Och, jaki wspaniały szelest ortalionu ma ten filmik! Najntisowych wspomnień moc. I ile fajnych polecajek, zapisuję kilka. Jesteś moją nową ulubioną gówniarą z paletkom.
Z Igrzysk najbardziej lubię początek i zakończenie, czasem coś obejrzę, ale niewiele. Pytam stale tatę jak stoimy z medalami 😄 Za to widziałam większość meczów Euro 😅 „Złoty latawiec” już kiedyś dodałam na wirtualną półkę, jestem ponownie zainteresowana. Masz szałową stylówkę 😍
Chyba nigdy nie czytałam żadnej sportowej książki, ale jestem pewna że najlepszym sportowym tekstem pozostaje wpis na wikipiedii o maratonie z Olimpiady w 1904 😂
A jeszcze mi się przypominiało. Jest sportowa książka Oty Pavla "Bajka o Rašce". To są jego teksty o sporcie (był dziennikarzem sportowym wszak) a tytułowa "Bajka o Rašce" to opowieść (w klimacie totalnie rumcajsowym) o Jirim Rasce - czechosłowackim skoczku narciarskim, multimedaliście olimpijskim. Ikoniczne opowiadanie - warto przeczytać, żeby zobaczyć jak można pisać o sporcie i treningu. W tym zbiorze są też inne świetne teksty sportowe, ale napisane tak, że docenia się je nawet wtedy, jeśli sport jest na maksa odległy od nas.
@@kinczyta Był kiedyś szał na takie zdrowe bieganie, można mięć lepszą technikę ale trzeba od dzieciaka tak latać. My już skazani jesteśmy na amortyzację. Ale chodzę na boso kiedy się da
@@kinczyta na zdrową sportową rywalizację zawsze się znajdzie czas no i coś muszę też oglądać. Chleba i igrzysk nigdy za wiele:) Czy znowu mówię o chlebie?😁
Niespecjalnie oglądam sporty, chociaż ostatnio wspinaczkę sportową oglądałam na wyjeździe kiedy mieliśmy telewizor w pokoju i uznaję, że to jest super pasjonujące! Książki ze sportem raczej są wtedy dobre kiedy to są książki o ludziach. A swoją drogą słyszałam że teraz modny jest podgatunek sportowy young adult.
wspinaczka jest super. To prawda, nie tylko w książkach, a w ogóle sport jest ciekawy kiedy jest o ludziach. Hmm no chyba coś słyszałam, jakiś Ice Breaker? Nawet miałam czytać, ale znalazłam same ze sportami zimowymi hahah
"Książka o sporcie, która nie jest o sporcie" brzmi jak coś dla mnie hahah, ja lubię sobie popatrzeć na tenis czasem, albo jakąś lekkoatletykę, ale żeby emocje większe to we mnie wzbudzało, to nie powiem (chyba że Iga gra!). Chociaż jest taki reportaż, "Olimpijki" Anny Sulińskiej, który mi się bardzo podobał, a jest przede wszystkim o sporcie :D
myślałam o przeczytaniu tego reportażu, ale nie zdążyłam. Ja za to muszę ciągle wyłączać, bo nie mogę patrzeć jak jakiś bidny człowiek z małego kraju znowu przegrywa z amerykańcem hahah
Dziękuję za ten filmik,bo jestem fanką sportu (raczej bierną)!Oglądam wszystkie otwarcia i zamknięcia olimpiad!Otwarcie paryskie było,moim zdaniem,rewelacyjne!W liceum uzyskałam tytuł "najgorszej skoczkini w dal = 2,50m z rozbiegu! I do dziś nikt mi tego tytułu nie odebrał!Zimą oglądam curling,a latem lekką atletykę!Teraz czytam książkę A.Metelskiej "Złota" o Halinie Konopackiej,ach jaka to była wspaniała kobieta!Twoja stylówka przypomina mi tenisistki lat 80 i 90!Rewelka!Idę oglądać pływanie!
Ja jestem fanką również jak najbardziej bierną, a skakać się boję i zawsze byłam beznadziejna, skakałam chyba z metr hahha deszcz troche to otwarcie popsul, bardzo mi bylo zal tych biednych sportowcow. Do tenisistek lat 80 nawiazywalam, wiec udalo mi sie haha O Halinie Konopackiej nie wiem nic a w sumie dowiedzialabym sie
@@kinczyta cała część artystyczna, celowo mówię cała nie chodzi mi o nawiązania do Ostatniej wieczerzy chociaż to też ;) Jestem zażenowana tym artystycznym popisem ;) To Celine Dion pasowała do tego jak pięść do nosa ;)
Pierwsza olimpiada z której ogladania coś pamiętam to Barcelona 1992 ;) Książka w której pojawia się motyw sportu, ale w tle, nie jako gloeny wątek , to Saturnin Kuby Małeckiego
@@kinczyta ;) Wszystko zależy od tego komu jak się nr PESEL zaczyna ;) Kiedyś bardzo aktywnie oglądałam olimpiady. Teraz już nie mam aż tyle chęci do tego oglądania ale trzymam kciuki za Polaków
Wyglądasz profesjonalnie, dziś nawet można powiedzieć „ po parysku” :) Mój związek ze sportem jest śladowy i kiedy zaczęłam myśleć o książkach związanych ze sportem to oczywiście Ota Pavel, a „ Król” Twardocha się liczy? Jeszcze może „ Lekcja chemii”, bo bohaterowie trenują wioślarstwo. Bardzo zacny odcinek, uwielbiam Cię oglądać.
Ale wolno nadrabiam filmiki, już mamy kolejny azjatycki miesiąc... Zgadzam się, że Mild Vertigo jest dosyć przystępnym strumieniem świadomości, ale ta książka baaaaaaardzo przytłacza. Miałam wrażenie, że każdy rozdział wysysał ze mnie całą mentalną energię.
Wspaniały i potrzebny film, wreszcie algorytm yt podpowiedział mi coś wartościowego ;-) Szczególnie istotna kwestia pada gdzieś w połowie filmu, że czytając dużo te książki działają na nas mniej, mniej zapadają - może nie koniecznie w pamięci (to zależy od człowieka) - ale w sercu już na pewno. Zjawisko przesytu i przyjmowania zdań jak tekstu podręcznika, traktowania słów jako zbioru informacji a nie przeżyć i reflekcji to jest coś bardzo powszechnego. Odniosę się jedynie do tego wejściowego zdania czyli "przeczytałem w tym miesiącu x książek więc miałem dobry miesiąc". Ja tez tak robię i będąc w tym wypadku po drugiej stronie chętnie wyjaśnię na czym to zdanie polega, jestem przekonany, że u wielu czytelników tak jest :) Otóż nie chodzi BEZPOŚREDNIO o to, że więcej książek to lepiej tylko bardziej o to, że ludzi czytający w dużych ilościach mają często fazy, w których czytają mniej, lub wcale i podczas tych faz czują się...niefajnie, nazwijmy to z braku lepszego słowa. Chcieliby czytać, są książki które powinny ich zainteresować, ale coś w środku sprawia, że im się nie chce. I wcale nie pomaga powiedzenie sobie "to zajmij się czymś innym a gdy ci to minie to wrócisz do czytania". Bo ten stan "zastoju czytelniczego" jest odczuwalny cały czas. Uwiera. I właśnie mówiąc, że w danym miesiącu przeczytałem 8 książek i jest to świetny wynik oznacza to ni mniej ni więcej jak to, że w tym miesiącu zastój czytelniczy mnie nie dopadł, nie dopadło mnie to dołujące uczucie i cieszy mnie to ;-) Jeśli natomiast przeczytałem tylko dwie książki to znając siebie wiem, że to oznacza, że nie miałem siły, ochoty, miałem takiego czytelniczego doła, marnowałem czas na social media albo coś równie bezproduktywnego... Więc to nie chodzi o porównywanie mojego wyniku z czyimś innym ale raczej o moje własne samopoczucie :)
@@jakubskonieczny5750 hej, dzięki :) Ja wiem, że w większości ludzie nie porównują się do innych, tylko sami na siebie ukręcają bicz :) temu też się sprzeciwiam. Sprzeciwiam się uzależnianiu swojego poczucia własnej wartości i/lub samopoczucia od liczby przeczytanych książek. To jest moim zdaniem pułapka produktywności - pewne przekonanie, że czasem wolnym musimy zarządzać równie rozsądnie, co czasem pracy, więc staje się on czasem wypełnionym samonarzuconą "pracą". Tym bardziej, że sam mówisz, że czytanie mniejszej ilości książek pomaga Ci je przeżywać lepiej. Przerwy od czytania też sa ważne. Może jest tak, że w miesiącach zastoju źle się czujesz i dlatego masz zastój, a nie na odwrót : ) tak przynajmniej jest u mnie - czytam mało, bo jestem zmęczona, przepracowana i mój mózg już nie wyrabia
@@kinczyta ale to nie jest zmuszanie się do przeczytania określonej liczby książek, choć z punktu widzenia booktuba gdy nasza życia sprowadzaja się do książek tak to może wyglądać. Tymczasem jest to konkluzja czysto retrospektywna - miałem dobry miesiąc, nie złapały mnie poza-książkowa psychiczna niemoc, która wpływa na moją chęć do czytania. Czytanie to tylko jeden aspekt mojego życia prywatnego, a moje gorsze momenty wcale nie wynikają bezpośrednio ze świata czytelniczego. Gdy nie chce mi się czytać jednocześnie nie chce mi się robić innych rzeczy (nie wyszukiwać tu kazualności. A jeśli już to odwrotną - nie "czuję się źle, bo nie czytam", tylko gdy czuję się źle to nie czytam tyle co zwykle. Ten brak czytania jest w moim przypadku miarą złego samopoczucia), poza bezproduktywnym zabijaniem czasu (niech każdy wstawi sobie coś co w jego życiu pełni taką funkcję). Nie jest tak, że w połowie miesiąca się budzę i myślę sobie 'o nie, przeczytałem dopiero 2 książki a moja średnia to 8 muszę podgonić". Jedyny okres gdy o tym myślę to miesięczne podsumowania, do których po prostu się przyłączam jako użytkownik sieci i przeglądam swój profil na lcz aby napisać "przeczytałem tyle książek, jak na moje możliwości był to dobry miesiąc". W tym miesiącu najwyraźniej obeszły mnie troski życiowe, albo jakiś inny czynnik wpłynął na ilość moich lektur, np. mistrzostwa Europy w piłce nożnej. Za duże znaczenie się mam wrażenie do tego przywiązuje tylko dlatego, że padają te zwroty w zdaniach wyrwanych z kontekstu - a tym kontekstem jest całość naszego życia i jak małą cząstką w nim stanowi liczba przeczytanych książek, która jest po prostu pewnym miernikiem dobrego samopoczucia w danym miesiącu. Ale z boku może to wyglądać, że my ciśniemy na siłę albo napawa nas ten wynik dumą :P Raczej nie, nie zawsze, nie dla wszystkich. Ale niestety mogę wołać jedynie za siebie.
Kobiety dajcie sobie spokój za duzo was na youtube to juz nudzi tak ludzi nie stac na kupno conajmniej na 2 ksiazek bo za drogie a wy macie he za to ,ze reklamujecie za darmo madre tak to moze kaxfy czytac i zakladac biblioteczki 😯👉🫣🫣🫣
Hahaha doskonałe 😂😂😂 Nie chcę wiedzieć, ile PIW Ci zapłacił za zrecenzowanie Ślepej sowy wydanej w latach 70 - ale podejrzewam, że ustawiło Cię to do końca życia, Kin. Gratulacje! 🎉
@@reginaltkoralewski2944 moge sie zgodzić, że jest nas duzo i może to być nudne Jeśli dobrze rozumiem, zarzucasz mi, że ksiażki mam ze współprac i to w dodatku płatnych. Hahah to jest akurat bzdura Czytać rzeczywiście może każdy, bo wszędzie są biblioteki, wcale nie trzeba mieć książek na własność
Yyyy, ale istnieją biblioteki😅 Poza tym, nie ten adres z zarzutami, Kin nie reklamuje popularnych nowości😂 zanim się skrytykuje, może warto obejrzeć chociaż jeden film😉
hej hej! W tamtym roku czytałam Kołysankę Czarownicy Magdaleny Kubasiewicz ale nie byłam super zachwycona. Właśnie dlatego że było to dla mnie zbyt przewidywalne. Może ta bardziej dynamiczna część by mnie bardziej przytrzymała przy tej serii, ale tak to nie mam ochoty wrócić. Ellenę Ferrante poznałam tylko właśnie z Genialnej przyjaciółki i jestem ciekawa innych jej powieści. Uważam że autorka ma niezwykłą umiejętność tworzenia wiarygodnych postaci i interesujących przemyśleń w zwyczajnych wydarzeniach życiowych.
@@fiszkowa a widzisz, jesli forma Ci sie podoba to tez zrob :) nie kazdemu pasuje taki brak struktury, wiec jesli Tobie pasuje, to wyjdzie na pewno cos ciekawego
Bardzo chciała bym lubić Gombrowicza, ale to co czytałam (Ferdydurke) było dla mnie zbyt chaotyczne, wszystkiego było za bardzo, nic nie ogarniałam. Królowie Dary brzmi jako coś co da się przesłuchać, a niekoniecznie przeczytać hehe
Wash Day Diaries mam na tbr od hohoho, chyba czas w końcu po nie sięgnąć. Jak wiesz mi kilka rzeczy przeszkadzało w Necrovecie, ale ogólnie dobra rozrywka, właśnie skończyłam trzeci tom hahaha. I w sumie masz rację, nie myślałam o tym, ale słucha się tego bardzo płynnie bo faktycznie dialogi są naturalne. Podoba mi się też, że bohaterowie czasami podejmują decyzje, z którymi inni się nie zgadzają, ale nie jest to niepotrzebnie dramatyzowane, ot po prostu życie.
"Wash Day Diaries" chcę muszę! Jezu, może kiedyś spróbuję Ferrante jeszcze raz. Nie wiem, czy miałam za duże oczekiwania jak czytałam tę "Genialną przyjaciółkę", czy w jakichś złych okolicznościach to czytałam, ale no jakoś nie pykło. Może tego "Czasu porzucenia" spróbuję.
Jak zawsze czytasz coś ciekawego. Nie po wszystkie książki o których mówisz bym sięgnęła, przyznaję. Z antologiami bywa bardzo różnie, sama mam w domu kilka, które mnie rozczarowaly. Ferrante czytałam sagę neapolitańską. Bardzo mi się dobrze ją czytało, przeżyłam wiele emocji znakomicie podanych. Ale mimo niewątpliwych zalet tej prozy nie zostawiła we mnie niczego co mogłoby sprawić że chciałabym po nią sięgnąć raz jeszcze.
Zdziwiona bym byla gdybys po wszystkie chciala siegnac hahha Hmm moja przyjaciolka o sadze neapolitanskiej mowi podobnie, ze dla niej to bylo takie mile czytadlo. Wszyscy mówia, ze Czas Porzucenia sie do niej nie umywa, ale ja mam watpliwosci chociazby z tego wzgledu, ze wole krótkie książki
W pierwszej chwili miałam myśl, że muszę to nagrać teraz, zaraz już, ale potem pomyślałam, że fajnie by było spróbować ogarnąć coś w plenerze, więc pewnie potrwa, zanim się za to wezmę. No i przestraszyłam się, że myślisz, że wychodzę z domu 😂 Nie no, ostatnio nawet się zdarza. Czasem. Jak nikt nie patrzy 🙃
Nie ma człowieka chwilę, a tu pełno filmików do nadrabiania 😄 Zaciekawiłaś mnie komiksem. A książek Ferrante nie jestem w stanie przyswoić oczami, nie wiem dlaczego. Zupełnie nie mogę się skupić na jej pisaniu, ale w wersji audio jest już okej, choć to wciąż nie moja proza.
"... kiedy opisuje się nam jeden dzień z życia tej postaci, kiedy ona jest absolutnie na skraju wytrzymania, a my razem z nią. Mamy dość tej powieści, tej postaci, tej sceny. Chcemy, żeby ona się skończyła, ale ona się nie kończy...." Wow! Ależ zagwozdka! Zupełnie nie wiem czy lecieć po książkę czy przed nią uciekać. Pewnie się skończy jak zwykle i ciekawość zwycięży. Tak czy inaczej- czuję się oficjalnie zaintrygowany jak nigdy. 🤤 Pozdrawiam!
to najlepsza książka o kobiecie zdradzonej jaką w moim życiu już niekrótkim czytałam, a że momentami skrzywiłam się zażenowana lub tylko zdziwiona - tak tak było tak
