Na wyprawie się zakończą filmy autor tego programu nie aktualizuje nic żadnych dodatkowych elementów do budowy a cały system słoneczny kończy się na jowiszu w dodatku są nie wszystkie księżyce jeżeli chodzi o dalsze odległe obiekty nie ma ich jest pustka gdy wyślecie 1 statkiem a pewnej odległości drugim poza układ słoneczny i spróbujecie je połączyć po prostu statki znikną. Stwierdziłem że już więcej się nie da wymyślić na tych częściach. Ludzie sami wymyślają mody ci co coś potrafią programować. Reszta musi się zadowolić tym co oferuje program.
Początkowo plan lotu był taki że lądować miałem na księżycu lądownikiem a napęd miał orbitować. Ale ze względu na wydajność silników zdecydowałem się na próbę lądowania w całości .
Stworzyłem profil piotrka żyły będzie startował jako młody adept skoków narciarskich w mistrzostwach juniorów. Na razie nie będzie rewelacyjnych wyników.
Dwie uwagi operację zbliżania się statku do statku matki przeprowadzać w zależności od prędkości zbliżania się statku matki. Jeżeli jest duża prędkość lepiej jest statek szybciej obrócić by impulsem silnika wyhamować do zera w pozostałych manewrach używać silników kierunkowych ( korekcyjnych). W przypadku małej prędkości używać silników kierunkowych moc silnika głównego wyłączyć na zero chodzi głównie o moc reakcji odrzutu z silnika kierunkowego będą delikatniejsze łatwiej sterować statkiem w próżni. W przypadków dronów można dodatkowo przełączyć siłę impulsu z silnika głównego z przeciwnej strony zbudowałem go tak by razie awaryjnej sytuacji mieć możliwość odwrócenia ciągu silnika to samo jest z wysięgnikami i portami chwytającymi. To są drony do pracy w próżni bez atmosfery.
W końcowym etapie wejścia do układu słonecznego być może trzeba będzie zmienić kierunek lotu w zależności z którego kierunku wlecimy do układu słonecznego.
Sonda leci torem spiralnym do przodu aby to osiągnąć sonda musi być ustawiona po skosie lub całkowicie bokiem. Będzie stopniowo nabierać prędkości i lecieć za układem słonecznym który również się przemieszcza lot na wprost spowodował by zboczenie z kursu.
Obecnie projektuje wielonapędową platformę bezzałogową zdolną przedostać się przez warstwy atmosfery jowisza by zbadać co jest w środku pod chmurami wiadomo że to gigant gazowy gdzie siły huraganów mają dużą siłę a grawitacja planety jest miażdżąca.
Po przekroczeniu granicy układu słonecznego wyłączyłem napęd atomowy przechodząc na jonowy. Misja lot w nieznane ot przed siebie posejdon będzie leciał miesiąc następnie wyhamuje prędkość lotu. Następnie wyszukam sygnał z ziemi i skieruje statek w kierunku układu słonecznego nadając ruch silnikami.
W tym programie są błędy tak jak w tym przypadku wspornik przyspawany do gruntu księżycowego trzeba dać lekko mocy na silnikach rakietowych i włączyć chowanie wysięgników.
