حداقل جمشید و بهرام عشق و حالشون رو کردند. حالا چه اهمیتی داره که امروز قصرها و‌بدنهاشان همه لانه و غذای جانورانند؟ در آن قصرهای شاهان برده ها هم در زجر و بدبختی عمری بسر بردند و همه زدند رو سرشون و امروز آنها هم همه خاک شدند. پس چه بهتر که بهرام زندگی کرد نه برده. زندگی فقط مهمه، نه مرگ.
For those of us who love Farsi, can read Farsi and understand the words, but still do not understand, here is a literal translation, "The palace where Jamshid won the cup The deer gave birth and calmed down Bahram, you were buried all your life Did you see how Bahram's grave was taken? Omar Khayyam was not just another poet, I respect him like Socrates, and Plato; giants among mankind.
