Көрінбейді көріктім көзің мүлде, Сені ойға алып айтылар сөзім бірде. Сені есімнен шығарам деп жүргенде, Есім шығып кетіпті өзімніңде. Неше жаз бен күз өтті, неше көктем, Күндерімді аңсаймын кешегі өткен. Әлі есімде, ақпанда біз екеуміз, Аппақ қарды саялап төсек еткен. Есіңдеме, көп еді арманымыз, Ақ қала, шырша болған жан-жағымыз. Сен сол күннің барлығын ұмыттың ба? Телефонмен атушы еді таңдарымыз. Сен менің, жүрегімнің жүрегісің, Жүрегімді сағынтып жүремісің. Мен саған, қаншама ән арнап едім, Тым болмаса, біреуін білемісің. Соңғы рет сені көріп үлгерем бе? Басқаға ілесіпсің жүр дегенге. Қай күні тұрмыс құрып ұзатылып, Қай күні ана болдың білмегем де. Сезім, басты қайғыға алып тықты, Бір пысық жан өзіңді тауып күтті. Он екі айды баяндап отырғанда, Он екі тал темекі жанып бітті. Осылай ғашық болғам бір аруға, Әлім жетпей есімнен шығаруға. Жылуын жүрегімнің сезіне алмай, Сұлуым, кезіктірген сыңарында. Менің ғана жүрегім қайғы алыпты, Ол бақыттан көңілі жайланыпты. Кеше ғана, кеш батса шықпайтын қыз, Отбасы бар әйелге айналыпты. Өмір ғой, өтер артқа бір қарамай, Келбетіде көркем еді тұнған арай. Тағыда туған күні жақындады, Мұңға батып отырмын мұңдана алмай. Ұзатылды, естідім, жыламайды, Сезем ол, әлі мені кінәлайды. Біз екеуміз көктемде қоштасқанбыз, Сондықтан, маған көктем ұнамайды. Ел кезіп кетсем бе екен бір ақындай, Сол кезде, мені бәрі ұғатындай. Адамдар, көктемді көп күтеді ғой, Ал көктем, мені күтіп тұратындай. Сезімім, сенімімді сатып берді, Қайта іздеп табайын бақытты енді. Қыста келді, келесі мезгіл көктем, Халық танып, жұбатар уақыт келді. Іздеп сені, тапсам да, бара алмаймын, Мен сол қара жігітпін, ағармаймын. Сұрайтыным, қайтаршы сезімімді, Өзгеге де ғашық боп ән арнайын. Мойынымдағы тым ауыр шіркін жүктер, Соңғы рет бір көрейін мүмкіндік бер. Енді мен жар болатын жан іздеймін, Айналамда толып жүр бір түндіктер. Баяғы Бақдәулетке қайта алмаймын, Жанымды жеп жүр менің байқалмай мұң. Сағыныш оты бір күн сөніп қалар, Қызғаныш отын бірақ айта алмаймын. Күйіп барам, досым-ау Жолдасбегім Ғашық адам ұмытпай оңбас дедім. Көгершінім, әлі де сені ойлаймын, Сен болмасаң, мен ақын болмас па едім. Адам, адам қартаяр жасармайды, Мені қыйнап, сүйреп жүр асау қайғы. Жүз арумен жатсамда аймаласып, Сенің тәтті ерніңнен аса алмайды. Саған өмір, керектің бәрін берген, Жанарымды жасырдым жалын көрген. Таң қаларым, күйеуің сүйіп жүрген, Ерніңнің мен бірінші дәмін көргем. Өтті-кетті, бәрі де оралмайды, Өкінгенмен, еш пайда бола алмайды. Артық айтсам ақылдым айып етпе, Сенің жүзің жүректе, жоғалмайды. Қатайғаны сезілді қанатымның, Сонда да сені ойласам уайым жұтам. Сен үшін, көзімді ілмей таң атырдым, Ал ендеше ұйықтаймын, Қайырлы таң!
Sol typ tyzy dep algan jarlari akki yrlykshi aiel nemese koshede satilgan jezokshe bolip shiksa da sokir bolip soni tobesine koterip oz aiel balasin jilatip tastaitin erkekter bar
Сен жыладың, жігітім, Көп көрдім деп тұрмыстың тапшылығын, Қайтпады деп жұртқа еткен жақсылығым. Сен жыладың, Сезімің жасып ағып, Кіп-кішкентай балаңды қасына алып. Қырмызы күнім өтті деп. Сенгенім сатып кетті деп. Сен жыладың: Аңғармай қалдым орды деп, Қадамым сәтсіз болды деп, Бір қатты соққы алдым деп, Бақытсыз болып қалдым деп. Сен жыладың,: Мен бірақ селт етпедім, Білем сені тағдырдың ерке еткенін, Білем сені - өр көңіл, жомарт едің, Енді бүгін... қалай бұл кер кеткенің? Жә, жә, жарар, Өткен күн оралар ма, Қарау керек, бауырым, саған алға. Басындағы бөрік пе, Орамал ма? Бөрік болса, ауыс тез басқа күйге, Көз жасыңды көрсетпе жас сәбиге. Көз жасыңды көрсетпе, сұранамын, Әй, әй, жігіт, сен маған ұнамадың. Жас нәресте көруге тиісті емес, Әкесінің еңкілдеп жылағанын, Әкесінің тым күйреп құлағанын. Ерлік пенен ездіктің жолы қатар Екеуінің арасы бір-ақ адым. Көз жасыңды көрсетпе, сұранамын. Көтер, кәне, басыңды, қалай бұның, Мұз боп еріп кеткен бе бар айбының? Көтер, кәне, басыңды, Күніңді босқа өткізіп пе едің, Тағдырың неге сыр айтты сараң? Өмірдің барлық сәтсіздіктерін Бақытсыздық деп кім айтты саған? Кім айтты саған: Тұлпарды сүрінбейді деп, Асауды мінілмейді деп, Ақкөйлекті кірлемейді деп, Қара ешкі мүжіген ағаш Қайтадан гүлдемейді деп? Кім айтты саған: Жұрттың бәрі мейірбан, арайлы деп, Жұрттың бәрі шындықты қалайды деп, Биікті ардақтайды деп, Асылды қорлатпайды деп... Тоқырау білмес айбыны Адалдық деген - әлемнің ұлы байлығы. Бетіне жиған ұятты Әйтсе де, кейде ол кінәмшіл бала сияқты. Тірлікте осы баланы Өкпелететіндер бар да, Жұбататындар бар. Жек көретіндер бар да, Ұнататындар бар. Арын сатып қорлайтындар бар да, Жанын сап қорғайтындар бар. Қиналып бекер алаңдадың-ау, Ойынды шығар өріске. Өзің-ақ айтшы ғаламда мынау Жеңудің бәрі жеңіс пе? Жігітке арман жеткізіп пе еді Өз сорын өзі жеңбесе. Өмірдің барлық сәтсіздіктері Бақытсыздық емес, ендеше
Сен жыладың, жігітім, Көп көрдім деп тұрмыстың тапшылығын, Қайтпады деп жұртқа еткен жақсылығым. Сен жыладың, Сезімің жасып ағып, Кіп-кішкентай балаңды қасына алып. Қырмызы күнім өтті деп. Сенгенім сатып кетті деп. Сен жыладың: Аңғармай қалдым орды деп, Қадамым сәтсіз болды деп, Бір қатты соққы алдым деп, Бақытсыз болып қалдым деп. Сен жыладың,: Мен бірақ селт етпедім, Білем сені тағдырдың ерке еткенін, Білем сені - өр көңіл, жомарт едің, Енді бүгін... қалай бұл кер кеткенің? Жә, жә, жарар, Өткен күн оралар ма, Қарау керек, бауырым, саған алға. Басындағы бөрік пе, Орамал ма? Бөрік болса, ауыс тез басқа күйге, Көз жасыңды көрсетпе жас сәбиге. Көз жасыңды көрсетпе, сұранамын, Әй, әй, жігіт, сен маған ұнамадың. Жас нәресте көруге тиісті емес, Әкесінің еңкілдеп жылағанын, Әкесінің тым күйреп құлағанын. Ерлік пенен ездіктің жолы қатар Екеуінің арасы бір-ақ адым. Көз жасыңды көрсетпе, сұранамын. Көтер, кәне, басыңды, қалай бұның, Мұз боп еріп кеткен бе бар айбының? Көтер, кәне, басыңды, Күніңді босқа өткізіп пе едің, Тағдырың неге сыр айтты сараң? Өмірдің барлық сәтсіздіктерін Бақытсыздық деп кім айтты саған? Кім айтты саған: Тұлпарды сүрінбейді деп, Асауды мінілмейді деп, Ақкөйлекті кірлемейді деп, Қара ешкі мүжіген ағаш Қайтадан гүлдемейді деп? Кім айтты саған: Жұрттың бәрі мейірбан, арайлы деп, Жұрттың бәрі шындықты қалайды деп, Биікті ардақтайды деп, Асылды қорлатпайды деп... Тоқырау білмес айбыны Адалдық деген - әлемнің ұлы байлығы. Бетіне жиған ұятты Әйтсе де, кейде ол кінәмшіл бала сияқты. Тірлікте осы баланы Өкпелететіндер бар да, Жұбататындар бар. Жек көретіндер бар да, Ұнататындар бар. Арын сатып қорлайтындар бар да, Жанын сап қорғайтындар бар. Қиналып бекер алаңдадың-ау, Ойынды шығар өріске. Өзің-ақ айтшы ғаламда мынау Жеңудің бәрі жеңіс пе? Жігітке арман жеткізіп пе еді Өз сорын өзі жеңбесе. Өмірдің барлық сәтсіздіктері Бақытсыздық емес, ендеше
Сен жыладың, жігітім, Көп көрдім деп тұрмыстың тапшылығын, Қайтпады деп жұртқа еткен жақсылығым. Сен жыладың, Сезімің жасып ағып, Кіп-кішкентай балаңды қасына алып. Қырмызы күнім өтті деп. Сенгенім сатып кетті деп. Сен жыладың: Аңғармай қалдым орды деп, Қадамым сәтсіз болды деп, Бір қатты соққы алдым деп, Бақытсыз болып қалдым деп. Сен жыладың,: Мен бірақ селт етпедім, Білем сені тағдырдың ерке еткенін, Білем сені - өр көңіл, жомарт едің, Енді бүгін... қалай бұл кер кеткенің? Жә, жә, жарар, Өткен күн оралар ма, Қарау керек, бауырым, саған алға. Басындағы бөрік пе, Орамал ма? Бөрік болса, ауыс тез басқа күйге, Көз жасыңды көрсетпе жас сәбиге. Көз жасыңды көрсетпе, сұранамын, Әй, әй, жігіт, сен маған ұнамадың. Жас нәресте көруге тиісті емес, Әкесінің еңкілдеп жылағанын, Әкесінің тым күйреп құлағанын. Ерлік пенен ездіктің жолы қатар Екеуінің арасы бір-ақ адым. Көз жасыңды көрсетпе, сұранамын. Көтер, кәне, басыңды, қалай бұның, Мұз боп еріп кеткен бе бар айбының? Көтер, кәне, басыңды, Күніңді босқа өткізіп пе едің, Тағдырың неге сыр айтты сараң? Өмірдің барлық сәтсіздіктерін Бақытсыздық деп кім айтты саған? Кім айтты саған: Тұлпарды сүрінбейді деп, Асауды мінілмейді деп, Ақкөйлекті кірлемейді деп, Қара ешкі мүжіген ағаш Қайтадан гүлдемейді деп? Кім айтты саған: Жұрттың бәрі мейірбан, арайлы деп, Жұрттың бәрі шындықты қалайды деп, Биікті ардақтайды деп, Асылды қорлатпайды деп... Тоқырау білмес айбыны Адалдық деген - әлемнің ұлы байлығы. Бетіне жиған ұятты Әйтсе де, кейде ол кінәмшіл бала сияқты. Тірлікте осы баланы Өкпелететіндер бар да, Жұбататындар бар. Жек көретіндер бар да, Ұнататындар бар. Арын сатып қорлайтындар бар да, Жанын сап қорғайтындар бар. Қиналып бекер алаңдадың-ау, Ойынды шығар өріске. Өзің-ақ айтшы ғаламда мынау Жеңудің бәрі жеңіс пе? Жігітке арман жеткізіп пе еді Өз сорын өзі жеңбесе. Өмірдің барлық сәтсіздіктері Бақытсыздық емес, ендеше
Сен жыладың, жігітім, Көп көрдім деп тұрмыстың тапшылығын, Қайтпады деп жұртқа еткен жақсылығым. Сен жыладың, Сезімің жасып ағып, Кіп-кішкентай балаңды қасына алып. Қырмызы күнім өтті деп. Сенгенім сатып кетті деп. Сен жыладың: Аңғармай қалдым орды деп, Қадамым сәтсіз болды деп, Бір қатты соққы алдым деп, Бақытсыз болып қалдым деп. Сен жыладың,: Мен бірақ селт етпедім, Білем сені тағдырдың ерке еткенін, Білем сені - өр көңіл, жомарт едің, Енді бүгін... қалай бұл кер кеткенің? Жә, жә, жарар, Өткен күн оралар ма, Қарау керек, бауырым, саған алға. Басындағы бөрік пе, Орамал ма? Бөрік болса, ауыс тез басқа күйге, Көз жасыңды көрсетпе жас сәбиге. Көз жасыңды көрсетпе, сұранамын, Әй, әй, жігіт, сен маған ұнамадың. Жас нәресте көруге тиісті емес, Әкесінің еңкілдеп жылағанын, Әкесінің тым күйреп құлағанын. Ерлік пенен ездіктің жолы қатар Екеуінің арасы бір-ақ адым. Көз жасыңды көрсетпе, сұранамын. Көтер, кәне, басыңды, қалай бұның, Мұз боп еріп кеткен бе бар айбының? Көтер, кәне, басыңды, Күніңді босқа өткізіп пе едің, Тағдырың неге сыр айтты сараң? Өмірдің барлық сәтсіздіктерін Бақытсыздық деп кім айтты саған? Кім айтты саған: Тұлпарды сүрінбейді деп, Асауды мінілмейді деп, Ақкөйлекті кірлемейді деп, Қара ешкі мүжіген ағаш Қайтадан гүлдемейді деп? Кім айтты саған: Жұрттың бәрі мейірбан, арайлы деп, Жұрттың бәрі шындықты қалайды деп, Биікті ардақтайды деп, Асылды қорлатпайды деп... Тоқырау білмес айбыны Адалдық деген - әлемнің ұлы байлығы. Бетіне жиған ұятты Әйтсе де, кейде ол кінәмшіл бала сияқты. Тірлікте осы баланы Өкпелететіндер бар да, Жұбататындар бар. Жек көретіндер бар да, Ұнататындар бар. Арын сатып қорлайтындар бар да, Жанын сап қорғайтындар бар. Қиналып бекер алаңдадың-ау, Ойынды шығар өріске. Өзің-ақ айтшы ғаламда мынау Жеңудің бәрі жеңіс пе? Жігітке арман жеткізіп пе еді Өз сорын өзі жеңбесе. Өмірдің барлық сәтсіздіктері Бақытсыздық емес, ендеше
