یکی از چیزای نابخشودنی ارباب حلقه‌ها برای من، انجماد فکری یا کند هوشی شخصیت های داستانی‌شه. چطور توی دنیای واقعی همون انسان دهقان بعد از پنج هزار سال از اختراع خط به غول جهان‌گدازی به اسم بمب اتم مجهز میشه اما سائورون جهان‌گشای جاویدان با پنجاه هزار سال سن یا بیشتر به ذهن‌ش ساخت توپ یا تفنگ باروتی نمی‌رسه که بده به دست اورک های سهل‌الموت‌ش؟؟
دلیلش تنفر تالکین از تکنولوژی بود و به عنوان سرباز جنگ جهانی باور داشت مدرنیته زهر جهانه همون بحث تاثیر عقاید شخصیش روی داستان به صورت بسیار بسیار واضح
من لایو اکشن آواتار رو دیدیم برای افراد جوان و بزرگسال ها ساخته شده بود. اما انیمیشن اواتار برای کودکان و نوجوانان ساخته شده بود. شاید نبرد عمو ایرو نشان نداد تا نسبت به سن مخاطبانش قابل قبول تر باشد.
حقیقتا وان پیس شاهکاریه با اون همه جزییات و اتفاقات و هر چیزی که دیده میشه یا شنیده میشه جایی به کار میاد و به جایی ربط پیدا میکنه واقعا طراحی چنین جهانی ( که من نوعی اون دنیا رو دوست داشته باشم چه دوست نداشته باشم) بی‌اندازه سخته این انسانها خدایان دوران مدرن هستن
لوفی یک ایدئولوژی مشخص داره آنگ نزدیک به اون نقش اول هایه که ساخته شدند تا همیشه نماد اخلاقیات درست باشند کاراکتری مثل آنگ هیچ وقت نمی تونه سکانسی مثل مشت زدن به اژدهای افلاکی رو درست کنه چون اکستریم نیست شخصیت اکستریم از وسط باز همیشه بهتره
۲۵ سال بی وقفه نوشتن مانگا اونم طراحی با اون جزئیات کار هرکسی نیست. اون هم با این جزئیات و فورشدو و درهم تنیدگی هر هفته یک چپتر بیرون دادن به این معنیه که ۲۵ سال حق اشتباه کردن نداری و نمیتونی چیزی که نوشتی رو پاک کنی
خب اون یکی رو تا نقدی که اشاره کردم : اول از همه باز بگم که من وان پیس رو ندیدم و مطالبی که میگم فارغ از مقایسه صرفا در مورد دنیای ارباب حلقه هاست. خب یک قسمتی از ویدئو گفتید دنیای ارباب حلقه ها فقط قهرمانانی که داره از جبهه انسانها هستند که خب اینو کاملا باهاتون مخالفم. ما تو همون سه گانه هم مجموعه ای از قهرمان ها از انواع نژاد ها رو داریم که همگی در حد خودشون نقش مهم و تاثیرگذاری رو ایفا می‌کنند در حدی که اگه هر کدوم رو حذف کنیم ممکنه اون ماموریت نهایی دیگه انجام نشه از گندولفی که در معابد موریا بالروگ رو شکست میده و بعدا تئودن و روهان رو به نبرد میاره و شهر کلیدی گاندور رو به نوعی نجات میده گرفته تا آراگورن و لگولاس و گیملی دورف و ... تا خود فرودویی که حلقه رو نابود میکنه (البته گالم نابود میکنه ولی خب ! 😂). من تعجب میکنم میگید فقط قهرمان از جبهه انسانها داریم و در ادامه خب ما در زمان ها و عصر های مختلف جهان تالکین قهرمانان الف خیلی زیادی داریم که در نبرد با دو ارباب تاریکی چه مورگوث چه سائرون نقش های تایین کننده ای دارند. نکته بعدی اینکه میگید سیلماریلون ارزش داستانی نداره و همه مطالبش زائد هست اینو هم مخالفم. با اینکه از تایپ زیاد خسته شدم و نمیتونم در این مورد هم کلی توضیح بدم ولی حداقل حداقلش اینکه با خوندنش یک برحه ای از زمان دنیای تالکین رو خیلی بهتر متوجه میشید و فراتر از اون ارتباط بین کاراکتر ها رو هم خیلی وقتا با دونستن و تسلط به مطالب اون خیلی بهتر درک میکنید این دیگه حداقلش هست. یه نکته نه چندان مهم درباره دنیای امروزی بله دنیا دیگه تک قطبی نیست ولی من معتقدم همچنان تاثیرگذارترین قطب آمریکا هست که میتونم براش دلایل متعددی هم بیارم (قدرت اول نظامی و اقتصادی و صنعتی و و از یه نظرایی مهد (حالا شاید مهد واژه مناسبی نباشه ولی خب منظور رو بگیرید دیگه 😂) علم فعلی جهان هم میتونه باشه ... ) بله شاید پنجاه سال دیگه یک قرن دیگه شرایط عوض بشه اما من الان رو دارم میگم که حالا توضیح بیشتر در موضوع بحث نمیگنجه صرفا خواستم یه اشاره ای بکنم 😂 خب امیدوارم اگه کسی تا اینجا مطالبم رو خونده (دمش گرم 👍) خسته نشده باشه و منم همینجا تمومش میکنم. همگی موفق باشید و فعلا بدرود.
کامنت من یکم طولانیه اگه کسی حوصله و وقتش رو داشت خوشحال میشم بخونه. دمتون گرم بابت این ویدئو. یکی دو تا نقدی هم دارم که تو یک کامنت دیگه مطرح میگم که مطلب طولانی نشه. خب من اگه تو دنیای ارباب حلقه ها بودم احتمالا یار سائرون بودم 😅😉 ولی بین دنیا های خیالی و فانتزی ای که دیدم آرزوم بود تو دنیای مارول زندگی میکردم (تو پرانتز وان پیس رو ندیدم) چون حالا جدا از اون روند نزولی فیلماش که باهاش کاری نداریم ولی دنیاهه انصافا دنیای بزرگ و مدرن و پیشرفته ای هست میلیون ها سیاره دارای حیات میلیون ها گونه با انواع ویژگی ها و قدرت ها و و و در کل آره ترجیح میدادم تو دنیای مارول زندگی کنم. حالا هرچند کامیکاش چون فاز سینمایی طور نداره نظرم اینکه شاید یکم سختر بشه باهاش ارتباط برقرار کرد و خب از اونجایی که هر نویسنده هم میاد داستان و قواعد خودش رو برای قهرمانا مینویسه حتی بعضا یکی میاد کل دنیاش رو ریبوت میکنه ... رو این حسابا پیوستگی زیادی نداره و باز میرسونه من رو به همون نکته که ارتباط برقرار کردن باهاش سخته.
من وان پیس انیمه شو یادمه سوم دبیرستان بودم که شروع کردم وسریع هم تمومش کردم ازمدرسه که به خونه می امدم فقط انیمه می دیدم تا زمانی میخواستم بخوابم فکر کنم 2 یا 3 هفته کارم این بود اون موقع تا ارک دروسروزا امده بود تازه فایت لوفی و دو فلامینگو تموم شده بود یادش بخیر از اون موقع تا الان انگوم و هر هفته دارم چه مانگا چه انیمه دنبال می کنم به نظرم این اثر در تاریخ جاودانه شده و بعیده که حالا حالا ما چیزی حتی نزدیک بهش پیدا کنیم من الان فکر کنم حدود 7 ساله دارم با وان پیس زندگی می کنم و تو این هفت سال تفریح سالم من شده خوندن تئوری ها و دیدن ویدیو های برسی مانگا وان پیس و چت کردن در گروه های مختلف درمورد تئوری های شخصی مون و ... حتما برید سراغش اگر تا الان نرفتید واقعا بهتون حسادت می کنم که می تونید از اول این انیمه ببیند
نه اینکه از وان پیس خوشم نیاد.نه.مشکل اینه که از یه سری از کلیشه هایی که فقط توی انیمه ها پیدا میشه بوم میاد.مثلا یه آرک خیلی طول می کشه الان ۳۰۰ قسمت دیدم از وان پیس.همه چیز اوکیه جز همین کلیشه های طول دادن الکی داستان که مثلا مبارزه ها خیلی طولانیه و اعصاب آدمو به هم میریزه به حدی که دیگه اصلا جذابیت نداره اون ارک و میگم ای کاش سریع تموم شه و برم آرک بعدی....
به نظرم اگه داستان و مانگا رو مقایسه کنیم رقابتی وجود نداره توی مای مانگا لیست وان پیس 3 هه ناروتو 700 و بلیچ نمی دونم 1000 و چند صد و این درسته. ناروتو و بلیچ از نظر داستان پردازی توی لیگ وان پیس نیستند منتها انیمه بحثش فرق داره. مثلا بلیچ جدید هنوز داستانش یک جور شوخیه ولی انیمیشن اش خداست
این کلیپ 7 دقیقه ای هدیه من به کسانی که وان پیس چه دیدند چه ندیدند : ru-vid.com/video/%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BE-AcSVkCNDLZg.html شنیدن کی بود ماندن دیدن. ای کاش کرنش حق مطلب رو ادا می کرد.
درباره متفاوت بودن اخلاقیات بین انسان و خدایان، یک طرف اینکه این توقع را داریم که خدایان هم مثل انسانها عمل کنند ، شاید به خاطر این باشه که خیلی انسانی هستند و خیلی چیزاشون شبیه انسان هست و توقع اولیه ما هم وجود همون اخلاقیات در اونهاست برای تایید صحبت شما، یک پیچش یا یک مشکل اخلاقی را اشاره میکنم که در فیلم ها و سریالها بارها دیدیمش. و اون هم زمانی هست که قدرت جابجایی در زمان و رفت و آمد میان گذشته و آینده را بدست میارند؛ یک سوال اخلاقی پیش میاد که آیا شخصیت شرور را میشه قبل از انجام شرارتهاش مجازات کرد یا اصلا پیشگیری کرد؟ این سوال هم برمیگرده به همان قدرت سفر در زمان که کسی که دارتش، اخلاقیات خاص خودش را باید رعایت کنه و نباید حالت عادی را با سفر در زمان مقایسه کرد
