Kiedy światu się zdawało, Że na zawsze starta z map, Że nie złoży nikt jej w całość, Że nie wydrze z wrażych łap, Polski żołnierz w obcej stronie, Na Europy krańcu gdzieś Bijąc wroga tęsknił do niej I układał taką pieśń. Póki Polska żyje w nas, Póty nie zginie. Orzeł Biały jeszcze raz Skrzydła rozwinie. Jeszcze zerwie pęta z nóg Gotów do lotu. Jeszcze zabrzmi złoty róg. Bądź gotów, bądź gotów! Dawno ścichło rżenie koni. Rozwiał się bitewny kurz. Szczęk stalowy białej broni Do historii przeszedł już I odeszli z tamtym wojskiem Na niebieskiej trąbki zew Ci, co śnili wolną Polskę Zostawiając nam ten śpiew. Póki Polska żyje w nas... Dziś Europa znów jest z nami I z pomocą skora biec, Ale wolnej Polski granic Polski żołnierz musi strzec I dochować musi wiary Tym, co dali za nią krew, Nieść wysoko ich sztandary I pamiętać tamten śpiew. Póki Polska żyje w nas, Póty nie zginie...
Co roku gramy ten utwór w Wadowicach dla Jana Pawła II w rocznice urodzin ;) Możecie sobie wyobrazić jak gra ten utwór 94 Orkiestry Dęte z całej Polski ;) coś pięknego. Ja jak to gram to ciarki mnie przechodzą;):) PIĘKNY UTWÓR!!!! :)
