Әттең, Елдос Бауырым, баяғы домбыра тартысың баяулап қалыпты-ау. 2000-шы жылдары Жыршылық өнеріңді тастап кеттің ғой. Бекболат Тілеухан өзі де "Мен Елдос Еміл бастаған бірнеше Өнер Жігіттерін сахнадан шеттетіп біраз обалдарына қалдым. Әсіресе,Елдостың"Көкмойнақтың үйірі" деген жырды орындауы тіпті әсерлі болатын" деп еді. Әттең .
Қалағандарың сөз болса, Қалағандарың да сөз болса. Мен жырлауға құмармын, Шұбалаң құйрық шұбармын. Шапқан аттай саулаймын, Жанған оттай қаулаймын. Не қылғанмен, дер күнім, Бұлдыраған таудаймын. Екі атысқан жау болса, Арасында мен панамын. Мен - ақбауыр кер жорға. Әдемі басқанда аяғын. Қарасаң көзін жеткісіз Жылмиып жатқан даламын. Жортқан атқа жеткісіз Ұзын бауыр саламын. Жоғарыдан аққан Жайықпын, Теңізге құйған аяғын. Күн шығыстың -ай желімен Ылайлатып ағамын. Сөйлемеймін мен неге, Қашаннан да мен өзім Заржақ туған баламын. Сөйлесем, сөзді табамын, Сөйлей - сөйлей аламын. Көпшілік сөйле дегенде, Кідірмеймін жел сөзге, Кеудедегі білгенді Алдыңы төгіп саламын. Қаумалап халқым келген соң. Селдетпей топан жел сөзді. Көрінбейін бекер жек. Таңдайына татымас. Абыл менен Нұрымнан Дәніккен жұртым секер жеп. Сөйлей - сөйлей берейін, Сөз жүйесін көрейін. Әрі - бері сөйлесем, Бұ да өзімнің мерейім. Сөз дегенің бұйым ба, Сөйлегенім қиын ба, Талай - талай сөйледім Сатырлаған жиында
