Okuldaki yer sorunu çocukları strese sokan en önemli unsurlardan biridir. Öğretmenler bu konuda hassas ve özverili davranmalıdırlar. Duyarlı ve empati kurabilen öğretmenlerin çoğalması dileğiyle...
44 dedik ne ya -sanırım 1988 yılıydı babam bana siyah bir dijital saat almıştı şimdiki çocuklar onu takmaz bile, düğmesine basıp kit beni buradan al diye kendi kendime ağaçların arasında koşar oynardım en pahalı saati şu an takıyorum ama o sekiz yaşındaki ucuz siyah saatin verdiği keyfi vermiyor dünyanın boş olduğunu mu anladım da mı böyle oldum yoksa çocukluğumu mu özlüyorum ama ben çocukluğumu tekrar istiyorum.
Öğretmen önce öğrenciyi üzüp sonra kahkaha atıyor.Burada komik bir şey yok,aksine üzücü bir durum.O öğretmen önce öğrenciye nasıl davranacağını öğrenmeli.
O zamanlar şimdiki gibi ahlaki çöküntü yoktu. Sokakta oynarken komşunun ziline basar su isterdik. Sürahiyle su gelir hepimiz içerdik. Acıyorum şimdiki çocuklara
Tanıyorum bu dayıyı. 10 yıldan fazla oluyor herhalde bir Ramazan günü camide denk gelmiştim ona. Yaz ayında oruçlu olduğu için yorgun düşmüş uyuyordu. Ben namazı kılarken uyandı. Kusura bakma amca uyandırdım dedim. O da gidecektim zaten son bir temizlik yapıp oradan eve geçecem dedi. Zor olmuyor mu yaz ayında oruçluyken çalışmak dedim. Zor ama şikayetçi değilim, çok şükür ekmeğimi kazanıyorum dedi. Arada bir çarşıda denk geldiğimde selam verip hâl hatır sorardım ama bir süredir göremiyorum onu. Allah selamet versin güzel dayımıza.
