Böyle sahilde güzel sesiz bir yerde kamp sandalyeleri almışız 3 arkadaşım bu müziği açtık gece 4 de oturduk gün doğana kadr dinledik çok iyi inasan aşırı iyi geliyor
Burası benim tek gizli günlüğüm, olur da birgün kaybolup gidersem canımdan çok sevdiklerim şu sözü hatırlasın: Herkes değişebilir ve herkes değişir. Bu yüzden, güvenemiyorum, iyi niyetiniz bile kötü. Biraz gülüp, biraz eğlenip, çokça sevip göçüp gitmek istedim dünyadan. Neden sığamadım kalbinize?
Biraz sessiz yani, fazla sessiz burası Biraz sessiz yani, fazla sessiz burası. Sanki fırtına kopacakmış da… Öncesi gibi sessiz yani. Ben değiştim biliyorum. Sanki başka bir adammışım gibi geliyor bana da bazen. Ama beni böyle de, böyle de sev istiyorum. Biraz bencilce, Biliyorum. Ama ne yapayım, Seni hala çok seviyorum. Bozulan şeyleri böyle düzeltmek değilde, Her şeye yeniden başlamak istiyorum. Ve yine o aynı heyecanı, Ne yapacağını bilmeme telaşını istiyorum. Oysa ben hala senin gözlerine bakarken konuşamıyorum. Bir sürü şey söylemek geliyor içimden, Ondan sonra hepsini birbirine karıştırıyorum. Bu yüzden sürekli saçmalıyorum. Sensiz öyle daldım ki, toparlayamıyorum… Fırtına kopmuş da, alabora olmuş gibiyim. Çok konuştum kusura bakma. Ben sadece şunu söylemek istiyorum; Seni almaya geliyorum. Nasıl özlediğimi, anlatamam başka türlü… Ben de Özledim
bütün anılar gözümün önüne geliyor ve her geçen gün daha fazla ölüyorum hani der ya şair : '' Yanındakiyle yaşlanır , aklındakiyle ölürsün .'' her gün ölüyorum çünkü hiç aklımdan çıkmıyosun ki gülüm .
Dönüp dolaşıp yine buraya geliyorum... Bu nasıl iş arkadaş her defasında sözler değişiyor kafamda. Hep farklı güfte oluyor ama bıraktığı iz hep aynı... Ben de özledim... Neyi, kimi, nereyi, nasıl fark etmiyor. Sonuç ben de özledim olarak kalıyor. Sonsuz dizeleri olan bir şiirde son mısra hep aynı; BEN DE ÖZLEDİM...
