Dziękuję Ci, że podzieliłaś się swoimi myślami. Bóg Cię kocha i ja też. Otwórz się na Boga, a zajaśniejesz radością, miłością i spełnieniem uszczęśliwiającego istnienia. Wszystko przed Tobą!
Dziękuję za Twoją pracę włożoną w przygotowanie całości materiału na kanale. Doceniam Twoje wsparcie. Życzę Ci pomyślnego życia w zdrowiu i uśmiechu. S.M.
Jesteśmy w związku 3lata i zacząłem zauważać problem z moją partnerką . Przestała się cieszyć życiem. Czy można "naprawić" takiego partnera co jest DDA ? Wiedziałem , że jej ojciec ( nie żyje już ) był alkoholikiem. Dopiero teraz zaczęła mi opowiadać szczegóły jak było u niej w domu. Gdzie się zwrócić o pomoc ? Od czego zacząć ? Kocham ją i chcę jej i nam pomóc bo relacja się psuje.
Fajnie, że to widzisz i chcesz pomóc. Pamiętaj nie zmienisz kogoś. Masz wpływ na siebie. Zacznij od rozmowy z nią. Powiedz to co tu napisałeś. Wyraź jak to wpływa na nia, relację między wami. Spytaj czy myślała o pomocy? Możesz jej dać coś do posłuchania o dda. Tyle i aż tyle. Czasami inspirujemy innych do zmiany. Ale nie wykonamy tej pracy za nich. To ona musi zadziałać. Tak wiem, ciężko jest patrzeć jak ktoś się męczy i stać obok. Najbardziej działa na czlowieka momenty kiedy słyszy historie innych osób. Pokaż jej forum DDA i nagrania z RU-vid. Czasem skorupka jest twarda. Czasem wystarczy 1 wydarzenie i następuje zmiana. Nie podawaj się, inspiruj ją, a nie pouczaj. Kochaj taką jaka jest.
Tak, wiem. Dlatego zachęcam do robienia. Zazwyczaj jak coś się dzieje we mnie, to robię różne ćwiczenia oddechowe. Po prostu warto skupić sie na oddechu i wszystko sie uspokoja.
Po prostu nie chcemy znowu mieć kogoś na karku przez ileś lat. Już odchowaliśmy dzieci, obowiązek społeczny został odrobiony, z jakiej racji ktoś ma się powtarzać? Trzeba w końcu mieć czas dla Siebie.
Dziękuję za miłe słowa. Taki miałam cel, przekazać to co zauważyłam i doświadczyłam ja, jak inne spotkane osoby. Nie mówić tych szablonowych wypowiedzi, z książek, czy studiów, badań. Tylko to co mi pomogło. Każdy usłyszy i zrozumie, to na co sobie pozwoli. Jakby słuchał za jakiś czas to znowu zrozumie co innego. Pozdrawiam :)
Hej, nie wiem czy ratuję. Bardziej służę i pomagam. Jak ktoś jest gotowy to usłyszy i zrozumie. Podejmie decyzje i zacznie działać. Nagle okaże się, że można zapalić latarkę i nie obijać się o meble, i wyjść z pokoju na powietrze.
Jak cię słucham to jakbym słuchała siebie.. Brzmienie głosu i spisob mówienia.... Te same wstawki i maniery :) ja jestem z DDD.. Bieda + sekta+ wielodzietność...
Nie wiem, czy jest co tu dodać. Co najważniejsze tu zawarłam. To jest jak przepis na ciasto mleko, jajka, mąka, drożdże, cukier. Kakao, rodzynki, owoce, bakalie etc. to już wariacje. Baza zawsze jest ta sama. Tworzenie treści dla zasięgów nie ma sensu według mnie.
Wg mnie ma. Szczerze mówisz jak jest bardzo przyjemnym tonem i tylko dzięki tobie raczej zdecyduje się opowiedzieć aby nauczyć się inaczej żyć dużo już rozumiem ale może terapia coś więcej da@@ddapomoc
Na terapii grupowej i indywidualnej behawioralno-poznawczej poznałam Dziennik uczuć, na początku miałam trudność z zauważaniem emocji, ale z czasem nauczyłam się je dostrzegać. To cenne narzędzie, mimo że wydaje się na początku bezsensu lub jest trudne z powodu niekonfrontowania z nieprzyjemnymi emocjami, natomiast warto prowadzić taki dziennik. I warto poznać zasady prowadzenia by nie wpadać w błędne koło identyfikowania z emocją lub w rolę ofiary, kiedy oceniamy i krytykujemy sytuację/siebie/innych.
To dda jest straszne , moja partnerka to ma Boże jak ona potrafi ranić ... Mogę jej dać wszystko a ona nic ... Ciągle awantury robi bo taki wzorzec wyniosła z domu , ja nie pije nie palę daje dużo miłości i jej to przeszkadza bo nikt nie pokazał jej co znaczy miłość . Mam już dosyć czyje się nie kochany , samotny w związku , nie wspiera mnie , 6 lat to już za dużo ran na sercu
Wow to długo trwa. Skoro czujesz się źle i nie ma sznasy na zmianę to co czujesz warto zrobic dla siebie? Nie zmienisz jej, możesz dbać o siebie. To rób, to co lubisz, co daje ci radośc i wytchnienie. Związek ma być szczęściem i radością, a jak nie jest to warto się zastanowić co dalej. Zrób to co czujesz w środku, a nie co głowa mówi. Podejmij decyzję najlepszą dla siebie, a nie jej. Trzymaj się :)
@@ddapomoc chce przerobić każdy.scenariusz żebym nie żałował , teraz właśnie szlifuje stan przywiązania lekowy i czytam o aleksymitykach , chce ją zrozumieć jeśli już pomysły mi się skoncza odejdę jestem na to praktycznie gotów .
@@damiano341 Wiesz, że jej nie zrozumiesz, chocbyś przeczytał każdą ksiażkę, ba nawet VR zrobili a'la film z jej życia to też tego nie zrozumiesz, nie poczujesz. Z mojego doświadczenia wiem, żeby coś przestało drażnić, jatrzyć i przeszkadzać w życiu, to trzeba to zaakaceptować. To jest trudne, jeśli robi się na siłę. znajdz na Discor są meeting dla DDA, lub uzależnionych. Możesz być słuchaczem, posłuchaj ich a poczujesz to co oni, zobaczysz to co oni. To jakbyś dostał w głowę kamieniem i masz uszczerbek w widzeniu świata i odebieraniu bodzców.
@@ddapomoc dziękuję za pomoc już nie potrzeba , sama ze mną zerwała uwaga byliśmy miesiąc po zaręczynach , powód rozstania zrobiła.wojne wyzywała mnie więc milczałem , milczałem tydzień a były jej urodziny czyli zrobiłem dokładnie tak jak ona , powód rozstania nie było cię na urodzinach hahaha dobrze że ten terror się skończył .
Hej, jeśli ocenaisz kogoś to odrazu pokazujesz, że jest coś dobre albo złe. Dodatkowo osoby nie dda też manipulują, szantażują itd. DDA ma służyć jako okreslenie swojego stanu, ale z tego co widzę, to kazdy się z czymś boryka.
@@ddapomoc dokładnie 😅 każdy ja np. mimo że jestem pewien siebie mam oboje kochających rodziców dom 200m i super dzieciństwo to mam problem z asertywnościa i stawianiem granic .
@@damiano341 każdy ma z czymś problem i dąży do zmiany, albo akceptuje to w sobie. Zmiana jest możliwa, jak uznamy że coś mamy w sobie i nie odrzucamy tego. Część osób jest w apati, czyli nie wierzy, że może coś zmienić, nie ma siły do życia. Ja miałam tak długo, aż pojawił się wkurw i poszłam na terapie, bo w moim środowisku nie było osoby, które by mi pomogła tak jak ja wówczas chciałam. Aseertywność to problem u wielu osob, ale bardziej zależy z kim masz problem być asertywny.
Oglądanie o webinarów o tematyce DDA jest jednym ze sposobów zdobywania wiedzy o syndromie DDA. Dwoma podstawowymi sposobami zdrowienia z syndromu DDA jest profesjonalna psychoterapia dla DDA oraz praca na Programie 12 Kroków DDA. Psychoterapia DDA nie zastępuje Programu DDA a Program DDA nie zastępuje psychoterapii. Izolując się sam(a) nie wyzdrowiejesz z syndromu DDA...
Jestem 9 mięsiecy po terapii i w kryzysie wracam do Twoich filmików. Mam podobne odczucia co do poczucia winy. Jestem zupełnie inna osoba po terapii i nie wiem jak mogłam odrzucać swoje potrzeby i stawiać innych na pierwszym miejscu.
W Polsce od 1988 roku odbywają mitingi (spotkania) 12 krokowej Wspólnoty Dorosłych Dzieci Alkoholików. Na mitingach DDA osoby z syndromem DDA dzielą się swoim doświadczeniami ze zdrowienia z syndromu DDA na Programie 12 Kroków i 12 Tradycji DDA. W Polsce mitingi DDA odbywają się w większych miastach takich jak: Warszawa, Kraków, Łódź, Gdańsk, Białystok, Poznań, Wrocław, Opole, Lublin, oraz wielu małych miejscowościach. Listę aktualnych mityngów można znaleźć na oficjalnej stronie internetowej Wspólnoty ACA(DDA/DDD) w Polsce. Na mitingu DDA możesz spotkać ludzi, którzy podzielą się swoim życiowym doświadczeniem jak zdrowieć z syndromu DDA. Mitingi DDA są bezpłatne i anonimowe.
W Polsce od 1988 roku odbywają mitingi (spotkania) 12 krokowej Wspólnoty Dorosłych Dzieci Alkoholików. Na mitingach DDA osoby z syndromem DDA dzielą się swoim doświadczeniami ze zdrowienia z syndromu DDA na Programie 12 Kroków i 12 Tradycji DDA. W Polsce mitingi DDA odbywają się w większych miastach takich jak: Warszawa, Kraków, Łódź, Gdańsk, Białystok, Poznań, Wrocław, Opole, Lublin, oraz wielu małych miejscowościach. Listę aktualnych mityngów można znaleźć na oficjalnej stronie internetowej Wspólnoty ACA(DDA/DDD) w Polsce. Na mitingu DDA możesz spotkać ludzi, którzy podzielą się swoim życiowym doświadczeniem jak zdrowieć z syndromu DDA. Mitingi DDA są bezpłatne i anonimowe.
Ok, miałam depresję więc znam temat, lecz każdy przypadek jest indywidualny. Ale u mnie wyglądało to tak, że ja wiedziałam, że chce to zmienić i pracowałam nad tym. Tzn. robiłam i brałam leki. Analiza sytuacji i uczuć. Nie samodzielna, ponieważ miałam wąsko torowe widzenie, dlatego rozmowa z psychologiem pomogła. Mam też znajomych 2biegunowych i oni bez leków, nie mogą żyć. Dla mnie depresja to stagnacja, bezruch. Dlatego ruszam się, tańczę do muzyki itd. Duża dały też rozmowy z ludźmi, ale nie o depresji. Ale jak zrobiłam pyszną zupę, jak było w muzeum, albo jaką książkę przeczytałam. Wiele małych zmian, kroków nastąpiło i dzięki temu depresja odeszła. Poza tym nie mówię o sobie o depresyjnej osobie, nie identyfikuje się z tym. Tylko mówię, że to za mną. To zmieniło moją perspektywę.
Bardzo mi pomagasz. Dziękuję. Ja również chciałabym innym pomagac. Ja nie mam szans na terapeutę. Ja dostałam totalny prysznic, gdy tak wspomniałam komuś znajomemu o tym, że jestem DDA, zupełnie inna osoba mnie znokautowała. ,, Przestań powtarzać, że jesteś dzieckiem alkoholika!U mnie było o wiele gorzej, a nie obnoszę sie. W ogóle mój maż był bardzo zdziwiony, że twój ojciec był alkoholikiem! to był spokojny, dobry człowiek.!..,, NO..! Ale poczułam się okropnie. Zdziwiło mnie, że nie uważano Taty za alkoholika. W pracy ( tokarz szlifierz, wszystko ręcznie ustawiane, a ja pękałam z dumy- teraz- że był specjalistą najwyższej rangi, jeśli chodzi o solidność pracy. Jak to nie był alkoholikiem? Nie ganiał z siekierą, nie dobierał się, nie robił w domu libacji. Dziecko partyzanta, którego komuniści przetrzymywali. Tata miał siedem lat,później szukał w życiu akceptacji u innych, myślał że są mu życzliwi. Nie zawsze.Z czasem pił więcej, miał ciągi tygodniowe.Nie było mnie wtedy w domu, bo stoczyłabym się z rozpaczy w alkohol albo powiesiła? Skoro mój ojciec był lekkim alkoholikiem tylko psychicznie raniącym, to dlaczego od 13 lat nie mogę wyjsć z depresji biorąc leki, żyjąc 18 lat w małżeństwie z kilkorgiem dzieci. Po co moje studia. Wyższe wykształcenie stało się wycieraczką pod nogami
Jeśli pomogłam to super. Zawsze lubię patrzeć jak ludzie się zmienią jak dopuszczą nową perspektywę do umysłu. To prawda, lepiej nie nadawać sobie etykiet, takich jak jestem leniwa, jestem zaborcza, jestem DDA. Wtedy widzi się świat dualnie, masz lub czegoś nie masz. A to nieważne. Możesz mieć krótką nogę i ciągle o tym, mówić i myśleć. Albo przyjąć to za fakt, jak to, że niebo jest niebieskie. A i tak idziesz tańczyć, do pracy itd. znajdź czas i przestrzeń gdzie czujesz się dobrze. Bo na razie z tych słów wynika, że jest tylko źle. A jak masz swoje słodkie miejsce, to korzystaj z tego i tam się doładuj. Pozdrawiam
Ach ten superman. Fajny filmy , seriale ileż tego jest. choć na około też jest wielu. To fakt jest huba i buba. Są ważne w ekosystemie. Albo jak jemioła. W końcu w święta się przydaje :) Każdy sam musi się zastanowić, czy taka zależność doładowuje go, czy dryluje z energii. Niekórzym taki układ pasuje, a innym nie.
Jaka jestem szczęśliwa, że trafiłam na Ciebie, jest we mnie tyle łez, tyle zakorkowanego cierpienia, że nie zdawałam sobie sprawy z tego, Dla mnie chyba najtrudniejszą sprawą jest uwierzenie w to, że na świecie istnieją dobrzy ludzie, Przez ostatnie 27 lat ( boże to już tyle czasu minęło? Ja psychicznie jestem w takim samopoczuciu jakbym była w 7 klasie. zrobiłam Dwie magisterki- pedagogika i teologia, podyplomówkę... I co z tego? Spotkałam takie punkty- światła, które podtrzymały mnie na duchu. Pięć lat życia zakonnego Pięć lat katechezy, 18 lat małżeństwa.... Zaledwie w minionym tygodniu ktoś zupełnie obcy okazał mi dobroć przez jakiś mały gest, obcy... Niemal poryczałam się, że jednak ktoś był dla mnie bezinteresownie dobry, Jestem DDA i nie pamiętam, żebym kiedykolwiek śmiała się radośnie do czasu studiów.I dalej, czyli zakon, katecheza, małżeństwo. Odtrącenie przez mamę, oskarzenia ze strony sióstr, Wychowawca w internacie to klęska, Mój mąż jest z klasy równoległej z najstarszymi uczniami w internacie, Kolejne decyzje po kilkunastoletnim przepracowaniu przestały być bolesne, ale nie wiem, czy nadal nie jest tak, że czułam się, błędnie, odtrącona przez Boga, potem odtrącona jako katechetka w moim środowisku przez niemal wszystkich nauczycieli. Bóg dał mi rodzynka, chrześcijankę, która nie wstydziła się przyznać do wiary, Odtrącona przez uczniów i tu znów rodzynek, weronika która jest w wieku średnik a z uśmiechem wita sie. A tyle uczennic udaje że mnie nie zna. Odtrącenie przez najbliższą rodzinę męża, potem przez męża. Hurra. Po upływie 15-16 lat ałżeństwa maż w końcu zaczął mnie przepraszać. Dodam, że 13 lat leczę depresję lekami. Nie mam sił. Mam dość. Muszę jednak żyć dla najmłodszej, 9- letniej córki. Nie poddaję się Wciaż szukam wsparcia w literaturze
hej Lesszek, nie masz własnego życia? Serio? Jak to? Masz brata bliżniaka wrośniętego w ciało? No chyba nie. Zgaduję, że lepiej się znieczulić niż stawić czoła emocjom w tobie. Takie oszukiwanie działa, ale bardzo krótko, aż spada poziom natężenia alkoholu we krwi, po czym głowa i ciało zaczyna pracować, tworzyć emocje głównie lęk. Wbrew pozorom, to każdy kto szuka , słucha, czyta czy chodzi na warsztaty/meetingi rozumie ciebie lepiej niż ci się wydaje. Wystarczy jedna sesja na meetingu, aby się przekonać, że każdy chce i potrzebuje tego samego i nie radzi sobie z tym samym. Próbowałeś meetingów?
Nie koniecznie to walka. Jesli tak postrzegasz to jest trudno. Jeśli traktujesz jako wyzwanie, lekcje to jak w grze. Znajdujesz podejscie, zmienaisz strategię i okazuje się, że można porażki obrócić na dobre. Z tego co się nauczyłam, to kazda rzecz, sytuacja zalezy od punktu postrzegania. Jeśli zmieniam widzenie , interpretacje tym bardziej zyskuję.
Po tylu latach wiem że wybrałam kogoś kto milczy 😭 i ciężko mi z tym dziękuję moi rodzice milczeli a ja wybrałam człowieka który 37 lat milczy i daje zdawkowe odpowiedzi ......bardzo mi ztym źle bo dzieci przez to mają kłopoty dorosle już dzieci nasze 😭
Ok, wybrałaś. Ale znajdzie się grupa, koleżanki, gdzie masz kontakt, rozmowy. Może skup się na tym. Jego nie zmienić, a z dziećmi zacznij rozmawiać. Nie trać wiary w zmianę, jeśli ty się zmienisz. To reszta za tym pójdzie. Tyle razy to widziałam na terapii, mitingach itd. Jak nie masz czegoś w domu to wyjdź do ludzi. Mitingi są zdalne, anonimowe, są grupy kobiece, grupy zainteresowań.
Ok, trudny kejs. To się wydarzyło. Już tego nie robisz. Zatem skup się na tym, co daje ci dobry humor, co cię rozwija. Przyjmij to za fakt, za przeszłość i nie myśl o tym codziennie. Bo jeśli codziennie myślisz o tym, to znaczy, że zablokowałeś uczucia w sobie. Może pomóc technika uwalnianie Hawkinsa. Są grupowe sesje nagrane na YouTubie. Polecam. Jak uwalisz emocje, energię z ciała. To wówczas ta historia nie pojawia się w głowie, a jeśli nawet to jest czarno biała, bez emocji. Nie niszczy ci już humoru dnia obecnego. Przeszłości nie zmienisz, ale zmienisz patrzenie na nią i będziesz mieć inna jakość życia. (Boże, brzmię jak kaznodzieja :) )
Nie warto uogólniać, nie każde DDA boi się bliskości. Lęk przed bliskością często pojawia się to po wielu nieudanych relacjach romantycznych. Często osoby DDA nie potrafią budować bliskich relacji z innych osobami. Nie warto zwalczać lęku za wszelką cenę, bo lęk chroni przed podejmowaniem błędnych decyzji. Pozdrawiam Blog DDA
