Kırk Sekiz Bininci Yorum : Zeynep Bir ışık Bir ışık parladı Dalgaydı Dokunamadım Sıcacık Avuçlarım Aydınlık içim. Yarını görüyorum Söz anlarlığında. Akıyor sonsuz Dupduru ırmaklar Şarkını söyleyerek.. Bilmez miyim Işıktan delirdiklerini.. Akın! Akın dereler! Ben, Köpüğünüz, Taşkınlığınızım. Tanımadınız mı? Sessizce Bekliyordum Yosunlu kıyılarınızda Sessizce bekliyordum. Gelecek miydiniz? Kim bilebilirdi ki? Şimdi Durun! Durun! Diyorsunuz Hiç Olur mu? Durulur mu hiç Akıyorken zaman? Sen sever miydin Ben tutulur muydum Mehtaplı Gecelere Batışına güneşin Ve doğuşuna Ve Toprağı delen filize Ve şeftali çiçeğine Ve sana? Sana Söyleyebilir miydi Dilim, Seni seviyorum Diye Kalubeladan beri? Ve seviyorum Oradaki ağacı Ve tomurcuklarını Ve şeftali çiçeklerini Ve meyvelerini hayatın, Biri de sensin. Varsa Ki var elbette var Tek manası hayatın, Sevmek değilse nedir? Nedir sevgilim, Manası hayatının? Manası hayatımın? Ne Penceremde Şarkı söyleyen Kuşları unuttum, Ne de Seni unutmam mümkün! Ne de Sensiz yaşamam! Dr. Mehmet Ali Kutlu @ORGANEL_BMI_LTD
Seni çok seviyorum ama şu şarkıları okurken name uğruna bokunu cikarmanizdan bıktım . artık sen değil önüne gelen ne olduğu belli olmayan bu ağızla okuyor tek kelimeyle iğrenç yemin ederim.bu olumsuz yorumu mu lütfen kişisel algılama dediğim gibi seni seviyorum ama böyle ddgil
Bir keman nasil vokalden daha keyif verebilir, iyi calinabiilir cok güzel örnek. Sound biyere kadar, düzen ve canli entruman hissiyati baska. Samim kemanla caldiklarini kelimelerle anlatamaz. En güzel tarfi bu seviyenin, cocukluktan biliyor bu dili.
