,,Śpieszmy się kochać ludzi, bo tak szybko odchodzą''. Zdecydowanie za szybko !. Przemek zostawił tutaj cząstkę siebie, aby tacy ludzie jak ja, którzy go nie znali, a po kilku latach po jego śmierci odkryli jego twórczość, mogli ją pokochać. Życie pisze różne historie, a szczególnie w Bieszczadach. 3.10.2021r - Łopienka Samotna, zamyślona kobieta z aparatem leżąca na jeszcze wilgotnej porannej trawie zapatrzona w niebo, jak gdyby kogoś tam szukała..... rozmowa o zdjęciu na którym po latach ktoś rozpoznał swojego dawnego przyjaciela, a ktoś inny kto to zdjęcie zrobił, był sprawcą pewnej historii czasu.... Ciemny samochód pomalowany w kolorowe kwiatki przy drodze do Łopienki.... Gdyby nie ,, Z miłością w Bieszczady - dla Chmiela''- pewnie bym nie skojarzył ,,tych kilku chwil kolorowych'', z muzyką która tak bliska jest memu sercu. Ciekawi mnie tylko czy to tylko historia widziana oczyma mojej wyobraźni, czy naprawdę widziałem tam Twoją żonę Przemku? Może kiedyś będzie mi dane poznać prawdę. Na pewno nie było mi dane poznać osobiście Chmiela lecz nie żałuję, ,,bo pewnie przyjaciela stracił bym''. Tak to czuję, więc tak to piszę słuchając tego co ,,po sobie zostawiłeś nam''.
Jezus Chrystus jest Drogą, Prawdą, Życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej, jak tylko przez Niego. Nie ma innego pośrednika. Niech Jezus Ci błogosławi, zaufaj Mu, oddaj swoje życie - a On się o to zatroszczy. Nawracaj się i uwierz w Ewangelię<3:*.
Przemek....gdzie teraz jesteś ... na połoninach,przy swojej połonince .... :( słucham patrze ....wciąż nie wierzę ..... Twoja i moja samotność...piękne....
Oj CHMIELU , CHMIELU ! Dokąd Ci się tak spieszyło ? Że z góry lepiej widać ? Sam mam już blisko do świecy , ale myślę , że te niebiańskie Połoniny są przereklamowane . Żegnaj..........
Aż ciśnienie mi podskoczyło gdy doczytałem się do negatywnych opini o Chmielu, takie opinie powinny być kasowane albo umieszczane w tzw.kolorowej prasie mówiąc delikatnie aby nie ranić tych co takie wydawnictwa lubią. "Mucha" z dalekiej Islandii.
DWIE SAMOTNOŚCI Mirosław Welz Da Bóg spotkają się kiedyś Twoja i moja samotność Nieważne która otworzy Która zapuka do drzwi I pójdą między rzędami Dni martwych wypalonych Pod nocnym dachem nieba Po horyzontu świt Sen pyta snu niecierpliwy Przyszłości śpiącej w zegarze Wskazówki na tarczy marzeń Nie znają czasów i miejsc Nie czekam biegnę do ciebie Wybiegnij do mnie naprzeciw Twoja i moja samotność W pół drogi spotkają się
Ja miałem to szczęście poznać Przemka osobiście , kupiłem tą płyte bespośrednio od niego . Teraz kiedy ją słucham , jest mi strasznie pusto w środku . Nasza znaiomość nie była długa , ale poznałem w Nim BRATnią duszę , tak od pierwszego spotkania , kiedy śpiewał i opowiadał o Bieszczadzie.
Słowo Słupsk 16 stycznia 2016 Przemkowi Szukam słów odpowiednich - znałem ich aż tyle przywykłem że jesteś - człowiek szybko przywyka dobro rozleniwia choć trwa krótką chwilę gdy zaciskasz je w garści - odpływa i znika wolne nieuchwytne niczyją własnością nie gaśnie pod korcem lecz uparcie świeci może cieszyć chwilę - karmione miłością bezcenne jak klejnot - tropią je poeci unieś je jak światło świecy lub pochodni przypomnij ofiaruj jak znicz lub ognisko przybędzie wezwane zaklęte w melodii wszak oddał tej pieśni życie zatem wszystko
Wybranie Przemkowi Chmielowi Chmielewskiemu Kilka chwil skradzionych obowiązkowej codzienności przeżytych w ramionach poezji śpiewanej mój przewodnik cherubin o przebitych skrzydłach stygmatyzuje swoich uczniów raniąc serce
Wybranie Przemkowi Chmielowi Chmielewskiemu Kilka chwil skradzionych obowiązkowej codzienności przeżytych w ramionach poezji śpiewanej mój przewodnik cherubin o przebitych skrzydłach stygmatyzuje swoich uczniów raniąc serce
Jutro wigilia mf Wawel 23 grudnia 2016 byłem w chałupie pod Górzanką pustka odbija echem twoje strofy koncert na dwie gitary zawieszony do odwołania szlak co pnie się do góry urywa się niespodziewaniea pół drogi od ziemi do nieba pół drogi nim znikniesz we mgle paru znajomych zakapiorów usiądzie na zapomnianej starej ławce paru nieznajomych zmieni wakacyjne plany poeta napisze twój uładzony życiorys legenda - ta zostanie jak góry - oparta o niebo jak słowo co nie wraca puste jak światło co zmartwychwstaje
Narodziny legendy odbyłem oblot z aniołem nie byłem przedtem w Bieszczadach słuchałem - raczej chłonąłem on - raczej śpiewał niż gadał myślałem - wieczór pokaże on myślał - zmierzch mnie ostudzi czy bardziej wsiąknę w pejzaże czym bardziej spragniony ludzi śpiewał choć można by lepiej tęsknotą przenikał na wskroś jak pewnie nikt inny na świecie jak każdy kto posiadł to coś i był w tym autentyzm i siła znam się i wiem to na pewno ta muzyka mnie odmieniła zanim się stała legendą
Ekstra! Byłem kiedyś z byłą w Bieszczadach, akurat grała Melisa w Wetlinie, niestety nie udało się być, choć już wtedy mi się podobała. Dla mnie świetne.
niesamowicie klimatyczna, uwielbiam słuchać , szczególnie wieczorami czy nocą.Czuję ten klimat ,zamykam oczy i jestem pośród połonin. Chmielu jest niesamowity, bardzo zdolny artysta, ale ma w sobie dużo pokory i ciepła, w jego głosie jest coś wyjątkowego .Wszyscy jesteście niesamowici i płyta też ,ja jestem na "TAK" :)
Powiedzmy ze fajne i milo ze ktos robi tego typu rzeczy ale ten chmielewski??? to jakies nieporozumienie masturbacja samym tym ze jest sam ze soba. Ja tego nie kupuje. Nieszczere. Podlizywanie sie korzystajac z dokonan znanych mi WIELKICH. Od siebie nic. Ekshibicjonizm i inne zaspokajanie potrzeb. Juz wiem- sorry ale to niskie disco polo (a potrafi byc swietne!!!) tych klimatow
