Καλό παράδεισο μοναχέ Παίσιε! Πολύ συγκινήθηκα βλέποντας αυτή την κουρά σας! Με πήγε χρόνια πίσω, όταν εκεί στη Σκόπελο,ο αείμνηστος θείος μας Σπυρίδων Αθανασίου εργάστηκε με ζήλο στην εκεί κατασκήνωση,όπως και παλιότερα,νέος στην κατασκήνωση στη Ρίζα Ναυπακτίας,της οποίας υπήρξε και ιδρυτής και σκληρά εργαζόμενος! Εύχομαι να είστε υγειής και να έχετε πολλά τα έτη από τον Κύριο και Θεό μας!
......ΕΧΩ ΠΑΕΙ ΣΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΓΑΜΟΥΣ........ΜΑ ΣΕ ΓΑΜΟ ΜΕ ΤΟ Χ Ρ Ι Σ Τ Ο ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΗΡΘΑ........ΝΑΙ.......ΑΥΤΟΣ Ο ΓΑΜΟΣ ΗΤΑΝ ΣΤ ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟΣ..!!!!!!!!!! .....ΕΝΙΩΘΕΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ Π Α Ν Τ Ο Υ!!!!!!!! ΔΕ ΒΡΙΣΚΕΙΣ ΛΕΞΕΙΣ....... ΕΝΙΩΘΕΣ ΠΩΣ... ΟΥΡΑΝΟΣ ΚΑΙ ΓΗ ΗΤΑΝ Ε Ν Α...!!!!!!!!!! Σ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΑΤΕΡ ΠΑΙΣΙΕ ΠΟΥ ΜΟΙΡΑΣΤΗΚΕΣ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΤΟΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΟΝΑΔΙΚΕΣ ΣΟΥ ΣΤΙΓΜΕΣ......ΤΙΣ ΘΕΟΣΚΕΠΑΣΤΕΣ!!!!!!!!!! .....ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΖΩΗΣ........ ΑΓΓΙΓΜΑ ΨΥΧΗΣ........
....ΠΑΝΤΑ ΑΞΙΟΣ....ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΣ ΚΑΙ Φ Ω Τ Ι Σ Μ Ε Ν Ο Σ ΑΠΟ ΤΟ ΘΕΟ ΜΑΣ ΠΑΤΕΡ ΠΑΙΣΙΕ!!! Σ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΟΝΑΔΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΧΑΡΙΣΕΣ.....ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΟΝΤΑΙ ΜΕ ΛΟΓΙΑ....ΜΟΝΟ ΤΙΣ ΖΕΙΣ..... Σ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΚΑΝΕΣ ΝΑ ΚΑΡΔΙΟΧΤΥΠΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΘΟΥΜΕ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΑΛΗΘΙΝΑ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΣ ΜΕ ΤΟ Χ Ρ Ι Σ Τ Ο ΚΑΙ ΝΑ ΖΕΙΣ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ.......ΑΞΙΟΣ.... ΑΞΙΟΣ....ΑΞΙΟΟΟΟΟΟΟΣ!!!!!! ΚΑΛΟΝ ΑΓΩΝΑ ΕΝ Κ Υ Ρ Ι Ω ΠΑΤΕΡ ΠΑΙΣΙΕ....Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ ΝΑ ΣΕ Σ Κ Ε Π Ε Ι ΠΑΝΤΟΤΕ!!!!! ΑΠΟ ΨΥΧΗΣ.........
Rfggg the same the same the same the same the same the same the same the time to get the same the same the same the same the same the same the same the same the same the same the same the same the same the same the same the same the same the same the same the same the same the same the same the
Ωραία η συζήτηση για την Μαρίνα του Έληος..Δυστυχώς όμως άκουσα φωνές & τσακωμούς..Έχω μία εύλογη αποροία..Τόσους Καπετάνιους της ΕΓ/ΟΓ ναυτιλίας έχει το νησί μας.Χάθηκε να είναι κάποιος παρών να πεί την γνώμη του για την αποπεράτωση της μαρίνας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο..?.Αναφέρω επιγραμματικά 2. Αντωνίου Γεώργιος & Τσουκαλάς Κων/νος.
Στη ΓΛΩΣΣΑ και στη ΣΚΟΠΕΛΟ ψυχή μου ταξιδεύεις... Βρήκες το λιμανάκι σου και άλλο δε γυρεύεις... Ήλιος θάλασσα και Αιγαίο, μου συνέβη το μοιραίο... Εσύ γλυκιά μου Σκόπελο είσαι νησί όλου του κόσμου το πιο ωραίο... Γλώσσα ας είσαι ορεινή με το Λουτράκι από κάτω.... Αγάπη είσαι παντοτινή στο λέω και στο υπογράφω... Με τα δαμάσκηνα σου, τα χαμαλια όλο το πέλαγος αγνάντι... και η Εύβοια απέναντι τα καλντερίμια σου να τα κοίτα με περισσή αγάπη Ο Άη Γιάννης μας ο ξακουστός με τα πολλά σκαλιά του... και το παλιό το Κλήμα μας, με τα σπιτάκια του τα γραφικά του... Και στη Μηλιά στον Πάνορμο θάλασσα η πιο γαλάζια... Ψάρεμα, μπάνιο και αμμουδιά μέχρι το βράδυ... Αέρας καλοκαιρινός να μας χτυπά σα θρόισμα σαν το πιο γλυκό το χάδι... Στο Έλιος και στο Χοβολο είναι ένα μέρος όμορφο... Ωραία ακροθαλασσιά και αξιοθαύμαστος προορισμός... Για ξεγνοιασια καλοκαιριού σας λέω είναι ο ορισμός... Και ο Στάφυλος και ο Αγνώντας και εκεί θα πάμε τραγουδώντας... Όπως μας τραγουδάνε ρεμπέτικα και ωραία... Εκεί πάνω από την Παναγιά του Ξηνταρη η όμορφη παρέα... Σκόπελο χώρα αναψυχής, είσαι νησί ΣΤΑΣΗ ΖΩΗΣ... Με τον Άγιο Ρηγίνο σου έχεις τις ευλογίες... Για αυτό στέκεις αγέρωχη στης ζωής τις τρικυμίες... Πάνω σου άνθρωποι πολλοί, τα καλοκαίρια τους η αφορμή.... Με τα σοκάκια σου τα αγαπημένα όλοι εκεί χαμογελούν... Έχεις μεράκι έχεις και εμένα, που τώρα σου γραφω να σε αγαπούν... Βότσαλο, αλάτι και άσπρο κύμα, δίνεις ζωή δίνεις ελπίδα... Με τα καικια τα στολισμένα, με ωραία χρώματα βαμμένα... Πάμε για ψάρεμα και καλαμάρια, δώρα της θάλασσας για ωραία βραδια.... Με τα ωραία τα πανυγηρια σου, γλενταει ο κόσμος για το χατίρι σου... Σε εσε απ' την πρώτη Νιώτη μου, έβρεχα το κορμί μου... Τώρα γλυκιά μου Σκόπελο, σα σε θυμάμαι... είναι γλυκό το δάκρυ μου, ποτίζει την ψυχή μου... Και σαν θα φύγει το παιδί, πάλι σε εσένα θα έρθει... Απ' τις πολλές σου ομορφιές κρατεί και δεν έχαθη... Έχεις του ονείρου μου εσύ, το χρώμα το γαλάζιο... Έχω και εγώ εσένα να σε αγαπώ και να στοχαζω... Και οι Σποράδες ντύνονται, σαν όμορφες νυφαδες... Σαν κοπελιές που χαίρονται, σε ωραίους μαχαλάδες... Όμορφες σα νησιωτισσες, με περισσες τις χάρες... Φορούσαν τις φουστανες τους, μαντήλια στο κεφάλι... Τις παραδόσεις κράταγαν, χορεύανε με χάρη... Μπορεί οι μεγαλύτεροι να φύγαν μακριά μας... Μα εσύ γλυκιά μας Σκόπελο θα ζεις μες την καρδιά μας... Στα καλντερίμια σου περπάτησαν, ζήσανε τις ζωές τους... Πάνω απ' του Αιγαίου τα νερά, αθάνατες είναι οι ψυχές τους... Και συ Άγιε Νικολάε, φίλα τους ναυτικούς σου... Που πίσω στο ωραίο μας νησί, εκεί πηγαίνει ο νους τους.. Και σεις ξενακια μας καλά, καράβια πάρετε ξανά και πίσω ελάτε πάλι... Κι ο τόπος σας σας εζητα, με αποθυμια μεγάλη... Νησιώτης θα πει παλικαριά, θα πει και ναυτοσύνη... Θα πει πως απ'την Σκόπελο ζητά ευγνωμοσύνη... Και την γλυκιά πατρίδα τη θαλασσινή, ποτέ του δεν ξεχνάει... Για το νησί του ομολογεί πόσο πολύ το αγαπάει... Στη ΓΛΩΣΣΑ και στη ΣΚΟΠΕΛΟ ψυχή μου ταξιδεύεις... Το βρήκες το λιμάνι σου και άλλο δε γυρεύεις... ΝΙΚΟΣ ΣΑΛΠΑΔΗΜΟΣ Αφιερωμένο στους απανταχού Γλωσσιώτες και σε αυτούς που αγαπούν το νησί μας τη Σκόπελο αυτό το ποίημα που έγραψα με αφορμή τις περσινές ολιγοήμερες διακοπές στον τόπο γέννησης του Πατέρα μου Γιώργου Σαλπαδήμου.
Στη ΓΛΩΣΣΑ και στη ΣΚΟΠΕΛΟ ψυχή μου ταξιδεύεις... Βρήκες το λιμανάκι σου και άλλο δε γυρεύεις... Ήλιος θάλασσα και Αιγαίο, μου συνέβη το μοιραίο... Εσύ γλυκιά μου Σκόπελο είσαι νησί όλου του κόσμου το πιο ωραίο... Γλώσσα ας είσαι ορεινή με το Λουτράκι από κάτω.... Αγάπη είσαι παντοτινή στο λέω και στο υπογράφω... Με τα δαμάσκηνα σου, τα χαμαλια όλο το πέλαγος αγνάντι... και η Εύβοια απέναντι τα καλντερίμια σου να τα κοίτα με περισσή αγάπη Ο Άη Γιάννης μας ο ξακουστός με τα πολλά σκαλιά του... και το παλιό το Κλήμα μας, με τα σπιτάκια του τα γραφικά του... Και στη Μηλιά στον Πάνορμο θάλασσα η πιο γαλάζια... Ψάρεμα, μπάνιο και αμμουδιά μέχρι το βράδυ... Αέρας καλοκαιρινός να μας χτυπά σα θρόισμα σαν το πιο γλυκό το χάδι... Στο Έλιος και στο Χοβολο είναι ένα μέρος όμορφο... Ωραία ακροθαλασσιά και αξιοθαύμαστος προορισμός... Για ξεγνοιασια καλοκαιριού σας λέω είναι ο ορισμός... Και ο Στάφυλος και ο Αγνώντας και εκεί θα πάμε τραγουδώντας... Όπως μας τραγουδάνε ρεμπέτικα και ωραία... Εκεί πάνω από την Παναγιά του Ξηνταρη η όμορφη παρέα... Σκόπελο χώρα αναψυχής, είσαι νησί ΣΤΑΣΗ ΖΩΗΣ... Με τον Άγιο Ρηγίνο σου έχεις τις ευλογίες... Για αυτό στέκεις αγέρωχη στης ζωής τις τρικυμίες... Πάνω σου άνθρωποι πολλοί, τα καλοκαίρια τους η αφορμή.... Με τα σοκάκια σου τα αγαπημένα όλοι εκεί χαμογελούν... Έχεις μεράκι έχεις και εμένα, που τώρα σου γραφω να σε αγαπούν... Βότσαλο, αλάτι και άσπρο κύμα, δίνεις ζωή δίνεις ελπίδα... Με τα καικια τα στολισμένα, με ωραία χρώματα βαμμένα... Πάμε για ψάρεμα και καλαμάρια, δώρα της θάλασσας για ωραία βραδια.... Με τα ωραία τα πανυγηρια σου, γλενταει ο κόσμος για το χατίρι σου... Σε εσε απ' την πρώτη Νιώτη μου, έβρεχα το κορμί μου... Τώρα γλυκιά μου Σκόπελο, σα σε θυμάμαι... είναι γλυκό το δάκρυ μου, ποτίζει την ψυχή μου... Και σαν θα φύγει το παιδί, πάλι σε εσένα θα έρθει... Απ' τις πολλές σου ομορφιές κρατεί και δεν έχαθη... Έχεις του ονείρου μου εσύ, το χρώμα το γαλάζιο... Έχω και εγώ εσένα να σε αγαπώ και να στοχαζω... Και οι Σποράδες ντύνονται, σαν όμορφες νυφαδες... Σαν κοπελιές που χαίρονται, σε ωραίους μαχαλάδες... Όμορφες σα νησιωτισσες, με περισσες τις χάρες... Φορούσαν τις φουστανες τους, μαντήλια στο κεφάλι... Τις παραδόσεις κράταγαν, χορεύανε με χάρη... Μπορεί οι μεγαλύτεροι να φύγαν μακριά μας... Μα εσύ γλυκιά μας Σκόπελο θα ζεις μες την καρδιά μας... Στα καλντερίμια σου περπάτησαν, ζήσανε τις ζωές τους... Πάνω απ' του Αιγαίου τα νερά, αθάνατες είναι οι ψυχές τους... Και συ Άγιε Νικολάε, φίλα τους ναυτικούς σου... Που πίσω στο ωραίο μας νησί, εκεί πηγαίνει ο νους τους.. Και σεις ξενακια μας καλά, καράβια πάρετε ξανά και πίσω ελάτε πάλι... Κι ο τόπος σας σας εζητα, με αποθυμια μεγάλη... Νησιώτης θα πει παλικαριά, θα πει και ναυτοσύνη... Θα πει πως απ'την Σκόπελο ζητά ευγνωμοσύνη... Και την γλυκιά πατρίδα τη θαλασσινή, ποτέ του δεν ξεχνάει... Για το νησί του ομολογεί πόσο πολύ το αγαπάει... Στη ΓΛΩΣΣΑ και στη ΣΚΟΠΕΛΟ ψυχή μου ταξιδεύεις... Το βρήκες το λιμάνι σου και άλλο δε γυρεύεις... ΝΙΚΟΣ ΣΑΛΠΑΔΗΜΟΣ Σας αφιερώνω το ποίημα που έγραψα πέρυσι το καλοκαίρι επισκεπτόμενος το πανέμορφο νησί μας, τόπο καταγωγής Γλώσσα του πατέρα μου Γιώργου Σαλπαδήμου.... Καλή Ανάσταση και καλό Πάσχα....
Γεια σου Ξαδέρφι μου αγαπημένο !💥! Τώρα το ακούω από σένα αυτό το τραγούδι για πρώτη φορά... ✨Κυριακή 31/7/22 ✨ και "φτιάχτηκα"... Να σαι καλά αγαπημένε μου το ξέρεις ότι πάντα σε σκέφτομαι 💥💙💚💙💥 Να ξερες ΠΏΣ ΘΈΛΩ να βρεθώ στην Πάτινο το Αγαπημένο νησί ❗❗❗ αλλά βλέπεις τα οικονομικά...!!!?!?!
ΝΑ ΕΙΣΘΕ ΓΕΡΟΙ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΗ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ, ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΓΕΩΡΓΙΟ, ΑΓΙΟ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑ, ΑΓΙΟ ΔΗΜΗΤΡΙΟ. ΟΙ ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΑ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ, ΣΕ ΘΕΛΕΙ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ, ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΠΛΟΥΤΟΣ, ΑΠΟ ΑΓΝΟ ΚΡΕΑΣ, ΑΓΝΟ ΓΑΛΑ, ΚΑΘΑΡΟ ΠΕΡΙΒΑΛΟΝ, ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΣΤΗ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ. ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΕΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ, ΠΛΟΥΣΙΑ ΤΑ ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΑ ΑΓΑΘΑ ΠΑΝΤΟΤΕ.
εισαι ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΑΡΑ ρε Γαμπιερακη!! και δεν το παιζεις Ντιβα!! ΕΥΓΕ!! θα ειναι υπερηφανος απο εκει ψηλα για εσενα ο Παγκανινι της Πατμου ο παππους Θεολογος Μιχελης!!
