Cunha presenza erixida coma unha gran revelación, De Ninghures é a opción para calquera que busque unha experiencia única. Eles defínense coma uns rapaces dos anos 90 que creceron escoitando a grupos como Berrogüetto, Milladoiro e infinitas cancións de infinitos estilos musicais. Por iso, defenden a música feita de raíz e a creación contemporánea que pon en valor a tradición. Teñen os pés na terra pero a súa mirada é completamente global, xa que buscan sons diferentes de todas as partes do mundo e sen prexuízos. As súas influencias van desde as músicas do Magreb ou o rock saharaui ata as melodías cubanas. Teñen amor pola música e pola experimentación, deste eclecticismo e desta xuventude nace a súa frescura.
Parabéns pela música! Viva a Música Tradicional Galega! Como se chama o documentário sobre um gaiteiro que a banda participa e que está no RU-vid? Desejo a vocês muito sucesso e saúde sempre! Que continuem a levar a música galega a todos os cantos.
Polo pedregal do Pindo Váiseme o sol acabando Vánseme os amores indo Vánseme os amores indo Ailalalá ailalaláaa Por ver si me consolaba E o pino como era verde Al verme llorar lloraba Al verme llorar lloraba Arrimei nun pino verde Mar do Pindo mar alegre Que veña o ventiño norte Que para o Pindo me leve Que para o Pindo me leve Ailalalá ailalaláaa Tira puntos coa rodilla E non-os tires co pe Que rompe-la zapatilla Que rompe-la zapatilla Ailalalá ailalaláaa aaaa Somos poucas e unidas E cas pouquiñas que somos Somos moi adevertidas Somos moi adevertidas Ailalalá ailalaláaa E non é para marchare Vou deixar a pandeireta Pra quen a queira tocar-e Pra quen a queira tocar-e Vou a da-la despedida