Pa atonnan, nə ağır yatdı bu oğlan, ölüb əəə! Nə də tərpənməyir üstündəki yorğan, ölüb əəə! Bu qədər qışqırığa durdu qonum-qonşu tamam, Dəbərişməz də, veribdir deyəsən can, ölüb əəə! Demək olmaz dirilər tək yatıb, əlbət, duracaq, Ölülər yatmağıdır, yox buna payan, ölüb əəə! Çox soyuqdur çıxan ahəstəcə tək-tək nəfəsi, Bədənində donuşub, laxtalanıb qan, ölüb əəə! Cumuxub canına bitlər, birələr, hiss eləmir, Çalsa əqrəb də, hənuz eyləməz aman, ölüb əəə! Hansı doktora ərz etdim onun illətini, Dedi: çək bundan əlin, boşla, bu çoxdan ölüb əəə! Nə "masaj"la, nə "məsnui-tənəffüslə" bunun, Və nə "dağ" ilə olur dərdinə dərman, ölüb əəə! Bunu hətta düşünüb cümlə müsəlman uşağı, Hər vilayətdə deyirlər: pa atonnan, ölüb əəə! Məzəli lap budur ki, bir parə rus damaları, Qoşulub bunlara derlər ki, müsəlman ölüb əəə! Aman, ay Molla dayı, bir kitab açdır, fala bax, Tapmasan çarəsini sən də de ordan: ölüb əəə!.. -Mirzə Ələkbər Sabir
Что за пиздёшь Шота Руставели по происхождению тюрок хорошенько почитайте историю. А армяне затюрканный народ , чтобы различить себя они на тюркские имена добавили окнчание по и ян.
Onda ki, tac qoyar ol büti-ziba başına, Əhli-eşqin gətirər min cürə qovğa başına. Gəl otur təxti-ədalətdə böyük sultanım, Gecə-gündüz dolanaq sən kimi mövla başına. Sal bu yolda mənə ya Rəb, kərəmin nurundan, Qalmışam zülməti-qəmdə təkü-tənha başına. Baş qoyandan rəhi-eşqə nə bəlalər vardır, Birbəbir hamı gəlibdir məni-rüsva başına. Vadiyi-eşdqə min dağ görüb aşiqlər, Biri dağ başına çıxdı, biri səhra başına. Ey könül, yarə fəda olmağı asan bilmə, Oğul istər ki qoya, başını Mina başına. Aşiqin qəlbi gərək doğrana qəm tiği ilə, Vurma divanə kimi tişani bica başına. Rəşkdənmi, ya həyadən, rüxi-alın görəni, Bir qara pərdəni örtüb şəbi-yelda başına. Cahilin kamı ilə dövr eləyər dövranı, Aqilinsə dolanar tərsinə dünya başına. Zahidin olmasa təqvası, libasında nə var? Elə bil qoymusan əmmamə müqəvva başına. Bəxtəvər başına, ey vüsləti-dildarə yetən, Sağ əlin lütf elə çək Mahiri-şeyda başına. -Ələmdar Mahir
Собрал Ной каждой твари по паре и плыли они сорок дней и сорок ночей... И пристал ковчег к горе Арарат и вышли звери на сушу и увидели людей бегущих к ним и кричящих - Вай Ара сирк приехаль!...🤭
