لى ذلك كذلك إذا أبوا إلا الشرك يقاتلون حتى يعبدوا الله وحده ويدعوا الشرك فلو كان هناك جهاد صالح - الآن - يجب أن تقاتل البلاد العربية كلها حتى تقيم توحيد الله وحتى تحكم شريعة الله ولكن أين الجهاد؟!! الله المستعان. فالشرك موجود وطاعة الحكام من دون الله موجودة فهذه الطوائف يجب أن تقاتل في مصر والشام والعراق وكل مكان عطلت فيه الشريعة. فيجب أن تقاتل حتى تقيم الشريعة فإما هذا وإما هذا. إما أن تقام الشريعة وأنتم على بلادكم وعلى أموالكم وعلى كراسيكم فمطلوبنا مثل ما قال الصحابة للروم وفارس. مطلوبنا أن تقيموا أمر الله. فإذا أقمتم أمر الله رجعنا عنكم "Да, это так. Даже если они скажут - мы будем поклоняться Аллаху, но не будем поститься Рамадан, то с ними ведется сражение. Или скажут: будем делать это, однако не будем делать хаджж, даже если можем, с ними ведется сражение если они упорствуют на этом. И также, если они откажутся оставить ширк, с ними ведется сражение до тех пор, пока не будут поклоняться лишь Одному Аллаху, и не оставят ширк, просим у Аллаха благополучия. И если бы был правильный джихад сейчас - то было бы обязательно вести сражение со всеми арабскими странами, ло тех пор пока они не будут воплощать таухид Аллаха, и править по Шариату Аллаха, однако где джихад? Аллаху аль-Мустаан. И ширк присутствует, и подчинение правителям а не Аллаху присутствует.го. И не говорят они о том, что они ошибающиеся и о том, что они несправедливые, и что они вернутся в будущем к правлению по Шариату. И то, что очевидно из их состояния, это то, что они довольны правлением по вымышленным законам, и то, что они не довольны правлением по Шариату. И это очевидно из их состояния. А Аллах больше знает, что в их сердцах, Свят Он и Велик." Источник: "Уджуб аль-Амаль би ас-сунна", ответы на вопросы 3. Сказал шейх также: ظاهر أحوال الدول اليوم إلا القليل ظاهر أحوالها الكفر بالله واستحلال الحكم بغير ما أنزل الله "Очевидное состояние стран в наши дни, кроме очень малого их числа - куфр в Аллаха, и дозволение хукма не по законам Аллаха" И затем разьяснил, что местом сомнения и рассмотрения являются лишь те страны, которые открыто заявляют что хукм по Шариату обязателен, и что правление по законам ложь, но их побудило к этому лишь некоторые причины. Источник: "Ас'иля аль-джами аль-Кабир", 68 кассета, сторона "б"
2. Шейх Ибн Баз сказал о том, что исламской стране, или исламскому джамаату обладающему должными силами - надлежит сражаться со всеми этими странами, пока те не воплотят Таухид и не будут править по Шариату1. 1. Спросили шейха Абдуль Азиза Ибн База, да смилуется над ним Аллах, об словах имама Сулеймана Ибн Абдуллаха: يقول فأمر بقتالهم على فعل التوحيد وترك الشرك وإقامة شعائر الدين الظاهرة فإذا فعلوها خلي سبيلهم ومتى أبوا عن فعلها أو فعل شيء منها فالقتال باق بحاله إجماعا "(Как понимать то, что) сказал автор: "И приказал Аллах сражаться с ними, вплоть до воплощения таухида и оставления ширка, и исполнения внешних обрядов религии, а когда они сделают это, оставмть их. И когда они отказываются сделать все это, или что то из этого, то сражение с ними остается на своем положении по единогласному мнению ученых, даже если они скажут "Ля иляха илля Ллах""? Ответ шейха:
ние до тех пор, пока не будут поклоняться лишь Одному Аллаху, и не оставят ширк, просим у Аллаха благополучия. И если бы был правильный джихад сейчас - то было бы обязательно вести сражение со всеми арабскими странами, ло тех пор пока они не будут воплощать таухид Аллаха, и править по Шариату Аллаха, однако где джихад? Аллаху аль-Мустаан. И ширк присутствует, и подчинение правителям а не Аллаху присутствует.
⚫️Абдуллах ибн Мас’уд, да будет доволен им сказал: «К твёрдой убежденности относится то, что ты не пытаешься снискать довольство людей за счёт недовольства Аллаха, не хвалишь никого из творений за удел, который посылает тебя Аллах, и не упрекаешь никого за то, чего Аллах не даровал тебе, ибо поистине удел от Аллаха - не принесёт тебе его стремление стремящегося и не лишит тебя его чьё-то нежелание видеть тебя получившим этот удел. И поистине, Аллах по Своей беспристрастности, кротости и справедливости сделал так, что твёрдая убежденность и довольство несут в себе отдохновение и радость, тогда как сомнения и недовольство несут в себе тревоги и печали». الفوائد لابن القيم الجوزي ( ٨٦ )
فتاوی علّامه ناصر الفهد-فك الله أسره- ازشیخ المحدث علّامه ناصر الفهد -فك الله أسره- پرسیده شدند: آیا تلبیس (پوشیده بودن حقائق بواسطه امور یا افرادی) در مسائل شرك اکبر و أصل دین عذر است؟ پس -الله حفظش کند- جواب دادند: تلبیس در شرك اکبر عذر نیست، پس کسیکه در کفر به غیر از اکراه بیفتد پس او کافر است،و بیشتر کفار در کفر واقع نشدند مگر به خاطر تلبیس بزرگان و علمایشان بر آنان، ➖الله تعالی میفرماید: اتخذوا أحبارهم ورهبانهم أَرْبَابًا من دون اللَّه [التوبه: ٣١] ترجمه: احبار و راهبانشان را به جاى خداوند، به خدايى گرفتهاند. و این سرزنش کفار است نه إعذار آنان، ➖ الله تعالی در موردشان -در حالیکه در آتشاند- میفرماید : وَقَالُوا رَبَّنَا إِنَّا أَطَعْنَا سَادَتَنَا وَكُبَرَاءَنَا فَأَضَلُّونَا السَّبِيلَا [احزاب:٦٧] ترجمه: و مىگويند: «پروردگارا، ما رؤسا و بزرگتران خويش را اطاعت كرديم و ما را از راه به در كردند.» ➖و میفرماید: وَلَوْ تَرَىٰ إِذِ الظَّالِمُونَ مَوْقُوفُونَ عِنْدَ رَبِّهِمْ يَرْجِعُ بَعْضُهُمْ إِلَىٰ بَعْضٍ الْقَوْلَ يَقُولُ الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا لِلَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا لَوْلَا أَنْتُمْ لَكُنَّا مُؤْمِنِينَ[سبأ: ٣١] ترجمه: و اگر روزی که آن ظالمان را در پیشگاه خدا باز داشتهاند ببینی در حالی که با یکدیگر به دشمنی و گفتگو برخاسته و ضعیفان تابع به رؤسای گردنکش خطاب کنند که اگر اغوای شما نبود ما البته ایمان میآوردیم. آیات و آیات دیگری در این رابطه وجود دارد. همچنانکه در حدیث مشهور آمده است، حدیث عبدالله بن عمرو رضی الله عنهما در خصوص قبض علم، که متواتر از او وارد است، و در آن آمده است: اتَّخَذَ النَّاسُ رُءُوسًا جُهَّالاً، فَسُئِلُوا، فَأَفْتَوْا بِغَيْرِ عِلْمٍ، فَضَلُّوا وَأَضَلُّوا[البخاری] ترجمه: مردم، جاهلان را رهبر خود قرار میدهند و مسائل خود را از آنها میپرسند. رهبرانشان نیز از روی جهالت، فتوا میدهند كه هم خود گمراه میشوند وهم دیگران را به گمراهی میكشند ▫️و نصوص در این رابطه بسیار است؛ و کسی که میخواهد به سبب تلبیس، عذر ( برای مرتکبین شرک اکبر) قائل شود لازمهاش این است که برای همگی کفار بدون استثناء عذر قائل شود. [الفتاوی الحایریه]
ی در اختیارشان نیست. پس اینها یگانهپرستی و اخلاصی را که خداوند به آن دستور دادهاست ترک نموده و بر انجام بزرگترین کار حرام که شرک است جرأت کردهاند و کسی را که همتا و همانندی ندارد و پادشاه بزرگ است با پادشاهان دنیا مقایسه کرده و با عقلهای فاسد خود چنین گمان بردهاند که ـ همانگونه که نمیتوان به پادشاهان رسید بدون واسطه گری و سفارش و خواهش افراد والا مقام و وزرایی که نیاز و خواستههای ملّت را به پادشاهان میرسانند و نسبت به ایشان ترحمشان برانگیخته و زمینهی برآورده شدن آن نیاز و خواستهها را فراهم میکنند ـ خداوند متعال نیز چنین است و این قیاس از فاسدترین قیاسهاست، چرا که متضمن مساوات میان خالق و مخلوق است، با اینکه از دیدگاه عقل و نقل و فطرت فرق بزرگی بین خالق و مخلوق وجود دارد. پادشاهان بدان جهت نیاز دارند تا افرادی میان آنها و رعیتشان واسطه قرار گیرند چون آنها احوال رعیت را نمیدانند. بنابراین به کسی نیاز دارند که آنان را از احوالشان باخبر نماید. و شاید رحمت و مهربانی در دلشان نسبت به کسی که نیازمند است نباشد، بنابراین به کسی احتیاج دارند که آنان را وادار نماید تا بر آنها رحم کنند. و به سفارش کنندگان و وزیران نیاز دارند و از آنها میترسند، بنابراین، نیاز کسانی را که وزیران برایشان وساطت میکنند برآورده میسازند تا اینگونه رعایت وزیران را کرده باشند. و نیز پادشاهان، فقیر و مستمند هستند و گاهی به خاطر فقر از برآورده کردن نیاز سرباز میزنند. اما پروردگار متعال خدایی است که علم و آگاهی او ظاهر و باطنِ امور را در برگرفته است و به کسی نیاز ندارد که او را از احوال رعیتها و بندگانش باخبر کند. و او تعالی مهربانترین مهربانان است و بخشندهترین بخشایندگان است و به هیچ کسی از بندگانش نیاز ندارد تا نسبت به بندگانش مهربانی کنند، بلکه خداوند از خود بندگان و از پدران و مادرانشان برایشان مهربانتر است و اوست که آنها را تشویق مینماید و آنها را به سوی اسبابی فرا میخواند که به وسیله آن رحمت الهی را به دست آورند. او چیزهایی از منافع و مصالح آنها را میخواهد که خودشان هم برای خود نمیخواهند. و خداوند دارای توانگری مطلق و کامل است و اگر همه مخلوقات از اول تا آخر در یک میدان جمع شوند و از او بخواهند و او به هرکس هر آنچه که خواسته و آرزو نموده است بدهد، هیچ چیزی از توانگریاش کم نخواهد شد، و هیچ چیزی را از آنچه او دارد کم نمیکنند، مگر به اندازهای که سوزنی در دریا فرو برده شود و اندازهای از آب دریا را با خود بالا آوَرَد. و همه شفاعت کنندگان از او میترسند و هیچ کسی از آنها جز با اجازه او شفاعت نخواهد کرد. و تمام شفاعتها در دست اوست. پس با این تفاوتها جهالت مشرکین نسبت به خدا و بیخردی بزرگشان و شدّت جرأت آنها بر وی معلوم میشود. و نیز حکمت اینکه خداوند شرک را نمیبخشد معلوم میگردد، چون شرک عیبجویی خداوند را در بردارد. بنابراین، میان دو گروه یگانهپرست و مشرک داوری کرده و در ضمن مشرکان را تهدید نموده و میفرماید: ﴿إِنَّ ٱللَّهَ يَحۡكُمُ بَيۡنَهُمۡ فِي مَا هُمۡ فِيهِ يَخۡتَلِفُونَ﴾بیگمان خداوند میان ایشان درباره آنچه که در آن اختلاف میورزند داوری خواهد کرد. و دانسته شد که حکم و داوری خداوند این است که مومنان مخلص را در باغهای بهشت جای دهد، و هرکس که برای خدا شریک قائل شود بهشت را بر او حرام گرداند و جایگاهش را آتش دوزخ قرار دهد. ﴿إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَهۡدِي مَنۡ هُوَ كَٰذِبٞ كَفَّارٞ﴾بیگمان خداوند توفیق هدایت شدن به راه راست را به کسی نمیدهد که دروغگو و کفر پیشه و ناسپاس است و مواعظ و آیات نزد او میآیند امّا دروغگویی و ناسپاسی از او دور نمیشود. و خداوند نشانهها را به او نشان میدهد امّا آنها را انکار میکند و به آنها کفر میورزد و دروغ میگوید. پس چنین کسی چگونه هدایت میشود درحالیکه دروازه هدایت را به روی خود بسته است؟! و به سزای کارهایی که میکند خداوند بر دلش مهر مینهد پس او ایمان نخواهد آورد. play.google.com/store/apps/details?id=com.farsiquran.tafseer
تفسیر نور سورة الزمر أَلَا لِلَّهِ الدِّينُ الْخَالِصُ ۚ وَالَّذِينَ اتَّخَذُوا مِن دُونِهِ أَوْلِيَاءَ مَا نَعْبُدُهُمْ إِلَّا لِيُقَرِّبُونَا إِلَى اللَّهِ زُلْفَىٰ إِنَّ اللَّهَ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ فِي مَا هُمْ فِيهِ يَخْتَلِفُونَ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي مَنْ هُوَ كَاذِبٌ كَفَّارٌ3 آیهی ۳-۱: ﴿تَنزِيلُ ٱلۡكِتَٰبِ مِنَ ٱللَّهِ ٱلۡعَزِيزِ ٱلۡحَكِيمِ١﴾[الزمر: ۱]. «فرو فرستادن (این) کتاب از سوی خداوند توانمند باحکمت است». ﴿إِنَّآ أَنزَلۡنَآ إِلَيۡكَ ٱلۡكِتَٰبَ بِٱلۡحَقِّ فَٱعۡبُدِ ٱللَّهَ مُخۡلِصٗا لَّهُ ٱلدِّينَ٢﴾[الزمر: ۲]. «بیگمان ما کتاب را به حقّ بر تو نازل کردهایم، پس خدا را پرستش کن و دین خود را برای او خالص گردان». ﴿أَلَا لِلَّهِ ٱلدِّينُ ٱلۡخَالِصُۚ وَٱلَّذِينَ ٱتَّخَذُواْ مِن دُونِهِۦٓ أَوۡلِيَآءَ مَا نَعۡبُدُهُمۡ إِلَّا لِيُقَرِّبُونَآ إِلَى ٱللَّهِ زُلۡفَىٰٓ إِنَّ ٱللَّهَ يَحۡكُمُ بَيۡنَهُمۡ فِي مَا هُمۡ فِيهِ يَخۡتَلِفُونَۗ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَهۡدِي مَنۡ هُوَ كَٰذِبٞ كَفَّارٞ٣﴾[الزمر: ۳]. «بدانکه پرستش ناب از آن خداست و کسانی که بهجای او دوستانی گرفتهاند (میگویند): ما آنانرا پرستش نمیکنیم مگر برای آنکه ما را به خداوند نزدیک گردانند. خداوند میان ایشان دربارۀ چیزی که در آن اختلاف میورزند داوری خواهد کرد، بیگمان خداوند دروغگوی ناسپاس را هدایت نمیکند». خداوند متعال از عظمت قرآن و از شکوه کسی که از آن سخن گفته از سوی او نازل شده خبر داده و میفرماید: قرآن از جانب خداوند توانمند و با حکمت نازل شده است، کسی که الوهیت و عبادت برای او، جزو صفات ایشان میباشد. و این به خاطر عظمت و کمال و توانایی اوست که بر همه مخلوقات چیره است و هر چیزی در برابر او حقیر و ضعیف است. و در آفرینش و فرمانش دارای حکمت و فرزانگی است. پس قرآن از جانب خدایی نازل شده که صفتش چنین است و سخن گفتن صفت او است، و صفت تابع موصوف است. پس همانطور که خداوند از هر جهت کامل است و همتایی ندارد، قرآنش نیز چنین است، و برای وصف قرآن همین کافی است، و بر مقام والای آن دلالت مینماید، امّا با این وجود بیشتر کمال آنرا روشن کرد آن هم به سبب دو چیز: اول: به سبب کسی که قرآن را بر او نازل کرده است، و او محمّدصاست، شریفترین مخلوقات. پس قرآن نیز شریفترین کتاب است. دوم: به سبب چیزی که سبب نزول قرآن است، و آن حق میباشد. پس نازل شدن قرآن هم به سبب حقی است که هیچ شکی در آن نیست تا مردم را از تاریکیها بیرون آورد و به سوی نور رهنمون شود و هم دراخبار راستینی که داده و در احکام عادلانهای که با خود دارد دربر گیرندهی حق است. بنابراین تمام مطالب علمی که قرآن بر آن دلالت مینماید بالاترین انواع حق است، و بعد از حق چیزی جز گمراهی نیست. و از آنجا که قرآن از سوی حق نازل شده و مشتمل بر حق است و برای هدایت خلق بر شریفترین مردم نازل شده است نعمت بسیار بزرگی است و باید شکر آن را به جای آورد و شکر آن همان خالص گرداندن عبادت و بندگی برای خداست. بنابراین فرمود: ﴿فَٱعۡبُدِ ٱللَّهَ مُخۡلِصٗا لَّهُ ٱلدِّينَ﴾پس همه دین و عبادت خود را از قبیل شرائع ظاهری و باطنی، اسلام، ایمان و احسان را برای خدا خالص بگردان. یعنی اینها را فقط برای خدا انجام ده و هدف تو از آن فقط جلب رضایت خدا باشد. ﴿أَلَا لِلَّهِ ٱلدِّينُ ٱلۡخَالِصُ﴾این فراز از آیه تاکیدی بر موضوع اخلاص برای خدا است که پیشتر بدان امر نمود. و بیانگر آن است که همانگونه که هر کمالی متعلق به خدا است، نیز دین خالصِ پاک از تمامی آلودگیها از آن اوست، زیرا دین خالص آن دینی است که او به عنوان دین خویش برگزیده است. و آنانرا بدان امر نموده است، چرا که متضمن عبادت کردن بندگان برای خداست از حیث محبت وی و ترس از او و امید به او. نیز متضمن آن است که بهسوی او برگردند و او را پرستش نمایند و برای بدست آوردن نیازهایشان به او پناه ببرند. و این چنین عبادتی است که دلها را پاکیزه میگرداند. امّا شرک ورزیدن در هر عبادتی قلب را آلوده میگرداند و خداوند از داشتن هر شریک و هر نوع شراکتی پاک است. شرک ورزیدن دل و روح آدمی را در دنیا و آخرت به تباهی میکشاند و مایه نهایت شقاوت و بدبختی است، بنابراین وقتی به توحید و اخلاص فرمان داد از شرک ورزیدن به خدا نهی کرد و کسی را که به او شرک میورزد مذمّت نمود. پس فرمود: ﴿وَٱلَّذِينَ ٱتَّخَذُواْ مِن دُونِهِۦٓ أَوۡلِيَآءَ﴾و کسانی که بهجای خدا دوستان و یاورانی برگرفتهاند که با پرستش آنها و به فریاد خواندنشان با آنها دوستی مینمایند و عذر خود را چنین بیان میکنند و میگویند: ﴿مَا نَعۡبُدُهُمۡ إِلَّا لِيُقَرِّبُونَآ إِلَى ٱللَّهِ زُلۡفَىٰٓ﴾ما آنان را پرستش نمیکنیم مگر برای آن که نیازهای ما را به خدا برسانند و پیش خدا برای ما شفاعت کنند، وگرنه ما میدانیم که اینها نمیآفرینند و روزی نمیدهند، و هیچ چیز
بنام آنکه قیمت دیدارش کفر به طاغوت و شهادت در راه حق و دفاع از اسلام است . در اول باید بنویسم که بنده وابسته به هیچ حزب و گروه سیاسی نیستم . هدف ما فقط و فقط بیداری امت و نجات امت از علمای سوء و درباری و ماشینی است و بس . اینجا بحث برادر تاجکستانی ما بنام #ابو_محمد_المدنی روی تکفیر به جهل و شرک به جهل است . اما زمانیکه این برادر جناب مسلمیار را که در این اواخر انخرافاتش زیاد شده را به لایف دعوت میکند جناب رسما فرار را به قرار ترجیح میدهد چون میداند که طرفش یک عالم واقعی است و دلیل برایش میاورد . جالب اینجاست که وقتی آن برادر مسلمیار را برای لایف دعوت میکند ایشان با غرور و تکبر میگوید وقت ندارم برای هر کس و از این قبیل حرف ها . اما وقتی دیشب همین که من در موردش پست گذاشتم عاجل برنامه لایف گرفت تا بتواند پیروانش یا برادرانیکه از حقیقتش آگاه نیستند را بفریبد . اما فراموش کرده که حق حق است و باطل باطل . جناب مسلمیار در لایف خود میگوید که تکفیر فقط در باب شرک مستقیم برای مشرکان است مثل بت پرستی یا سجده و یا عبادت به غیر الله . اما در مورد مسلمانان میگوید با اجماع علمای اهل سنت ما نمیتوانیم مسلمانیکه به کفر و شرک مواجه شده باشد تکفیر کنیم در حالیکه این خود تهمت به علمای اهل سنت است و اگر دقت کرده باشید برای حرف خود هیچ سندی از آدرس علمای اهل سنت نمیاورد و میخواهد با نیرنگ که دارد موضوع را به نفع خود ختم کند . البته جناب ایشان بعد آزادی زندان بجای اینکه سکوت کنند برعکس باطل را تایید هم میکنند و در مقابل صادقین امت که قبلا برای آزادی اش دعا میکردند ایستاده میشود و برای آنها مهر خوارج و تکفیری و منحرف را میزند. 👇👇این برادر که در این بحث جواب مسلمیار را میدهد و کفر به جهل را طبق آیه ،احادیث صحیح، قول صحابه و سلف صالح و علمای اهل سنت بیان میکند یکی از بهترین عالمان اهل توحید برادران تاجکستانی ما هستند که مسلمیار نزد شان کم میاورد . حالا من از جناب مسلمیار سوال میکنم . وقتی که شما با غرور و تکبر به برادر ما میگوید وقت ندارم و فلان و فلان شما بگوید در طول عمر تان نزد چند عالم زانو تعلیم زده اید و به کدام کشور ها برای کسب علم سفر کرده اید ؟ لطفا با خواندن چند کتاب دیگران را گوسفند نسازید و دوکان داری دین را ببندید و بیشتر از این مردم را به جهالت دعوت نکنید . باز هم میگویم لطفا حق پذیر باشید نه انسان پرست . درست است که بعضی ها میگویند ما از مسلمیار عقیده آموختیم اما اینطور نمیشود که مسلمیار نزد شما حجت باشد و هر چی آن بگوید بپذیرید . مسلمیار نه کدام عالم است نه کدام مفتی نه کدام مفسر و نه محدث فقط یک دعوتگر بود او هم بعد از آزادی اش بجای سکوت به تفع طواغیت هم فتوا صادر میکند اینکه از کدام آدرس نمیدانم. مسلمیار فقط کسی است که پوهنتون خوانده و مطالعه کرده آن هم در حدی نی که بتواند عقیده خود را محکم نگه دارد و کفر به طاغوت را بپذیرد . خلاصه کلام نزد جناب ایشان نظر به دلیل هیچ از کتاب هیچ و صفحه هیچ نه اردوغان لعنت الله علیه کافر است نه آل سلول نه آل غنی کل و دگرایش . از تمام اهل حق میخواهم از اول تا آخر صدا را گوش کنند و در اخر مرا نقد کنند که دلایل برادر تاجکی ما باطل است . آن زمان من دوباره معذرت خواهی خواهم کرد اما اگر وجدان تان را قناعت دادید مردانه وار در مقابل این عالم ماشینی ایستاده شوید و دیگر اجازه ندهید که جوانان را به عقیده اخوانی و گروه های خرافی و استراحتی دعوت کند . دوستانیکه خواهان این صوتی هستند آدرس تلگرام خود را بفرستند تا برای شان بفرستم . #برای_بیداری_امت_مارا_یاری_کنید. #کاپی_پیست_و_اشتراک_گذاری_آزاد. #افشای_راز_های_یهودیت
(نمونه از مشت خروار علمای ربانی و حقانی) میگویند همه علما را شما سوء میگویید و در جواب ما میگویم نخیر چرا این علماء را ما سوء نمیگویم چون با مالهای طواغیت غسل نکردند چون حق را بیان نمودند ما حتی عالمی که در دارالکفر زندگی میکنند و کفر به طاغوت را اظهار نمیکند و در مقابل حکام طاغوت سکوت میکنند را سوء نمیگویم چه رسد به علمایی که کفر به طاغوت را اظهار میکند و حق را میگویند یادر زندانهای طواغیت هستند یا به دست کفار و طواغیت شهید شدند یا در. میدان جهاد هستند ما کسانی را سوء میگوییم که با مالهای طواغیت غسل میکنند مردم را دعوت به رای دادن به نظام های دمکراسی و وضعی میکنند. و یا حکام طاغوت را برای مردم ولی امر یا بهترین حاکم مسلمان جلوه میدهند و یا مردم را دعوت به دوستی با مرتدین و مشرکین میدهند و آشکار طواغیت را مدع و ستایش میکند آیا این علماء سوء نیستند پس به چه علمایی سوء گفته میشود نمونه از علمای ربانی را برایتان معرفی میکنم که بعضی هایشان حاضر هستند و دارند حق را به مردم میگویند بدون هیچ هراسی و بعضی هایشان هم در زندان طواغیت هستند و بعضی هایشان هم به دست طواغیت شهید شدند به عنوان مثال یکی از علمای ربانی شیخ بزرگ و عالم مجاهد "شیخ ولید سنانی" معروف به "احمد بن حنبل ثانی " از سال 1995 در زندان عربستان به سر می برد یعنی 26 سال ، چرا؟ چون برای طواغیت تعظیم نکرد ، چون به بهانه مصلحت عقیده اش را نفروخت و علمایی دیگری چون شیخ ناصر الفهد شیخ علی خضير شیخ سلیمان بن علوان شیخ متوکل شیخ عبدالقاهر وزياد هستند در سجن طواغیت که حق را بیان فرمودند و زندانی شدن در زندان را به آزادی و بردگی در دربار طاغوت ترجیح دادند ویا کسانی که در حال حاضر حق را بیان میکنند به عنوان مثال شیخ امین الله بیشاوری استاد عبدالظاهر داعی استاد معروف راسخ مولوی محراج الدين هراتی ابو محمد المدني شیخ مطیع الله ابو عمر صلاح الدین ....... و یا کسانی که شهید شدند مانند شیخ ابو علی انباری استاد احمد ظاهر اسلميار استاد یاسر شیخ مقبول شیخ ترکی بن علی شیخ نعمت الله توحیدی ماموستا کاوه شریفی شیخ احمد صیاد...... پس برادران و خواهران موحدم و هر کسی که فنون علمی را جمع کند و متن ها را حفظ کند عالمی نیست که مستحق احترام باشد من تعجب میکنم وتعجب من بر دنباله روها نیست که چرا سلبيات علمای شان را توجیه میکنند بلکه تعجب من بر کسانی است که خود را سلفی مینامند ومقلد علماء این عصر شده اند همام بهتر بود که از امام ابوحنیفه و امام شافعی و امام احمد و امام مالک تقلید میکردید حداقل از تابعین و خیرالقرون بود تعجب من در این است که چرا سلبيات علمایتان را به مانند مقلدین مذهبی توجیه و تحریف میکنین این در حالی است که منش و اصول سلفیت چنین است که آرای اسلاف را در ترازوی قرآن و سنت میگذاریم اگر موافق باشد بسم الله اگر مخالف باشد جایش کوبیدن به دیوار است یعنی پرت کردن به کناره ها و انداختن به ذباله ها این را هم فراموش نباید کرد که این علماء صرف در بعد منع شرکیات قبور وبدعادت مرده داری جدا از سیاست جایگاه خود را دارد . اما پیرامون سیاست دچار مشکلات وافر میباشند. از جمله مدع و ستایش حکام طواغیت و مردم را دعوت دان به رای دادن به طواغیت و مردم را دعوت دادن به طرف دوستی با مشرکین و مرتدین. مهدی صادقی
قال العلامة عبد اللطيف آل الشيخ رحمه الله : « ومن كفّر المشركين ومقتهم، وأخلص دينه لله، فلم يعبد سواه، فهو أفضل الأئمة وأحقهم بالإمامة، لأن التكفير بالشرك والتعطيل، هو أهم ما يجب من الكفر بالطاغوت». الدرر السنية (12/264). و معنى التعطيل هنا هو التعطيل المطلق حيث ينفى وجود الله و عبادته و منه جحود أسمائه و صفاته اذ لا يتصور وجود الموجود بلا صفة و لا اسم. قال شيخ الاسلام ابن تيمية رحمه الله : «ومن لم يشرك به ولم يعبده فهو معطل عن عبادته وعبادة غيره: كفرعون وأمثاله فهو أسوأ حالا من المشرك». مجموع الفتاوى : .(14/477) Сказал а’лляма, шейх, Абдуллатыф Али Шейх, да помилует его Аллах: «Тот, кто вынес такфир мушрикам и возненавидел их, и очистил свою религию перед Аллахом (от ширка), и не поклонялся никому помимо Аллаха, тот и есть наилучший из имамов, и наиболее заслуживающий быть имамом, потому что такфир за ширк и та’тыль(опустошения творца) самое важное, что обязательно из куфра в тагута». ___________ См. «Ад-дурару ас-сания» 12/264. И значение та’тыль (опустошение) здесь подразумевает абсолютное опустошение, то есть отрицание существования Аллаха и поклонения Ему, а также, полное отрицание имён и качеств Аллаха, так как не представляется существование кого-либо без имени и качества. Сказал шейхуль Ислям ибн Таймия, да помилует его Аллах: «Тот, кто не придаёт Ему сотоварища, и не поклонятся Ему, то такой муа’ттыль (опустошающий) поклонение Ему, и другому помимо Него. Как Фараон и подобные ему, такой хуже своим состоянием чем мушрик». ___________ См. «Маджмуа аль-Фатава» 14/477.
Сказал а’лляма, Абдуррахман ибн Касим, да помилует его Аллах: أليس شرك العرب بعبادة اللَّات و العزى و مناة و نحوها و الملائكة و غيرهم هو ما يفعل الْيَوْمَ بعينه عند قبور الأنبياء و الصالحين و غيرهم؟ من سائر المعبودين من دعائهم و التوجه إليهم و الاستغاثة بهم و طلبهم الشفاعة. هل يوجد فرق بين قبر عبد القادر و بين اللَّات؟ هذا و عبد القادر في المشرق لم يعرف بلدكم و اللَّات رجل صالح كان يلت السويق للحاج فمات فعكفوا على قبره؛ هل يوجد فرق بين هؤلاء و بين أولائك الذين بعث الله رسله و أنزل كتبه ينكر عليهم ذلك و يكفرهم و يأمر بقتالهم؟…»، و قال : و جواب هذا ظاهر جدا لا تجد بدا من الإقرار به لوضوحه. «Разве ширк арабов, в поклонении аль-Ляту и Уззе, и Манату, и подобным им, и ангелам, и другим помимо них, не то же самое, что делается сегодня у могил пророков и праведников и других помимо них, из зова к ним, и обращения к ним, и просьбы помощи у них, и требования заступничества у них. Разве есть разница между могилой Абдулькадира и аль-Лятом? При том, что Абдулькадир на востоке не знает вашу страну, а аль-Лят праведник, который замешивал кашу для паломников, и когда он умер сделали и’тикаф(постоянное нахождение) на его могиле, разве есть разница между этими(мушриками), и теми к кому Аллах отправил своих посланников и ниспослал свои книги порицая их, и делая им такфир, и повелевая сражаться с ними ?…», Сказал далее: «И ответ на это очень ясен, ты не найдёшь необходимости утверждать это из-за его ясности». ___________ См. «ас-Сайфу аль-Маслуль» 83.
Кто оправдывает по невежеству в большом ширке, и называет тех, кто совершил большой ширк - мусульманами, не проявил неверия в тагута. قال عبد الرحمن بن حسن: من عرف لا إله إلا الله، عرف: أن من شك، أو تردّد في كفر من أشرك مع الله غيره، أنه لم يكفر بالطاغوت. Сказал шейх Абдуррахман ибн Хасан: «Тот, кто узнал «Ля иляха илля Аллах», узнал: что тот, кто сомневается, или колеблется в неверие того, кто приобщил Аллаху сотоварища, не проявил неверия в тагута». ___________ الدرر السنية 11/523
Сказал шейх, имам, муджаддид, Мухаммад ибн Ибрахим Али Шейх, да помилует его Аллах: وأَما التوسل بالأَموات إلى الله سبحانه، وجعلهم واسطة بينهم وبين الله، فهذا من أَكبر المحرمات، بل هو عين ما يفعله المشركون فان المشركين ما كانوا يعتقدون ان اللات والعزى ونحوها تخلق وترزق، وانما كانوا يتوسلون بها إلى الله. كما قال تعالى حاكيًا عنهم: (مَا نَعْبُدُهُمْ إِلَّا لِيُقَرِّبُونَا إِلَى اللَّهِ زُلْفَى)، وقالوا: (هَؤُلاء شُفَعَاؤُنَا عِندَ اللهِ)، وقال ابن القيم في نونيته: والشرك فهو توسل مقصوده ... زلفى إلى الرب العظيم الشان. وقال الشيخ تقي الدين: أَجمع العلماءُ أَن من جعل بينه وبين الله وسائط يدعوهم ويتوكل عليهم ويسأَلهم كفر اجماعًا «А что касается тавассуля через мертвых к Аллаху, и установления посредничества между ними и Аллахом, то это из величайших запретов, более того это и есть тот самый ширк, который делали мушрики, в действительности мушрики не были убеждены в том, что Лят или Узза и другие, творят или дают пропитание, а делали только тавассуль через них к Аллаху, как и сказал Всевышний, рассказывая о них: «Мы поклоняемся им только для того, чтобы они приблизили нас к Аллаху как можно ближе», и сказали: «Это наши заступники перед Аллахом». Сказал ибн аль-Къайм: «Ширк - это тавассуль, цель которого приближение к Господу великому». Сказал шейхуль ислям ибн Таймия: «Ученые объединились на том, что тот, кто установил между собой и Аллахом посредников, взывая к ним, или уповая на них, или прося у них, стал кафиром по единогласному мнению [иджма]». ___________ مجموعة الرسائل و الفتاوى 1/125 Объединились учёные на том, что сделавший тавассуль через мертвых к Аллаху, вышеописанным способом, то есть, прося у мертвых попросить у Аллаха - стал кафиром. Тут указания на два иджма: 1) Иджма на то, что само установление этих посредников вышеописанным способом, является неверием. 2) Иджма на то, что в этом нет никакого разногласия, и установивший таким образом посредников, является кафиром.
Сказал шейхуль ислам Мухаммад ибн Абдульваххаб, да помилует его Аллах, приводя слова имама ибн Таймии: والذين يجعلون مع الله آلهة، أخرى مثل الملائكة أو المسيح أو العزير أو الصالحين أو غيرهم، لم يكونوا يعتقدون أنها تخلق وترزق، وإنما كانوا يدعونهم، يقولون: {هَؤُلاءِ شُفَعَاؤُنَا عِنْدَ اللَّهِ}, فبعث الله الرسل تنهى أن يدعى أحد من دون الله، لا دعاء عبادة ولا دعاء استغاثة. انتهى. وقال في الإقناع، في أول باب حكم المرتد، أن من جعل بينه وبين الله وسائط يدعوهم، فهو كافر إجماعاً. «Те, кто установили наряду с Аллахом другие божества, наподобие ангелов или Исы, или Узейра, или праведников или других помимо них, не были убеждены в том, что они создают или дают пропитание, они только взывали к ним говоря: «Это наши заступники перед Аллахом», и отправил Аллах своих посланников запрещая взывать зовом поклонения или же зовом спасения к кому-либо помимо Аллаха», закончились слова ибн Таймии. И сказал Ибн Таймия в «Аль Икна’» в первой главе решения о муртадде: «Что тот, кто установил между собой и Аллахом посредников, взывая к ним - является кафиром по иджма(единогласному мнению)». ___________ الرسائل الشخصية 1/177
قال الشيخ ابن سحمان رحمه الله: فمن لا يكفر من أشرك بالله في عبادته و لم يتبرا منه فليس بمسلم علي الحقيقة، و لا ينفعه قول لا اله الا الله الا باخلاص العبادة بجميع أنواعها لله وحده لا شريك له، و تكفير من تركها، و البراءة من الشرك و أهله و تكفير من فعله، و هذا هو أصل دين الاسلام و قاعدته التي ينبني عليها Сказал шейх Сулейман ибн Сахман: «Тот, кто не выносит такфир тому кто приобщил Аллаху сотоварища в поклонение, и не отрекается от него - не является муслимом в действительности. И не помогут ему слова ля иляха илля Аллах, кроме как с искренностью во всех видах поклонения одному Аллаху у Которого нет сотоварища, и такфир тому кто оставил это, и отречение от ширка и мушриков, и такфир тому кто совершил ширк, это основа религии ислам и его правило на котором он строится». ___________ الاسنة الحداد 163
و قال الشيخ عبد اللطيف : فيمن يظن أن كلام أهل العلم و تقييدهم بقيام الحجة ينفي اسم الكفر و الشرك و قال إن عدم قيام الحجة لا يغير الأسماء الشرعية بل يسمى ما سماه الشرع كفرا أو شركا باسمه و لا ينفيه عنه و إن لم يعاقب فاعلها إذا لم تقم عليه الحجة Сказал шейх Абдуллатиф ибн Абдуррахман: «Отсутсвие установления довода не меняет шариатское наименование, а наоборот называется так же как назвал это шариат - куфром(неверием) или ширком(многобожием) с их наименованием, и не отрицает(эти имена) от него, даже если и не будет наказан совершающий эти действия если не дошёл до него довод». ___________ المنهاج 312
قال الشيخ سليمان بن سحمان: و اما الجهمية و عباد القبور فلم يختلف العلماء في تكفيرهم بل أخرجهم اكثر العلماء من الثلاث و سبعين فرقة و قد سئل الامام عبد الله بن المبارك عن الجهمية فقال ليسوا من أمة محمد، ثم إنا لم نر في كلام احد ممن تشنع عليهم بهذا القول شيئا مما تذكر الا تكفير من شك في كفر الجهمية و عباد القبور و لا خلاف في ذلك Сказал шейх Сулейман ибн Сахман: «Что касается джахмитов и могилопоклонников, то не разногласят учёные в их такфире, более того большинство ученых вывели их из 73 групп, и спросили имама Абдуллаха ибн Мубарака о джахмитах и он сказал: «Они не из уммы Мухаммада», и затем мы не увидели в словах ни у одного кто бы порочил это слово которые упомянули, о такфире того кто сомневается в куфре джахмитов и могилопоклонников, и нет в этом разногласия». ___________ كشف الاوهام 76
قال عبد الرحمن بن حسن: "وهذا يبين حال هذا الرجل- المشار إليه عثمان بن منصور -: أنه لم يعرف لا إله إلا الله؛ ولو عرف معنى لا إله إلا الله، لعرف أن من شك أو تردد في كفر من أشرك مع الله غيره، أنه لم يكفر بالطاغوت. Сказал шейх Абдуррахман ибн Хасан: «И это разъясняет нам положение этого человека (Усмана бин Мансура), что он не знает ля иляха илля Аллах, и если бы он знал смысл ля иляха илля Аллах, то узнал был, что тот кто сомневается или колеблется в неверии того кто придаёт Аллаху сотоварищей, что он не проявил неверие в тагъута» ___________ الدرر السنية 11/523
