Rocznik ‘87 Pokonał mnie strach, pokonał mnie ból Gdy musiałem trzymać kierownicę znówOjciec się odwrócił, kiedy jeszcze mógł Skrzynia się zsunęła, z dachu słychać huk Matka w swoim stylu - kilka obelg z ustOjciec nim gorączki dostał wrzucił luz Nim się zorientował minął pierwszy zjazd Rzęch silnika - wyrok już wydany miał Dokąd uciec mam, dokąd dzwonić mam Fiat 126 jest w potrzasku samWicher szos u bram - dają szach i mat … .. Tak daleko dom … a zasięgu brak Wokół się rozglądam zbierać nie ma co Matka musi wyjść, wziąć na wynos coś Ojciec chce przebijać się przez głuchy wiatrRaz ja jego pchałem, raz on musiał pchać Nikt się nie litował nad reliktem z latRocznik ’87 - cztery konie grzał Dobry szwagier nigdy go nie sprawdził samChociaż warsztat niedaleko domu miał Dokąd uciec mam, dokąd dzwonić mam Fiat 126 jest w potrzasku sam Wicher szos u bram - dają szach i mat ….. Tak daleko dom … a zasięgu brak Dokąd uciec mam, dokąd dzwonić mamFiat 126 jest w potrzasku sam Wicher szos u bram - dają szach i mat … .. Tak daleko dom … a zasięgu brak Instrumental Dokąd uciec mam, dokąd dzwonić mam Rocznik ’87 tak już ma Dokąd uciec mam, dokąd dzwonić mam Rocznik ’87 tak już ma 22.03.2020
