ผมว่ามันสร้างปมเนื้อเรื่องมันมีมากจนอาจารย์ผู้เขียนคิดไม่ตก หนักสุดคือ รัก3เศร้า ซากุรางิ ฮารุโกะ รุคาว่า แถมการพลิกล็อก เอาชนะทีมแชมป์ระดับประเทศ เทคโน ซังโน

ตามความคิดผม เค้าวางภาค2เอาไว้แล้ว แต่ ไม่คิดว่าสแลมป์ดั๊งมันจะดังขนาดนี้ ขายลิขสิทธิ์ได้มากมายจน รวย แล้ว เมื่อ รวย ก็ไม่เห็นต้องทำตามคนอื่น ค้างไว้แต่นี้แหละ ไปใช้เงินดีกว่า แล้วก้อเขียนเรื่องที่อยากเขียน แต่ถ้าถามว่าแล้วถ้ามีภาคสองหละ จะเป็นยังไง ภาค2 จะมีเรียวตะนำทีม กับซากุระงิ ส่วน อาคางิ กับมิตสึอิจบ รุคาวะอาจไปอเมริกา หรือโดนดึงเข้าทีมชั้นนำหลังกลับมาจากทีมชาติ เซ็นเตอร์ตัวใหม่อาจเป็นเจ้าอ้วนจากซังโนที่อยากจะออกจากปีกของพี่ ออกมาโตเองและชอบซากุระงิเป็นทุนเดิม และอีก2ตัวที่อาจป็นหน้าใหม่ปี1

มันคือการ์ตูนที่สร้างความ วุ้งวิ้ง วุ้งวิ้ง วุ้งวิ้ง ให้ฝังอยู่ในหัวตลอดเวลาที่ผ่านมา❤

เขาคงอยากรีบจบเรื่องนี้แหละ ไม่งั้นคงไม่เอามาเจอซังโนเร็วขนาดนี้หรอก คิดว่าจะดูทีมไหนที่สู้ กับโชโฮคุได้ดีและสนุกกว่าซังโนมั้ยละ เราคิดว่าต่อให้ เป็นไอวะ(แชมป์) หรือ ไคนัน(รองแชมป์) ก็ไม่สนุกเท่าซังโน อีกอย่างที่คิดว่าอาจารย์เเกคิดไว้อยู่แล้วให้จบแบบนี้ คืออาการบาดเจ็บของ ฮานามิจิ อาการบาดเจ็บของ ฮานามิจิ มันไม่สามารถเล่นต่อเนื่องได้ ต้องพักไประยะนึงเลย เพราะงั้นเลยคิดว่าอาจารย์แกคงตั้งใจให้มันจบแบบนี้แหละ เพราะโชโฮคุที่มีไม่ถึง 5 คน ( อาคางิ ฮานามิจิ รุคาว่า มิจจี้ เรียวตะ ) ไม่มีทางไปต่อได้

ผมอยากเล่นบาสครับ คำนี้นี่สุดมาก

ผมชอบนะตัดจบแบบนี้ ถึงจะเสียดายก็เถอะอยากดูต่อ

การ์ตูนเรื่อง slam dunk เรื่องนี้ เป็นการ์ตูน กีฬาบาสเกตบอล ที่ดีที่สุดแล้ว ถึงจะมีการ์ตูนกีฬาบาสเกตบอลมา .... ในความคิดผม ก็สู้การ์ตูน slam dunk basketball เรื่องนี้ไม่ได้ .... สุดยอดจริงๆสแลมดั้งยุค 90

ผมว่าสิทธิ์ทุกอย่างในการดำเนินเนื้อเรื่องมันควรจะเป็นของผู้เขียน

การจบแบบนี้สมบูรณ์ที่สุดแล้วครับสำหรับผม ทำให้เราชวนคิดไปต่อ มโนไปต่อถึงตัวละครอย่างเพราะเองหรือคนอื่นๆได้ดี ยิ่งทำให้รู้สึกว่าเค้าจะเป็นอย่างไงกันต่อนะ จึงทำให้พวกเรายังคงคิดถึงสเเลมดั้งมาจนถึงทุกวันนี้

คนวาดทำให้ซากุรางิเสมอรุคาวะ คนนึงลุย คนนึงรีบาร์ว เก่งรุกเก่งรับ แต่ผมให้มองสมรรถภาพ ซากุรางิเหนือกว่ารุคาวะ ต่อยแลกหมัดแรกๆอาจเสมอนานไปรุคาว่าน็อคแน่นอน ร่างกายรุคาวะไม่อึดเท่าซากูรางิ ถ้าซากูรางิได้ทักษะเท่ารุคาว่า รุคาว่าไม่มีทางเท่าซากูรางิ อาจารย์ชอบหัก ไม่ให้ชนะไคนันไม่ให้ชนะรุคาว่า ทั้งๆที่รู้ว่า ถ้าซากูรางิได้สกิลเลี้ยงแบบพ้อยท์การ์ด มาจิไคนัน เซนโดเรียวนัน หรือซาวาคิตะ ก้เทียบซากูรางิไม่ได้ มีที่ไหนดั้งค์ได้ตั้งแต่เส้นจุดโทษ สมรรถภาพเหนือคน แต่อยากเห็นปะทะไอ้บึกโมริชิเงะนะ แต่พาลกำลังซากูรางิไม่แพ้ใครหรอก น้องคาวาตะก็รู้ซึ้งละ

อยากเห็นไอ้หัวแดงตอนปี2ครับ

เยอะ

แสลมดั้งคือ"ตำนาน"

ขอ วากาบอง ต่อเลย

ยุค90Slam dunkถือว่าดังมากๆเป็นรองแค่ดราก้อนบอลzด้วยเหตุผลการ์ตูนแนวกีฬาเด็กๆจะดูน้อยกว่าแนวต่อสู้ แต่เด็กมัธยมจะชอบมากๆเป็นการ์ตูนวัยรุ่นดูสนุกที่สำคัญฮามากๆกับตัวพระเอกที่เกรียนจ๋าๆและทำให้เด็กไทยยุค90หันมาเล่นบาสเยอะขึ้น เสียดายตัดจบใวเกิน

ไก่ใช่ ครับ

แล้วทำไมอนิเมะมันจบที่การแข่งทีมรวมโชโย-เรียวนันแข่งกับโชโฮคุ

การตัดดื้อๆ แบบนี้ ไม่ใช่การจบสวยที่ไม่มีปัญหาแน่นอนแน่นอน

This manga is “legendary” a “must read” title class 🙏🇹🇭🇯🇵🙏😍

เป็นเกมส์โครตมันส์pvp

อยากมีพรสวรรค์ทางด้านร่างกายเเบบซากุรางิ เเล้วก็มีเซนที่รวดเร็ว สุดยอดจริงๆครับตัวละครตัวนี้ คิดไม่ออกเลยว่าถ้ามีคนเเบบเค้าจะเล่นบาสสู้ยังไงดี ไม่ว่าจะจบยังไงนี้ก็เป็นอนิเมะบาสที่ดีที่สุดอีกเรื่องหนึ่งของตัวผมเลยครับ ไม่ได้เวอร์มาก เเละสร้างกำลังใจให้คนเล่นบาสใหม่ๆ ได้เดินตามดีมากครับบบ

แต่สำหรับผมคิดว่า ทฤษฎีข้อ1 ที่มีปัญหากันระหว่างเนื้อเรื่อง เลยทำให้อาจารย์ตัดจบเป็นไปได้มากที่สุด เพราะผมจำได้ตอนนั้นเป็นข่าวดังในวงการการ์ตูนมาก ลองคิดดูสิ การ์ตูนขนาดนี้ ทำรายได้เยอะขนาดนี้ แถมเนื้อเรื่องก็ยังพีคไปได้เรื่อยๆ ไม่ได้มีท่าทีจะจบเหมือนคนเก่งฟ้าทะลุโลกเลย อยู่ๆมาตัดจบมันไม่ใช่ ถ้าคิดในแง่ธุรกิจคือมันโง่มาก แม้แต่ดราก้อนบอลมันยังไปต่อได้แบบถูลู่ถูกัง นับประสาอะไรกับ slamdunk ต่อให้อาจารย์จะออกมาพูดแล้วก็เถอะ แต่ในประโยคยังไงๆมันต้องมีนัยยะสำคัญๆที่เราไม่รู้ และไม่อาจเปิดเผยได้แน่นอน เพราะอาจมีเรื่องของกฏหมายเข้ามาเกี่ยว ผมยังยื่นยันว่าเรื่องมันไปต่อได้ และก็เชื่อในฝีมืออาจารย์ด้วยจิตนาการเขาไม่ได้หมดแค่นั้หรอก การจบแบบนี้มันสวยก็จริง แต่มันทำร้ายจิตใจFC มากโข อารมณ์คือเคว้งอะตอนนั้น กว่าจะมาเจอการ์ตูนดามใจอย่าง HxH ก็ต้องรอ 2-3ปี สุดท้ายก็เคว้งอีกรอบ จนตอนนี้จิตใจมืดบอดแล้ว ต่อให้อาจารย์จะหมดไอเดียแล้ว จะให้ใครทำก็ได้ทำมาเถอะ ต่อให้แย่แค่ไหนก็จะอ่าน จะดู ไม่ว่าจะ Slamdunk หรือ hunter x hunter มาเถอะPLEASE

ถ้าเอาแบบชีวิตจริง​ จบแค่นี้สมจริงสุด​ เพราะมันคือวัยแห่งความฝัน​ แต่พอเราเติบโตขึ้น​ จะมีสักกี่คนจะตามฝันไปได้​ เรื่องจริงต่อจากนี้​ พระเอกอาจรักษาไม่หายขาด​ ไม่สมบูรณ์​เหมือนเดิม​ และต้องผันตัวเองไปขายราเม็งเงียบๆข้างทางก็เป็นไปได้

อ้าวมันจบแล้วเหรอ

อยากดูการไประดับประเทศจังครับ!^^

โทษคนแต่งไม่ได้นะ ความผิดอยู่ที่ บ.ก. เท่านั้น ที่ไปกดดันคนเขียนเรื่องนี้

ก็อยากอ่านต่อน๊ะ แต่ถ้ายาวออกไปสภาพก็อาจจะออกทะเลแบบ dragon ball ก็เป็นไปได้ ผมว่า อวสานได้ถูกจังหวะมากๆคับ ตำนาน อ่านจนเปื่อยอ่ะเรื่องนี้

ผมว่าความจริงอาจารน่าจะอยากให้แพ้มากกว่าครับรอบนี้เพราะพอชนะแล้วเอาตรงๆเลยนะครับถ้าเล่นได้ถึงระดับที่เจอซังโนทุกรอบทีมอื่นเอาไม่อยู่หรอกครับดีไม่ดีแมทช์ที่เราเห็นน่าจะควรเป็นหลังแพ้ซังโนไปรอบ1มากกว่าอาจารเลยไม่อยากเขียนต่อแล้ว

หาดูได้จากที่ไหนได้บ้าง

มันขึ้นหิ้งไปแล้ว อย่าไปหวังเรื่องทำภาคต่อเลยครับ อีกอย่างมันเป็นฉากตัดจบที่เพอเฟ็คแล้ว ซากุรางิพักฟื้นจากอาการบาดเจ็บเพื่อรอติดทีมชาติพร้อมกับรุคาว่า ถ้าจะต่ออีกก็โน่นเลย ไปแข่งระดับชาติ ซึ่งอิโนะอุเอะแกไม่เขียนแน่นอนดูจากที่โยนวากาบอนไปแล้ว

อ.แกตั้งใจให้ เเพ้ ไม่ใช่หรอ ครับ (แกวางให้ซังโน ชนะขาด) แต่ บรร. ในช่วงนั้นกลัว เรทตก เลยขอให้เเกเขียนชนะ เพื่อให้ ได้ไปต่อ อ.แก เลยตัดจบ ซะ (งอน)

ตัดจบชัวร์

ผมไม่เชื่อนะ เพราะหากจบแบบนี้ จะสร้างไอ้ตัวใหม่ที่ดูจะเก่งกว่าพระเอกเรื่องพลักำลังมาทำไม แถมบอกเป็นนัยๆด้วยว่า ทีมนั้นชนะเลิศทัวร์นาเมนต์นั่น เรื่องนี้มีปัญหาเลยเขึยนไม่จบแน่นอน

เหมาะกับ คำว่าตำนาน

มันมีเมะเกี่ยวกับบาสอีกเรื่อง ผมจำชื่อไม่ได้ ที่มีซากุรางิ ไปเป็นโค้ชทีมบาสให้ทีมพระเอก แต่ได้ข้อมูลคร่าวๆว่า ทีมของซากุรางิ ได้ไปถึงจุดสูงสุดคือได้อันดับ3ของประเทศ แต่ผมไม่ได้ดูต่อ ถ้าเอามาทำหนังคิดว่าน่าจะทำตอนช่วงที่ไปชิงแชมป์ระดับประเทศ

ตอนเจอกับซังโน เจ็บหลังด้วยครับ

สแลมดั้งค์ ถ้าหากมีภาคต่อไป เชื่อสิ จะไม่สนุก เหมือนการ์ตูนหลายๆเรื่อง ที่มีภาค 2 ภาค 3 แล้วมักจะแผ่วลงไป ถ้าหากแพ้ซังโน แล้วมาชนะในปีถัดไป แต่จะชนะยังไง ในเมื่ออาคางิไม่อยู่แข่งในภาคฤดูหนาว หรือจะมีเซ็นเตอร์มือใหม่ปี 1 เข้ามาแทนที่เหรอ คงไม่ใช่ ไหนจะโชโย ที่ตัวหลักยังอยู่กันครบในภาคฤดูหนาวจะชนะได้อย่างไร ถ้าหากจะเปลี่ยนแนว เลือก Top 5 ไปแข่งขันระดับโลก โดยคัดเลือกระดับ ม.ปลายมาซัก 10 คน บรรลัยคนเขียนละทีนี้ ตรูจะเลือกใคร แค่ทีมโชโฮคุ ก็ปาไป 5 คนแน่ๆ ไหนจะทีมอื่นๆ ที่มีตัวเด่นๆไม่แพ้กันทั้งโชโย เรียวนัน ไคนัน หรือทีมรองบ่อนอย่างทาเคซาโตะ ที่มีตัวเด่นๆอยู่ ยกเว้นจะทำเหมือนมังงะบางเรื่อง ที่ตัวผู้เล่นบางคนเลือกที่จะไปเป็นตัวแทนบ้านเกิดของตัวเองก็อีกเรื่องหนึ่ง เมื่่อปัจจัยมันวุ่นวายมากขนาดนี้ การจบแบบชนะแชมป์และเนื่องจากมีผู้เล่นบาดเจ็บ แต่ตัวหลักเหนื่อย ลงแข่งไม่ได้ ตัดจบเลยจบสวยกว่า ส่วนพิจารณา ฮิโรชิ ซึ่งก็จริงๆนะ ปูทางมาขนาดนี้ มันเหมือนว่าต้องเป็นคู่แข่งกันจริงๆ แต่เนื่องจากติดปัจจัยหลายๆอย่าง ทำให้ไปต่อไม่ได้จริงๆ ถ้าทำภาค 2 มันต้องสนุกกว่าภาค 1 แต่จะเขียนยังไงต่อดีล่ะ ให้เนื้อเรื่องน่าติดตาม ซึ่งตามเนื้อหาเดิม ซากุรางิ ไม่น่าจะหายทันในการแข่งภาคฤดูหนาว หรือหายทันแล้วจะมีวิธีเรียกวิชาต่างๆกลับมาในเวลาอันรวดเร็วหรือไม่ รุคาวะที่ติดทีมชาติ จะกลับมาแข่งได้หรือเปล่า แต่อย่างว่า แล้วเซ็นเตอร์ที่มาแทนอาคางิ จะเป็นใคร แล้วเอาชนะซังโน ที่ปี 3 ออกไปแล้ว จะมีประโยชน์อะไรไหม มันพูดยากน่า

น่าเสียดายอุตส่าห์ปูคู่ปรับใหม่ซากุรางิอย่าง โมริชิเงะ ฮิโรชิมาแท้ๆ

อยากให้ทำเรื่องvagabondครับ

เกมออนไลน์

ความรู้สึกผมว่าถ้าจะเริ่มนำมาทำต่อ มันก้ทำได้นะ มันมีแนวทางให้ทำได้อีกมากเลย และบาสสมัยนี้มันก้ค่อนข้างมีอะไรให้นำมาเล่าในการ์ตูนได้มากมาย ยุกสมัยที่เปลี่ยน วิธีการเล่นที่แตกต่าง ตัวเอกหลักก้ยังอยู่แค่ปี1เอง แต่ถ้าจบแบบที่เป็นอยู่นี้ผมก้เห็นด้วยนะว่ามันเป็นการจบที่สวยงามและเป็นตำนานจริงๆ เรื่องเดียวที่อยากให้เกิดคือเอาตอนที่เหลือมาสร้างเมะให้จบครับ

-มังงะจบโอเคแล้ว ..จะจบสวยงาม หรือจะปูทางไปต่อได้สบายๆ -แต่ อนิเมะนี่สิ ตัดจบดื้อๆของจริง โคตรเชี่ย~ อิหยั๋งวะสุดๆ

ชิคาโก้บลู

😭มันจบแล้ว

คงจะไม่น่าจะมีภาคต่อหรอกครับ อาจารย์แกทะเลาะกับทีมงานเรื่องการเขียนให้ทีมชนะหรือแพ้ แกเลยตัดสินใจตัดจบไปแบบนั้นโดยที่ทิ้งตัวละครที่เตรียมปูพื้นไว้ให้มาต่อทิ้งไปเลย…แล้วก็หันไปเขียน vagabond แทน

จบแบบนี้ก็ดีนะครับ ถ้ามีต่อผมคิดว่าน่าจะเหมือนกับคุโรโกะ ที่ได้แชมป์ระดับประเทศ ซากูรางิกับรุคาว่าร่วมมือกันทำให้ไม่ตลกจะน่าเบื่อเกินไป จบแบบนี้ผมนี้ซึ้งเลยครับ

ถ้าไม่จบ ได้บานปลายเหมือน Prince of tennis แน่ๆ

อาจารทะเลาะกับผู้ทำอะนิเม้ตอนที่ แพ้เรียวนันอาจารผู้เขียนอยากให้ ทีมพระเองชนะ นี้ละจุดทำขัดใจผู้เขียน

มูฟวี่ใหม่เจอซังโนนะครับ

ผมว่าจบแบบนี้ดีมากๆครับ มีความสมจริง คนอ่านได้อินไปกับเนื้อเรื่อง ชนะเต็งหนึ่งแค่รอบ 2 ประมาณว่าน่าจะเป็นคู่ชิงชนะเลิศ แต่ชนะมาแล้วกลับไม่ได้เป็นแชมป์ จบได้สนุกมากๆครับ เหมือนเรื่อง rookies ปีแรกฝ่าฟันมามากชนะทีมเก่งสุดๆ แต่ไม่ได้ไปโคชิเอ็ง แต่มาจบตอนได้ไปเล่นโคชิเอ็งแล้วในปีตอ่ไปและไม่บอกด้วยว่าชนะรึป่าว อารมณ์เดี๋ยวกันครับ คือจบแบบให้คนอ่านประทับใจ เพราะจุดมถ่งหมายที่เค้าบอกคือขอให้ได้ไปแข่งทั่วประเทศและก็ทำได้ อาคางิ นะ