A mundet dikush të më thotë për orgjinën e SARAKACANËVE por orgjinën e vërtet,dhe gjuhën e tyre të nënës,Nëse dikush ka njohuri,dhe thotë të vërtetën por të vërtetën,,,
δηστηχως αγιατρεφτος ο πονος στη ζωημου απο τα αδερφιαμου παντοτε χωλη γιατη δεν τους φερθηκα σαν τα μουτρατους απο την παρο δεν ειμαι ενο αφτη μαι το παραπανο εχτως της αδελφης τρης φορες του θανατα δεν βρεθηκαν ουτε και περαστηκα αλα και στους γωνης τα ιδιασαν εμενα καικαι ας φαγε ομηκρος τα παντα καιο μεσεος ενο εγω ενα σποιτη μαι τους γωνης τοπλοιροσα τομησο και στο μησαιοτο μερηδιοτου που το εδοσαι μησο στον φαται ολα
δηστηχως προδομαινη απο τα αδελφιαμου ρχτως της αδελφης τους εδοσα και δεν πηρα ουτε ενα εφχαρηστο αφτη ειναι η ζωημου βρε ντουνιακαι ουτε ενα μετρο απο τη γη της ρηζας
Ωρέ μαύρα μου μάτια και γλυκά Φονιάδες γιε μου του κορμιού μου Ωρέ σ' ορκίζομαι στην Παναγιά Δεν έχω αλλού γιε μου το νου μου Αναστέναξα και είπα, που είσαι αγάπη μου να σ' είχα Ωρέ για μαύρα μάτια χάνομαι Για γαλανά γιε μου πεθαίνω Ωρέ για αυτά τα γαλανά Σχιζω τη γη γιε μου και μπαίνω Ωρέ μαύρα μάτια, μαύρα φρύδια Ζωντανό με τρών' τα φίδια Τριανταφυλλένια μάγουλα και μάτια γιε μου μενεξέδες Για εσένα γλυκοκελαηδούν τ' αηδόνια στους μπαξέδες Τα ματάκια σου θυμάμαι και τα βράδια δεν κοιμάμαι Τα μαύρα μάτια το πρωί δεν πρέπει γιε μου να κοιμούνται Ωρέ μόν' πρέπει να αγκαλιάζονται και να γλυκοφιλιούνται Ωρέ μαύρα μάτια στο ποτήρι, γαλανά στο παραθύρι Στη γέμιση του φεγγαριού Μου κάνανε γιε μου τα μάγια Ούτε γιατροί με γιατρεψαν Ούτε ο παππάς γιε μου με τ' άγια Ο σεβντάς έχει ένα χάλι Φέρν' αντραλα στο κεφάλι Της παντρεμενης το φιλί Του κοριτσιού γιε μου το νάζι Της χήρας το περπάτημα Μες στην καρδιά γιε μου, με σφάζει Έλα φίλα με στα μάτια Κι άσε τώρα τα γινάτια. Ωρέ μιας χήρας ζητηξα φιλί Και μου είπε έλα γιε μου την Πέμπτη Κι εγώ πήγα Παρασκευή Κι μου είπε φευγα ψεύτη. Αναστέναξα και είπα Που είσαι αγάπη μου να σ' είχα Η χήρα θέλει πάπλωμα Κι η παντρεμένη γιε μου στρώμα Ωρέ και η μικρή θέλει κατάχαμα Γιατί δεν ξέρει γιε μου ακόμα. Ωρέ τι να κάνω και τι να γέννω; Τι είναι ετουτα που παθαίνω; Ωρέ και τα τραγούδια του σεβντά Τα λέν' γιε μου οι πικραμενοι Θέλουν να βγάλουν το πικρό Και το πικρό γιε μου δεν βγαίνει. Το δικό μου το κεφάλι Ωρέ τα ήθελε κι ας τα τραβάει. Ωρέ τραγούδια έχω Νίκο μ' Άιντε ένα σακί γιε μου γιομάτο Ωρέ να κάτσω όλα κούλα μ' Και τα πω, με παίρνει τ' άλλο το Σάββατο Βάρα με με το μαχαίρι Και με το δικό σου χέρι.
