بمانم رویمه باخاک تیره دلکت مثل دلم دربگیره دعای من همیندباشد شب و روز دربگیره که هرجای یار بیوفاست بمیره مویه کایم سفید شد خیر نبینی جمالم برگ بید شد خیر نبینی میان صد پری دل باتو دادم امیدم ناامید شد خیر نبینی مه قربانت شو م گلی گلابم به نامیدی چرا دادی جوابم دوسه ماه است که احوالت ندارم که چهره رویکت رفته زیادم سری کوتل کندز جانم رفیق جان چطور زارو پریشانم رفیق جان رفیق میگه که چهاربیتی صدا کن آوازم شیشته حیرانم رفیق جان حیف دلبر که میشه مال مردم منم تاکی تک وتنها بگردماگر دل باشد و دلبر نباشد به عشق و عاشقی باور نباشد چه خواهد کرد عاشق های ناکام سیا بختی ازاین دیگر نباشد شب های دراز ناله دارد دل من ازجور وجفایش گله دارد دل من گفتم همه جا فغان و فریاد کنم زهر غمه درپیاله دارد دل منعزیز خوشگلم مانده نباشی به تن کردی لباس سرخ و ماشی جهانم بی تو ای جانانه دلبر جهنم می‌شود بامن نباشی به عاشقی که شک باشد محبت لادرک باشد که کاری آشنایی ها همیشه بی سرک باشد برو هرجای که باشی شاد باشی زدرد و رنج وغم آزاد باشی عزیز دارم ازشهر بدخشان به یادش خفته ام چون زار و نالان شب و روز ازغمش حالی ندارم خراب و خسته ام اندر بیا بان به عاشقی که شک باشد نمیدانم نصیبم میشی یانی تنها هستم حبیبم میشی یانی به عشقت مبتلا گردیده ام من مریض هستم طبیبم میشی یانی به عاشقی که شک باشد محبت لادرک باشد که کار آشنای ها همیشه بی سرک باشد گلی گلابم
