Bu nasıl şiir? Ben olsam ben de kabul etmem. Bir duygu bile yok. Çocukları dövme, bulaşıkları yıka, çamaşırları yıka, çocukları doyur... Olmuş mu yani?
Duyabilirim seni hiç konuşmadan kalbinin atışlarını duyabilirim.. Nerde Kiminle ne şekilde olursa olsun hep duyarım seni en sessiz ağlamalarında bile… 💙
onlar sana nasıl davranırsa davransın, kimler sana nasılsa, tarık abinin bu yazısısının yüreğiyle seslenirim sana, bununla koşarım.. buradaki cümlelerin seni anlattığına şahidim.. kimler sana nasıl bakarsa, o ürkek kalbini neye çekmek istiyorlarsa, nasıl olmanı istiyorlarsa onlara uymamak, onlardan olmamak için zarif bir edayla onlardan sıyrılmak duygusunu içine yerleştirsin bu yazı.. bu kentte yaşamaman acı veriyor çoğu zaman.. sensiz içindeyim zamanın ve bu kentin.. bensiz dışındasın bütün şehirlerin.. seni özledim.. kendimi özledim.. kırlangıç gibi kanat çırpıyorsun bizim için.. ben hiç görmedim ki sen gibi, kalbi bu kadar elinde olan bir insanı.. duygularını bir yavru edasıyla yaşayan birini hiç görmedim, böyle masum, öylesine asûde.. "dışardalar ve senin de çıkmanı bekliyorlar.." dışarı çıktığında çıktığın eşiğin hemen dibinde herkesten korumak için, elini tutacağım.. masumiyetine, kalbine şahidim..
aldım ve gönlüme astım yazıyı.. getirdin ve sımsıcak sarıldın.. seni özledim...🥺 ağlıyorum ismini söyleye söyleye.. görüyorsun..🥀 seni özlüyorum ve o kentte olmamam acı veriyor her ân.. gönlü güzelim görüyorsun ve başım önüme eğik.. ben de görmedim ki, gönlü sen olanı.. dıygularını hissederek ve hissetirek yaşatanı, inceliğini duygularının.. derinliğini.. sensiz her yer daralıyor.. bir gökyüzü var geniş.. seni görüyorum orada gökyüzü oluşunu ve maviliğini.. sensiz olan yeri istemiyorum.. elimden tut..🥀 tökezler düşerim.. ben o eşiğin önünde seni bekliyorum..
sana geldim sevdiğim.. belki bu seferde sen okşarsın hatamın başımı..😔 özür dilerim yağmur bakışlım.. içimde bir korku var onu geçemiyorum.. kabul ediyorum.. hatamı..🥀 büyük bir kırgınlık oldum kendime canım yanıyor çünkü canımı yaktığımı bilmeden ettim.. oysa seni konuşmak bana umut oluyordu, nefes alıyordum kalbinden bahsederken.. kalbime umut oluyordun o sessizliğinle bile.. o kentte bensiz yaşaman acı oluyor her an.. sensiz içindeyim zamanın ve o kentin.. bensiz dışındasın bütün kentlerin.. seni çok özledim.. soluğumu çok özledim.. elimden tut, kalbimle kalbini alıp götür kalabalıklardan, kabalıklardan, gürültüden.. kimsenin kalbiyle gülmediği her yerden çekip al.. ben o eşikteyim, gözlerim gökyüzü de seni bekliyorum..
bundan iki sene önce henüz üniversitedeyken keşfetmiştim sizi ve o yıllarda çok yoğun çalışıyordum hem kpss hem okul zorlanıyordum. Şiirleri dinledikçe bir sakinlik hissederdim hep. Şimdide atandığım şehirde kendi evimde şiirlerinizi dinlemek nasip oldu. Sizin atanmanıza da o kadar sevindim ki İnşallah her şey gönlünüzce olur🙏🏻 Bu güzel şiirleri ve sesinize çok şey borçluyuz emeğinize sağlık 🤍
Sen şimdi uyuyorsundur samanyolunu gezer gibi uyu elbet kalbimin didesi gönlümün neşesi huznumun yalın sesi uyu uyu da aklının uğultusu eksilsin sonra uyan sesimden şok bütün umitsizlikleri Deki senin icin açtım bu misrada güneşim diye sevdiğin gözlerimi uyu elbet uyuda turnalar rüyana girmek için delirsin uyan sonra bakışlarınla garip gönlüm sevinsin uyu uyuda bir an önce uyan Sevgilim uyuda bir an önce uyan sevgilim
Dayanılmaz Yüreğin esrarlı bir bahcedir şimdi varsın içimde əbədi konakladin zariftir bakışların bal rəngidir incədir sənsizlik geçmişini anıyor şimdi varsın Burçlarinda lambalar yanıyor şimdi Varsın simdivarsin
