ไม่ได้เปลี่ยนผู้ที่สะสมความเห็นผิดและไม่ได้ศึกษาพระธรรม ไม่รับฟังเหตุผล ครับ พระพุทธเจ้าไม่สามารถเปลี่ยนผู้ที่เข้าใจผิด ซึ่งมีมากกว่าผู้ที่เห็นถูกได้ แต่ทรงแสดงพระธรรมเพื่อให้ผู้ที่เห็นถูกเกิดปัญญาเข้าใจ แม้มีคนเดียว พระองค์ก็ทรงเสด็จไปโปรดแสดงความจริง การกล่าวคำจริงประโยชน์คือสำหรับผู้ที่เห็นถูก ได้เข้าใจ ก็มีประโยชน์แล้ว ซึ่งก็เริ่มมีผู้ที่เห็นถูกในเรื่องนี้ด้วยมากมายและทำตามแล้ว ค่อยๆเพิ่มขึ้นครับ พระธรรมความเห็นถูก ไม่ใช่สำหรับคนทั้งหมด แต่สำหรับคนที่สะสมเหตุผลปัญญามานั่นเองครับ ขออนุโมทนา

กายวาจาเป็นเครื่องส่องใจ ใจคิดอย่างไร กายวาจาก็ไหวไปตามนั้นครับ บัณฑิตด้วยกันย่อมดูออกครับ

🙏🙏🙏​@@paderm

สอนผิดจากพุทธวจนให้ดูลมหายใจพุทโธ คำแต่งใหม่และไม่ตรงตามคำสอนพระพุทธเจ้า ผู้ไม่ตื่นจากธรรมะพาคนหลงผิด ภาวนาพุทโธไม่ใช่อุบายให้สงบเพราะเริ่มต้นผิดด้วยความไม่รู้ เพราะเข้าใจคำว่สงบผิดและสมาธิไม่ใช่ความสงบ กุศโลบาย ต้องเป็นสิ่งที่เป็นกุศล เป็นปัญญา เป็นสิ่งที่ถูกตั้งแต่ต้น ถ้าผิดจะทำให้ถูกได้อย่างไรเพราะเริ่มต้นผิด เข้าใจ พุทธนุสสติผิด เข้าใจ สงบผิด เข้าใจสมาธิผิด การเข้าใจผิดเริ่มต้นผิดเรียกว่า อกุศลโลบาย นำไปที่เพิ่มความไม่รู้ นิ่งไม่รู้อะไร เป็นต้น สมถภาวนาจึงเป็นเรื่องเห็นโทษของกิเลส และมีปัญญา ไม่ใช่เริ่มจากกิเลส อยากสงบ นั่นไม่ใช่การเจริญสมถภาวนาครับ การนิ่งอยู่ในอารมณ์หนึ่งอารมณ์ใดเป็นลักษณะของสมาธิ ไม่ใช่ลักษณะของสมถะ ที่เป็นความสงบ ครับ สงบในที่นี้มุ่งหมายถึง สงบจากกิเลส คือ โลภะ โทสะและโมหะ ขณะที่พยายามประคอง จดจ้องในคำว่าพุทโธ มีความต้องการอย่างละเอียด ที่จะประคองไม่ให้คิดเรื่องอื่น อยู่ที่ลมหายใจ นิ่ง ไม่คิดเรื่องอื่น แต่มีความต้องการเป็นโลภะ ไม่สงบแล้วครับ แต่ไม่รู้ตัว ขณะนั้นที่ทำ ไม่รู้อะไร เป็นโมหะ คือความไม่รู้ ครับ ก็ไม่สงบ ดังนั้นเราจะต้องศึกษาธรรมทีละคำให้เข้าใจครับ ในคำว่า สงบ สมาธิ คืออะไรตามคำพระพุทธเจ้าครับ ท่องระลึกพุทโธไม่ใช่พุทธานุสสติ การระลึกถึงคุณพระพุทธเจ้า พุทธานุสสติ ในกัมมฐาน๔๐ ไม่ใช่การท่องพุทโธ แต่การระลึกคุณถึงพระพุทธเจ้าคืออะไร คือ การระลึกถึงคุณของพระองค์ มีพระปัญญาอย่างไร มีพระมหากรุณาธิคุณอย่างไร ประกอบด้วยคุณทศพลญาณ อย่างไร แล้วพุทธานุสสติ จะระลึกคุณตามที่กล่าวมาได้อย่างไร ถ้าพุทธบริษัท ไม่ศึกษาธรรมให้เข้าใจว่าพระองค์แสดงธรรมอะไรบ้าง ธรรมคืออะไร ก็ไม่รู้ ขณะนี้มีธรรมไหม ปัญญาพระองค์รู้ความจริงอะไร ก็ไม่รู้ ให้นกแก้ว นกขุนทอง มาท่องพุทโธ นั่นคือ สัญญา ความจำ ที่เกิดกับอกุศลก็ได้ กุศลก็ได้ ไม่ได้ระลึกถึงพระคุณ ไม่เป็นกุศล เป็นความจำ เอาคนนนอกศาสนาไม่เข้าใจธรรมเลย มาท่องพุทโธ บอกระลึกคุณพระพุทธเจ้าแล้ว ไม่รู้อะไรเลย จะเป็นพระพุทธศาสนา เป็นการระลึกถึงพระคุณได้อย่างไร ต่างจากคนที่ศึกษาธรรม เริ่มเข้าใจ ใจน้อมไปถึงพระคุณได้ ไม่ต้องท่องพุทโธเลย เป็นพุทธานุสสติแล้วครับ นี่คือ ปัญญาที่เกิดพร้อมสัญญา แต่ไม่ใช่ สัญญา จำแต่ไม่รู้อะไร นั่นคือ สัญญาเกิดพร้อมความไม่รู้ โมหะ แล้วก็มีความอยากที่จะจดจ้องลมหายใจ อยากสงบ อยากที่จะจดจ้องพุทโธ นั่นก็คือความอยากคือกิเลส คือโลภะโดยไม่รู้ตัวครับ นี่คือความละเอียดของพระธรรม ค่อยๆให้อ่านพิจารณาหลายๆรอบ จะเริ่มเข้าใจครับ

ความติดข้องพอใจ ทั้งติดข้องในตัวเราสิ่งอื่น ติดข้องว่ามีเรา และเหตุแห่งทุกข์อีกประการคือ อวิชชา ความไม่รู้ ไม่รู้ว่าเป็นธรรม จึงยึดถือผิดว่ามีเรา จึงทุกข์เพราะยึดถือว่ามีเรามีเขาครับ ไม่รู้ว่าเป็นธรรมนั่นเองครับ

พระไม่รู้ทำผิดกันครับ

ถ้าไม่เข้าใจตั้งแต่ต้นว่าธรรมคืออะไรที่ถูกต้องตามคำพระพุทธเจ้า เราก็ยังสงสัยสิ่งที่ทำ ให้รู้ว่านั่นคือไม่ใช่ปัญญา ทางผิด เริ่มต้นใหม่ครับ ฟังยูทูปช่องนี้มีให้เข้าใจแนวทางที่ถูกต้องเพราะกำลังปฏิบัติผิดอยู่โดยไม่รู้ตัวครับ

ถูกต้องครับ อาจารย์เขารุ้จริง

ขอบพระคุณมากครับ ปัญญาคำสอนของพระพุทธเจ้านั่นเองครับ