Ալիքը ներկայացնում է Բուդդհայականության Հոգևոր Ուսուցիչ Էլեոնորա Մանանդյանի բանավոր փոխանցումների տեսագրությունները: Էլեոնորա Մանանդյանը Տիբեթի Բարձրագույն Լամաների երկարամյա անմիջական Աշակերտն է:
Մենք բոլորս, որ գնում ենք մենակ, տրտում, Որ գնում ենք խանութներում գինի ու հաց, Որ փնտրում ենք անկարելի մի խնդություն, Բայց չենք գտնում՝ վազքով տարված ու զբաղված.- Մենք բոլորս, որ, հոգնաբեկ, չենք նայում վեր - Մոռանալով աշխարհային չարը, բարին՝ Տրտո՜ւմ կօրհնենք մի իրիկուն օրերը մեր - Ու կնայենք Հարդագողի ճանապարհին... Եղիշե Չարենց, 1917
Հարգելի Էլեոնորա, Ձեր խոսքի քսանիններորդ րոպեին թույլ տվեք ընդհատել Ձեզ և հակաճառել. 《Որտեղ հաց, այնտեղ կաց》խոսքն իրականում մեծ խորհուրդ և ավանդ է կրում, որովհետև ամփոփում է հացի (և ըստ այդմ էլ` աշխատանքի, հողի, արդար քրտինքի) սրբազնության գաղափարը: Եթե դրա իմաստը վերծանենք, կնշանակի` որտեղ հաց` սրբություն տեսնես, այնտեղ էլ կմնաս: Այս ասացվածքի ընկալումն ավաղ ըստ էության նենգափոխվել է, քանի որ մենք կորցրել ենք հացի` մեծագույն արժեք ու սրբություն լինելու ընկալումը (ավելին` համաշխարհային մակարդակով քարոզ է տարվում հացի դեմ` իբր հաց ուտելը վնասակար է):
Շնորհակալությու'ն դաս առ դաս ամեն կարգի նենգափոխումների դեմ այս պայքարի համար: Հգ. Լև Նիկոլաևիչից առաջ ազգի ու լանդշաֆտի խորքային կապը մեր օրինակով բացահայտել է մեծն Հայկ Ասատրյանը` ի դեմս տարօնականության:
Շնորհակալ եմ: Արդի աշխարհի կացության Ձեր այս վերլուծությանը հետաքրքիր ձևով արձագանքում է Գուրգեն Յանիկյանի մի միտք, թե բառարաններից շուտով կանհետանան 《խիղճ》և 《ամոթ》բառերը, քանի որ այլևս անհասկանալի են:
Բնությունը վերլուծելով գտել եմ որ Այն կանայք ովքեր ցանկանում են ինտերնետը հանել ուրեմն նրանք նպատակ ունեն խաբելու տղամարդկանց որպես կին իրանց անպաշտպան կեցվածքով
