Yorgunum kalkamıyorum aynı belden aşağısı tutmayan bir hasta gibi. Oysaki bedenim sağlamdı beynim kalbime hükmedemedi sadece. Kalbim beynimin bedenime komut vermesini engellemişti. Yaşıyordum fakat ölmüştüm.
Bilsen sensizlik beni nasıl yoruyor Bıraktığın adam bir köşede soluyor Yağmurun ben hariç her ormanı vuruyor Yağmadığın her gün yapraklarım kuruyor (Emre Yurdal)
Seni ilk kez gördüğüm o sehir o otogar, kasımın bilmem kaçı. O kış günü ilk kez hic usumemistim sığınmıştım ruhuna ellerine herşeyine. O kadar gerçek o kadar da rüya gibiydi. Keske ben o günki gibi sakin huzurlu kalabilseydim, keske sen o günki gibi elimi hic birakmasaydin.
@@ferhademenMütevazılığın için ayrıca teşekkürler, insta'da da herkes o kısmın uzun halini soruyor, ayrıca bu parça benim için çok özel. Mükemmel bir eser, inşallah en kısa sürede hak ettiğiniz yerde olursunuz. Her daim işiniz rast gitsin.
@@ferhademen Ben yazdım sanırım gelmemiş, mütevazılığınız için öncelikle çok teşekkürler. insta'da da herkes uzun halini soruyordu, ayrıca gerçekten çok beğeniyorum bu parçayı. Ruhumuza dokunmayı çok iyi biliyorsunuz. Umarım hak ettiğiniz yerlere kısa zamanda gelirsiniz selam ve dua ile.
Toplum olarak duygularımızı yitirdik. Toplumsal duygu yeşertme kurumları ile eğitim öğretim verilmesi şart. Aksi halde dünya 3. bir kanlı tarihin yazılmasına gebe
Yaşar Kemalin 17 yaş şiiri.Babasının durumu iyi olduğu halde kendisi okuyup kendi yolunu çizmek istedi Hemiteden adana ya indi. Hem çalışıp hem okudu. Farklı düşünmenin hızla cezalandırıldığı zamanlardı ilk dayağını da 17 yaşında yedi.
