I kad okrenem se cesto gledam iza sebe, shvatim u zivotu nista vise nemam, samo plava pisma, baklju staru i ovu dusu punu uspomena, pa se sada pitam ko je zato kriv, mozda speed, mozda vutra a mozda i trip, a onda ipak shvatim da klosar sam u dusi i gdje god da krenem para nemam ja, jer opet da se rodim i upoznam mnoge zene, zivio bih isto, volio Rijeku i vise nikoga !
