▫️ХОҲАРАМ ҲИҶОБИ ТУ БУЗУРГТАРИН СИЛОҲ ЗИДДИ ДУШМАНОНИ АЛЛОҲ АСТ❕ 🕯️ФАЗИЛАТИ ҲИҶОБ АЗ ДИДГОҲИ ҚУРЪОН ВА СУННАТ! ♡Ҳиҷоб, Иффат аст. [Нур/40] ♡Ҳиҷоб, покизаги ва дури аз олудаги аст. [Аҳзоб/53] ♡Ҳиҷоб, Пӯшиш аст. [Саҳеҳ, Муслим] ♡Ҳиҷоб, Тақво аст. [Аъроф/26] ♡Ҳиҷоб, Имон аст. [Нур...] ♡Ҳиҷоб, Ҳаё аст. [Саҳеҳ, Муслим] ♡Ҳиҷоб, Иззат аст. [Сунани, Абудовуд] - Хоҳарам бубин вақте ҳиҷоб мекуни чи қадру манзалате дори ва чиқаддар иффату покиатро ҳифз мекуни. - Хоҳарам фаромуш накун, ки ҳиҷоб ин раҳмати АЛЛОҲ барои мо муъмина занҳост. - Хоҳарам бузургтарин мақсади мо дар ин дунё ин ба даст овардани Розигии Аллоҳ аст ва бидон, ки ҳиҷоби ту сабаби ба даст овардани розигии Аллоҳ мебошад. إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِندَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ 🕯️Ҳамоно гиромитарини Шумо Назди Аллоҳ парҳезгортарини Шумост. Ал - Ҳуҷурот : 13 🔗 Пас Хоҳари муваҳҳидаам ҲИҶОБ тақво аст ва агар мехоҳи назди Аллоҳ гироми боши тақворо пеша кун❕ Ҳиҷоб, покизаги ва дури аз олудаги аст. [Аҳзоб/53

• Ибни Ал-Къайим гуфт:"аз яктопарастӣ ру‌й гардонад (тавҳид) мушрик, новобаста аз он ки ӯ инро мехоҳад е не, ва аз суннат рӯй гардонад пайрави гумроҳшудаи навгониҳо (мубтади), новобаста аз он ки ӯ инро мехоҳад е не". فالمعرض عن التوحيد مشرك شاء أم أبى والمعرض عن السنة مبتدع ضال شاء أم أبى Игасатул-ляхфан " 1/241

Холо хам фурсад хаст тавба кунед. Ва Боз гардед ба суи хак. • Ибни Ал-Къайим гуфт:"вақте ки инсон аз тавбаи ҳақиқӣ тавба мекунад, ҳамаи гуноҳҳои ӯ пеш аз ин сӯзонда мешаванд ва ҷазои аъмоли нек дар гузашта ба ӯ баргардонида мешавад". إذا تاب العبد توبة نصوحاً صادقة خالصة أحرقت ما كان قبلها من السيئات وأعادت عليه ثواب حسناته 📖 Ба "ал-Уабил" нигаред 12

Расулаллоҳ ﷺ гуфтанд: لا تحقرن من المعروف شيئًا Ҳеҷ амали некӯ хубро паст, кӯчак ҳисоб накунед.Ривояти Муслим. Шайх Абу Муҳаммад Маданӣ حفظه الله Фоидаи ҳадис:Мусалмон набояд амали некро ночиз ва кам бишуморад, зеро Аллоҳ дӯст медорад амали некро ҳамаашро хурд ва бузургро.Мусалмон бояд ба анҷом додани амали нек рағбат дошта бошад ва кӯчак нашуморад, зеро наҷоти ӯ шояд дар як амали кӯчак бошад.Расулаллоҳ ﷺ гуфтанд:Худатонро аз оташи Ҷаҳаннам наҷот диҳед, агарчӣ бо садақа додани ними хурмо бошад.

Расулаллоҳ ﷺ гуфтанд: لا تحقرن من المعروف شيئًا Ҳеҷ амали некӯ хубро паст, кӯчак ҳисоб накунед.Ривояти Муслим. Шайх Абу Муҳаммад Маданӣ حفظه الله Фоидаи ҳадис:Мусалмон набояд амали некро ночиз ва кам бишуморад, зеро Аллоҳ дӯст медорад амали некро ҳамаашро хурд ва бузургро.Мусалмон бояд ба анҷом додани амали нек рағбат дошта бошад ва кӯчак нашуморад, зеро наҷоти ӯ шояд дар як амали кӯчак бошад.Расулаллоҳ ﷺ гуфтанд:Худатонро аз оташи Ҷаҳаннам наҷот диҳед, агарчӣ бо садақа додани ними хурмо бошад.

Ба Ҳасани Басрӣ (رَحِمَهُ اللّٰه) гуфта шуд: "Агар инсонҳо бигӯянд: «Касе бигӯяд لَا إِلَٰهَ إِلَّا اللّٰه (Нест ҳеҷ маъбуди барҳақ ба ҷуз Аллоҳ) - дохили Ҷаннат мешавад?»" Пас гуфт: "Касе бигӯяд: لَا إِلَٰهَ إِلَّا اللّٰه (Нест ҳеҷ маъбуди барҳақ ба ҷуз Аллоҳ) ва ҳаққи он ва фарзи онро адо кунад, дохили Ҷаннат мешавад". 📚Ҷомиъ ул-улум ва Ҳикам ли-бни Раҷаби Ҳанбалӣ. Ба аз Ваҳб ибни Мунаббиҳ (رَحِمَهُ اللّٰه) гуфта шуд: Оё «Ла илоҳа Иллаллоҳ» لَا إِلَٰهَ إِلَّا اللّٰه калиди Ҷаннат нест? Гуфт: Оре, аммо ҳеҷ калиде бедандон нест, ҳаргоҳ ба калиде биёи, ки дандон дорад, бароят дар кушода мешавад, вагарна бароят кушода намешавад. Пас шартҳои «Ла илаҳа Иллаллоҳ» لَا إِلَٰهَ إِلَّا اللّٰه дандонҳои он аст!! 📚Саҳеҳ Бухорӣ-2/89

Пас аз ин аз буту бутхона ҳазар хоҳам кард, Зи маю маъшуқу паймона гузар хоҳам кард. Нашавам сокини майхонаву бутгоҳу куништ, Яқинан, рӯй ба даргоҳи дигар хоҳам кард. Нанависам дигар аз булбулу гул, сарву суман, Ба кароҳат зи кӯйи Лайлӣ гузар хоҳам кард. Дигар асло накунам тавсифи не шамсу қамар, Рӯй бар Соҳиби ин шамсу қамар хоҳам кард. Радди буддоиву йогиву даосизӣ кунам, Бар сари ҳар чӣ ки бут ҳаст, табар хоҳам кард. Ҳам насороӣ-яҳудоӣ, ки таҳриф шуданд, Тарки ин ойину адёни дигар хоҳам кард. На зи ирфон гӯяму рофизаву ғайрихудо, Тарки ҳар анҷумани аҳли хатар хоҳам кард. Нашавам дар пайи дарёфтани "Ҳол"-и сӯфӣ, Ҷаҳд бар суннати он Садри Башар хоҳам кард. Бизанам оташи сӯзон ба хароботи муғон, Хонаи "пири муғон" зеру забар хоҳам кард. Меҳри дунё шуда чун бут дар дили мо, Бути дохилӣ ҳаме дар паси дар хоҳам кард. Ту агар хоҳӣ ба ин мардумӣ бош, ман рафтам, Ман аз ин шаҳри пур аз Ширк сафар хоҳам кард. МУВАҲҲИД.

Пас аз ин аз буту бутхона ҳазар хоҳам кард, Зи маю маъшуқу паймона гузар хоҳам кард. Нашавам сокини майхонаву бутгоҳу куништ, Яқинан, рӯй ба даргоҳи дигар хоҳам кард. Нанависам дигар аз булбулу гул, сарву суман, Ба кароҳат зи кӯйи Лайлӣ гузар хоҳам кард. Дигар асло накунам тавсифи не шамсу қамар, Рӯй бар Соҳиби ин шамсу қамар хоҳам кард. Радди буддоиву йогиву даосизӣ кунам, Бар сари ҳар чӣ ки бут ҳаст, табар хоҳам кард. Ҳам насороӣ-яҳудоӣ, ки таҳриф шуданд, Тарки ин ойину адёни дигар хоҳам кард. На зи ирфон гӯяму рофизаву ғайрихудо, Тарки ҳар анҷумани аҳли хатар хоҳам кард. Нашавам дар пайи дарёфтани "Ҳол"-и сӯфӣ, Ҷаҳд бар суннати он Садри Башар хоҳам кард. Бизанам оташи сӯзон ба хароботи муғон, Хонаи "пири муғон" зеру забар хоҳам кард. Меҳри дунё шуда чун бут дар дили мо, Бути дохилӣ ҳаме дар паси дар хоҳам кард. Ту агар хоҳӣ ба ин мардумӣ бош, ман рафтам, Ман аз ин шаҳри пур аз Ширк сафар хоҳам кард. МУВАҲҲИД.

Ба Ҳасани Басрӣ (رَحِمَهُ اللّٰه) гуфта шуд: "Агар инсонҳо бигӯянд: «Касе бигӯяд لَا إِلَٰهَ إِلَّا اللّٰه (Нест ҳеҷ маъбуди барҳақ ба ҷуз Аллоҳ) - дохили Ҷаннат мешавад?»" Пас гуфт: "Касе бигӯяд: لَا إِلَٰهَ إِلَّا اللّٰه (Нест ҳеҷ маъбуди барҳақ ба ҷуз Аллоҳ) ва ҳаққи он ва фарзи онро адо кунад, дохили Ҷаннат мешавад". 📚Ҷомиъ ул-улум ва Ҳикам ли-бни Раҷаби Ҳанбалӣ. Ба аз Ваҳб ибни Мунаббиҳ (رَحِمَهُ اللّٰه) гуфта шуд: Оё «Ла илоҳа Иллаллоҳ» لَا إِلَٰهَ إِلَّا اللّٰه калиди Ҷаннат нест? Гуфт: Оре, аммо ҳеҷ калиде бедандон нест, ҳаргоҳ ба калиде биёи, ки дандон дорад, бароят дар кушода мешавад, вагарна бароят кушода намешавад. Пас шартҳои «Ла илаҳа Иллаллоҳ» لَا إِلَٰهَ إِلَّا اللّٰه дандонҳои он аст!! 📚Саҳеҳ Бухорӣ-2/89

📜Далел барои омӯзиши илми Ақида аз Қуръони Карим сураи Муҳаммад ояти 19 فَاعْلَمْ أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا اللَّهُ وَاسْتَغْفِرْ لِذَنْبِكَ وَلِلْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ ۗ وَاللَّهُ يَعْلَمُ مُتَقَلَّبَكُمْ وَمَثْوَاكُمْ Пас, бидон ( яъне илм ҳосил кун, ) ки нест ҳеҷ касе ки зоташ ибодат шавад ва шариаташ татбиқ шавад ба ғайр аз Аллоҳ Субҳонаҳу ва Таъоло; ва барои гуноҳони худ ва (низ) дар ҳаққи мардон ва занони мӯъмин омурзиш талаб кун. Ва Аллоҳ ҷои омадурафти шумо ва ҷои монданатонро медонад. Қуръони Карим сураи Муҳаммад ояти 19 ⚡️Дар ҳақиқат илме ки инсонро аз хориву залили дар назди ҳар гуна махлуқ наҷот медиҳад ин омӯхтани илми Ақидаи Тавҳиди Исломӣ шинохтани Аллоҳ Субҳонаҳу ва Таъоло дар зот , сифот , афъол , ибодат ва итоат мебошад. Аз лиҳоз касе ки ин илмро омӯхт имони воқеӣ дар қалбаш пайдо мешавад. Ва инчунин омӯхтан ва амал кардан тибқи ин илм инсонро на балки дар ин дунё балки дар охират низ инсонро аз хориву залили наҷот медиҳад.

°•[قصة إسلام عمر بن الخطاب ]•° Қиссаи Исломи Умар ибн ал-Хаттоб розияллоҳу анҳу. - قال ابن إسحاق ‌‏:‌‏ وكان إسلام عمر فيما بلغني أن أخته فاطمة بنت الخطاب ، وكانت عند سعيد بن زيد بن عمرو بن نفيل ، وكانت قد أسلمت وأسلم بعلها سعيد بن زيد ، وهما مستخفيان بإسلامهما من عمر ، وكان نُعيم بن عبدالله النحَّام من مكة ، رجل من قومه ، من بني عدي ابن كعب قد أسلم ، وكان أيضا يستخفي بإسلامه فرقا من قومه ، وكان خباب بن الأرت يختلف إلى فاطمة ‏بنت الخطاب يُقرئها القرآن ، فخرج عمر يوما متوشحا سيفه يريد رسول الله صلى الله عليه وسلم ورهطا من أصحابه قد ذُكروا له أنهم قد اجتمعوا في بيت عند الصفا ، وهم قريب من أربعين ما بين رجال ونساء ، ومع رسول الله صلى الله عليه وسلم عمه حمزة بن عبدالمطلب ، وأبو بكر بن أبي قحافة الصديق ، وعلي بن أبي طالب ، في رجال من المسلمين رضي الله عنهم ، ممن كان أقام من رسول الله صلى الله عليه وسلم بمكة ، ولم يخرج فيمن خرج إلى أرض الحبشة ‌‏.‌‏ فلقيه نعيم بن عبدالله ، فقال له ‌‏:‌‏ أين تريد يا عمر ‌‏؟‌‏ فقال ‌‏:‌‏ أريد محمدا هذا الصابئ ، الذي فرَّق أمر قريش ، وسفه أحلامها ، وعاب دينها ، وسب آلهتها ، فأقتله ؛ فقال له نعيم ‌‏:‌‏ والله لقد غرتك نفسك من نفسك يا عمر ، أترى بني عبد مناف تاركيك تمشي على الأرض وقد قتلت محمدا ‌‏!‌‏ أفلا ترجع إلى أهل بيتك فتقيم أمرهم ‌‏؟‌‏ قال ‌‏:‌‏ وأي أهل بيتي ‌‏؟‌‏ قال ‌‏:‌‏ خَتَنُكَ وابن عمك سعيد بن زيد بن عمرو ، وأختك فاطمة بنت الخطاب ، فقد والله أسلما ، وتابعا محمدا على دينه ، فعليك بهما ‌‏.‌‏ Ибн Исҳоқ мегӯяд: Ислом овардани Умар, чунон ки ба ман хабар расид ин буд, ки хоҳараш Фотима бинти Хаттоб бо Саид ибни Зайд ибни Амр ибни Нуфайл оиладор буд ва ӯ Исломро пазируфта буд ва шавҳараш Саид ибни Зайд низ Исломро пазируфта буд. Ва онҳо аз Умар Исломи худро пинҳон медоштанд ва дар миёни онҳо низ буд Нуъайм ибни Абдуллоҳ ан-Наҳҳам, марде аз қавми худ аз бани Адий ибни Каъб, ки Исломро пазируфта буд, ва ӯ низ Исломи худро пинҳон мекард. Ва Хоббаб ибни Арт барои хондани Қуръон ба назди Фотима бинти Хаттоб мерафт. Рӯзе Умар шамшери худро бардошта ва берун рафт барои талаби Росулуллоҳ ва асҳоби эшон ва ба Умар гуфтанд, ки онҳо дар як хонае дар назди Сафо ҷамъ омадаанд. Ва онҳо тақрибан чиҳил нафар марду зан буданд ва ҳамчунин ҳамроҳи Росулуллоҳ ﷺ амакашон Ҳамза ибн Абдулмуттолиб ва Абубакр ибни Абуқуҳафа ас-Сиддиқ ва Алӣ ибни Абутолиб розияллоҳу анҳум аз ҷумлаи мардони мусалмон низ буданд. Инҳо касоне буданд, ки ҳамроҳи эшон дар Макка монда буданд ва ҳамроҳ бо дигарон ба сарзамини Ҳабашистон набаромаданд. Пас Нуъайм ибни Абдуллоҳ бо Умар рӯ ба рӯ шуд ва ба ӯ гуфт: Эй Умар, куҷо мехоҳи биравӣ? Гуфт: Муҳаммад ин собиро, ки байни Қурайшро ҷудо кард, ва орзуҳояшонро аблаҳ кард, ва дини онҳоро айб кард ва илоҳонашонро дашном дод, пас ман бояд ӯро бикушам. Нуъайм ба ӯ гуфт: Қасам ба Аллоҳ, эй Умар нафсат туро мағрур сохтааст, оё фикр мекуни, ки бани Абдуманаф пас аз куштани Муҳаммад туро мегузоранд, ки дар рӯйи замин роҳ гарди! Оё ба назди хонаводаат барнамегардӣ, то кори онҳоро дуруст куни? Умар гуфт: «Кадоме аз хонаводаам?» Гуфт: «Домод ва писарамакат Саид ибни Зайд ибни Амр ва хоҳарат Фотима бинти Хаттоб. Қасам ба Аллоҳ, ки онҳо Исломро пазируфтаанд ва пайравӣ дини Муҳаммад шудаанд. Пас бояд (кори) онҳоро бубинӣ. .. 👇

Имом Муҳаммад ибни Абдулваҳҳоб -رَحِمَهُ الله رحمةً واسعه- мефармояд: «أن العبادة لا تسمي عبادة، إلّا مع التوحيد، كما أن الصلاة لا تسمي صلاة، إلّا مع الطهارة؛ فإذا دخل الشرك في العبادة، فسدت» Тарҷума: ибодат ибодат намешавад, магар ин ки ба ҳамроҳи тавҳид бошад. Ҳамчуноне ки намоз намоз номида намешавад, магар ин ки ба ҳамроҳи таҳорат бошад. Пас агар ширк дар ибодат дохил шавад, он ибодат фосид мегардад. 📒[الدرر السنية في الأجوبة النجدية، جـ ٢ صـ ٢٣] Ширк варзидан ибодатро табоҳ мегардонад.

بسم الله الرحمن الرحيم Масдар ва сарчашмаи илми ақида ин «Қуръон» ва Суннат аст. Замоне, ки эътиқоди аксари мусалмонон аз илми калом ва фалсафаву мантиқ маншаъ гирифт ва фаҳми саҳеҳи «Қуръон»-у Суннат дар байни мардум кам боқӣ монд, Аллоҳ мусалмононро ба зиллату хорӣ гирифторашон кард. Ин Уммат ислоҳ намешавад, магар ба он чие, ки аввали ин уммат ба он ислоҳшуда буд. Ба сӯи «Қуръон» ва суннат биштобед, то наҷот ёбед. Барои ҳар як мусалмон лозим аст, ки ин сарчашмаи илми ақидаро биомӯзад, то ин ки илми ақидаро аз ғайри сарчашмаи илми ақида наомӯзад. Чун вақте, ки мусалмон илми ақидаро аз сарчашмаи худи илми ақида наомӯзад, ба фаҳми дуруст омӯхта наметавонад, балки ба фаҳми ғалат меомӯзад. Вақте мусалмон илми ақидаро аз ҳар ҷое, ки хост ва ҳар чизе, ки шунид онро таҳқиқ накунад ва илми омӯхтаашро дуруст шуморад, ба бидъат ва хурофот дучор мешавад. Барои ҳамин ба ҳар як мусалмон зарур аст омӯхтани сарчашмаи илми ақида, то ин ки бидонад илми ақида аз куҷо гирифта мешавад ва масдари аслии илми ақида чи аст. Сарчашмаи илми ақида аз «Қуръон» ва суннат гирифта мешавад. «Қуръон» сарчашмаи тамоми илм аст. Хусусан, масдари аввали илми ақида ин «Қуръон» (сухани Аллоҳ) аст. Бародарон ва хоҳарони муваҳҳидам, бидонед, ки илми ақида аз пуршарафтарин ва муҳимтарин илм аст ва барои ҳар як мусалмон воҷиб аст, ки илми ақидаро биомӯзад, чун мусалмон вақте ақида ва тавҳидро ва барои 9 чи халқ шудани худро надонад, пас ӯ чи тавр мусалмон шуда метавонад. Пас бидон, ки илми ақида сарчашмааш танҳо «Қуръон» ва суннат ва иҷмоъ мебошад, на сухану андешаи касе бо вуҷуди, ин ки авлиё бошад ё олим бошад ё каси дигаре, мусалмон вақте аз олим чизеро шунид ба сухани олим нигоҳ кунад, агар ба «Қуръон» ва суннат мувофиқ аст, ўро қабул хоҳад кард, аммо вақте сухани олим зидди «Қуръон» ва суннат аст онро набояд қабул кард, чун ки сухани олимҳо танҳо худаш ҳуҷҷат шуда наметавонад, балки «Қуръон» ва суннат ҳуҷҷат аст. Ҳар як илм ба асл ва асоси худ боз мегардад, ин чунин илми ақида низ ба асл ва асоси худ, ки ин «Қуръон» ва суннат ва иҷмоъ аст ба он боз мегардад. Бидон, ки вақте инсон чизеро донистан ва фаҳмидан мехоҳад, ба се роҳ мефаҳмад: Роҳи аввал фаҳмидан ё шинохтан аст, ки бояд ўро бубинад чун вақте чизеро мебинад, медонад ва мефаҳмад, ки ӯ чиз чи аст. Роҳи дуввум ин аст, ки монанди он чизро дидан мебошад, вақте худи он чизро дида наметавонад, монанди онро мебинад ва ба он киёс, яъне монанд мекунад. Роҳи саввум ин аст, ки хабар медиҳад, аз он чиз ва ба воситаи хабари ў мешиносед ва мефаҳмед. Пас бародарам ва хоҳари муваҳҳидаам бидон, ки илми ақида ин илме аст, ки мо ба омӯхтани илми ақида Аллоҳро мешиносем. Аммо бидон, ки Аллоҳро мо фақат ба хабар мешиносем, на ба дидан ва на ба қиёс кардан, чун Аллоҳро дар ин дунё ҳеҷ кас намебинад.. Ва ин чунин Аллоҳ ба касе монанди надорад, ин чунин мо Аллоҳро ба касе ё ба чизе қиёс намекунем. Паноҳ ба сӯйи Аллоҳ, ин қиёс кардан ва монанд 10 кардан куфр аст. Далел аз «Қуръон» аст, ки Аллоҳ таъоло мефармояд: لَكُمأ مِنأ أَنأفُسِكُمأ أَزأ و َ اجًا و َ مِنَ الْ أ َنأعَامِ أَزأ و َ اجًا ۖ يَذأرَؤُكُمأ فَاطِرُ السَّمَاو َ اتِ و َ الْ أ َرأض ِ ۚ جَعَلَ فِيهِ ۚ لَيأس َ كَمِثألِهِ شَيأءٌ ۖ و َ هُو َ السَّمِيعُ الأبَص ِ ير سورة الشورى ١١:٤٢ Ў офаринандаи осмонҳо ва замин аст. Барои шумо ҳамсароне аз [ҷинси] худатон қарор дод ва аз чаҳорпоён низ ҷуфт офарид, бад-ин сурат, теъдоди шуморо афзоиш медиҳад. Ҳеҷ чиз ҳаммонанди Аллоҳ Таъала нест ва ў шунаво ва биност. Сура Ал-Шура: 11 Ба ин хотир мо илми ақидаро аз «Қуръон» ва суннат мегирем, чун сифатҳои Аллоҳ Таъаларо мо аз «Қуръон» меомӯзем, ҳар чизе, ки ба илми ғайб тааллуқ дорад, онро мо аз «Қуръон» меомӯзем, Аллоҳ Таъала бар мо тамоми умури дунё ва охиратро дар «Қуръон» хабар додааст. Пас барои ҳар як мусалмон воҷиб аст, ки илми ақидаро танҳо ба саввумин роҳе, ки дар боло зикр кардем, ки ин аз тариқи хабар аст илми ақидаро биомӯзад. Чи тавре, ки Аллоҳ Таъала моро аз сифатҳои Худ ва аз номҳои Худ дар «Қуръон» ва суннат хабар додааст ва ҳеҷ роҳе, ҷуз «Қуръон» ва суннат вуҷуд надорад, барои шинохти Аллоҳ Таъала мо танҳо ҳар амре, ки тааллуқ ба илми ақида ҳаст,

📒 МАН ИМОН БОВАР ДОРАМ, КИ МУЪМИНОН ДАР ОХИРАТ АЛЛОҲ-РО МЕБИНАНД Аллоҳи мутаъол фармуд: {Баъзе чеҳраҳо дар он рӯз дурахшонанд ва ба сӯи Парвардигорашон нигоҳ мекунанд}. (75:22-23). 🎗Аз Сухлайб (р) ривоят аст, ки Паёмбар ﷺ фармуд: «Чун аҳли биҳишт вориди биҳишт мешаванд, Аллоҳ азза ва ҷалл мефармояд: «Оё мехоҳед, ки бароятон бештар аз ин бидиҳам?» Гуфтанд: «Оё рӯи моро равшан накардӣ? Оё моро ба биҳишт наовардӣ ва моро аз дӯзах наҷот надодӣ?» Пас Аллоҳ пардаро мекушояд ва барои онон маҳбубтар аз дидани ҷамоли Аллоҳ азза ва ҷалл маҳбубтаре нест». (Муслим, 181). 🎗Аз Ханбала ривоят аст, ки гуфт: Аз Абу Абдиллоҳ (Имом Аҳмад) шунидам, ки мефармуд: «Дарҳақиқат, Аллоҳ-ро дар дунё дида намешавад, вале дар охират дида мешавад - ин дар Қуръон ва суннати Расули Аллоҳ ﷺ тасдиқ шудааст». 🎗Абу Толиба ривоят аст, ки он гуфт, Аҳмад гуфт: “Ҳар кӣ гӯяд, ки Аллоҳ дида намешавад, кофир аст”. Аҳмад низ гуфтааст: «Ҳар кӣ гӯяд, ки Аллоҳ дар охират дида намешавад,чунин шахс кофир аст, ки Қуръонро дурӯғ мешуморад ва он чиро, ки Аллоҳ нозил кардааст, инкор мекунад. Бояд ба тавба даъват карда шавад ва агар тавба накунад, ба қатл расонида шавад». 📚Аз китоб: السنة للخلال 🎗Абу Саиди Доримӣ раҳимаҳуллоҳ мегӯяд: Мусо ибни Исмоил ба мо гуфт, нақл кард ба ман Ҳаммод ибни Салама аз Аато ибн- ус Соиба ба мо нақл кард, ки аз падараш гуфт, ки Аммар ибни Ёсир (р), ки дар дуъояш гуфт: «Аллоҳ-о, ман аз ту ширинии нигоҳи рӯи Туро ва орзуи дидори Туро металабам». 🎗Анас ибни Молик (р) дар тафсири каломи Аллоҳ: {Ва иловае дорем}. 50:35 Гуфт: «Ӯ (Аллоҳ) ҳар рӯзи ҷумъа дар назди (аҳли биҳишт) ҳозир мешавад». 🎗Абу Саид ад Доримӣ мефармояд: Яҳёи Ҳиммонӣ ва Абубакр ибни Аби Шайба ба мо гуфтанд: ки гуфт аз Шарик Абу Исҳақа хабар дод, ки аз Саида ибни Нимрон аз Абубакри Сиддиқа (р) хабар дод, ки Ӯ сухани Аллоҳ-ро тафсир мекунад: {Барои касоне, ки некӯкоранд, хайру зиёдатӣ аст}. (10:26) гуфт: «(Илова) Ин нигоҳ ба чеҳраи Аллоҳи пирӯзманду бузург аст». 📚Аз китоб: الرد على الجهمية لدارمي 💚❤️💧❄️

ИНКОР ВА БАД-ДИДАНИ ҲИҶОБ ИН КУФРАСТ, ВА ИНКОРИ ҲУКМИ АЛЛОҲ АСТ! Эй тоғутҳо!!!ва эй Касоне, ки мехоҳед, ки ҳукми Аллоҳро тағир бидиҳед бо Ҳукми куфри ва Ширкии худатон ва мехоҳед биҷангед ба ҳукми Аллоҳ ва Расулаш шумо маълум,ки тоғутед! ва малъунед! ва касоне бо ҳукми шумо бароварда ҳукм мекунанд , ҳиҷобу ришу ва дигар амрҳои Аллоҳро манъ мекунанд кофир ва мушриканд! Бидонед эй касоне,ки бо ҳукми Аллоҳ намекунед, балки бо ҳукми тоғутҳои замон ҳукм мекунед шумо касоне ҳастед , ки Аллоҳ Хукми шуморо инчунин Гуфтааст: وَمَن لَّمْ يَحْكُم بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ فَأُولَئِكَ هُمُ الْكَافِرُونَ Ва ҳар кӣ мувофиқи он чӣ Аллоҳ фурӯ фиристод, ҳукм накунад, пас он гурӯҳ кофиранд. сураи моида ояти 44. Ҳамчунин бидонед! эй тоғутхо ва эй душманони Аллоҳ ,ки Аллоҳ дар ҳукми худаш касеро шарик намегирад ва худаш инро бо Сареҳ мегӯяд: وَلَا يُشْرِكُ فِي حُكْمِهِ أَحَدًا Ва дар ҳукми Худ ҳеҷ касро шарик намегирад.Сураи Каҳф ояти 26 Аз ин ду оят маълум мешавад, ки Аллоҳ иҷозат намедихад барои мо хукме ғайри ҳукми Аллоҳро бикунем, ё дар хукме Аллоҳ касеро Шарик бисозем! Яъне хукма сохибаш Худи Аллоҳ аст, чуноне, ки Аллоҳ Худаш Мефармоеяд: إِنِ ٱلۡحُكۡمُ إِلَّا لِلَّهِ‌ۚ أَمَرَ أَلَّا تَعۡبُدُوٓاْ إِلَّآ إِيَّاهُ‌ۚ ذَٰلِكَ ٱلدِّينُ ٱلۡقَيِّمُ وَلَـٰكِنَّ أَكۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يَعۡلَمُونَ Ба ҷуз Аллоҳ (Дигаре ) фармонравой нест . Фармуд, ба ҷуз худаш (дигаре)_ ро ибодат накунед,ин аст дини росту уствор, вале бештари мардум намедонанд. Сураи Юсуф ояти 40 Бубинед! Ва Бидонед! ки Аллоҳ дар ин ояти дигаре гуфт, ки ҳукм ин Хаки Аллоҳ аст, ва ҳукм ин Ибодатаст, ва хукми худашро дини росту уствор гуфтааст, яъне дигар ҳукмхои тоғутхоро хамаашро куфр ва ширк ва дини друғу ботил номидааст! Аз ин як чанд Оятхо мо фахмидем, ки Аллоҳ ҳукми ғайри ҳукми худашро куфри Акбар ва Ширки Акбар ва Ибодати ботил ва дини друғу ботил хукм гузошт.Ва дигар чизе, ки лозимаст! бояд мо Бидонем! Ки Аллоҳ дар охири ин оят гуфт:( вале бештари мардум яъне аксари мардум намедонанд) яъне аз руйи ҷахлшон Тоғутҳоро ё дигар Кофир ва Мушрикинро барои Худашон Ҳукмгузор гирифтанд аз руи ҷахл яъне бе илми, Аллоҳул мустаан яъне ҷахл хеле чизи бадаст ,ки бо куфр ва ширк мебарад Инсонро ҳатто бо мулхидди бурда мерасонад, Чуноне Олим Бузурги Аҳли Сунна ибни Батто Мегуяд: Ҷахолати ту нисбати Китоби Аллоҳ ва таъвилат, туро ба ҳаргуна куфр мебарад ва ҳатто туро маҷбур мекунад ки ту ба илми бофтаи мулхиддин (атеизм) назар бикуни Ва онҷо бимони (дар атеизм), ал ибана ал кубра ибн Бутта ҷил, 6 саҳ 196 Ва низ ин оят ва сухани ибни Батто барои хамаи аҳли бидъат ва дигар ҳизбҳои дахолат доранд! чуноне мо мебинем Олимони дарбори аз рӯи ҷахл оятҳоро таъвил ва тафсири нодуруст карда барои ҳукми тоғуташонро ҳимоя кардан Ҳукми Аллоҳро тарк карда ва бо ҳукми Атеистхое, ки ҳичоб моли мо нест ва моли Араб гуфта ба куфру ширк грифтор шуданд!ва хамчунин Ҳизбиҳои аз руй ҷахлу ҷаҳолаташон бар демократия руй овардаанд ва мулхид монданд. Бародари шумо Ҳаниф

السلام عليكم ورحمة الله وبركاته Имрӯз мебинем, ки дар ҳар як минтақаҳои Тоҷикистон як муртаде, ки Аллоҳ ӯро лаънат кунад ҳиҷоби зани мусалмонро мегирад, бидонад, ки ба ғазаби Аллоҳ гирифтор хоҳад шуд. Ҳаркасеки рад ба ояти Аллох бизанад бидонад, ки ба ин амалаш муртаду кофир аст, хоҳ зан бошад, хоҳ мард, хоҳ намоз хонад ё нахонад, худро мусалмон бигӯяд фарқе надорад, ҳиҷобро қабул накунад, зидди ҳиҷоб кор барад ӯ муртад аст. Барои ин мо мегӯем ин ҳукумат ҳукумати муртаддин аст ва қонунаш қонуни куфрӣ аст. Аммо як иддае аз фирқаи ботил мадхалиҳо ва мурҷиаҳо боз тарафдорӣ аз онҳо мекунанд. Аллоҳ ин мадхалиҳою тоғутпарастҳоро хору залил гардонад, ки ҳоло Имон, Тавҳид, Курф, Ридда чист нафаҳмидаанд. Пас мо бояд бидонем ва бирасонем, ки ҳар касе, ки мухолифи ҳиҷоб, мухолифи як амр, наҳй ва қонуни Аллоҳ аст, касе набошад ӯ муртад ва кофир аст. Эҳтиёт бишавад, ки Аллоҳ Субҳанаҳу Таъала дар ин дунё хору залилу баяк иқоби шадиде гирифтор хоҳад кард ва баъди маргаш низ ба назди Аллоҳравад абадул абад дар ҷаҳаннам хоҳад сӯхт. Пас эй хоҳари мусалмон! Онҳое, ки ба номи озодӣ ва демократӣ мехоҳанд иззату каромат ва ҳурмати исломиатро поймол намоянд ва туро ба кўчаю хиёбон бикашанд, дилсўз ва хоҳони озодиат нестанд, балки мехоҳанд ҷомеаи исломиро ба фасод бикашанд. Пас бар ту аст, ки бо ҳифзи ҳиҷоби исломӣ, арзишҳои исломиро ҳифз кунӣ, зеро ту нисфи умматӣ ва нисфи дигари уммат аз ту ба дунё меоянд. Дар натиҷа, ту ҳамаи умматӣ. Кўдакони мусалмон дар домани ту тарбият мешаванд ва дар воқеъ ояндаи ҷомеаи исломӣ ба василаи ту қаламзада мешавад. Ҳиҷоби ту қалъаи мўҳкам дар баробари аз ҳам пошидагии ҷомеаи исломист.

السلام عليكم ورحمة الله وبركاته Имрӯз мебинем, ки дар ҳар як минтақаҳои Тоҷикистон як муртаде, ки Аллоҳ ӯро лаънат кунад ҳиҷоби зани мусалмонро мегирад, бидонад, ки ба ғазаби Аллоҳ гирифтор хоҳад шуд. Ҳаркасеки рад ба ояти Аллох бизанад бидонад, ки ба ин амалаш муртаду кофир аст, хоҳ зан бошад, хоҳ мард, хоҳ намоз хонад ё нахонад, худро мусалмон бигӯяд фарқе надорад, ҳиҷобро қабул накунад, зидди ҳиҷоб кор барад ӯ муртад аст. Барои ин мо мегӯем ин ҳукумат ҳукумати муртаддин аст ва қонунаш қонуни куфрӣ аст. Аммо як иддае аз фирқаи ботил мадхалиҳо ва мурҷиаҳо боз тарафдорӣ аз онҳо мекунанд. Аллоҳ ин мадхалиҳою тоғутпарастҳоро хору залил гардонад, ки ҳоло Имон, Тавҳид, Курф, Ридда чист нафаҳмидаанд. Пас мо бояд бидонем ва бирасонем, ки ҳар касе, ки мухолифи ҳиҷоб, мухолифи як амр, наҳй ва қонуни Аллоҳ аст, касе набошад ӯ муртад ва кофир аст. Эҳтиёт бишавад, ки Аллоҳ Субҳанаҳу Таъала дар ин дунё хору залилу баяк иқоби шадиде гирифтор хоҳад кард ва баъди маргаш низ ба назди Аллоҳравад абадул абад дар ҷаҳаннам хоҳад сӯхт. Пас эй хоҳари мусалмон! Онҳое, ки ба номи озодӣ ва демократӣ мехоҳанд иззату каромат ва ҳурмати исломиатро поймол намоянд ва туро ба кўчаю хиёбон бикашанд, дилсўз ва хоҳони озодиат нестанд, балки мехоҳанд ҷомеаи исломиро ба фасод бикашанд. Пас бар ту аст, ки бо ҳифзи ҳиҷоби исломӣ, арзишҳои исломиро ҳифз кунӣ, зеро ту нисфи умматӣ ва нисфи дигари уммат аз ту ба дунё меоянд. Дар натиҷа, ту ҳамаи умматӣ. Кўдакони мусалмон дар домани ту тарбият мешаванд ва дар воқеъ ояндаи ҷомеаи исломӣ ба василаи ту қаламзада мешавад. Ҳиҷоби ту қалъаи мўҳкам дар баробари аз ҳам пошидагии ҷомеаи исломист.

📌ДОШТАНИ РАФИҚ ВА ДУСТИ ХУБ - Доштани рафиқ ва дӯст яке аз амрҳои лозим аст дар талаби илм Зеро рафиқи хуб ва дусти солеҳ туро даъват мекунад ба анҷом додани амали хуб, туро даъват мекунад ба анҷом додани амале ки Аллоҳ Азза ва Ҷалла дӯст медорад. - Яке аз асбоби собит қадами ба имон, ин доштани рафиқи солеҳ аст. Ва боз дар ин замони фитна, доштани рафиқи солеҳ як амри муҳим ва зарури аст. - Ба хусус рафиқе, ки боз дар ҷодаи талаби илм бошад. У туро кумак мекунад, ва туро мутаваҷҷеҳ мекунад ба охират. Ва вақте дар дарсҳоят заъф пайдо мекуни, туро ташвиқ мекунад, ва туро аз танбали бедори мекунад. Ё агар тамоил ба суйи дунё пайдо карди, дасти туро мегирад, ва намегузорад, ки ту ба хато, ва ё ба суи дунё бирави. Бидонед!! - Рафиқ ва дуст гирифтан дар талаби илм хеле манфиъати зиёде дорад дар расидан ба мақсадҳоят. ПАЁМБАР ﷺ МЕФАРМОЯД: «الْمَرُءْ عَلَى دِيْنِ خَلِيلِهِ فَلْيَنْظُرْ أَحَدُكُمْ مَن يُخَاللُ» «Як шахс ба дини дусташ аст, пас бояд нигоҳ бикунад ба чи касе дусти мекунад.» - Зеро агар дусти бад дошта боши, ҳатман у таъсири худро мерасонад. Ҳатто рузи қиёмат ҳасраташро мекаши, чаро ман ин нафарро дуст гирифтам?? ЧИГУНАЕ КИ АЛЛОҲ СУБҲАНАҲУ ВА ТАЪАЛА МЕФАРМОЯД: ﴿يَا وَيْلَتَىٰ لَيْتَنِي لَمْ أَتَّخِذْ فُلَانًا خَلِيلًا • لَّقَدْ أَضَلَّنِي عَنِ الذِّكْرِ﴾ «Эй кош ман фалониро дуст намегирифтам. Маро аз ёд ва зикри Аллоҳ ғофил кард»

📌ДОШТАНИ РАФИҚ ВА ДУСТИ ХУБ - Доштани рафиқ ва дӯст яке аз амрҳои лозим аст дар талаби илм Зеро рафиқи хуб ва дусти солеҳ туро даъват мекунад ба анҷом додани амали хуб, туро даъват мекунад ба анҷом додани амале ки Аллоҳ Азза ва Ҷалла дӯст медорад. - Яке аз асбоби собит қадами ба имон, ин доштани рафиқи солеҳ аст. Ва боз дар ин замони фитна, доштани рафиқи солеҳ як амри муҳим ва зарури аст. - Ба хусус рафиқе, ки боз дар ҷодаи талаби илм бошад. У туро кумак мекунад, ва туро мутаваҷҷеҳ мекунад ба охират. Ва вақте дар дарсҳоят заъф пайдо мекуни, туро ташвиқ мекунад, ва туро аз танбали бедори мекунад. Ё агар тамоил ба суйи дунё пайдо карди, дасти туро мегирад, ва намегузорад, ки ту ба хато, ва ё ба суи дунё бирави. Бидонед!! - Рафиқ ва дуст гирифтан дар талаби илм хеле манфиъати зиёде дорад дар расидан ба мақсадҳоят. ПАЁМБАР ﷺ МЕФАРМОЯД: «الْمَرُءْ عَلَى دِيْنِ خَلِيلِهِ فَلْيَنْظُرْ أَحَدُكُمْ مَن يُخَاللُ» «Як шахс ба дини дусташ аст, пас бояд нигоҳ бикунад ба чи касе дусти мекунад.» - Зеро агар дусти бад дошта боши, ҳатман у таъсири худро мерасонад. Ҳатто рузи қиёмат ҳасраташро мекаши, чаро ман ин нафарро дуст гирифтам?? ЧИГУНАЕ КИ АЛЛОҲ СУБҲАНАҲУ ВА ТАЪАЛА МЕФАРМОЯД: ﴿يَا وَيْلَتَىٰ لَيْتَنِي لَمْ أَتَّخِذْ فُلَانًا خَلِيلًا • لَّقَدْ أَضَلَّنِي عَنِ الذِّكْرِ﴾ «Эй кош ман фалониро дуст намегирифтам. Маро аз ёд ва зикри Аллоҳ ғофил кард»

📌ДОШТАНИ РАФИҚ ВА ДУСТИ ХУБ - Доштани рафиқ ва дӯст яке аз амрҳои лозим аст дар талаби илм Зеро рафиқи хуб ва дусти солеҳ туро даъват мекунад ба анҷом додани амали хуб, туро даъват мекунад ба анҷом додани амале ки Аллоҳ Азза ва Ҷалла дӯст медорад. - Яке аз асбоби собит қадами ба имон, ин доштани рафиқи солеҳ аст. Ва боз дар ин замони фитна, доштани рафиқи солеҳ як амри муҳим ва зарури аст. - Ба хусус рафиқе, ки боз дар ҷодаи талаби илм бошад. У туро кумак мекунад, ва туро мутаваҷҷеҳ мекунад ба охират. Ва вақте дар дарсҳоят заъф пайдо мекуни, туро ташвиқ мекунад, ва туро аз танбали бедори мекунад. Ё агар тамоил ба суйи дунё пайдо карди, дасти туро мегирад, ва намегузорад, ки ту ба хато, ва ё ба суи дунё бирави. Бидонед!! - Рафиқ ва дуст гирифтан дар талаби илм хеле манфиъати зиёде дорад дар расидан ба мақсадҳоят. ПАЁМБАР ﷺ МЕФАРМОЯД: «الْمَرُءْ عَلَى دِيْنِ خَلِيلِهِ فَلْيَنْظُرْ أَحَدُكُمْ مَن يُخَاللُ» «Як шахс ба дини дусташ аст, пас бояд нигоҳ бикунад ба чи касе дусти мекунад.» - Зеро агар дусти бад дошта боши, ҳатман у таъсири худро мерасонад. Ҳатто рузи қиёмат ҳасраташро мекаши, чаро ман ин нафарро дуст гирифтам?? ЧИГУНАЕ КИ АЛЛОҲ СУБҲАНАҲУ ВА ТАЪАЛА МЕФАРМОЯД: ﴿يَا وَيْلَتَىٰ لَيْتَنِي لَمْ أَتَّخِذْ فُلَانًا خَلِيلًا • لَّقَدْ أَضَلَّنِي عَنِ الذِّكْرِ﴾ «Эй кош ман фалониро дуст намегирифтам. Маро аз ёд ва зикри Аллоҳ ғофил кард»

📌ДОШТАНИ РАФИҚ ВА ДУСТИ ХУБ - Доштани рафиқ ва дӯст яке аз амрҳои лозим аст дар талаби илм Зеро рафиқи хуб ва дусти солеҳ туро даъват мекунад ба анҷом додани амали хуб, туро даъват мекунад ба анҷом додани амале ки Аллоҳ Азза ва Ҷалла дӯст медорад. - Яке аз асбоби собит қадами ба имон, ин доштани рафиқи солеҳ аст. Ва боз дар ин замони фитна, доштани рафиқи солеҳ як амри муҳим ва зарури аст. - Ба хусус рафиқе, ки боз дар ҷодаи талаби илм бошад. У туро кумак мекунад, ва туро мутаваҷҷеҳ мекунад ба охират. Ва вақте дар дарсҳоят заъф пайдо мекуни, туро ташвиқ мекунад, ва туро аз танбали бедори мекунад. Ё агар тамоил ба суйи дунё пайдо карди, дасти туро мегирад, ва намегузорад, ки ту ба хато, ва ё ба суи дунё бирави. Бидонед!! - Рафиқ ва дуст гирифтан дар талаби илм хеле манфиъати зиёде дорад дар расидан ба мақсадҳоят. ПАЁМБАР ﷺ МЕФАРМОЯД: «الْمَرُءْ عَلَى دِيْنِ خَلِيلِهِ فَلْيَنْظُرْ أَحَدُكُمْ مَن يُخَاللُ» «Як шахс ба дини дусташ аст, пас бояд нигоҳ бикунад ба чи касе дусти мекунад.» - Зеро агар дусти бад дошта боши, ҳатман у таъсири худро мерасонад. Ҳатто рузи қиёмат ҳасраташро мекаши, чаро ман ин нафарро дуст гирифтам?? ЧИГУНАЕ КИ АЛЛОҲ СУБҲАНАҲУ ВА ТАЪАЛА МЕФАРМОЯД: ﴿يَا وَيْلَتَىٰ لَيْتَنِي لَمْ أَتَّخِذْ فُلَانًا خَلِيلًا • لَّقَدْ أَضَلَّنِي عَنِ الذِّكْرِ﴾ «Эй кош ман фалониро дуст намегирифтам. Маро аз ёд ва зикри Аллоҳ ғофил кард»

📌ДОШТАНИ РАФИҚ ВА ДУСТИ ХУБ - Доштани рафиқ ва дӯст яке аз амрҳои лозим аст дар талаби илм Зеро рафиқи хуб ва дусти солеҳ туро даъват мекунад ба анҷом додани амали хуб, туро даъват мекунад ба анҷом додани амале ки Аллоҳ Азза ва Ҷалла дӯст медорад. - Яке аз асбоби собит қадами ба имон, ин доштани рафиқи солеҳ аст. Ва боз дар ин замони фитна, доштани рафиқи солеҳ як амри муҳим ва зарури аст. - Ба хусус рафиқе, ки боз дар ҷодаи талаби илм бошад. У туро кумак мекунад, ва туро мутаваҷҷеҳ мекунад ба охират. Ва вақте дар дарсҳоят заъф пайдо мекуни, туро ташвиқ мекунад, ва туро аз танбали бедори мекунад. Ё агар тамоил ба суйи дунё пайдо карди, дасти туро мегирад, ва намегузорад, ки ту ба хато, ва ё ба суи дунё бирави. Бидонед!! - Рафиқ ва дуст гирифтан дар талаби илм хеле манфиъати зиёде дорад дар расидан ба мақсадҳоят. ПАЁМБАР ﷺ МЕФАРМОЯД: «الْمَرُءْ عَلَى دِيْنِ خَلِيلِهِ فَلْيَنْظُرْ أَحَدُكُمْ مَن يُخَاللُ» «Як шахс ба дини дусташ аст, пас бояд нигоҳ бикунад ба чи касе дусти мекунад.» - Зеро агар дусти бад дошта боши, ҳатман у таъсири худро мерасонад. Ҳатто рузи қиёмат ҳасраташро мекаши, чаро ман ин нафарро дуст гирифтам?? ЧИГУНАЕ КИ АЛЛОҲ СУБҲАНАҲУ ВА ТАЪАЛА МЕФАРМОЯД: ﴿يَا وَيْلَتَىٰ لَيْتَنِي لَمْ أَتَّخِذْ فُلَانًا خَلِيلًا • لَّقَدْ أَضَلَّنِي عَنِ الذِّكْرِ﴾ «Эй кош ман фалониро дуст намегирифтам. Маро аз ёд ва зикри Аллоҳ ғофил кард»

ҲУКМИ КАСЕ КИ ҶОҲИЛ БАР ТАВҲИД БОШАД: ▫️Тавҳид ин Асли Ислом аст, ки ба Маърифату Имон бо қавлу амал ба вуҷуд меояд. Ва инчунин маънои Ло илоҳа ила Аллоҳ- "Нест Маъбуди бар ҳақ ба ҷуз Аллоҳ". Ва мурод аз Калимаи Тавҳид ин фақат талаффуз кардани ҳарфҳояш нест. Балки ин нутқ кардан ва зоҳиру ботин амал намудан аст. Ва баён намудем, ки исломи инсон саҳеҳ намешавад то замоне ки ҳамаи амалҳояшро танҳо ба Аллоҳ анҷом диҳад ва ширку куфрро тарк намояд ва ба Аллоҳ чизеро шарик қарор надиҳад, ва куфр бар тоғут дошта бошад! • Ва маълум аст ки ҷаҳл зидди илм аст. Ва ҷоҳил будан ба Тавҳид ин илм надоштан ба Тавҳид аст. 1) - Инсони ҷоҳил бар Тавҳид: байни Тавҳид ки ягона ибодат намудани Аллоҳ аст ва бйни ширк ки ибодати ғайри Аллоҳ аст фарқ карда наметавонад. Яъне Дини паёмбар овардаро аз дини мушрикон ҷудо карда наметавонад. 2) - Эътиқод ба Тавҳид надорад. Яъне эътиқод надорад ки кулли ибодатҳо танҳо ба Аллоҳ карда мешавад. Ва дар ибодат набояд ба Аллоҳ шарик қарор дода шавад. Ва ботил будани ибодати ғайри Аллоҳ ва ширку куфр будани ибодати ғайри Аллоҳ ро ҳоло ҳам намедонад. 3) - Инсони ҷоҳил ба Тавҳид: Тавҳидро дуст намедорад ва ба аҳли Тавҳид душманӣ мекунад. Ва бо мушрикин бароат ва буғз надорад ва инкорашон ҳам намекунад. 4) - Пас касе ки ҷоҳил ба Тавҳид аст: Тавҳидро фақат ба забонаш нутқ карда аммо на ба қалб ва на ба ҷисм, амал ба Тавҳид надорад, пас Тавҳиди инсони ҷоҳил ҳоло ба вуҷуд наомада аст. Инсони ҷоҳил бар Тавҳид, яъне бехабар аз рукнҳову шартҳои он, фориғ ва ғафлатзада асли динашро нафаҳмидааст мушрик аст.! 📚ОМУЗИШИ لا اله الا الله Шайх Абу усома

ҲУКМИ КАСЕ КИ ҶОҲИЛ БАР ТАВҲИД БОШАД: ▫️Тавҳид ин Асли Ислом аст, ки ба Маърифату Имон бо қавлу амал ба вуҷуд меояд. Ва инчунин маънои Ло илоҳа ила Аллоҳ- "Нест Маъбуди бар ҳақ ба ҷуз Аллоҳ". Ва мурод аз Калимаи Тавҳид ин фақат талаффуз кардани ҳарфҳояш нест. Балки ин нутқ кардан ва зоҳиру ботин амал намудан аст. Ва баён намудем, ки исломи инсон саҳеҳ намешавад то замоне ки ҳамаи амалҳояшро танҳо ба Аллоҳ анҷом диҳад ва ширку куфрро тарк намояд ва ба Аллоҳ чизеро шарик қарор надиҳад, ва куфр бар тоғут дошта бошад! • Ва маълум аст ки ҷаҳл зидди илм аст. Ва ҷоҳил будан ба Тавҳид ин илм надоштан ба Тавҳид аст. 1) - Инсони ҷоҳил бар Тавҳид: байни Тавҳид ки ягона ибодат намудани Аллоҳ аст ва бйни ширк ки ибодати ғайри Аллоҳ аст фарқ карда наметавонад. Яъне Дини паёмбар овардаро аз дини мушрикон ҷудо карда наметавонад. 2) - Эътиқод ба Тавҳид надорад. Яъне эътиқод надорад ки кулли ибодатҳо танҳо ба Аллоҳ карда мешавад. Ва дар ибодат набояд ба Аллоҳ шарик қарор дода шавад. Ва ботил будани ибодати ғайри Аллоҳ ва ширку куфр будани ибодати ғайри Аллоҳ ро ҳоло ҳам намедонад. 3) - Инсони ҷоҳил ба Тавҳид: Тавҳидро дуст намедорад ва ба аҳли Тавҳид душманӣ мекунад. Ва бо мушрикин бароат ва буғз надорад ва инкорашон ҳам намекунад. 4) - Пас касе ки ҷоҳил ба Тавҳид аст: Тавҳидро фақат ба забонаш нутқ карда аммо на ба қалб ва на ба ҷисм, амал ба Тавҳид надорад, пас Тавҳиди инсони ҷоҳил ҳоло ба вуҷуд наомада аст. Инсони ҷоҳил бар Тавҳид, яъне бехабар аз рукнҳову шартҳои он, фориғ ва ғафлатзада асли динашро нафаҳмидааст мушрик аст.! 📚ОМУЗИШИ لا اله الا الله Шайх Абу усома

ҲУКМИ КАСЕ КИ ҶОҲИЛ БАР ТАВҲИД БОШАД: ▫️Тавҳид ин Асли Ислом аст, ки ба Маърифату Имон бо қавлу амал ба вуҷуд меояд. Ва инчунин маънои Ло илоҳа ила Аллоҳ- "Нест Маъбуди бар ҳақ ба ҷуз Аллоҳ". Ва мурод аз Калимаи Тавҳид ин фақат талаффуз кардани ҳарфҳояш нест. Балки ин нутқ кардан ва зоҳиру ботин амал намудан аст. Ва баён намудем, ки исломи инсон саҳеҳ намешавад то замоне ки ҳамаи амалҳояшро танҳо ба Аллоҳ анҷом диҳад ва ширку куфрро тарк намояд ва ба Аллоҳ чизеро шарик қарор надиҳад, ва куфр бар тоғут дошта бошад! • Ва маълум аст ки ҷаҳл зидди илм аст. Ва ҷоҳил будан ба Тавҳид ин илм надоштан ба Тавҳид аст. 1) - Инсони ҷоҳил бар Тавҳид: байни Тавҳид ки ягона ибодат намудани Аллоҳ аст ва бйни ширк ки ибодати ғайри Аллоҳ аст фарқ карда наметавонад. Яъне Дини паёмбар овардаро аз дини мушрикон ҷудо карда наметавонад. 2) - Эътиқод ба Тавҳид надорад. Яъне эътиқод надорад ки кулли ибодатҳо танҳо ба Аллоҳ карда мешавад. Ва дар ибодат набояд ба Аллоҳ шарик қарор дода шавад. Ва ботил будани ибодати ғайри Аллоҳ ва ширку куфр будани ибодати ғайри Аллоҳ ро ҳоло ҳам намедонад. 3) - Инсони ҷоҳил ба Тавҳид: Тавҳидро дуст намедорад ва ба аҳли Тавҳид душманӣ мекунад. Ва бо мушрикин бароат ва буғз надорад ва инкорашон ҳам намекунад. 4) - Пас касе ки ҷоҳил ба Тавҳид аст: Тавҳидро фақат ба забонаш нутқ карда аммо на ба қалб ва на ба ҷисм, амал ба Тавҳид надорад, пас Тавҳиди инсони ҷоҳил ҳоло ба вуҷуд наомада аст. Инсони ҷоҳил бар Тавҳид, яъне бехабар аз рукнҳову шартҳои он, фориғ ва ғафлатзада асли динашро нафаҳмидааст мушрик аст.! 📚ОМУЗИШИ لا اله الا الله Шайх Абу усома

ҲУКМИ КАСЕ КИ ҶОҲИЛ БАР ТАВҲИД БОШАД: ▫️Тавҳид ин Асли Ислом аст, ки ба Маърифату Имон бо қавлу амал ба вуҷуд меояд. Ва инчунин маънои Ло илоҳа ила Аллоҳ- "Нест Маъбуди бар ҳақ ба ҷуз Аллоҳ". Ва мурод аз Калимаи Тавҳид ин фақат талаффуз кардани ҳарфҳояш нест. Балки ин нутқ кардан ва зоҳиру ботин амал намудан аст. Ва баён намудем, ки исломи инсон саҳеҳ намешавад то замоне ки ҳамаи амалҳояшро танҳо ба Аллоҳ анҷом диҳад ва ширку куфрро тарк намояд ва ба Аллоҳ чизеро шарик қарор надиҳад, ва куфр бар тоғут дошта бошад! • Ва маълум аст ки ҷаҳл зидди илм аст. Ва ҷоҳил будан ба Тавҳид ин илм надоштан ба Тавҳид аст. 1) - Инсони ҷоҳил бар Тавҳид: байни Тавҳид ки ягона ибодат намудани Аллоҳ аст ва бйни ширк ки ибодати ғайри Аллоҳ аст фарқ карда наметавонад. Яъне Дини паёмбар овардаро аз дини мушрикон ҷудо карда наметавонад. 2) - Эътиқод ба Тавҳид надорад. Яъне эътиқод надорад ки кулли ибодатҳо танҳо ба Аллоҳ карда мешавад. Ва дар ибодат набояд ба Аллоҳ шарик қарор дода шавад. Ва ботил будани ибодати ғайри Аллоҳ ва ширку куфр будани ибодати ғайри Аллоҳ ро ҳоло ҳам намедонад. 3) - Инсони ҷоҳил ба Тавҳид: Тавҳидро дуст намедорад ва ба аҳли Тавҳид душманӣ мекунад. Ва бо мушрикин бароат ва буғз надорад ва инкорашон ҳам намекунад. 4) - Пас касе ки ҷоҳил ба Тавҳид аст: Тавҳидро фақат ба забонаш нутқ карда аммо на ба қалб ва на ба ҷисм, амал ба Тавҳид надорад, пас Тавҳиди инсони ҷоҳил ҳоло ба вуҷуд наомада аст. Инсони ҷоҳил бар Тавҳид, яъне бехабар аз рукнҳову шартҳои он, фориғ ва ғафлатзада асли динашро нафаҳмидааст мушрик аст.! 📚ОМУЗИШИ لا اله الا الله Шайх Абу усома

🔗БА ХУД БИЁ БАРОДАР ВА ХОҲАРИ МУВАҲҲИДАМ❕ ▫️Мақсад аз халқ шуданатро ёд дошта бош! Ба ёд биёр ки Аллоҳи Мутаъол барои чи ману шуморо халқ кардааст: أَفَحَسِبۡتُمۡ أَنَّمَا خَلَقۡنَـٰكُمۡ عَبَثًۭا وَأَنَّكُمۡ إِلَيۡنَا لَا تُرۡجَعُونَ فَتَعَـٰلَى ٱللَّهُ ٱلۡمَلِكُ ٱلۡحَقُّ‌ۖ لَآ إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ ٱلۡعَرۡشِ ٱلۡكَرِيمِ ▫️«Оё гумон кардед (эй муъминоно), ки шуморо барои беҳудагӣ офаридаем, (ва шуморо ягон амру наҳй нест), ва дар охират ба назди Мо баргарданда нестед. Аллоҳ поку муназзаҳ аст (аз ин гумони ботил, ки Ӯ ягон чизро барои беҳудагӣ халқ карда бошад), ва Ӯ Подшоҳи ҳақиқист, ки нест маъбуди бар ҳақ ба ҷуз Ӯ-таъоло». [Ал-Муъминун : 115-116] ▫️ПАС МО БАРОИ БЕҲУДАГИ ХАЛҚ НАШУДАЕМ ВА МО ХАЛҚ ШУДАЕМ ТО ТАВҲИДРО ОМУЗЕМ, АЛЛОҲ РОБАМОНРО ШИНОСЕМ ВА УРО БЕ ШИРК ИБОДАТ НАМОЕМ❕ وَمَا خَلَقۡتُ ٱلۡجِنَّ وَٱلۡإِنسَ إِلَّا لِيَعۡبُدُونِ • ВА МАН ҶИННУ ИНСРО НАОФАРИДААМ, МАГАР БАРОИ ИН КИ МАРО [БА ЯГОНАГИ] ИБОДАТ НАМОЯНД. {Аз-Зориёт : оят 56} Ва мо чи кор мекунем? • Боре фикр кардаед, ки мо дар кадом роҳ рафта истодаем??! • Боре фикр кардаед, ки чаро ман Исломро тарк карда дунёро интихоб кардаам! (Паноҳ ба Аллоҳ) • Оё омузиши Тавҳидро ки асли дин аст шуруъ кардаи? Чи маълумоте дори дар бораи Асоси динат??? • Ва ё ҳатто аз омухтани динни Аллоҳ метарси?! إِنَّمَا ذَٰلِكُمُ ٱلشَّيۡطَـٰنُ يُخَوِّفُ أَوۡلِيَآءَهُۥ فَلَا تَخَافُوهُمۡ وَخَافُونِ إِن كُنتُم مُّؤۡمِنِينَ ▫️ҶУЗ ИН НЕСТ, КИ ШАЙТОН ДӮСТОНИ ХУДРО (ЯЪНЕ: ЗАИФИМОНРО АЗ ҲАЙБАТИ МУШРИКОН) МЕТАРСОНАД. ПАС, ШУМО АЗ КОФИРОН МАТАРСЕД ВА АГАР МӮЪМИН ҲАСТЕД, АЗ МАН БИТАРСЕД. [Оли Имрон : 175] ПАС ОГОҲ БОШЕД ЭЙ МАРДУМ❕ ▫️Ин заъиф имонон ҳастанд, ки аз шайтон ва ҳайбати дустонаш метарсанд. Ин мушрикин ҳеҷ чизе нестанд. Агар Аллоҳ бихоҳад дар як лаҳза тамоми онҳоро несту нобуд мекунад аммо ҳикмат ин аст, ки Аллоҳ бандагони соддиқаш яъне муваҳҳидинро имтиҳон мекунад. Агар имруз душманони Аллоҳ [мушрикину мулҳиддин] қудрат доранд фаромуш накунед, ки мо Аллоҳе дорем, ки замину осмон дар ихтиёри уст❕☝️ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا قُوا أَنفُسَكُمْ وَأَهْلِيكُمْ نَارًا "Эй касоне, ки имон овардаед, худ ва хонаводаатонро аз оташе, ки ҳезуми он мардуму сангҳост нигаҳ доред" [Ат-Таҳрим : 6] 🔗Бозҳам даъват мекунам эй касонеки худро ба Ислом нисбат медиҳед "Тавҳид" ро омузед. Худро ва аъзои оилаи худро аз оташи ҷаҳаннам наҷот диҳед. Фаромуш накунед,ки ягона роҳи наҷотимо "Тавҳид" аст. Пас онро омуз уламои ҳақро шинос ва аз "ҲАҚИҚАТИ ИСЛОМ" огоҳ шав❕ АЛЛОҲ СУБҲАНАҲУ ВА ТАЪАЛА КУЛЛИ МУВАҲҲИДИНРО ДАР РОҲИ МУСТАҚИМ СОБИТҚАДАМ НИГОҲ ДОРАД.آمين

БАЁНИ БИДЪАТ МАЪНОИ БИДЪАТ ДАР ИСТИЛОҲИ ШАРИЪАТ Ҳамаи он эътиқодҳо ва ё қавлҳо ва ё амалҳое,ки инсон ба воситаи он Аллоҳ-ро ибодат мекунад,вале дар шариати Аллоҳ ин гуна ибодатҳо наомадааст. ЯЪНЕ Ҳар амалҳоро.ки ибодат шуморидӣ,вале дар суннат аз Расулаллоҳ Салаллоҳу Алайҳи Вассалам собит нест ин бидъат аст. МИСОЛ : Қироат дар Қабристонҳоро савоб гуфтӣ,вале Расулаллоҳ Салаллоҳу Алайҳи Вассалам ин амалро ҳамчун ибодат ва савоб анҷом надоданд,аслан анҷом надоданд.пас ту як чизеро ба вуҷуд овардӣ,ки дар шариат вуҷуд надорад,пас ин бидъат ва ту бидъаткор ҳастӣ. Ё ҷашни мавлуди Расулаллоҳ Салаллоҳу Алайҳи Вассалам ки Расулаллоҳ ва саҳобагон анҷом надоданд,касе анҷом бидиҳад мубтадеъ буда,бидъатеро ба вуҷуд овардааст. БИДЪАТИ ҲАСАНАЕ ОЁ ВУҶУД ДОРАД!? ТАНБЕҲ: Баъзеҳо мегӯянд,ки бидъат ду намуд аст.Бидъати мазмума (бад)ва бидъати ҳасана (нек),ин суханашон ботил буда,мухолиф ба сухани ошкори Расулаллоҳ Салаллоҳу Алайҳи Вассалам ва иҷмоъи Саҳобагон ва салафи солеҳ буда ва дар дини Аллоҳ ифтиро намудан аст. РАСУЛУЛЛОҲ САЛАЛЛОҲУ АЛАЙҲИ ВАССАЛАМ ФАРМУДАНД Худдориӣ намоед,аз чизҳои навпайдошуда (дар дин ),зеро ҳамаи бидъат залолат (гумроҳӣ)аст. Бубин,ки Расулаллоҳ Салаллоҳу Алайҳи Вассалам чи гуна возеҳ фармуданд,ки ҳамаи бидъат залолату гумроҳӣ ва мазмуму бад аст.Пас касе мухолиф ба ин ҳукми Расулаллоҳ Салаллоҳу Алайҳи Вассалам бошад ва даъвои бидъати ҳасана намояд,гумрое беш нест ва аз суннат бӯе набурдааст. Имом Молик бин Анас Раҳмаҳуллоҳ фармуданд: ҳар касе дар ислом бидъатеро эҷод намояд ва гумон кунад,ки ин бидъати ҳасана аст,ба таҳқиқ даъво намудааст,ки Расулаллоҳ Салаллоҳу Алайҳи Вассалам ба рсолати Аллоҳ фиристода хиёнат намудааст,зеро Аллоҳ Таъала мефармояд: ИМРӮЗ БАРОИ ШУМО ДИНАТОНРО КОМИЛ НАМУДАМ ВА НЕЪМАТАМРО БАРОИ ШУМО ПУРРА КАРДАМ ВА РОЗӢ ШУДАМ БАРОИ ШУМО,ДИНИ ИСЛОМРО . Пас,касе бигӯяд, ки бидъати ҳасанае ҳаст Расулаллоҳ Салаллоҳу Алайҳи Вассалам ро хиёнаткор гуфтаас,паноҳ ба Аллоҳ аз ин залолат. ТАҚСИМОТИ БИДЪАТ Чи хеле дар гузашта ба шумо баён гашт,бидъат залолат аст ва ягон бидъати ҳасанаву хубе вуҷуд надорад,Анун бояд бидонед,ки ҳамаи бидъатҳо ба ду қисм тақсим мешавад: 1)- Бидъати мукаффира:бидъате,ки инсонро кофир мекунад ва аз доираи ислом хориҷ менамояд. МОНАНДИ:АЛЛОҲ-РО дар ҳама ҷо гуфтан,ё каломи Аллоҳ-ро махлуқ донистан,ё мушрикҳоро мусалмон шуморидан,озирӣ шудан,ё Аллоҳ-ро ташбеҳу тамсил ба халқаш кардан,ё бидъати имом дар рофизаҳо,ё бидъатҳои куфрӣ ва ширкии дигар. 2)- БИДЪАТИ ҒАЙРИ МУКАФФИРА : бидъате,ки инсонро кофир намекунад. МОНАНДИ : Бидъате, қавл дар болои баъзе сифатҳое,ки хафӣ аст,ё биъдат дар кӯтоҳ намудани риш,бе узр ё бидъати исбол ё бидъати тарки рафъи ядайн ва ғайра БИДЪАТҲО АЗ ҶИҲАТИ ПАЙДОИШ ЧАҲОР НАМУД ҲАСТАНД: 1)- Бидъатҳои қавлӣ 2)- Бдъаитҳои эътиқоди 3)- Бидъатҳои амалӣ 4)- Бидъатҳои тарк намудани суннати собит шуда. ОЁ АЗ ПУШТИ ИМОМҲОИ МУБТАДЕЪ НАМОЗ ХОНДА МЕШАВАД?! Ин масъала тафсилот дорад: 1)- Имомҳое,ки бидъаташон бидъати мукаффира аст,аз пушти онҳо намоз саҳеҳ нест.Зеро шарти имом,ин мусалмон будан аст. 2)- Имомҳое,ки бидъаташон бидъати мукаффира нест.Вале ин имомҳо ба сӯйи ҳамон бидъаташон мардумро даъват мекунанд. Имом мусалмони мубтадеъ ва даъват кунанда ба сӯйи ҳамон бидъаташ аст.Салафи солеҳ аз пушти ин чунин имом намоз хонданро манъ менамуданд,вале агар касе аз пушти инчунин имом намоз хонад,намозаш саҳеҳ ҳисобида мешавад. 3)- Имоме,ки бидъаташ бидъати мукаффира нест ва мардумро ҳам ба сӯйи бидъаташ даъват намекунад,аз пушти ин имом намоз хондан ҷоиз аст.

БАЁНИ БИДЪАТ МАЪНОИ БИДЪАТ ДАР ИСТИЛОҲИ ШАРИЪАТ Ҳамаи он эътиқодҳо ва ё қавлҳо ва ё амалҳое,ки инсон ба воситаи он Аллоҳ-ро ибодат мекунад,вале дар шариати Аллоҳ ин гуна ибодатҳо наомадааст. ЯЪНЕ Ҳар амалҳоро.ки ибодат шуморидӣ,вале дар суннат аз Расулаллоҳ Салаллоҳу Алайҳи Вассалам собит нест ин бидъат аст. МИСОЛ : Қироат дар Қабристонҳоро савоб гуфтӣ,вале Расулаллоҳ Салаллоҳу Алайҳи Вассалам ин амалро ҳамчун ибодат ва савоб анҷом надоданд,аслан анҷом надоданд.пас ту як чизеро ба вуҷуд овардӣ,ки дар шариат вуҷуд надорад,пас ин бидъат ва ту бидъаткор ҳастӣ. Ё ҷашни мавлуди Расулаллоҳ Салаллоҳу Алайҳи Вассалам ки Расулаллоҳ ва саҳобагон анҷом надоданд,касе анҷом бидиҳад мубтадеъ буда,бидъатеро ба вуҷуд овардааст. БИДЪАТИ ҲАСАНАЕ ОЁ ВУҶУД ДОРАД!? ТАНБЕҲ: Баъзеҳо мегӯянд,ки бидъат ду намуд аст.Бидъати мазмума (бад)ва бидъати ҳасана (нек),ин суханашон ботил буда,мухолиф ба сухани ошкори Расулаллоҳ Салаллоҳу Алайҳи Вассалам ва иҷмоъи Саҳобагон ва салафи солеҳ буда ва дар дини Аллоҳ ифтиро намудан аст. РАСУЛУЛЛОҲ САЛАЛЛОҲУ АЛАЙҲИ ВАССАЛАМ ФАРМУДАНД Худдориӣ намоед,аз чизҳои навпайдошуда (дар дин ),зеро ҳамаи бидъат залолат (гумроҳӣ)аст. Бубин,ки Расулаллоҳ Салаллоҳу Алайҳи Вассалам чи гуна возеҳ фармуданд,ки ҳамаи бидъат залолату гумроҳӣ ва мазмуму бад аст.Пас касе мухолиф ба ин ҳукми Расулаллоҳ Салаллоҳу Алайҳи Вассалам бошад ва даъвои бидъати ҳасана намояд,гумрое беш нест ва аз суннат бӯе набурдааст. Имом Молик бин Анас Раҳмаҳуллоҳ фармуданд: ҳар касе дар ислом бидъатеро эҷод намояд ва гумон кунад,ки ин бидъати ҳасана аст,ба таҳқиқ даъво намудааст,ки Расулаллоҳ Салаллоҳу Алайҳи Вассалам ба рсолати Аллоҳ фиристода хиёнат намудааст,зеро Аллоҳ Таъала мефармояд: ИМРӮЗ БАРОИ ШУМО ДИНАТОНРО КОМИЛ НАМУДАМ ВА НЕЪМАТАМРО БАРОИ ШУМО ПУРРА КАРДАМ ВА РОЗӢ ШУДАМ БАРОИ ШУМО,ДИНИ ИСЛОМРО . Пас,касе бигӯяд, ки бидъати ҳасанае ҳаст Расулаллоҳ Салаллоҳу Алайҳи Вассалам ро хиёнаткор гуфтаас,паноҳ ба Аллоҳ аз ин залолат. ТАҚСИМОТИ БИДЪАТ Чи хеле дар гузашта ба шумо баён гашт,бидъат залолат аст ва ягон бидъати ҳасанаву хубе вуҷуд надорад,Анун бояд бидонед,ки ҳамаи бидъатҳо ба ду қисм тақсим мешавад: 1)- Бидъати мукаффира:бидъате,ки инсонро кофир мекунад ва аз доираи ислом хориҷ менамояд. МОНАНДИ:АЛЛОҲ-РО дар ҳама ҷо гуфтан,ё каломи Аллоҳ-ро махлуқ донистан,ё мушрикҳоро мусалмон шуморидан,озирӣ шудан,ё Аллоҳ-ро ташбеҳу тамсил ба халқаш кардан,ё бидъати имом дар рофизаҳо,ё бидъатҳои куфрӣ ва ширкии дигар. 2)- БИДЪАТИ ҒАЙРИ МУКАФФИРА : бидъате,ки инсонро кофир намекунад. МОНАНДИ : Бидъате, қавл дар болои баъзе сифатҳое,ки хафӣ аст,ё биъдат дар кӯтоҳ намудани риш,бе узр ё бидъати исбол ё бидъати тарки рафъи ядайн ва ғайра БИДЪАТҲО АЗ ҶИҲАТИ ПАЙДОИШ ЧАҲОР НАМУД ҲАСТАНД: 1)- Бидъатҳои қавлӣ 2)- Бдъаитҳои эътиқоди 3)- Бидъатҳои амалӣ 4)- Бидъатҳои тарк намудани суннати собит шуда. ОЁ АЗ ПУШТИ ИМОМҲОИ МУБТАДЕЪ НАМОЗ ХОНДА МЕШАВАД?! Ин масъала тафсилот дорад: 1)- Имомҳое,ки бидъаташон бидъати мукаффира аст,аз пушти онҳо намоз саҳеҳ нест.Зеро шарти имом,ин мусалмон будан аст. 2)- Имомҳое,ки бидъаташон бидъати мукаффира нест.Вале ин имомҳо ба сӯйи ҳамон бидъаташон мардумро даъват мекунанд. Имом мусалмони мубтадеъ ва даъват кунанда ба сӯйи ҳамон бидъаташ аст.Салафи солеҳ аз пушти ин чунин имом намоз хонданро манъ менамуданд,вале агар касе аз пушти инчунин имом намоз хонад,намозаш саҳеҳ ҳисобида мешавад. 3)- Имоме,ки бидъаташ бидъати мукаффира нест ва мардумро ҳам ба сӯйи бидъаташ даъват намекунад,аз пушти ин имом намоз хондан ҷоиз аст.

БАЁНИ БИДЪАТ МАЪНОИ БИДЪАТ ДАР ИСТИЛОҲИ ШАРИЪАТ Ҳамаи он эътиқодҳо ва ё қавлҳо ва ё амалҳое,ки инсон ба воситаи он Аллоҳ-ро ибодат мекунад,вале дар шариати Аллоҳ ин гуна ибодатҳо наомадааст. ЯЪНЕ Ҳар амалҳоро.ки ибодат шуморидӣ,вале дар суннат аз Расулаллоҳ Салаллоҳу Алайҳи Вассалам собит нест ин бидъат аст. МИСОЛ : Қироат дар Қабристонҳоро савоб гуфтӣ,вале Расулаллоҳ Салаллоҳу Алайҳи Вассалам ин амалро ҳамчун ибодат ва савоб анҷом надоданд,аслан анҷом надоданд.пас ту як чизеро ба вуҷуд овардӣ,ки дар шариат вуҷуд надорад,пас ин бидъат ва ту бидъаткор ҳастӣ. Ё ҷашни мавлуди Расулаллоҳ Салаллоҳу Алайҳи Вассалам ки Расулаллоҳ ва саҳобагон анҷом надоданд,касе анҷом бидиҳад мубтадеъ буда,бидъатеро ба вуҷуд овардааст. БИДЪАТИ ҲАСАНАЕ ОЁ ВУҶУД ДОРАД!? ТАНБЕҲ: Баъзеҳо мегӯянд,ки бидъат ду намуд аст.Бидъати мазмума (бад)ва бидъати ҳасана (нек),ин суханашон ботил буда,мухолиф ба сухани ошкори Расулаллоҳ Салаллоҳу Алайҳи Вассалам ва иҷмоъи Саҳобагон ва салафи солеҳ буда ва дар дини Аллоҳ ифтиро намудан аст. РАСУЛУЛЛОҲ САЛАЛЛОҲУ АЛАЙҲИ ВАССАЛАМ ФАРМУДАНД Худдориӣ намоед,аз чизҳои навпайдошуда (дар дин ),зеро ҳамаи бидъат залолат (гумроҳӣ)аст. Бубин,ки Расулаллоҳ Салаллоҳу Алайҳи Вассалам чи гуна возеҳ фармуданд,ки ҳамаи бидъат залолату гумроҳӣ ва мазмуму бад аст.Пас касе мухолиф ба ин ҳукми Расулаллоҳ Салаллоҳу Алайҳи Вассалам бошад ва даъвои бидъати ҳасана намояд,гумрое беш нест ва аз суннат бӯе набурдааст. Имом Молик бин Анас Раҳмаҳуллоҳ фармуданд: ҳар касе дар ислом бидъатеро эҷод намояд ва гумон кунад,ки ин бидъати ҳасана аст,ба таҳқиқ даъво намудааст,ки Расулаллоҳ Салаллоҳу Алайҳи Вассалам ба рсолати Аллоҳ фиристода хиёнат намудааст,зеро Аллоҳ Таъала мефармояд: ИМРӮЗ БАРОИ ШУМО ДИНАТОНРО КОМИЛ НАМУДАМ ВА НЕЪМАТАМРО БАРОИ ШУМО ПУРРА КАРДАМ ВА РОЗӢ ШУДАМ БАРОИ ШУМО,ДИНИ ИСЛОМРО . Пас,касе бигӯяд, ки бидъати ҳасанае ҳаст Расулаллоҳ Салаллоҳу Алайҳи Вассалам ро хиёнаткор гуфтаас,паноҳ ба Аллоҳ аз ин залолат. ТАҚСИМОТИ БИДЪАТ Чи хеле дар гузашта ба шумо баён гашт,бидъат залолат аст ва ягон бидъати ҳасанаву хубе вуҷуд надорад,Анун бояд бидонед,ки ҳамаи бидъатҳо ба ду қисм тақсим мешавад: 1)- Бидъати мукаффира:бидъате,ки инсонро кофир мекунад ва аз доираи ислом хориҷ менамояд. МОНАНДИ:АЛЛОҲ-РО дар ҳама ҷо гуфтан,ё каломи Аллоҳ-ро махлуқ донистан,ё мушрикҳоро мусалмон шуморидан,озирӣ шудан,ё Аллоҳ-ро ташбеҳу тамсил ба халқаш кардан,ё бидъати имом дар рофизаҳо,ё бидъатҳои куфрӣ ва ширкии дигар. 2)- БИДЪАТИ ҒАЙРИ МУКАФФИРА : бидъате,ки инсонро кофир намекунад. МОНАНДИ : Бидъате, қавл дар болои баъзе сифатҳое,ки хафӣ аст,ё биъдат дар кӯтоҳ намудани риш,бе узр ё бидъати исбол ё бидъати тарки рафъи ядайн ва ғайра БИДЪАТҲО АЗ ҶИҲАТИ ПАЙДОИШ ЧАҲОР НАМУД ҲАСТАНД: 1)- Бидъатҳои қавлӣ 2)- Бдъаитҳои эътиқоди 3)- Бидъатҳои амалӣ 4)- Бидъатҳои тарк намудани суннати собит шуда. ОЁ АЗ ПУШТИ ИМОМҲОИ МУБТАДЕЪ НАМОЗ ХОНДА МЕШАВАД?! Ин масъала тафсилот дорад: 1)- Имомҳое,ки бидъаташон бидъати мукаффира аст,аз пушти онҳо намоз саҳеҳ нест.Зеро шарти имом,ин мусалмон будан аст. 2)- Имомҳое,ки бидъаташон бидъати мукаффира нест.Вале ин имомҳо ба сӯйи ҳамон бидъаташон мардумро даъват мекунанд. Имом мусалмони мубтадеъ ва даъват кунанда ба сӯйи ҳамон бидъаташ аст.Салафи солеҳ аз пушти ин чунин имом намоз хонданро манъ менамуданд,вале агар касе аз пушти инчунин имом намоз хонад,намозаш саҳеҳ ҳисобида мешавад. 3)- Имоме,ки бидъаташ бидъати мукаффира нест ва мардумро ҳам ба сӯйи бидъаташ даъват намекунад,аз пушти ин имом намоз хондан ҷоиз аст.

БАЁНИ БИДЪАТ МАЪНОИ БИДЪАТ ДАР ИСТИЛОҲИ ШАРИЪАТ Ҳамаи он эътиқодҳо ва ё қавлҳо ва ё амалҳое,ки инсон ба воситаи он Аллоҳ-ро ибодат мекунад,вале дар шариати Аллоҳ ин гуна ибодатҳо наомадааст. ЯЪНЕ Ҳар амалҳоро.ки ибодат шуморидӣ,вале дар суннат аз Расулаллоҳ Салаллоҳу Алайҳи Вассалам собит нест ин бидъат аст. МИСОЛ : Қироат дар Қабристонҳоро савоб гуфтӣ,вале Расулаллоҳ Салаллоҳу Алайҳи Вассалам ин амалро ҳамчун ибодат ва савоб анҷом надоданд,аслан анҷом надоданд.пас ту як чизеро ба вуҷуд овардӣ,ки дар шариат вуҷуд надорад,пас ин бидъат ва ту бидъаткор ҳастӣ. Ё ҷашни мавлуди Расулаллоҳ Салаллоҳу Алайҳи Вассалам ки Расулаллоҳ ва саҳобагон анҷом надоданд,касе анҷом бидиҳад мубтадеъ буда,бидъатеро ба вуҷуд овардааст. БИДЪАТИ ҲАСАНАЕ ОЁ ВУҶУД ДОРАД!? ТАНБЕҲ: Баъзеҳо мегӯянд,ки бидъат ду намуд аст.Бидъати мазмума (бад)ва бидъати ҳасана (нек),ин суханашон ботил буда,мухолиф ба сухани ошкори Расулаллоҳ Салаллоҳу Алайҳи Вассалам ва иҷмоъи Саҳобагон ва салафи солеҳ буда ва дар дини Аллоҳ ифтиро намудан аст. РАСУЛУЛЛОҲ САЛАЛЛОҲУ АЛАЙҲИ ВАССАЛАМ ФАРМУДАНД Худдориӣ намоед,аз чизҳои навпайдошуда (дар дин ),зеро ҳамаи бидъат залолат (гумроҳӣ)аст. Бубин,ки Расулаллоҳ Салаллоҳу Алайҳи Вассалам чи гуна возеҳ фармуданд,ки ҳамаи бидъат залолату гумроҳӣ ва мазмуму бад аст.Пас касе мухолиф ба ин ҳукми Расулаллоҳ Салаллоҳу Алайҳи Вассалам бошад ва даъвои бидъати ҳасана намояд,гумрое беш нест ва аз суннат бӯе набурдааст. Имом Молик бин Анас Раҳмаҳуллоҳ фармуданд: ҳар касе дар ислом бидъатеро эҷод намояд ва гумон кунад,ки ин бидъати ҳасана аст,ба таҳқиқ даъво намудааст,ки Расулаллоҳ Салаллоҳу Алайҳи Вассалам ба рсолати Аллоҳ фиристода хиёнат намудааст,зеро Аллоҳ Таъала мефармояд: ИМРӮЗ БАРОИ ШУМО ДИНАТОНРО КОМИЛ НАМУДАМ ВА НЕЪМАТАМРО БАРОИ ШУМО ПУРРА КАРДАМ ВА РОЗӢ ШУДАМ БАРОИ ШУМО,ДИНИ ИСЛОМРО . Пас,касе бигӯяд, ки бидъати ҳасанае ҳаст Расулаллоҳ Салаллоҳу Алайҳи Вассалам ро хиёнаткор гуфтаас,паноҳ ба Аллоҳ аз ин залолат. ТАҚСИМОТИ БИДЪАТ Чи хеле дар гузашта ба шумо баён гашт,бидъат залолат аст ва ягон бидъати ҳасанаву хубе вуҷуд надорад,Анун бояд бидонед,ки ҳамаи бидъатҳо ба ду қисм тақсим мешавад: 1)- Бидъати мукаффира:бидъате,ки инсонро кофир мекунад ва аз доираи ислом хориҷ менамояд. МОНАНДИ:АЛЛОҲ-РО дар ҳама ҷо гуфтан,ё каломи Аллоҳ-ро махлуқ донистан,ё мушрикҳоро мусалмон шуморидан,озирӣ шудан,ё Аллоҳ-ро ташбеҳу тамсил ба халқаш кардан,ё бидъати имом дар рофизаҳо,ё бидъатҳои куфрӣ ва ширкии дигар. 2)- БИДЪАТИ ҒАЙРИ МУКАФФИРА : бидъате,ки инсонро кофир намекунад. МОНАНДИ : Бидъате, қавл дар болои баъзе сифатҳое,ки хафӣ аст,ё биъдат дар кӯтоҳ намудани риш,бе узр ё бидъати исбол ё бидъати тарки рафъи ядайн ва ғайра БИДЪАТҲО АЗ ҶИҲАТИ ПАЙДОИШ ЧАҲОР НАМУД ҲАСТАНД: 1)- Бидъатҳои қавлӣ 2)- Бдъаитҳои эътиқоди 3)- Бидъатҳои амалӣ 4)- Бидъатҳои тарк намудани суннати собит шуда. ОЁ АЗ ПУШТИ ИМОМҲОИ МУБТАДЕЪ НАМОЗ ХОНДА МЕШАВАД?! Ин масъала тафсилот дорад: 1)- Имомҳое,ки бидъаташон бидъати мукаффира аст,аз пушти онҳо намоз саҳеҳ нест.Зеро шарти имом,ин мусалмон будан аст. 2)- Имомҳое,ки бидъаташон бидъати мукаффира нест.Вале ин имомҳо ба сӯйи ҳамон бидъаташон мардумро даъват мекунанд. Имом мусалмони мубтадеъ ва даъват кунанда ба сӯйи ҳамон бидъаташ аст.Салафи солеҳ аз пушти ин чунин имом намоз хонданро манъ менамуданд,вале агар касе аз пушти инчунин имом намоз хонад,намозаш саҳеҳ ҳисобида мешавад. 3)- Имоме,ки бидъаташ бидъати мукаффира нест ва мардумро ҳам ба сӯйи бидъаташ даъват намекунад,аз пушти ин имом намоз хондан ҷоиз аст.

📌БАРОИ ЗАНИ СОЛЕҲА ШУДАН ЧИ БОЯД КАРД ? - Эй хохари Муваҳҳидаи ман агар хохи Аллоҳ туро боло гардонад бояд Илми Шаръи биомузи. - Ҳар кас, ки ба саҳифаҳои занони саҳобагон,гузаштагони Солеҳ ва занони уламои Уммат нигоҳ кунад, медонад, ки занони покиза ба илму дин,поквиҷдон ва дар ақли худ бар мардон зиёд бартарӣ доранд. Пас эй хоҳари муваҳҳидаам ! 1️⃣ Он чиро ки Аллоҳ амр мекунад онро кабул кун ва ба он амал кун. 2️⃣ Он чиро ки Паёмбар салаллоҳу алайхи ва салам амр мекунад дар он таслим шав ва ба он амал кун. 3️⃣ Он чиро ки шавҳар амр мекунад агар дар доираи Қуръон ва Суннат бошад ба он амал кун. 4️⃣ Аз хона бе узр набаро. 5️⃣ Фарзандонро дар доираи Қуръон ва Суннат тарбият кун. 6️⃣ Фарзандонатро душмани кофирон ва нобуткунандаи куфру ширку бидъат омода кун ба Амри Аллоҳ. 7️⃣ Шабзиндадори кун. 8️⃣ Ҳамеша ҳидоятро аз Аллоҳ Субҳанаҳу ва Таъала талаб кун ва дуъо дар ҳаққи худ ва хонаводаат ва кули Уммати Ислом бикун . - Дар ин ҳол ту беҳтарин муваҳҳида ва беҳтарин зани солеҳа дар миёни уммат хоҳи буд . - Аллоҳ Субҳанаҳу ва Таъала хамаи занонро лоиқи ин аломатҳо бигардонад . Амин Аҷмаъин

📌БАРОИ ЗАНИ СОЛЕҲА ШУДАН ЧИ БОЯД КАРД ? - Эй хохари Муваҳҳидаи ман агар хохи Аллоҳ туро боло гардонад бояд Илми Шаръи биомузи. - Ҳар кас, ки ба саҳифаҳои занони саҳобагон,гузаштагони Солеҳ ва занони уламои Уммат нигоҳ кунад, медонад, ки занони покиза ба илму дин,поквиҷдон ва дар ақли худ бар мардон зиёд бартарӣ доранд. Пас эй хоҳари муваҳҳидаам ! 1️⃣ Он чиро ки Аллоҳ амр мекунад онро кабул кун ва ба он амал кун. 2️⃣ Он чиро ки Паёмбар салаллоҳу алайхи ва салам амр мекунад дар он таслим шав ва ба он амал кун. 3️⃣ Он чиро ки шавҳар амр мекунад агар дар доираи Қуръон ва Суннат бошад ба он амал кун. 4️⃣ Аз хона бе узр набаро. 5️⃣ Фарзандонро дар доираи Қуръон ва Суннат тарбият кун. 6️⃣ Фарзандонатро душмани кофирон ва нобуткунандаи куфру ширку бидъат омода кун ба Амри Аллоҳ. 7️⃣ Шабзиндадори кун. 8️⃣ Ҳамеша ҳидоятро аз Аллоҳ Субҳанаҳу ва Таъала талаб кун ва дуъо дар ҳаққи худ ва хонаводаат ва кули Уммати Ислом бикун . - Дар ин ҳол ту беҳтарин муваҳҳида ва беҳтарин зани солеҳа дар миёни уммат хоҳи буд . - Аллоҳ Субҳанаҳу ва Таъала хамаи занонро лоиқи ин аломатҳо бигардонад . Амин Аҷмаъин

📌БАРОИ ЗАНИ СОЛЕҲА ШУДАН ЧИ БОЯД КАРД ? - Эй хохари Муваҳҳидаи ман агар хохи Аллоҳ туро боло гардонад бояд Илми Шаръи биомузи. - Ҳар кас, ки ба саҳифаҳои занони саҳобагон,гузаштагони Солеҳ ва занони уламои Уммат нигоҳ кунад, медонад, ки занони покиза ба илму дин,поквиҷдон ва дар ақли худ бар мардон зиёд бартарӣ доранд. Пас эй хоҳари муваҳҳидаам ! 1️⃣ Он чиро ки Аллоҳ амр мекунад онро кабул кун ва ба он амал кун. 2️⃣ Он чиро ки Паёмбар салаллоҳу алайхи ва салам амр мекунад дар он таслим шав ва ба он амал кун. 3️⃣ Он чиро ки шавҳар амр мекунад агар дар доираи Қуръон ва Суннат бошад ба он амал кун. 4️⃣ Аз хона бе узр набаро. 5️⃣ Фарзандонро дар доираи Қуръон ва Суннат тарбият кун. 6️⃣ Фарзандонатро душмани кофирон ва нобуткунандаи куфру ширку бидъат омода кун ба Амри Аллоҳ. 7️⃣ Шабзиндадори кун. 8️⃣ Ҳамеша ҳидоятро аз Аллоҳ Субҳанаҳу ва Таъала талаб кун ва дуъо дар ҳаққи худ ва хонаводаат ва кули Уммати Ислом бикун . - Дар ин ҳол ту беҳтарин муваҳҳида ва беҳтарин зани солеҳа дар миёни уммат хоҳи буд . - Аллоҳ Субҳанаҳу ва Таъала хамаи занонро лоиқи ин аломатҳо бигардонад . Амин Аҷмаъин

📌БАРОИ ЗАНИ СОЛЕҲА ШУДАН ЧИ БОЯД КАРД ? - Эй хохари Муваҳҳидаи ман агар хохи Аллоҳ туро боло гардонад бояд Илми Шаръи биомузи. - Ҳар кас, ки ба саҳифаҳои занони саҳобагон,гузаштагони Солеҳ ва занони уламои Уммат нигоҳ кунад, медонад, ки занони покиза ба илму дин,поквиҷдон ва дар ақли худ бар мардон зиёд бартарӣ доранд. Пас эй хоҳари муваҳҳидаам ! 1️⃣ Он чиро ки Аллоҳ амр мекунад онро кабул кун ва ба он амал кун. 2️⃣ Он чиро ки Паёмбар салаллоҳу алайхи ва салам амр мекунад дар он таслим шав ва ба он амал кун. 3️⃣ Он чиро ки шавҳар амр мекунад агар дар доираи Қуръон ва Суннат бошад ба он амал кун. 4️⃣ Аз хона бе узр набаро. 5️⃣ Фарзандонро дар доираи Қуръон ва Суннат тарбият кун. 6️⃣ Фарзандонатро душмани кофирон ва нобуткунандаи куфру ширку бидъат омода кун ба Амри Аллоҳ. 7️⃣ Шабзиндадори кун. 8️⃣ Ҳамеша ҳидоятро аз Аллоҳ Субҳанаҳу ва Таъала талаб кун ва дуъо дар ҳаққи худ ва хонаводаат ва кули Уммати Ислом бикун . - Дар ин ҳол ту беҳтарин муваҳҳида ва беҳтарин зани солеҳа дар миёни уммат хоҳи буд . - Аллоҳ Субҳанаҳу ва Таъала хамаи занонро лоиқи ин аломатҳо бигардонад . Амин Аҷмаъин

📌БАРОИ ЗАНИ СОЛЕҲА ШУДАН ЧИ БОЯД КАРД ? - Эй хохари Муваҳҳидаи ман агар хохи Аллоҳ туро боло гардонад бояд Илми Шаръи биомузи. - Ҳар кас, ки ба саҳифаҳои занони саҳобагон,гузаштагони Солеҳ ва занони уламои Уммат нигоҳ кунад, медонад, ки занони покиза ба илму дин,поквиҷдон ва дар ақли худ бар мардон зиёд бартарӣ доранд. Пас эй хоҳари муваҳҳидаам ! 1️⃣ Он чиро ки Аллоҳ амр мекунад онро кабул кун ва ба он амал кун. 2️⃣ Он чиро ки Паёмбар салаллоҳу алайхи ва салам амр мекунад дар он таслим шав ва ба он амал кун. 3️⃣ Он чиро ки шавҳар амр мекунад агар дар доираи Қуръон ва Суннат бошад ба он амал кун. 4️⃣ Аз хона бе узр набаро. 5️⃣ Фарзандонро дар доираи Қуръон ва Суннат тарбият кун. 6️⃣ Фарзандонатро душмани кофирон ва нобуткунандаи куфру ширку бидъат омода кун ба Амри Аллоҳ. 7️⃣ Шабзиндадори кун. 8️⃣ Ҳамеша ҳидоятро аз Аллоҳ Субҳанаҳу ва Таъала талаб кун ва дуъо дар ҳаққи худ ва хонаводаат ва кули Уммати Ислом бикун . - Дар ин ҳол ту беҳтарин муваҳҳида ва беҳтарин зани солеҳа дар миёни уммат хоҳи буд . - Аллоҳ Субҳанаҳу ва Таъала хамаи занонро лоиқи ин аломатҳо бигардонад . Амин Аҷмаъин

Паембар ﷺ гуфтанд: "Аллоҳ донишро танҳо намегирад аз бандагонаш маҳрум карда, балки, донишмандонро аз байн мебарад, вақте ки ҳеҷ донишманди ҳақгуе намемонад, одамон роҳбарони нодонро интихоб мекунанд. Ва ба онҳо саволҳо дода мешаванд ва онҳо бидуни дониш қарор қабул мекунанд, ки дар натиҷа онҳо худ раҳгум мешаванд ва дигаронро низ гумроҳ мекунанд!" Ал-Бухори 100, Муслим 3/737. @FAZILATI_TAUHID

БАРОИ ҶАНАТ ТАЛОШ КУНЕД, НА БАРОИ ИН ДУНЁИ НОЧИЗ. وَمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا لَعِبٌ وَلَهْوٌ ۖ وَلَلدَّارُ الْآخِرَةُ خَيْرٌ لِّلَّذِينَ يَتَّقُونَ ۗ أَفَلَا تَعْقِلُونَ Ва зиндагонии Дунё ба ҷуз бозию лаҳв чизе нест; ҳамоно сарои охират барои касоне, ки парҳезгорӣ мекунанд, беҳтар аст. Оё ба ақл дарнамеёбед? Қуръан 6:32 ✅ Ҳасани Басрӣ (رَحِمَهُ اللّٰه) фармуданд: "Ҳар гуна лаззат дер ё зуд ба охир мерасад, магар он лаззати сокинони аҳли Ҷаннат. Ҳар гуна ғамгинӣ дер ё зуд ба охир мерасад, магар ғаме, ки дар он [абадӣ] сокинони Ҷаҳаннам боқӣ хоҳанд монд"

🎧 🫀🍀🌹🍀🌹🍀🌹 Ҳасани Басрӣ (رحمه الله) мефармояд: 📍"Эй фарзанди Одам! Бифурӯш дунёи худро бар ивази охират, ва ту ҳардуро бурд кунӣ, лекин мафурӯш охиратро бар ивази дунё, ин тавр ҳардуро аз даст диҳӣ....! Китоби "Ҳилот ал-Авлиё" 2/143. ​​​​​​​​@FAZILATI_TAUHID

🎧 🫀🍀🌹🍀🌹🍀🌹 Ҳасани Басрӣ (رحمه الله) мефармояд: 📍"Эй фарзанди Одам! Бифурӯш дунёи худро бар ивази охират, ва ту ҳардуро бурд кунӣ, лекин мафурӯш охиратро бар ивази дунё, ин тавр ҳардуро аз даст диҳӣ....! Китоби "Ҳилот ал-Авлиё" 2/143. ​​​​​​​​@FAZILATI_TAUHID

Паембар ﷺ гуфтанд: "Аллоҳ донишро танҳо намегирад аз бандагонаш маҳрум карда, балки, донишмандонро аз байн мебарад, вақте ки ҳеҷ донишманди ҳақгуе намемонад, одамон роҳбарони нодонро интихоб мекунанд. Ва ба онҳо саволҳо дода мешаванд ва онҳо бидуни дониш қарор қабул мекунанд, ки дар натиҷа онҳо худ раҳгум мешаванд ва дигаронро низ гумроҳ мекунанд!" Ал-Бухори 100, Муслим 3/737. @FAZILATI_TAUHID

Паембар ﷺ гуфтанд: "Аллоҳ донишро танҳо намегирад аз бандагонаш маҳрум карда, балки, донишмандонро аз байн мебарад, вақте ки ҳеҷ донишманди ҳақгуе намемонад, одамон роҳбарони нодонро интихоб мекунанд. Ва ба онҳо саволҳо дода мешаванд ва онҳо бидуни дониш қарор қабул мекунанд, ки дар натиҷа онҳо худ раҳгум мешаванд ва дигаронро низ гумроҳ мекунанд!" Ал-Бухори 100, Муслим 3/737. @FAZILATI_TAUHID

🎧 🫀🍀🌹🍀🌹🍀🌹 Ҳасани Басрӣ (رحمه الله) мефармояд: 📍"Эй фарзанди Одам! Бифурӯш дунёи худро бар ивази охират, ва ту ҳардуро бурд кунӣ, лекин мафурӯш охиратро бар ивази дунё, ин тавр ҳардуро аз даст диҳӣ....! Китоби "Ҳилот ал-Авлиё" 2/143. ​​​​​​​​@FAZILATI_TAUHID

قال الله سبحانه وتعالي في سورة العنكبوت (آية ۵۶ ) أَعُوذُ بالله مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ‎ يَٰعِبَادِيَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِنَّ أَرۡضِي وَٰسِعَةٞ فَإِيَّٰيَ فَٱعۡبُدُونِ Тарҷума: Тоҷики Аллоҳ Субханаҳу ва Таъала дар сураи Анкабут (ояти 56) мефармояд: Эй бандагони ман, ки имон овардаед, бе гумон, замини Ман густарда аст [пас, барои раҳоӣ аз фишори мушрикон ҳиҷрат кунед] ва танҳо Маро парастед» ترجمه: فارسی الله سبحانه وتعالي در سوره عنکبوت آیت (۵۶) می فرماید : «ای بندگان من که ایمان آورده‌اید، بی‌گمان، زمین من گسترده است؛ [پس برای رهایی از فشار مشرکان، هجرت کنید] و تنها مرا عبادت کنید». @FAZILATI_TAUHID

قال الله سبحانه وتعالي في سورة العنكبوت (آية ۵۶ ) أَعُوذُ بالله مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ‎ يَٰعِبَادِيَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِنَّ أَرۡضِي وَٰسِعَةٞ فَإِيَّٰيَ فَٱعۡبُدُونِ Тарҷума: Тоҷики Аллоҳ Субханаҳу ва Таъала дар сураи Анкабут (ояти 56) мефармояд: Эй бандагони ман, ки имон овардаед, бе гумон, замини Ман густарда аст [пас, барои раҳоӣ аз фишори мушрикон ҳиҷрат кунед] ва танҳо Маро парастед» ترجمه: فارسی الله سبحانه وتعالي در سوره عنکبوت آیت (۵۶) می فرماید : «ای بندگان من که ایمان آورده‌اید، بی‌گمان، زمین من گسترده است؛ [پس برای رهایی از فشار مشرکان، هجرت کنید] و تنها مرا عبادت کنید». @FAZILATI_TAUHID

Ин миллат ҳамон вақт иззат хоҳад ёфт, ки тавҳидро омӯзад ва аз аҳли муваҳиддин бошад. Муваҳҳидон касоне ҳастанд, ки ширку куфр ва нифоқро тарк кардаанд ва ҳамеша зикр ва ёди Аллоҳ азза ва ҷалл мекунанд. Ва бароати худро аз кофирону мушрикон ва муртадин эълон кардаанд. Аллоҳ азза ва ҷалл мефармояд: وَلَن تَرْضَىٰ عَنكَ الْيَهُودُ وَلَا النَّصَارَىٰ حَتَّىٰ تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ ۗ قُلْ إِنَّ هُدَى اللَّهِ هُوَ الْهُدَىٰ ۗ وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءَهُم بَعْدَ الَّذِي جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ ۙ مَا لَكَ مِنَ اللَّهِ مِن وَلِيٍّ وَلَا نَصِيرٍ "Ва ҳаргиз яҳудиҳо ва насрониҳо аз ту розӣ намешаванд, то вақте ки Исломро тарк намуда, аз ойини онҳо пайравӣ кунӣ. Бигӯ: “Бешак, ҳидояти Аллоҳ азза ва ҷалл, ки Ислом аст, ҳидояти воқеӣ мебошад, ғайри он ҷумлагӣ гумроҳии ошкор аст.” Ва агар ту ва ё пайравонат баъд аз ҳақиқати ошкоре, ки бароятон омада аст, тобеи хостаҳои яҳуду насоро шавед, ҳеҷ гоҳ аз назди Аллоҳ азза ва ҷалл дӯстӣ ва нусратеро намеёбед." Бақара: 120 ✍ Абӯ Умар Ҳафизаҳуллоҳ: @FAZILATI_TAUHID

Ин миллат ҳамон вақт иззат хоҳад ёфт, ки тавҳидро омӯзад ва аз аҳли муваҳиддин бошад. Муваҳҳидон касоне ҳастанд, ки ширку куфр ва нифоқро тарк кардаанд ва ҳамеша зикр ва ёди Аллоҳ азза ва ҷалл мекунанд. Ва бароати худро аз кофирону мушрикон ва муртадин эълон кардаанд. Аллоҳ азза ва ҷалл мефармояд: وَلَن تَرْضَىٰ عَنكَ الْيَهُودُ وَلَا النَّصَارَىٰ حَتَّىٰ تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ ۗ قُلْ إِنَّ هُدَى اللَّهِ هُوَ الْهُدَىٰ ۗ وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءَهُم بَعْدَ الَّذِي جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ ۙ مَا لَكَ مِنَ اللَّهِ مِن وَلِيٍّ وَلَا نَصِيرٍ "Ва ҳаргиз яҳудиҳо ва насрониҳо аз ту розӣ намешаванд, то вақте ки Исломро тарк намуда, аз ойини онҳо пайравӣ кунӣ. Бигӯ: “Бешак, ҳидояти Аллоҳ азза ва ҷалл, ки Ислом аст, ҳидояти воқеӣ мебошад, ғайри он ҷумлагӣ гумроҳии ошкор аст.” Ва агар ту ва ё пайравонат баъд аз ҳақиқати ошкоре, ки бароятон омада аст, тобеи хостаҳои яҳуду насоро шавед, ҳеҷ гоҳ аз назди Аллоҳ азза ва ҷалл дӯстӣ ва нусратеро намеёбед." Бақара: 120 ✍ Абӯ Умар Ҳафизаҳуллоҳ: @FAZILATI_TAUHID

Имом Ибни Қайим Ҷавзӣ (رَحِمَهُ الله) фармуд: «Бидонед, ки Иблис ба ҳар кас ба ҳамон андоза ворид мешавад, ки худи шахс иҷозати ворид шуданашро иҷозат медиҳад; Ва (Иблис) бар онҳо гумроҳӣ афкандааст. Иблис аз рӯи ноогоҳӣ ва ё баръакс донишаш ба инсон таъсир мерасонад. Баъзе аз пешгузаштагони солеҳи мо фармудаанд: «Вақте шайтонро ва он чиро бо мардум мебинем, медонем, ки ҳатто ба шахсе, ки илм дорад, таъсир мекунад, зеро бо худ шаҳват меорад ва чунин шахс илмашро тарк мекунад ва нодон мешавад. " Қавитарин занҷир, ки шайтон инсонро ба он занҷир мекунад, ҷоҳилист. Миёна дар ин ҳавас аст. Ва заифтарин занҷири шайтон бепарвоӣ аст. Ва то замоне ки зиреҳи имон бар мӯъмин аст, тирҳои душманон ба ӯ намеафтанд. Дар ривояте омадааст, ки Имом Аъмаш (رحِمَهُ الله) фармуд: Як шахс хабар дод, ки бо ҷинҳо гуфтугӯ мекунад, ки гуфт: «Барои мо касе нест, ки ҳамла карданаш душвортар аз касест, ки пайрави суннат аст; аммо бо онҳое, ки ба ҳавасҳои худ пайравӣ мекунанд, мо ҳамон тавре ки мехостем, бозӣ мекунем." Талбиси Иблис, боби 4.

АЗАМАТИ ТАВҲИД_!! Имом ибни Қайим Ҷавзӣ (رَحِمَهُ الله) фармуд: Ҳеҷ чизе нест, ки монанди тавҳид сабаби бартараф шудани сахтиҳо бошад; ҳамчуноне, ки дуъои Юнус (алайҳи салом) бо калимаи тавҳид буд: لَّا إِلَٰهَ إِلَّا أَنتَ سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنتُ مِنَ الظَّالِمِينَ Нест ҳеҷ маъбуди барҳақе ба ҷуз Ту вуҷуд надорад. Поку муназзаҳи Ту, ба дурустӣ, ки ман аз ситамкорон будам. Сураи Анбиё 87 Аллоҳи мутаъол ранҷу балои ҳар ранҷдидаеро бо тавҳид ва ин дуъои тавҳиди бартараф месозад. Чизе ҳамчун ширк, инсонро дар ранҷу бало намеандозад ва танҳо тавҳид аст, сабаби раҳоӣ аз ранҷу бало. Тавҳид, паноҳу паноҳгоҳи Мусалмон; ва қалъаи устувори барои ӯ дар баробари сахтиҳост. Фаваид. с 92 @FAZILATI_TAUHID

АЗАМАТИ ТАВҲИД_!! Имом ибни Қайим Ҷавзӣ (رَحِمَهُ الله) фармуд: Ҳеҷ чизе нест, ки монанди тавҳид сабаби бартараф шудани сахтиҳо бошад; ҳамчуноне, ки дуъои Юнус (алайҳи салом) бо калимаи тавҳид буд: لَّا إِلَٰهَ إِلَّا أَنتَ سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنتُ مِنَ الظَّالِمِينَ Нест ҳеҷ маъбуди барҳақе ба ҷуз Ту вуҷуд надорад. Поку муназзаҳи Ту, ба дурустӣ, ки ман аз ситамкорон будам. Сураи Анбиё 87 Аллоҳи мутаъол ранҷу балои ҳар ранҷдидаеро бо тавҳид ва ин дуъои тавҳиди бартараф месозад. Чизе ҳамчун ширк, инсонро дар ранҷу бало намеандозад ва танҳо тавҳид аст, сабаби раҳоӣ аз ранҷу бало. Тавҳид, паноҳу паноҳгоҳи Мусалмон; ва қалъаи устувори барои ӯ дар баробари сахтиҳост. Фаваид. с 92 @FAZILATI_TAUHID