwette over, naar dat leuke fietspad wat daar loopt. De plek waar ik woon is namelijk een dood punt. De weg is 2 km ver en als je hier niet hoeft te zijn, dan kom je er niet. Daar wilde ik aan werken. Je hoeft maar te vragen of het nodige wordt in de schoot geworpen.
hallo Alowieke .. ik ben steeds blij als je een nieuwe video post .. ik zie een pippi langkous in je ..en mensen als jij hebben we nodig om in deze steeds gekker wereld .. wat licht te brengen :-) ik begrijp niet helemaal wat je nu eigenlijk dwars zit ..omdat je soms worden gebruikt waar ik de betekenis niet versta van België hé .. maar vermoed dat het met het hele corona gedoe te maken heeft .. laat je niet mee sleuren door de media en de vaccinatie druk .. blijf vooral jezelf dat is super :-) knuffel ;-)
Nee, het heeft niks met corona te maken. Alhoewel, misschien ook wel, en is corona een symptoom van wat er mis is. Het gaat erom dat mensen geen rust in hun kont hebben, alles overal vandaan moeten halen, en ik als gewortelde nomade wél op dezelfde plek blijf, werk aan het landschap en verhalen, praat met een enkele dorpeling die een wandeling maakt, eet van de lokale markt en poep voor de composthoop. En dat weinigen begrijpen hoe belangrijk dat is. Wortelen. Een boom vliegt niet. Een boom staat. Zo zie ik het. Dit is heel moeilijk duidelijk te maken, dat heb ik ook al in interviews gemerkt. Het web van leven vraagt om rust, alleen dan kunnen de draden groeien. Dat is de uitdaging van onze tijd.
Je bent een gaaf mens, Alowieke. Ik houd van je manier van in het leven staan en je manier van doen. Je bent een aardig, sympathiek, humorvol en leerzaam voorbeeld voor velen.
Je bedoeld dat het ook wel een manchette genoemd wordt? Dat ben ik nog nergens tegen gekomen. Is het Vlaams? Ik heb gemerkt dat namen voor gereedschappen nog steeds heel plaatsgebonden kunnen zijn. Wel kent iedereen de sikkel, natuurlijk. "Een sikkel wordt gebruikt om gras en graan mee te maaien. Het is een van de oudste gereedschappen van de mens." Lees ik in de enceclopedie
@@Alowieke Zo is het Alowieke (Ik heb mijn reactie wat aangepast). Je hebt voeling met de dingen, met de natuur, met het leven, dan ben je al een heel eind op pad .
De afgelopen dagen vroeg ik me af hoe het met Alowieke zou zijn in deze erge kou... Hoe gaat het met jou? Heb je het warm genoeg in je cocon gevuld met schapenvacht? Ik hoop dat je een fijn beschut plekje hebt voor deze tijd. 💚
Dank je wel, voor het laten zien hoe je je huisje hebt gebouwd. Het licht is zo mooi, samen met het materiaal, de kleuren. Het lijkt me zo heerlijk om in de zithoek te zitten en dan het raam direct naast je te hebben om doorheen te kijken. Net zoiets als wat ik in Engeland soms heb gehad, waar ik woonde. In een huis met dikke muren, waar je op een brede vensterbank kan zitten met het raam naast je en dan alleen maar naar buiten kijken, de tuin in, de vogels die rondvliegen en de wolken, de zon. Een alkoofje, of bedstee gevoel. Heerlijk! Ik denk dat je wereld zoals je leeft groter kan zijn dan die van een kasteelbewoner. In je wooncocon 😊
@@Alowieke Ha, nu ik opnieuw dit filmpje bekijk, met verlangen naar een huisje in Engeland waar ik niet heen kan zonder testen en vaccinatie bewijs, eventjes mijn hart ophalen of zoiets, kan ik over het maatschappelijk welzijn daar, op dit moment, wel zeggen dat het niet al te best gesteld is. De regering is in rep en roer omdat Boris Johnson stout is geweest en er is een enorme fraude ontdekt in het beleid van de pandemie-steungelden. Daarbij, de bevolking op het platteland (veel ouderen) neemt goeddeels alles blindelings aan van "Edelman, bedelman, dokter pastoor, koning, keizer, schutter, majoor" Vergeleken met het Europees continent is het figuurlijk gesproken echt een eiland. Vaak terug in de tijd ook, zoals de Cotswolds, een streek waar het decennia terug gaat in de tijd, wel heel traditioneel vaak in mening en hoe het hoort. Zelf vind ik terug in de tijd wel fijn, als er aan de kust geen torenhoge hotels, een casino en gokhal met zo'n groot rad op het strand is en veel lawaai, toeristisch. Niets voor mij, geef mij maar een ansichtkaart dorpje met oude huisjes, een havenplaatsje aan zee, historie zichtbaar in architectuur, bruggen en wegen of lang bestaande parken met grote oude eiken en landelijk groen, van velden, riviertjes waar het water klatert, met rotsen erin en het aller- aller liefst de zee met zicht erop vlakbij mijn huisje. Als dat nog eens mag gebeuren, dan spring ik een gat in de lucht. Wel blijf ik met 2 voeten aan de Hollandse en Engelse kust staan. Mijn huis in Utrecht hou ik altijd aan. Met een medebewoner die de huur betaald en ik lange periodes aan de overkant van de sloot. Het land zelf, het gesteente erin, de heel oude nationale parken die zoveel weidser zicht en wandelplezier bieden, alles zoveel groter dan in Holland. Engeland is 6 x groter dan Holland en kent een grote variatie aan landschappen. Bergen, heuvels, veengebieden op Dartmoor in Devon, waar ik bijna 5 jaar woonde totdat de pandemie kwam aangewaaid, meren, riviertjes, vele riviermonden met charmante plaatsjes, een openbaar voetpaden network dat toegang geeft tot heel veel moois en een kustpad overal rondom dat mooie eiland. Nu ja, je merkt wel, het is een mix van jubel en klaagzang, vooral jubel. Maar dat gaat minder richting de bevolking en meer naar de oeroude vertrouwd geworfen bodem van Engeland dat vroeger Albion heette. Wit eiland betekent dat. De naamgever zag de witte kliffen van Dover vanaf de boot, zo is het gekomen. Ik raad je zeker aan om eens een reis te maken door Engeland en zo e.e.a. te ervaren. Het jeugdherberg systeem is daar heel goed, met prijzen rond de 20BP per nacht en vaak zijn de grotere uitgerust met een self-catering keuken plus een eetruimte, een winkeltje plus koffie-service, en een grote woonkamer (lounge) met tv en boeken, plus een grote tuin, waar je de hele dag kan verblijven bij slecht weer. Er is meestal een grote keuken waar maaltijden worden gemaakt voor gasten die dat erbij boeken. Beter zelf koken denk ik.
