Dalej od ludzi Tych co znają nas mniej Dają nam kwiaty I zaciśniętą pięść Z tobą chcę więcej I więcej Będę nas bronił Będę opierał się Dalej od ludzi Co nie lubią widzieć barw Tym co wystarcza Ich czarno-biały świat Z tobą chcę więcej I więcej I daję ci słowo Że nie zobaczą nas Mogę zostać i rozwiać Czarne, złe myśli Które w głowie masz Gdy mówią źle o mnie Źle gdy mówią o mnie To też o tobie jest To o nas jest Mogę zostać i rozwiać Czarne, złe myśli Które w głowie masz Gdy mówią źle o mnie Źle gdy mówią o mnie To też o tobie jest To o nas jest ❤
Ja - zamknięta szczelnie w swej skorupie Ja - powoli staram się zrozumieć Czemu chroniłeś mnie Wiem, że ciągle próbowałeś pomóc Wiem, że miałam Twoje słowa za nic Wiem już - myliłam się Teraz, gdy w ruchomych piaskach tonę I kiedy cała przeszłość przed oczami Rozumiem, rozumiem swój błąd Lecz cofnąć się nie mam szans Kiedy ziemia niknie pod nogami I gdy już wiem, że mogłam wszystko zmienić Rozumiem, rozumiem swój błąd Lecz za późno już Ty - wiedziałeś, którą wybrać ścieżkę Ty - umiałeś chwycić mnie za rękę Kiedy spadałam w mrok Dziś brakuje mi Twej dobrej rady Dziś nie umiem sobie z tym poradzić Dzisiaj zapadam się Teraz, gdy w ruchomych piaskach tonę I kiedy cała przeszłość przed oczami Rozumiem, rozumiem swój błąd Lecz cofnąć się nie mam szans Kiedy ziemia niknie pod nogami I gdy już wiem, że mogłam wszystko zmienić Rozumiem, rozumiem swój błąd Lecz za późno już Teraz, gdy w ruchomych piaskach tonę I kiedy cała przeszłość przed oczami Rozumiem, rozumiem swój błąd Lecz cofnąć się nie mam szans Kiedy ziemia niknie pod nogami I gdy już wiem, że mogłam wszystko zmienić Rozumiem, rozumiem swój błąd Lecz za późno już
Bo kiedy nie ma miłości, co dalej, co dalej Tak mało mi zostaje prawie nic Bo kiedy nie ma miłości, co dalej, co dalej, co dalej W poszukiwaniu jakichkolwiek wzruszeń Jak zawsze nocą Przed siebie ruszę I będę się tłuc od światła do światła Pokolorowana neonami miasta
Wypisujesz hasła w mojej dłoni Potem szczotką ślad flamastra trzesz Mówisz że nikogo się nie boisz Że jak przyjdą do nas to ich zjesz cały Ty Liście z drzew spadają masłem na dół Ty w tej samej kurtce szósty rok Na koncertach krzyczysz: „Więcej czadu" I czytając w wannie tracisz wzrok Jesteś lekiem na całe zło I nadzieją na przyszły rok Jesteś gwiazdą w ciemności Mistrzem świata w radości Oto cały Ty Jesteś lekiem na całe zło I nadzieją na przyszły rok Jesteś alfą omegą hymnem kolędą Oto cały Ty, nienazwany Ty Gdy głupota z biedą już mnie mają Robisz małpę i mam w domu cyrk W oczach ognie znów się zapalają I dla ciebie tylko chcę znów żyć
I nie mów mi, nie Że czasem takie życie się opłaca Sama dobrze wiesz Że codzień tracisz coś, co już nie wraca Samotność to pies Co kąsa, tak bez uprzedzenia Ja wiem jak to jest Znam to przecież, znam, aż do znudzenia
Już wiosna podrosła i bzami tchnie Kaziu Kaziu Kaziu zakochaj się Bez rosy po nocy i listek schnie Kaziu proszę Zakochaj się Zawsze sam wciąż bez dam jak to pojąć mam Uroczej Iwonce N odebrałeś sen Jak pąki Iwonki jagody dwie Kaziu słucham Zakochaj się Pa pa pararidididam Już lato swym kwiatom motylki śle Kaziu Kaziu Kaziu zakochaj się Spójrz drżące na łące sylwetki dwie Kaziu jestem No gdzie Ty gdzie Zawsze sam wciąż bez dam jak to pojąć mam W prześlicznej Małgosi F wrze dla Ciebie krew Małgosię na oślep brać każdy chce Kaziu tak słucham Zakochaj się Pa pa pararidididam Już jesień łzy niesie Teresie B Kaziu Kaziu Kaziu z Teresą źle Już zima się ima wzorków na szkle Kaziu ja uważam Zakochaj się No a ja czyżbym ja była taka zła I wdzięk mam i własny dach Domek cały w bzach Do twarzy mi marzyć przed domkiem w bzie Kaziu jestem Ty kochasz mnie
Gdy musisz wstać Choć tulisz tak pod głową obłoczek snu I słów tyle znasz uczonych cicho przez noc A tu dzień wstaje już kolorowo - witaj! Gdy musisz wstać Bo słońce już zawiesza na szczytach wież Poranny swój szal i rusza, cień w długi marsz Wokół drzew krząta się ptaków rzesza - witaj! Zacznij od Bacha, nim słońce po dachach Zeskoczy, jak kot po nocy ćmej I zacznij od Bacha, gdy w progu się waha Ktoś, kto winien wejść, a może nie Gdy musisz wstać Choć tulisz tak pod głową obłoczek snu I słów tyle znasz uczonych cicho przez noc A tu dzień wstaje już kolorowo - witaj! Gdy musisz wstać Bo słońce już zawiesza na szczytach wież Poranny swój szal i rusza, cień w długi marsz Wokół drzew krząta się ptaków rzesza - witaj! Zacznij od Bacha, nim słońce po dachach Zeskoczy, jak kot po nocy ćmej I zacznij od Bacha, gdy w progu się waha Ktoś, kto winien wejść, a może nie
Miłość w słowach się nie mieści dam ciszy grać Trochę peszy mnie ta chwila i raz po raz Chwytam jej bezmiar w dłoń i chowam by Tu miała schron tu miała schron I tyle będzie nas I tyle będzie nas Ile w nas światła jest Ile w nas światła jest Niech reszta z wolna gaśnie
Czy świat umrze trochę kiedy ja umrę? Patrzę, patrzę ubrany w lisi kołnierz idzie świat Nigdy nie myślałam ze jestem włosem w jego futrze Zawsze byłam tu, on tam A jednak miło jest pomysleć, Że świat umrze trochę kiedy ja umrę Kroplą na dnie w ludzi oceanie Życiem czy dniem Czym jestem dla ciebie Czy w pędzie tym chcesz Zatrzymać dziś mnie Bym zdążyła ci wszystko powiedzieć Mijamy bezgłośnie na paluszkach tak Tak jakby świat miał tego nie słyszeć Westchnienia na moście, śpiew i rozmów gwar I śmiech i płacz zamienia się w ciszę już Choć tyle nut chce wierzyć ze cud zdarzył się tu Jeśli nie to przebacz Czy w pędzie tym chcesz Zatrzymać dziś mnie Bym zdążyła ci wszystko wyśpiewać Mijamy bezgłośnie na paluszkach tak Tak jakby świat miał tego nie słyszeć Westchnienia na moście, śpiew i rozmów gwar I śmiech i płacz zamienia się w ciszę znów Mijamy bezgłośnie na paluszkach tak Tak jakby świat miał tego nie słyszeć Westchnienia na moście, śpiew i rozmów gwar I śmiech i płacz zamienia się
W skrócieWideoTekstPosłuchaj Oszukiwałeś mnie! Dręczyłeś mnie! Na każdą prośbę mą odpowiedź miałeś jedną: nie! Może to lepiej, po co dłużej grać, Gdy polska kuchnia i to ciało cię przestało brać. Byliśmy zbyt sentymentalni, Krótko przeciąłeś ten głupi melodramat: Nad miastem świt, na stole kwit z chemicznej pralni Z krótkim dopiskiem: Odchodzę, odbierz sama. Z kim tak ci będzie źle jak ze mną, Przez kogo stracisz tyle szans każdego dnia, Kto blady świt, noce bezsenne Tak ci zatruje jak ja? Przez kogo w pół się golić przerwiesz, Na deszcz wybiegniesz zarośnięty, zły, Kto będzie zdrowie miał i nerwy Na takie zero jak ty? I w którym z miast, przy której z dam Tak będziesz cierpiał, będziesz taki całkiem sam, Jak zagrać chcesz kolejną z ról, Kto się da nabrać na twój ból? Z kim tak ci będzie źle jak ze mną I kogo rzucisz tak jak mnie któregoś dnia, Kto będzie czekał w noc bezsenną? Bo już nie ja! A w końcu zerwać z kimś - zwyczajna rzecz, W końcu ja pierwsza dawno chciałam ci powiedzieć: Precz! Mógłbyś się kąpać albo jeść mój chleb, Mnie żadna siła - wyrzuciłabym na zbity łeb! W końcu pal sześć, nie jestem winna, Że byłeś taki, że nie byłeś w moim stylu, Twój beret basque, twych oczu blask zabierze inna, Lecz nim zabierze, pomyśl chwilę. Z kim tak ci będzie źle jak ze mną, Przez kogo stracisz tyle szans każdego dnia, Kto blady świt, noce bezsenne Tak ci zatruje jak ja? Przez kogo w pół się golić przerwiesz, Na deszcz wybiegniesz zarośnięty, zły, Kto będzie zdrowie miał i nerwy Na takie zero jak ty? I w którym z miast, przy której z dam Tak będziesz cierpiał, będziesz taki całkiem sam, Jak zagrać chcesz kolejną z ról, Kto się da nabrać na twój ból? Z kim tak ci będzie źle jak ze mną I kogo rzucisz tak jak mnie któregoś dnia, Kto będzie czekał w noc bezsenną? Ty wiesz, że ja!
samotna i zła jakbyś z planety była zimnej tak to długo trwa że nikt nigdy ciebi enie znał innej dalka jak sen wciaz nie dostrzegas zspar i ludiz a gdzies czeka ten który wreszcie cie obudzi tak dobrze cię znam chyba nawet lepiej niz ty sibie jestem taki sam wciaż widze setki plam na niebie nieufność to mgła co przynosi tylko cioszę jak klatka ze szkła nie pozwala nam sie słyszeć Tacy sami a ściana miedzy nami Tacy sami
Tej dziewczynie która czyta list wyblakły Tej kobiecie która milczy cały dzień Tej co stawia w noc bezsenną złe pasjanse I ozdabia nadziejami ciemną sień Niech się niebo nie kojarzy tylko z deszczem Niech się rzeka nie kojarzy z rzeką łez Są na świecie dobre okna w dobrym mieście I ta wiara że w człowieku człowiek jest Nie jesteś sama nie jesteś sama Uwierz w siebie uwierz w ludzi uwierz w nas Nie jesteś sama nie jesteś sama Są gdzieś okna które płoną cały czas Tej dziewczynie która topi w czarnej kawie Te tęsknoty których miała pełen skład Tej kobiecie która pali bardzo dużo I w szufladzie przechowuje biały kwiat Niech się miłość nie kojarzy z pożegnaniem Niech pogoda opromieni każdą myśl I niech przyśni się ktoś miły I czekany Kto nadaje mleczną drogą taki list Nie jesteś sama nie jesteś sama (nie) Uwierz w siebie uwierz w ludzi uwierz w nas Nie jesteś sama nie jesteś sama (nie) Są gdzieś okna które płona cały czas Nie jesteś sama nie jesteś sama (nie) Uwierz w siebie uwierz w ludzi uwierz w nas Nie jesteś sama nie jesteś sama (nie)
Trudno serce okłamywać Bo mądrzejsze jest niż ty Trudno sercu się sprzeciwiaćGdy wyrywa się i drży Jeszcze nie wiesz, kto on taki Ten twój miły, ten twój ktoś A już serce daje znaki Że się w życiu stało coś Na pierwszy znak, gdy serce drgnie Ledwie drgnie, a już się wie Że to właśnie ten, tylko ten Drugi znak, to słodki lęk Trzeci znak - piosenki dźwięk Co się wplata w sen, złoty sen I tylko oczy zamglone pokaż Wtedy na pewno już wiem, że kochasz Na pierwszy znak, gdy serce drgnie Ledwie drgnie, a już się wie Że to właśnie ten, tylko ten I tylko oczy zamglone pokaż Wtedy na pewno już wiem, że kochasz Na pierwszy znak, gdy serce drgnie Ledwo drgnie, a już się wie Że to właśnie ten, tylko ten
Posłuchaj pan, panie podróżny, co się zdarzyło na Próżnej: Żyła tam Jagna, dobra i czysta, i chodził do niej Jan kancelista, akurat to była niedziela, kręciła się karuzela. Zabrał tam Jagnę kochanek czuły i całkiem zmącił jej miły umysł. Oczy tej małej jak dwa błękity, myśli tej małej - białe zeszyty. A on był dla niej jak młody bóg, żebyż on jeszcze kochać mógł. A lato, jak bywa w Warszawie, młodym slużyło łaskawie. On ją zabierał nieraz na łódki, a ona jego leczyła smutki. Posłuchaj pan, panie wędrowny: nastał ten dzień niewymowny, odszedł bez słowa kochanek podły, na nic się zdały płacz jej i modły. Oczy tej małej jak dwa błękity, myśli tej małej - białe zeszyty. A on był dla niej jak młody bóg, żebyż on jeszcze kochać mógł. Pociągi odchodzą i statki, ona nie wróci do matki. Kto by uwierzył w całym Makowie, że dla niej światem był jeden człowiek. Przez niego więc siebie zabiła ta, co z miłości tańczyła. Bóg jej wybaczył czyny sercowe i lody podał jej malinowe. Oczy tej małej jak dwa błękity, myśli tej małej - białe zeszyty. A on był dla niej więcej niż Bóg, żebyż on jeszcze kochać mógł. Posłuchaj, niewierny kochanku, co nienawidzisz poranków: wróci jeszcze do ciebie ta trumna, gdzie leży twoja kochanka dumna. Bo taki, co kochać nie umie, przegra - choć wszystko rozumie. Bóg cię pokaże swą nieczułością za to, żeś gardził ludzką miłością. Oczy tej małej jak dwa błękity, myśli tej małej - białe zeszyty. A tyś był dla niej więcej niż Bóg, pokłoń się do jej martwych nóg
Każdemu wolno kochać I wolno być kochanym Każdemu wolno kochać Do tego prawo mamy Wiele nie trzeba Być może zaraz przytulę Cię znów Kawałek nieba Znajdę w dotyku Twoich ust Tak się nie skończy Chciałbym Ci dzisiaj wszystko dać Co nas rozłączy Gdy doczekamy dnia? Każdemu wolno kochać I wolno być kochanym Każdemu wolno kochać Do tego prawo mamy Swoim dotykiem Łatwo uleczysz smutek i ból Całą muzykę Przeleję w Ciebie i w uśmiech Twój Kiedy się śmiejesz To nie potrafię bez Ciebie żyć Daj mi nadzieję Nie odmawiaj mi Bo może jutro już Zawieje inny wiatr Być może znikniesz znów A ja zostanę sam Ty każdym gestem I każdym ruchem dodajesz nam barw Jesteś powietrzem Zapach Twój krąży wkoło nas Na Twoich włosach Spragniona spocznie moja dłoń Będziemy razem trwać tak, bo Każdemu wolno kochać I wolno być kochanym Każdemu wolno kochać Do tego prawo mamy Każdemu wolno kochać I wolno być kochanym Każdemu wolno kochać Do tego prawo mamy
Spośród wielu bzdur Które niosą stada chmur Ja lubię deszcz Deszcz w Cisnej W wielkim mieście nie wie nikt Ile czasu może mżyć Taki deszcz Deszcz w Cisnej Koła aut się ślizgają Wycieraczki smutno w deszczu łkają Kropel głuchy rytm Stuka w moje drzwi Pasjans który stawiam dziś od rana Znów nie wyszedł mi Spośród wielu bzdur Które niosą stada chmur Ja lubię deszcz Deszcz w Cisnej Na krzyżówce przysiadł ptak Widać jemu też nie w smak Taki deszcz Deszcz w Cisnej Czy kto deszcz taki widział Noe z arką by mi się przydał Kropel głuchy rytm Stuka w moje drzwi Pasjans który stawiam dziś od rana Znów nie wyszedł mi Spośród wielu bzdur Które niosą stada chmur Ja lubię deszcz Deszcz w Cisnej Z każdą większą kroplą dżdżu Coraz lepiej jest mi tu Kiedy deszcz Deszcz w Cisnej Koła aut się ślizgają Wycieraczki smutno w deszczu łkają Kropel głuchy rytm Stuka w moje drzwi Pasjans, który stawiam dziś od rana Znów nie wyszedł mi
