Sanırım 40lı yaşlarla gelen bir his var. O ilk gençlikteki içindeki çoşkun, daldam dala konan duyguyu özlüyorsun. Düşünmek yormuyordu, hayal kurmak tatlı ama ne tatlydı, ümit etmeye çok inanııyodum. Bu son yııllardai beni besleyen belki de o ilk gençlik yııllarımda öğrendiğim, içime yer etniş ümit etme ve hayattan beklentilerin verdiği her gün birkaç kez tazlenenen o duygu. İçimde o his var ve hala onu dinliyor ve de inanoyorum...ama bir de vazgeçişlerin, akışa bırakmanın ve sözlükteki anlamıyla kadere inanmanın verdiği başka bir his, başka bir iç ses bu yaşlarda başlıyor. Bu iki duygunun arasında gelip gidiyorsun. Hayatın fon müziği daha bas , belki de daha tiz, iç sesini bastırıyor, kendini işitme engelli oluyorsun belki de. Bu his işte bu yaşlarda geldi, içime oturdu. Galiba zamana yenilmez hissi, belki de gençliğe özlem, ya da hayatın kısalığını açıkca idrak etme. Sinanı da babasını da anlamaya başladığın yaşlardayım. Bu da bir dönem, biraz kasvetli ama dingin , hala ümitli ama daha gerçekçi bir bilinç hali.
2:17 bu sarki benim aklimi oynatiyor resmen. Gecen gun Instagram da "Hanim" dizinin Olcay soz repligi cikdi karsima. Fakat ben bu filmi hic izlememisdim. Merakima sebeb oldu ve izledim bans cok dokundu. Yalnizlik, olumun elinde bicare kalmak, kimseye yuk olmamak, sadece sevgi, dunyaya farkli bakis acisi tum bunlar bana beni yansitdi. Benin hayvanlar dokunma korkum vardi, lakin dizi icime bi su serpdi sanki. O gunden sonra soz verdim kendime elimden geldiyince korkularimi yendikce hayvanlara karsi esasende kedilerden korkmayib onlara yardim edicem. Yer yuzunde hayvanlara kaygi, sicacik yuvar kurmak, sahiplenmek guzel bir hiss olucak benim icin not burada kalsin 23.12.23 gorusmek uzere 🙏
I saw this movie many years ago, on sundance channel, mabey.... Really glad this music theme is here, the movie really touched me. Now im much older. Ok bye now
Güfte : Nuri Bilge - Ebru Ceylan Beste : Franz Schubert Makam : Anadolu Hisar-ı Buselik Ayak : Melankolik Aylar önceki Ameliyatım sonrası, yalpalayarak, bir zamanlar 2 kişi yaşadığımız eve tek başıma yürüyorum, kulaklıklarımı unutmuşum, ceketimin cebinde sesi sonuna kadar açık telefondan çalıyor. Kafelerin, çay bahçelerinin olmadığı blokları aşarak bu gece görünümlü Akşam saatinde eve giriyorum.
Bu filmin iki yerinde ağlamıştım biri sinan askerden döndükten sonra babasının kaldığı eski bir eve gidiyor orada babasının cüzdanında kendi yazdığı kitabın tanıtım yazısını buluyor katlanmış şekilde 2.ise kuyuda babası uyurken asılı halde olduğunu ve daha sonra babası uyanınca kuyuda su çıkarmaya başladığında.
NBC o kadar iyi bir müzik seçmiş ki; Sanki müzik bu filme özel yapılmış gibi...Bir zamanlar hedeflerinin arzusu,aşkıyla yanıp tutuşan bir adamın,zamana yenilip boşvermişliğine binaen eski günlere ve bugün olduğu kişiye bir ağıt gibi
Bu filmi ilk izlediğimde 9 veya 10 yaşındaydım sanırım,Mazhar Alansonun oyunculuğuna filmin müziklerine hayran kalmıştım.Şimdi 38 yaşındayım ve geçen gün kaybettiğimiz büyük usta Özkan Uğur anısına bu akşam tekrar izledim ve birkez daha hayran kaldım bu filme,mekanın cennet olsun Özkan abi,geride kalan grup üyeleri Mazhar Alanson ve Fuat Günere sabırlar ve sağlıklı uzun ömürler diliyorum
