yeniden güleceğim. yeniden hayatı seveceğim. yeniden biri hayatım olacak. bu sefer daha aklı başında olacağım. belki daha cesaretli. on kere düşünmeyeceğim. belki beni çok seven biri olacak hayatımdaki. belki tam istediğim gibi biri. hiçbir zaman oturup da olmazlara rağmen çok mutlu olduğum hayaller kurmayacağım. hiçbir zaman olsun ben yine de seviyorum demeyeceğim. olsun be onun için değer deyip kendimden ödün vermeyeceğim. belki bu sefer her gün ağlamak yerine güleceğim. belki ben de hissedeceğim o bebek gibi sevilmenin huzurunu. oturup ilerisi nasıl olur diye kafa patlatmayacağım. güvenmek istemekle kalmayıp güveneceğim. herkese karşı savunma halinde olmayacağım. toz konduramadığım birinin beni beğenmiyor olması ihtimalinden korkmayacağım. her türlüsüne kabul olduğum bir ilişki değil de istediğim gibi bir ilişki olacak. yalnız hissetmeyeceğim. hiç yalnız olmayacağız. belki o biri de benim konuştuğum her şeyi ama her şeyi dinlemekten zevk alacak. belki onun için de sesimi duymak bir ihtiyaç olacak. biliyorum benim gibi biriyle olmak lütuf değil(di) (senin için hiç) ama çok uğraşmıştım. neyse belki bir gün ben de dinlenirim. geceli gündüzlü oturup saatlerce ağlamam. neden diye sorup kendimi tüketmem. belki kendimce küçük sebepler bulup köpek gibi mutlu olmam. ufacık şeyle mutlu olacakken oturup kendimi teselli etmem. belki biri de benim için bir şeyleri göze alır. belki uzaklar yakın olur. hissedebilmenin mutluluğunu yaşarım. belki bu sefer ben de hissettirebilirim. korkmam öylece kalakalmaktan. daha cesur olurum. öperim, koklarım. en rezil hallerimle bile utanmam. elimde hayallerle umutsuz hissetmem. belki çırpma teliyle limon sıkacağına alaycı bir gülüş atabilirim. bir gün ben de gerçekten sevildim diyebilirim. biri oturur saatlerce ben seviyorum diye bir buçuk saatlikten yüz bölümlük dizi bitirmeye uğraşır. belki benim de attığım şarkıların sözlerine bakılır, dinlenir. sevdiğim kitaplar okunur. hepsinden önce belki şu kalbimin eziliyor gibi sancıması geçer. keşke ölsem diye ağlamam bir de oturup. sonra zaten sürekli deprem oluyor ölümle burun burunayım diye bir tur daha ağlamam. belki sevilirim belki çok sürmez ölürüm. ölürsem üzülmeye dahi hakkın yok. çünkü benim dünyamda yapılabilecek en büyük kötülüğü yaptın bana. hesap bile soramayacak kadar kıyamamanın yükünü bıraktın üstüne. yemin ederim çok saf çok temiz sevmiştim kendimden iğrendim. şu satırları olur da okursan öfkeyle yazdığımı bileceğin güveni verdim sana. bense yazı boyunca okuyunca gülüp geçme ihtimalini düşüdündüm. canımı çok yakan şeylerin seni güldürmesi ihtimalini. neyse belki ilerde ruh hastası olmam. iyileşirim. kendimi yok saydığım bu hayata bir yerinden tutunmam lazım. bugün benim miladım olsun, hoşçakal.
@@mekkelimuschrik yotubedan yorum bildirimi gelmesine alışık değilim, bildirim çubuğunda üç dört kere görmem gerekti idrak etmem için:D idrak edince de oturdum ağladım. bir sene sonra bakıp gülerek okumayı umuyorum. Sen de olur da denk gelirsen, şöyle hafif duygulanarak okuduğun ama hiç hissetmediğin bir yazı olur umarım Elif.
