Już w 1939 setki tysięcy Polaków Niemcy wypędzili z polskich domów (m.in. moich rodziców, dziadków, pradziadków). Ciekawe, czy jakiś Niemiec użalił się kiedyś nad Polakami wyrzucanymi z Gdyni, Rumi i setek innych miejsc? Los tych, którzy trafili do bauerów, i tak był najlepszy. Ale np. Zofię Adamską, którą wywieziono na roboty do wsi Skokowa (tej między Obornikami a Żmigrodem) "za nieposłuszeństwo Niemcowi" zawieziono do więzienia na Kleczkowskiej, gdzie gilotyną ścięto jej głowę. Tak, jak i setkom jej podobnych. Dwie tamtejsze gilotyny na pełnych obrotach pracowały jeszcze kilka godzin po tym, kiedy 6 maja 1945 w Villi Colonia dowódcy Festung Breslau podpisali kapitulację. A dziś słyszymy, że to Niemcy są ofiarami, że to nad ich losem mamy się użalać. Trzeba wreszcie powiedzieć "dość!" wszystkim nikczemnym usiłowaniom wmówienia Polakom poczucia winy. Każde takie usiłowanie to antypolskie łajdactwo, nic więcej.
Zestawienie losu Polaków wypędzonych ze Lwowa z losem wysiedlanych Niemców nie jest uczciwym postawieniem sprawy. Niemcy wybrali sobie Hitlera i NSDAP (rekordowe poparcie w niemieckim Wrocławiu!), bogacili się na grabieży i niewolniczej pracy milionów (każdy rolnik, najdrobniejszy nawet przedsiębiorca czy sklepikarz miał niewolników), nic im nie przeszkadzało, że od pierwszego dnia wojny mordowano kobiety i dzieci a polską elitę skazano na całkowite wyniszczenie. Nic tym Niemiaszkom nie dolegało, kiedy całe narody zaczynano palić w piecach. Czy było więc krzywdą, kiedy za to, w czym masowo, powszechnie, ochoczo uczestniczyli przyszło im choć trochę zapłacić? Jak można zestawiać ich los z losem Polaków, których eksterminowano bez najmniejszej polskiej winy? Przecież ci, którzy po wojnie osiedlili się we Wrocławiu, to byli Polacy przez Niemców skazani na śmierć. To były niedobitki z realizowanej przez Niemców zagłady. To byli ci, których Niemcy nie zdążyli do końca wymordować. Gdzie tu jest jakaś wspólnota niemieckiego i polskiego losu? Jak można tak mącić, relatywizować i zakłamywać historyczną prawdę?
Wieder ein interessanter beitrag von der klugen kunstkennerin ueber meine heimatstadt breslau. Ich bin 1937 in der marthastrasse 6 geboren.herzlichen dank fuer das video beim schweidnitzer keller.
Podczas 22 Wrocławskich Targów Dobrej Książki (5-8 grudzień 2013) będziemy mieli okazję do spotkania z wrocławską pisarką, autorką zafascynowaną urodą regionu, swojej małej Ojczyzny, a także jego tajemnicami - Jolantą Marią Kaletą. autorzy365.pl/autor/jolanta-maria-kaleta,r10 Na tegorocznych Wrocławskich Targach Dobrych Książek pisarka będzie opowiadać o premierze najnowszej książki - powieści sensacyjno-historycznej Złoto Wrocławia. Spotkanie odbędzie się w czwartek 5 grudnia o godz. 15-16 w zabytkowych przestrzeniach budynku Dworca Wrocław Główny.
Pożar kościoła widziałem z dachu kotłowni Elektrociepłowni, w czasie III zmiany; ktoś zadzwonił do mnie, że kościół pali się; miałem możliwość wejść na dach...
