Witam, dziękuję za zrozumiały i rzetelny wykład. Mam pytanie, wspominał Pan że zmienne mogą mieć tu charakter dychotomiczny; tak jest w moim przypadku. Zmienną wyjaśnianą jest ciśnienie krwi, natomiast wyjaśniającymi BMI oraz palenie papierosów (jej wartości to 0 - pacjent nie pali lub 1 - pacjent jest palaczem). Jaki model zastosować w takiej sytuacji? Pozdrawiam!
Czy pogrupowanie punktów np. na 3 przedziały (kolejno 1, 2, 3) zmieniłoby procedurę? Chodzi o to, że traktując punkty jako pogrupowane ma to jakieś znaczenie?
Co jeżeli przy teście Shapiro Wilka jedno p świadczy o zgodności danych z rozkładem normalnym a drugie p świadczy o braku rozkładu normalnego? Można przeprowadzić wówczas test?
Rozumiem, że chodzi o wartość p dla rozkładu grupy A i B. Według restrykcyjnego podejścia należy wtedy przeprowadzić nieparametryczny odpowiednik (Test U). Ale w praktyce zostałbym przy teście t jeżeli: grupy są równoliczne i większe niż 30 uczestników, zachowana jest homogeniczność wariancji w obu grupach, w obu grupach nie występuje skrajna skośność.
Dziękuję :) Nie ma jednej odpowiedzi. To zależy jak dokładnie układają się nasze dane, czyli od pozostałych założeń testu. I tak np. jeżeli mamy grupę >30 oraz stosunek skośności do błędu standardowego skośności dla tej zmiennej mieści się w przedziale (-2,2) to możemy zostać przy teście t. Jeśli złamane jest założenie o skośności polecam skorzystać wtedy z nieparametrycznego odpowiednika: testu par Wilcoxona.
