Grote mannen aan tafel. Praten over het belang van literaire kritiek voor de Nederlandse literatuur. Mis op tv dit soort gesprekken. Niet meer mogelijk in onze tijd, waarbij kijkcijfers doorslaggevend zijn. Wel een hoog "kukeleku" niveau in het begin van dit interview. Veel tijd gaat verloren aan ; Wie krijgt het woord? Gespreksleider heeft moeite om dit gesprek van deze grote "Literaire hanen" in toom te houden. ( Wat is Harry M. toch goed, helder en ter zake! Ik mis deze man nog steeds!). Hermans blijft zoals altijd scherp en " spannend" recalcitrant! Legendarische uitgever maakt veel duidelijk. Genieten geblazen.
Wel moeizaam, dat aan het einde van dit liedje, geconstateerd wordt, dat het ontbreken van een literair criticus, in dit gesprek, het niet mogelijk maakt, om conclusies te trekken!!
Gomperts en Hermans, een mooi duo. Met plezier aangehoord. Ik verwijs graag even naar Gomperts te weinig gelezen boekje 'Grandeur en misère van de literatuurwetenschap'. Een repliek op de Huizinga lezing van K. van het Reve. Aanbevolen voor mensen die literaire teksten willen lezen/interpreteren.
Aan de komst van Hermans naar dit programma 'de Letteren' ging een rel vooraf. De letterkundige critici Tom van Deel en Kees Fens waren voordat de opname begon kwaad weggelopen uit de studio. Ze waren het er niet mee eens dat Hermans, die aanvankelijk liet weten geen medewerking aan het programma te willen verlenen maar toch kwam opdagen, toch in de discussiegroep werd opgenomen. Hermans was door de VPRO televisie voor dit programma tevoren contractueel vastgelegd en ook al betaald. Drie dagen voor de opnamen liet hij echter weten dat hij niet zou komen. Hij zou het niet eens zijn geweest met de publiciteit en zijn conflict met Gomperts zou een rol hebben gespeeld, Toen Hermans toch verscheen, besloot de redactie hem deel te laten nemen aan het programma. Van Deel en Fens wilden onder deze omstandigheden niet meer deel nemen aan het programma. Typisch W.F. Hermans!
Mulisch houdt soms letterlijk z'n mond en moet lachen als Hermans weer is als een bulldozer over die uitgever en presenttor heengaat 🤣🤣 Verder wel aardig gesprek.. soms is die Henri Gomperts een beetje traag en stroef maar ach
Vroeger had je tenminste nog zo af en toe kwaiteitsprogramma's....en mensen die werkelijk wat te zeggen hadden...grote schrijvers....een programma als dit zou anno nu niet meer voor te stellen zijn ..wat heb je nu allemaal: ongelofelijke bagger..van 's ochtens tot 's avonds geouwehoer...schelden, bulderen van het lachen om onbenulligheden, oeverloos gezwets over voetbal maar geen inhoud....op de Duitse tv had je das literarisches Quartett...fenomenaal niveau...NL televisie: schaam je
Wat een wereldvreemde opmerking van Hermans, dat in Frankrijk nooit een belangrijk schrijver op televisie was. In de fameuze wekelijkse uitzendingen van Apostrophes schoven tal van belangrijke schrijvers aan bij Bernard Pivot.
Iemand die de grenzen opzoekt moet er ook af en toe flink overheen, prachtig! Vooral na vrijspraak in het ezel proces. Dat is pas vrijheid van meningsuiting, een basisprincipe van de democratie. Heel bedenkelijk dat je nu veel dingen niet meer mag zeggen, n-woord, dat soort dingen, terwijl de democratie keihard wordt uitgehold door roepen over minder minder, tribunalen, etc, en dat het zo fijn is dat dat soort politici eindelijk eens durft te zeggen wat het volk (racistische deel) vindt
Reve heeft volledig gelijk gekregen, inmiddels leven we in een gekkenhuis, worden we overlopen door immigranten en geregeerd door karakterloze slappe politici met zinloze idealen die niets kosten.
In Mandarijnen op Zwavelzuur: supplement valt te lezen hoe er eerst twee critici aan tafel zouden zitten, in plaats van Geert Lubberhuizen en Harry Mulisch
Doe nu nie meteen zo verontwaardigd.. het zijn gewoon twee grote schrijvers, punt! Dat die en die er niet bij waren, boeiend.. Claus was er ook nie bij en das ook net zo goed een grote schrijver
Kritiek - in de muziek is het net zo. Iemand die van de Stones houdt moet je niet de nieuwste Beatlesplaat laten bespreken. Zo is het ook met boeken . Alleen iemand die b.v van Hermans houdt, kan daar een juist oordeel over geven.
Dank voor het delen. Het gesprek heeft voor mij wat onbevredigendst, vooral door hoe Gomperts het gesprek leidt met zijn onverholen antipathie voor Hermans. Hermans en Mulisch hebben interessante zaken te melden maar Gomperts haalt het er niet uit. Hij stelt zich pedant op en in het begin is hij zo neerbuigend naar Hermans dat het een wonder is dat die bleef zitten. Na al die jaren: wie was die Gomperts nou eigenlijk? Een belezen poseur, is misschien het antwoord. En met het verstrijken van de tijd, ziet men dit anno 2023 -geheel ten onrechte en met de arrogantie van het gelijk van de tijdgeest- vooral niet als een gesprek van oude ‘witte’ mannen? Wat leven we toch in walgelijke tijden .
‘Onbevredigendst’… Oei, excuus aan Hermans. Alleen maar omdat ‘onbevredigends’, wat volgens mij correct is, rode stippellijntjes eronder kreeg. En wat is dat met RU-vid dat als je iets tussen twee ‘-‘ zet, het doorgestreepte tekst wordt als je het publiceert!
Daardoor kan ik extra genieten hiervan. Nu moet ik wel zeggen dat er ook nu veel interessante, diepgaande gesprekken worden gehouden. Alleen niet meer bij de NPO. Ik beken wel door te zappen naar de Hermans stukjes, hij zit wel lekker te etteren hier. Grappig zijn is wat anders dan aardig zijn, het was echt geen makkelijk man, ondanks het boek "de aardigste man ter wereld". ZIjn driftbuien waren erg fysiek (met meubilair en servies). Ik denk graag dat ik het wel had kunnen vinden met zo'n bijzonder iemand (een echte nachtuil ook, oesters in een Parijs restaurant willen eten om half 1 's nachts) maar waarschijnlijk was ik gewogen en te licht bevonden.
Ik vind die antipathie wel een interessante dynamiek aan de conversatie geven. Hermans laat zich overigens niet weerhouden om alles te zeggen wat hij wil.
Reve praat over wat er nu aan de hand is, hoe actueel. Ik denk niet dat hij een racist was, daarvoor was hij te intelligent. Hij wilde alleen iets benoemen wat een taboe was. Ik vind Haakmat ook prima, hij heeft lef en maakt gebruik van zijn vrijheid van meningsuiting. En ik snap zijn gevoel.
Ik heb stellig de indruk dat er tegenwoordig niet meer zo erudiet over literatuur wordt gediscussieerd. Niet in de schrijvende pers maar al helemaal niet op de t.v. Eus'boekenclub is hiermee vergeleken toch een kleuterprogramma. Jammer.
Luca, dank voor het openbaar maken van het filmpje. P.S. wat is het verschil tussen een schrijver en een criticus? Een schrijver mag blij zijn met een oplage van 3000 terwijl de stukjes van de criticus in een oplage van enkele tien tot honderd duizenden worden gepubliceerd.
