Bu şarkının dizeleri Rus yazar V. Bryusov'a aittir: Валерий Брюсов Летняя гроза Синие, чистые дали Между зеленых ветвей Бело-молочными стали… Ветер играет смелей. Говор негромкого грома Глухо рокочет вдали… Все еще веет истома От неостывшей земли. Птицы кричали и смолкли; С каждым мгновеньем темней. В небо выходит не полк ли Сумрачных, страшных теней. Вновь громовые угрозы, Молнии резкий зигзаг. Неба тяжелые слезы Клонят испуганный мак. Ливень, и буря, и где-то Солнца мелькнувшего луч… Русское, буйное лето, Месяцы зноя и туч! 1911 г.
Bu şarkının dizeleri büyük Rus yazar Mihail Lermontov'a aittir: Beliriyor yalnız bir yelkenli Denizin mavi dumanında. Bu uzak ülkede nedir aradığı? Nedir bıraktığı öz yurdunda? Deniz çalkantılı, ıslık çalıyor rüzgâr. Eğiliyor direk, gıcırdıyor... Yazık, ne mutluluktur aradığı onun Ne de mutluluktan kaçıyor! Üstünde güneşin altın ışınları Altında mavi bir akıntı, parlak... Fırtınadır o isyancının aradığı Sanki fırtınada dinginlik bulacak!