ადრე ვუსმენდი ხოლმე . მაშინაც საოცარ ემოციებს იწვევდა , შემდეგ დავკარგე .. არვიცი , უბრალოდ თვალსაწიერიდან გამიქრა , ახლა კი სურათს როგორც კი შევხედე მაშინვე გამახსენდა , ცრემლები მომადგა . ისევ ისეთია , როგორიც დავტოვე .. "და ისევ შენზე უნდა ვიფიქრო, უნდა ვიფიქრო და დავიჯერო, რაც დღეს არ მჯერა, რასაც ეს ჭერი უკვე ამდენი ხანია უძლებს. მე მინდა: ერთხელ დაგკარგო უცებ და სხვანაირი გიპოვო მერე."
მუსიკალურ პროექტებში ხშირად გამიგია ზვიად ბოლქვაძის სახელი, სულ მეგონა რომ უბრალოდ კარგად უკრავდა... ეს სიმღერა შემთხვევით აღმოვაჩინე, თვითონ ჭილაძის ლექსი მომწონდა და მაინტერესებდა ვინმე თუ კითხულობდა, ხოდა... ვაუ! მაგარია <3 <3 <3
