Ο Γιάννης Χαρούλης γεννήθηκε και μεγάλωσε στο χωριό Έξω Λακώνια του Αγίου Νικολάου στην Κρήτη.
Η πρώτη του επαφή με τη μουσική ήταν σε ηλικία 6 ετών, οπότε και ο πατέρας του, γλύπτης στο επάγγελμα, του έδειξε να παίζει μαντολίνο. Λίγο αργότερα απέκτησε το πρώτο του λαούτο και ξεκίνησε τη μελέτη της παραδοσιακής μουσικής της ιδιαίτερης πατρίδας του. Από την ηλικία των 15 ετών ξεκίνησε να εργάζεται ως οργανοπαίκτης σε πανηγύρια.
Στην Αθήνα εμφανίστηκε για πρώτη φορά ως προσκεκλημένος του Χρήστου Θηβαίου σε μια συναυλία - αφιέρωμα στο Νίκο Ξυλούρη στο Θέατρο του Λυκαβηττού το καλοκαίρι του 2002. Έτσι θα ανέβει για πρώτη φορά στη σκηνή ερμηνεύοντας τα τραγούδια «Κόσμε χρυσέ» και «Οι πόνοι της Παναγιάς», σε μια πολύ συγκινητική και φορτισμένη βραδιά.
Οι σκέψεις που κανει ο αυτόχειρας πριν δώσει τέλος .Πες μου συγνώμη θα περιμείνω ζωντανός μια μερα ακόμη ...Τι δροσερο που κανει ο τρομος ξαφνικα το μετωπο μου,και προχωρώ θυμα και θήτης......
Ο φίλος μου: μπρο αφού την θέλεις και είναι κουλ, γιατί την χώρισες; Εγώ: μπρο, τα γεφύρια χορταριάζουν. Οι ξένοι: γιατί άραγε οι Έλληνες να είναι μόνοι; 🤔
Μικρή,, καθόμουν μπροστά στην άχρωμη ,,να βλέπω και να ακούω , ένα Κρητηκόπουλο με θαυμασμό κι αγάπη!!!δεν πρόλαβα τίς συναυλίες του!!! Ο θαυμασμός μεγάλωσε στή δική σου φωνή στη δική σου μουσική στα τραγούδια που λές και στίς δικέσας συναυλίες!!! Να σε χαίρεται ο γονιός σου κι ούλοι εμείς!!!
Καλύτερα να σ έλεγαν Αλάνυα και να σουν ράφτρα μες την Κοκκινιά! Παρά τα phd και τα πτυχία, τα ρετιρέ τα λούσα τ ακριβά, και να μην ξέρεις ούτε καν στη φαντασία πως πιάνουν το πανί ή τον κουβά. ΠΗΓΑΜΕ ΚΟΥΒΑ ΜΕ ΤΙΣ ΚΟΡΕΣ ΤΟΥΣ. ΜΗΠΩΣ ΤΩΡΑ ΝΑ ΠΑΜΕ ΚΟΥΒΑ; Ποτέ δεν είναι αργά να περισώσεις τη ζωή σου, φίλε μου.
Είχα την τιμή να βρεθώ πολλές φορές στο σπίτι του Ξυλούρη ένιωσα ένα δέος το ίδιο όταν ακούω τα τραγούδια του χαρουλη μεγάλη κουβέντα αλλά πιστεύω είναι η αλήθεια η συνέχεια του και ο Ξυλούρης νοιώθει περηφανος