She tle kalo shena shen vis simgeras mgerixar ro ichahchebi she kle kal iglia gamoibane da analuri traki zed maiyola asjer ro gekneba gadebuli mamashige4i she kleo shena
იმდენი დრო გავატარე ლოდინში რომ, თვით ლოდინმა უნდა მითხრას აქეთ ბოდიში, თუკი ვინმეს უნდა პირქვე მნახოს იცოდეს რომ მორჩა, სნეულიც კი არ ჩავწვები ლოგინში.2× მეთხუთმეტე გაელვებაა გაზაფხულის, მეთხუთმეტედ იმედს ვაძლევ იმედებს, არ იცვლება ალბათ ასე დაწერილა, შემოდგომა მუდამ ზამთარს იბედებს. მარტოობის ამარა რომ ლურჯდებოდა კამარა, მე ვიგრძენი სიო და და მაგრამ ეს მან დამალა, თავის თავი მე დამითმო მთელი ღამე ამ ქალმა, და მისი ეს საქციელი დაფასდება ან არა. მერამდენე საჩუქარი მომიტანე ხურჯინით, შენ მადლობას ელოდი და მე ვიდექი მუნჯივით, მეთხუთმეტედ მიყურებ და მეთხუთმეტედ ვუჩივი, სულ ვჩივი, სულ ვჩივი, სულ ვჩივი. ისევ მარტო ამ ღამეს მე მარტოობით დამღალეს, მე მეზიზღება ის მხატვრები შავთეთრად ვინც დამხატეს, შენიღბულებს გმობენ თუმცა ნიღაბიც ვერ ახადეს, ერთურთს ერთხელ კი ჩააცვეს მაგრამ ორჯერ გახადეს. თუკი ღმერთი დაგეკარგათ რას ატარებთ ამ ხატებს, თვალთმაქცობის კარნავალის წევრი მე ვერ გამხადეს, მე თქვენს სამყაროს ვერაფერს ვანდობ რადგან მას ვერ ვგუობ, რადგან მუდამ სიმართლეს ვამბობ მაშინაც როცა ვცრუობ. მეთხუთმეტედ გაზაფხულის მოდება, და შენ არ იცი მერამდენედ ისმის ჩემი გოდება, შეიძლება შენთვის არის ბედნიერი და ლამაზი ზაფხული, მე კი ზუსტად მახსოვს რომ არვინ არ მელოდება. აქ სიმშვიდე შეიცვალა ქაოსით და "შეიცვალას" გეხვეწები დიდი ხაზი გაუსვი ამ სიტყვას, ერთადერთი არ იცვლება მარტი, კვლავ ვერ ვხვდები დამცხდა,შემცივდა თუ გავთბი. იმდენი დრო გავატარე ლოდინში რომ, თვით ლოდინმა უნდა მითხრას აქეთ ბოდიში, თუკი ვინმეს უნდა პირქვე მნახოს იცოდეს რომ მორჩა სნეულიც კი არ ჩავწვები ლოგინში2× სამოცდაერთი გაელვებაა ზაფხულის, სამოცდაერთჯერ იმედს ვაძლევ იმედებს, არ იცვლება ალბათ ასე დაწერილა, მიმეტებ და მიმეტებს გამიმეტებ. მე შენსავით არავინ არ მიცავს ჯვარს მაცვავს და მკიცხავს, თუ წააწყდება საღამოს ჩემს ბარბაცს, არცაა საამაყო თუ თავი გამაქვს კართან, მე არ ვიყიდები ვერც ვერაფერს ვშოულობ ვარ ბანძად. ხშირად მავიწყდება ცარიელი ქისა და მახსენდება, როცა სახლში ფეხით მიწევს მისვლა, კიდევ კარგი არ ვარ მოყვარული მიცემისა, და არც ვიქნები კრისა შეჩემისა. ვაღიარებ ხელს კვლავ არ ვუწყობ თავს მაქვს ვალები, არ ვპასუხობ უცხო ზარს მყავს ქალები,ქალები, იასნა მყავს და შეგებრალები რომ გაიგებ სულ სხვა მიყვარს. ვაღიარებ წარმოვადგენ დებილ შოუს, მაგრამ დღეს ამ შოუს ლექსი სჯობს, და არ მინდა რომ შევიგნო შევიშნო და შევნიშნო, მოკლედ გულახდილად ვაღიარებ. იმდენი დრო გავატარე ლოდინში რომ, თვით ლოდინმა უნდა მითხრას აქეთ ბოდიში, თუკი ვინმეს უნდა პირქვე მნახოს იცოდეს რომ მორჩა, სნეულიც კი არ ჩავწვები ლოგინში2×