Σαν άτομο που γράφει στίχους και ακουει χιπ χοπ, από την 6η Δημοτικόυ, θα πω ότι οι στίχοι σου ήταν πανέμορφοι..Με άγγιξαν πραγματικά.. Respect αδερφέ 🙏
Ποίηση δοσμένη με τη δύναμη του hip hop που αφουγκραζεται τα θέλω του μεσου Έλληνα αστού οικογενειάρχη . Οταν καθαρίζει το μυαλό απο τα πρέπει και τα δήθεν,οταν βλέπεις τί πραγματικά έχει αξία, τί μένει και τί φεύγει. Για μένα απο τα πιο "motivation" τραγούδια για την γυμναστική μου και συντροφιά για την μπύρα μου. Υπέροχος μπράβο σου.
Να έχεις τέτοια μουσική που σε ταξιδεύει από την αρχαία Ελλάδα μέχρι τα σημερινά νυχτερινά άγιο τόπια και ξαφνικά να ακούμε τέτοιο στίχο...?? Κρίμα....
Το πηγές σε άλλο επίπεδο αδερφέ μου... Όποιος καταλαβαίνει το κομμάτι ας ξεκινήσει να κάνει καμία προκοπή μπας και κάνουμε καμιά κρυφή επανάσταση επιτέλους ρε μόρτες.!
Μπραβο ρε Αδερφε, για ολα ..! το σκηνικο του Βουνου απιστευτο, προσπαθω να καταλαβω το μερος, προς Ζερικι μου θυμιζει αλλα πρεπει να ειναι απ την αλλη προς Κουκουρα? μπραβο και παλι δεν εχω λογια, εισαι στο υφος μου και στο beat και απιστευτη χροια.
Καθε βραδυ ονειρευομαι πως μου τους γυρισες πισω ολους οσους μου πηρες ζωη. Ψαχνω να βρω μια γωνια μεσα στην απανεμια δεν αντεχεται πια ολη αυτη η μοναξια χτυπανε πεντε καρδιες μες τη καρδιά μου. θελω να δω τους φίλους και τα αδερφια μου απο τα παλια να δω ολα τα ονειρα που καναμε παιδια. Παιξε Μανωλη εναν δρόμο για να ρθω αποψε να στα πω γιατι ακόμα να ζησω δεν μπορω. Η πιο βαθεια μου πληγη.
