Ήρθε κ Θεσνίκη 1988 κ 1995 . Την 2η διάβασα κάποια συνέντευξη που έδωσε σε τοπικό έντυπο.Δυστυχώς δεν διαφημίστηκε κ δεν έγινε ευρέως γνωστό . Κι εγώ εκ των υστέρων το έμαθα . Μεγάλος Καλλιτέχνης κ ωραίος άνθρωπος. Μας άφησε κληρονομιά τις υπέροχες συνθέσεις του . Το ρεμπέτικο εν γένει είναι απαραίτητο να ζήσει κ να πάει στις νέες γενιές,έστω κ σε διασκευές . Εάν επιβιώσει κάποιοι θα βρεθούν πάλι στο μέλλον να το αναδείξουν . Είναι κάτι σαν την Κλασική Μουσική υπό άλλη μορφή . Οι άνθρωποι στις δύσκολες στιγμές της Ζωής έχουν ανάγκη ψυχοθεραπείας κ το ρεμπέτικο είναι ένα εργαλείο προς αυτή την κατεύθυνση........
Ρε ειν’ από πι ρε ειν’ από πίσω στη στρατώνα βαρέσαν μα βαρέσαν μάγκα στην υπόγα Μπαίνει `νας μπα μπαίνει `νας μπάτσος με το κούφιο Και ρίχνει μου και ρίχνει μούσμουλα στο ρούφο Και κατρακύ και κατρακύλισε το φέσι μας σβήνει ο να μας σβήνει ο ναργιλές στη μέση Ωωωωωώχ ωωχ! Και τον ανά και τον ανάβει η Κυριακούλα ρε που `χει τάλιρα και τσιγαριές στη ζούλα Γεια σου ρε Μή γεια σου ρε Μήτσο στραβοκάνη που `σαι μαστού που `σαι μαστούρι απ’ το ντουμάνι
Και αυτο το τραγουδι του Μαρκου Βαμβακαρη,1η φορα το ακουω στην ζωη μου.Ποτε μου δεν το ηξερα.Θυμιζει εκεινα που εβγαλε κατα την δεκαετια του 1940.Τωρα το μαθαινω και αυτο.Πρεπει να ειναι απο τα τελευταια του τραγουδια,μιας και ηχογραφηθηκε το 1968.Συμπαθητικο λαικο τραγουδι...
The chorus of the song is in Turkish: "Aman, aman, Menemen, ben bu işe gelemem / gülemem". Turks know this melody as Bergama zeybeği. Zeybek, hasapiko, karsilamas, tsiftetellis, kemenche / horon came from Turkish music to Greeks mostly after 1922 or around that date.
Για 1η φορα ακουω ρεμπετικο τραγουδι του 1937 με την Ριτα Αμπατζη και με θεμα τις...καλογριες(;!!!)Απιστευτο!Ειναι παντως..."καπως περιεργο"πως δεν..."λογοκριθηκε'οχι μονο απο την δικτατορια του Μεταξα,αλλα και απο την Ελληνικη Ορθοδοξη Χριστιανικη Εκκλησια...
Και αυτο το τοσο..."αγνωστο"αλλα δυστυχως..."Χασικλιδικο Ρεμπετικο Τραγουδι"σε μορφη..."Καλαματιανου Χορου"(;!!!)αυτης της τοσο..."σπανιας"ηχογραφησης του 1934,1η φορα το ακουω στην ζωη μου.Και αυτη την τραγουδιστρια Ριτα Αμπατζη τωρα την μαθαινω...
1930, άλλες εποχές, δύσκολα χρόνια, αλλά οι άνθρωποι δε το έβαζαν κάτω. Γνήσια μελωδία, τη νιώθεις μέσα σου. Μαγκικο τραγούδι, καμία σχέση με τους καλλιτέχνες του σήμερα
Είναι επίσης το γύρισμα στο Ραστ του Τεκέ (Χαλικιάς). Αλλά πόσο διαφορετικά παιγμένο! Στον Χαλικιά, το μεγαλείο της απέριττης λιτότητας. Εδώ, απλώς μεγαλείο.
ΚΑΘΕ ΜΟΥΣΙΚΗ ΦΡΑΣΗ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ ΜΕ ΜΙΑ ΦΡΑΣΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΑΛΛΑ ΑΥΤΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΕΤΣΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΝΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟ ΛΟΓΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΟΥΣΙΚΗ
