шумо харума биёве.ва халол кор надоре.

ҲУКМИ КАСОНЕ, КИ РОЗИ ҲАСТАН БА ОНҲОЕ, КИ БАР ЗИДДИ ҲУКМИ АЛЛОҲ ҲУКМ МЕБАРОРАНД ВА МУХОЛИФ ҲАСТАНД Аллоҳ субҳонаҳу ва таъала ҳукми касонеро ки рози ба куфри онҳое ҳастанд, ки зидди ҳукми Аллоҳ ҳукм мебароранд амрҳои Аллоҳро бад мебӣнад, ва зиддияти мекунанд баён намуда фармудааст, ки аз ҷумлаи куффору мушрикинанд Аллоҳ субҳонаҳу ва таъала мефармояд: { ۞ وَمَن یَتَوَلَّهُم مِّنكُمۡ فَإِنَّهُۥ مِنۡهُمۡۗ إِنَّ ٱللَّهَ لَا یَهۡدِی ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّـٰلِمِینَ } Ҳар касе аз шумо бо онҳо дусти кунад ҳатман аз онҳост.Бе тардид Аллоҳ таъала гурӯҳи ситамгоронро (ба хотири дӯстӣ бо кофирон ) намебахшад [Сура Аль-Ма'ида: 51] Аллоҳ субҳонаҳу ва таъала ошкору возеҳ гӯфта истодааст ки ҳар касе аз шумо бо кофирон ва душманони Аллоҳ ва касоне, ки зидди сатру ҳиҷоб мубориза мебаранд дӯсти кунад ё рози бошад аз ҷумлаи онҳост (яъне кофиру муртаду мушрик аст) Аммо имрӯз вақте, ки мебинем дар Тоҷикистон ин ҳукумати тоғутии муртаддин зидди Ҳиҷоб мубориза мебаранд ва Ҳиҷобро таҳқир мекунанд ва мегӯянд, ки Ҳиҷоб ин моли бегона аст ва касонеро, ки Ҳиҷоб бар сар мекунанд гумроҳгашта мегӯянд ва мухолифи ҳукми Аллоҳ ҳукм мекунанд аммо иддае аз ин Муллоҳои динфурӯш дини Аллоҳро фурухта амри Аллоҳро ночиз ҳисоб карда рози бо ин ҳукумати куфрии тоғути ҳастанд Ин муллоҳои динфурӯш ҳақро пинҳон карда ба мардум нагӯфтанд, ки ин ҳукумат ҳукумати куфри аст ҳукумати тоғути аст зидди амри Аллоҳ амр мекунад чи гӯнае мо имрӯз бо чашми сар мебӣнем зидди Сатру Ҳиҷоб мубориза бӯрда истодаанд аммо ин муллоҳо динфурӯш бошанд хомӯш нишаста рози ба куфри онҳоянд Аллоҳ субҳонаҳу ва таъала ҳукми чунин муллоҳое ки ҳақро пинҳон мекунанд фармӯдааст: { إِنَّ ٱلَّذِینَ یَكۡتُمُونَ مَاۤ أَنزَلۡنَا مِنَ ٱلۡبَیِّنَـٰتِ وَٱلۡهُدَىٰ مِنۢ بَعۡدِ مَا بَیَّنَّـٰهُ لِلنَّاسِ فِی ٱلۡكِتَـٰبِ أُو۟لَـٰۤئِكَ یَلۡعَنُهُمُ ٱللَّهُ وَیَلۡعَنُهُمُ ٱللَّـٰعِنُونَ } Касоне, ки он чиро аз далоили равшан ва ҳидоят нозил кардаем - пас аз он, ки дар Китоб барои мардум баёнаш намудем - пинҳон медоранд, Аллоҳ таоло ононро лаънат мекунад ва лаънаткунандагон [аз фариштагону муъминон] лаънаташон мекунанд [Сура Аль-Бакара: 159] أبو أسماء حفظه الله. 📝📝📝📝📝📝

ҲУКМИ КАСОНЕ КИ БА АМРҲОИ АЛЛОҲУ РАСУЛ ЗИДДИЯТ МЕКУНАНД ВА БАД МЕБӢНАНД Аллоҳ субҳонаҳу ва таъала касонеро, ки амрҳои Аллоҳро бад мебинанд, ва зиддият мекунанд, ва инкор мекунанд (ба монанди бад дидан ва инкор кардани ҳиҷоб ва бад дидани риш ва зиддият кардан ба таълимоти Тавҳид ...) Кофир хонда ва ъамалҳояшонро нобуд кардааст Чи гунае ки Аллоҳ субҳонаҳу ва таъала мефармояд: { وَٱلَّذِینَ كَفَرُوا۟ فَتَعۡسࣰا لَّهُمۡ وَأَضَلَّ أَعۡمَـٰلَهُمۡ (8) Ва бар кофирон нагунсорӣ ва ҳалок бод! Аллоҳ таоло аъмолашонро табоҳ мегардонад ذَ ٰ⁠لِكَ بِأَنَّهُمۡ كَرِهُوا۟ مَاۤ أَنزَلَ ٱللَّهُ فَأَحۡبَطَ أَعۡمَـٰلَهُمۡ (9) ۞ Зеро он чиро, ки Аллоҳ таоло нозил кардааст, хуш надоштанд, пас, Аллоҳ таоло низ аъмолашонро табоҳ намуд. [Сура Муҳаммад 8-9] Аллоҳи мутаол дар ин оёт аз касоне ки шариати илоҳиро ногувор медонанд ба унвони кофирон (وَٱلَّذِینَ كَفَرُوا۟ ) ёд карда ва баён фармудааст: ба сабаб ин куфр ки (كَرِهُوا۟ مَاۤ أَنزَلَ ٱللَّهُ ) ҳамаи амалҳои некашон аз миён меравад, зеро куфр, ҳеҷ амали неке боқӣ намегузорад: (فَأَحۡبَطَ أَعۡمَـٰلَهُمۡ) Ҳамчунин имрӯз мебинем, ки як иддае, ки худро мусалмон ҳам меноманд зидди ҳиҷоб баромаданд ва ҳиҷобро мегӯянд ин моли бегона аст, ин либоси бегона аст, набояд мардум ҳиҷоб дошта бошанд, ҳамчунин даъво доранд. Бидонед, ки инҳо ба ин сӯханашон, агар пеш аз ин мусалмон буданд, муртадду кофир ҳастанд. Ҳар кумитаи давлатӣ ва ҳар зане, ки бар зидди ин масъала кор мебарад, машғул ба кашидани ҳиҷоби мусалмон аст, машғӯл ба зидди ҳиҷоб аст, шабу рӯз кӯшиш менамояд то ҳиҷоб нобуд бишавад, албатта, ин намуд масъуле ва амркунандае ва қонунбаровардае ва ҳатто иродакунандааш кофиру мушрик аст, зеро ки ин ҳиҷоб пӯшидан ин либоси бегона нест, ин либоси аҳли Ислом аст, либоси мӯъминин аст, бале, ин либос барои мушрикин бегона аст, барои муртаддин бегона аст .Ин либоси мусалмонон аст. Имрӯз мебинем, ки дар ҳар як минтақаҳои Тоҷикистон як муртаде, ки Аллоҳ ӯро лаънат кунад ҳиҷоби зани мусалмонро мегирад,бидонад, ки ба ғазаби Аллоҳ гирифтор хоҳад шуд. Бидонад, ки ба ин амалаш муртаду кофир аст, хоҳ зан бошад, хоҳ мард, хоҳ намоз хонад ё нахонад, худро мусалмон бигӯяд фарқе надорад, ҳиҷобро қабул накунад, зидди ҳиҷоб кор барад ӯ муртад аст, барои ин мо мегӯем ин ҳукумат ҳукумати муртаддин аст ва қонунаш қонуни куфрӣ аст. Ҳамчунин Аллоҳ субҳонаҳу ва таъала инҳоро дар ин дунё хору залил хоҳад кард ва азобӣ дардноке барояшон медиҳад Аллоҳ субҳонаҳу ва таъала мефармояд: أَفَلَمۡ یَسِیرُوا۟ فِی ٱلۡأَرۡضِ فَیَنظُرُوا۟ كَیۡفَ كَانَ عَـٰقِبَةُ ٱلَّذِینَ مِن قَبۡلِهِمۡۖ دَمَّرَ ٱللَّهُ عَلَیۡهِمۡۖ وَلِلۡكَـٰفِرِینَ أَمۡثَـٰلُهَا (10) } Оё дар замин гардиш накардаанд, то бубинанд саранҷоми касоне, ки пеш аз онон буданд, чи гуна будааст? Аллоҳ таоло [хонаҳояшонро] бар сарашон вайрон кард [ва ононро нобуд сохт] ва ин кофирон [низ кайфаре] ҳаммонанди он [дар пеш] хоҳанд дошт [Сура Мухаммад: 10] أبو أسماء حفظه الله. 📝📝📝📝📝