Piosenka - symbol dla wszystkich druhen i druhów z wodniackich drużyn ZHP HDŻ. "Zaokrągliły się marzenia" (30 lat przeleciało jakoś tak nazbyt szybko :), ale "gdzie ta keja, a przy niej ten jacht". Wracają wspomnienia.
Słucham tej piosenki w 2024, ale obojętne w którym roku czytasz ten komentarz, czy w 2025, czy 2035 to ta piosenka zostanie zapamiętana i nadal słuchana.
Gdyby tak ktoś przyszedł i powiedział „Stary czy masz czas" Potrzebuję do załogi jakąś nową twarz Amazonka Wielka Rafa oceany trzy Rejs na całość rok dwa lata to powiedziałbym Gdzie ta keja a przy niej ten jacht Gdzie ta koja wymarzona w snach Gdzie te wszystkie sznurki od tych szmat Gdzie ta brama na szeroki świat Gdzie ta keja a przy niej ten jacht Gdzie ta koja wymarzona w snach W każdej chwili płynę w taki rejs Tylko gdzie to jest No gdzie to jest Gdzieś na dnie wielkiej szafy leży ostry nóż Stare dżinsy wystrzępione impregnuje kurz W kompasie igła zardzewiała lecz kierunek znam Biorę wór na plecy i przed siebie gnam Gdzie ta keja a przy niej ten jacht Gdzie ta koja wymarzona w snach Gdzie te wszystkie sznurki od tych szmat Gdzie ta brama na szeroki świat Gdzie ta keja a przy niej ten jacht Gdzie ta koja wymarzona w snach W każdej chwili płynę w taki rejs Tylko gdzie to jest No gdzie to jest Przeszły lata zapyziałe rzęsą porósł staw Na przystani czółno stało kolorowy paw Zaokrągliły się marzenia wyjałowiał step Lecz ciągle marzy o załodze ten samotny łeb Gdzie ta keja a przy niej ten jacht Gdzie ta koja wymarzona w snach Gdzie te wszystkie sznurki od tych szmat Gdzie ta brama na szeroki świat Gdzie ta keja a przy niej ten jacht Gdzie ta koja wymarzona w snach W każdej chwili płynę w taki rejs Tylko gdzie to jest No gdzie to jest Gdzie to jest Tylko gdzie to jest No gdzie to jest Gdzie to jest Tylko gdzie to jest No gdzie to jest Gdzie to jest Tylko gdzie to jest No gdzie to jest
to były dobre czasy gdzieś ok 100 lat temu gdy prawie każdy był żeglażem a w tych czasach już są nowoczesne łódki i sprzęt ja jako regatowiec ogłaszam że to nawet żeglarzom lub nie ale i tak nasze polskie szanty zostaną w naszych sercach