یکی از آثار استثنائی شادروان استاد بی بدیل نوازندگی ویلن موسیقی ایرانی است. هیچ تکنوازی در دستگاه همایون به این زیبائی نشنیدم. روح شادروان پرویز یاحقی شاد یادش گرامی باد.
یاحقی سلطان عشق است لطف کنی بفرماید یاحقی برای کدام خواننده اصیل خوان آهنگ نساخت همانطوری که حضرت استادیاحقی درویلن نوازی بهترینه شهبانو حمیرا هم بهترین خواننده زن هستن زحماتیکه و خدمتی که یاحقی ب موسیقی اصیل کرده هیچکس ب اندازه استادیاحقی ب موسیقی اصیل ماخدمت نکرده 2500تاتکنوازی ویلن نواخته
صدای حمیرا بینظیره.درست اگه استاد یاحقی برای دیگران اهنگ میساخت که ساخته اگه میخواستی به این آهنگهای ساخته شده واجراشده نمره بدی میبینی صدای حمیراواقعازیباست.به قول استادتجویدی که فرمودتا۱۰۰سال دیگرچنین صدایی نخواهدامد.
به نظرم بعد از هدیه‌ی عشق، بهترین اثر مشترک استاد یاحقی و خانم حمیرا همون تو مرا تنها مگذاری و بعدش جدا ز تو ای رفته از بر من میباشد. ولی هدیه‌ی عشق ملکوتیه. یه سر و گردن از تمام کارهای مشترک استاد یاحقی و خانم حمیرا بالاتره. البته میگم، این نظر منه. اگه کسی از من بپرسه در مجموع، بهترین اثر پرویز یاحقی چیه: بهش پاسخ میدم: پربسته با صدای خانم دلکش. بینظیره اون آهنگ.
به نظرم بهترین اثر مشترک استاد یاحقی و خانم حمیرا همین هدیه‌ی عشقه. هر وقت خانم حمیرا شروع به خوندن میکنه واقعاً تحت تاثیر قرار میده آدم رو از بس این صدا عالیه و این آهنگ با احساسه ❤
چه خوبه که صحبتهای استاد یاحقی درباره‌ی موضوعات مختلف رو بارگذاری می‌کنید. عالیه. درباره‌ی خانم حمیرا هم من نظر شخصیم رو بگم، اتفاقاً خانم حمیرا از اصالت موسیقایی و اولیه‌ای که استاد یاحقی داشت، کم کرد. آثار استاد قبل از آشنایی با خانم حمیرا موجوده. مثل بیداد زمان، پربسته، اون سه‌گاه معروف (به زمانی که محبت شده همچون افسانه) و بسیاری دیگه از کارهای استاد. سبک اول استاد که قبل از خانم حمیرا بود، بی‌نظیر بود. بعد که با خانم حمیرا آشنا شدند، از اصالت موسیقایی ایشون کم شد. ببینید خود استاد هم داره در این دقایق 3:45 بهش اشاره میکنه. 3:26 من به گلهای رنگارنگ اشاره نمیکنم. مثل همین که داره زیر صحبتهای استاد پخش میشه، منظورم اون ترانه‌های عامه‌پسنده. مثل "چشمهای من به دیدنت مست تماشا میشه" یا "درد دلم بشنو" دیدید که استاد خودش اشاره کرد به همون نوع آهنگها. وقتی من داشتم این کامنت رو مینوشتم استاد هنوز به اینجای بحث نرسیده بود. ولی من میدونم دیگه. این آهنگها از اصالت موسیقایی استاد کم کرد. ولی باز همونها هم خوب بود در سبک خودش. ولی استاد یاحقی بالاتر از خانم حمیرا بود. در صورتیکه خیلی‌ها اینو نمیدونند. اصلاً استاد یاحقی کجا، حمیرا کجا. تفاوت از زمین تا آسمانست. خلاصه عالی بود صحبتهای استاد. با اینکه اولین بار بود میشنیدم، ولی همه رو میدونستم. 😂😂
@@mahrokhkabiri واقعاً استاد یاحقی اسطوره‌ی تکرار نشدنی بود. حالا صدای حمیرا رو اگه نگیم جیغ جیغو، صدای بسیار زیری داشت. کلاً من آهنگهایی که استاد برای دلکش و مرضیه و پوران و الهه ساخته بود رو بیشتر میپسندم. واااای واااای یه آهنگ از استاد رو الهه خونده. بی‌نظیر، "تنها شدم" "ای خدا ناگه در این دنیا چرا تنها شدم" گوش بدید. ببینید چی میبینید. عالی. در شوشتریه. اگه نشنیدید گوش بدید.
@@mahrokhkabiri استاد یاحقی اسطوره بود. حالا صدای خانم حمیرا رو نگیم جیغ‌جیغو، صدای بسیار زیری داشت و از لحاظ درجه‌ی موسیقایی استاد یاحقی کجا و خانم حمیرا کجا. استاد یاحقی جزو برترین موزیسینهای تاریخ ایرانه. یادش گرامی ❤
یه چیزی هم خدمتتون بگم، انصاف رو باید رعایت کرد. درسته خانم حمیرا صدای زیری داشت، اما یادمون نره که چندتا ترانه‌ی کم‌نظیر در موسیقی اصیل ایرانی رو ایشون خونده. براتون میشمرم. "صبرم عطا کن" و "پشیمانم" و "هدیه‌ی عشق" و "تو مرا تنها نگذاری" و "جدا ز تو ای رفته از بر من" اینکه من گفتم خانم حمیرا از اصالت موسیقایی استاد یاحقی کم کرده، چون استاد یاحقی خیلی اسطوره‌ست. وگرنه در خوب بودن خانم حمیرا شکی نیست. خانم حمیرا یک نام ماندگار در موسیقی اصیله. ولی درجه‌ی استاد یاحقی بسیار بسیار بالاتره. استاد یاحقی غوله. وگرنه خانم حمیرا واقعاً خوبه 😁😁 اما به هر حال استاد آهنگهای عالی برای خواننده‌های دیگه ساخته. مثلاً: تنها شدم رو گوش بدید با صدای خانم الهه. "ای خدا ناگه چرا تنها در این دنیا شدم" شوشتری. حیرت‌انگیزه.
بسیار عالی و بی نظیر . یادگار و اندوخته ای جاودانه ..از زبان استاد پرویزخان یاحقی که سخنوری وخطیب قابلی هم بود بقولی کتاب داستانی از سرگذشت بزرگان موییقی اصیل ایرانی اراعه فرمود وانانکه خاک این هنر را کیمیا ساختند ، روح اهوراییشان فروزان باد .وباتشکر از شخصیت اراعه دهنده این اثر ماندگار .سپاسها.
هر چی از استاد یاحقی بیشتر گوش میدم، بیشتر متوجه میشم برای چی استاد بیژن ترقی میگفت: "پرویز یاحقی، کاروان‌سالار موسیقی ایرانیه" چند روز پیش یه برنامه از ساز تنها گوش دادم، استاد یاحقی یه شوشتری اجرا کرده متعلق به سبک اول خودش. بی‌نظیر بود. بی‌نظیر. من هر نواخته‌‌ای که از استاد یاحقی موجوده رو بیشتر از پنجاه بار گوش دادم. بعضی‌هاش رو بالای صد بار گوش کردم. به جز استاد جلیل شهناز، ما اینچنین اعجوبه‌ای در موسیقی اصیل ایرانی نداریم. یاد این دو استاد عزیز و بی‌بدیل و تمام کسانی که فرهنگ و هنر این مملکت رو زنده نگاه داشتند گرامی ❤❤
درود بر شما و مرسی از آپلود این اثر بسیار کمیاب. خدمتتون عرض کنم که شروع این اثر در بیات راجه است و بعد به عشاق (اوج) اشاره میکنه و بعد اشاره به شور و سپس فرود به اصفهان. با تشکر از شما ❤
با تشکر از تحلیل شما، باید عرض کنم که نامگذاری این آثار بطور فنی از عهده این برنامه خارج است چون برداشتها از هر اثر هنری در بین اهل فن متفاوت است چنانچه در مورد نظر قبلی شما در مورد سه گاه که به عقیده شما چهارگاه برداشت شده بود با نظر سایر اساتید که بطور یقین سه گاه تلقی کرده اند متقاوت است. در کل در این اثر گذری است در شوشتری و شور کما اینکه مایه های همایون و اصفهان وجه اشتراک دارند.
درود بر شما. مرسی. البته این با برنامه‌ی سه‌گاه فرق داره. در اون مورد عرض کنم که: هنوز هم میگم که فواصل اون برنامه چهارگاهه. شما اگه ویلنیست باشید متوجه میشید که انگشتگذاریهای اون برنامه دقیقاً انگشتگذاریهای چهارگاهه. منتها استاد یه جوری اجرا کرده که سه‌گاه به گوش میرسه، اون دیگه از توانایی استاده. اما این برنامه فرق داره. این برنامه به طور واضح بیات راجه‌ی اصفهانه. بله، میتونید بگید اصفهان هم جزوی از دستگاه همایونه. اما در این برنامه به هیچ وجه اشاره به شوشتری نشده. گوشه‌های موسیقی اسم داره. اونجوری نیست که هر کسی برداشت و تحلیل خودش رو داشته باشه. تک به تک این گوشه‌هایی که استاد زده اسم داره. به هر حال ممنون. 🌹
صدای خدا هنر موسیقی ایران است که از تفکر و رفتار چند تن وطنفروش چون ابتهاج و عوامل همراه حزب توده نظیر محمد رضا لطفی و امثال حسین علیزاده که رویای تسخیر رادیو را در سر داشتند، خسته و افسرده بود. البته، ابتهاج ذوق در غزلسرایی داشت و شادروان لطفی هم تمرین تار و سه تار کرده بود و از آثارش، آمریکا آمریکا، ای عاشقان و مارش نظامی ای ایران نیشود نام برد. دوستان، تفاوت لطفی و علیزاده و یاران با استادانی چون جلیل شهناز و یاحقی و شریف و .. در ان بود که این استادان هنرمند بودند، خالق هنر بودند . اصولا آثارشان بداهه بود. ولی لطفی و امثال ایشان هنر پیشه بودند یعنی شغل و حرفه شان موسیق بود. انها تکنیک نوازندگی را آموخته بودند ولی اثری جاودانه ندارند. حالا بگذریم که گرایش به بیگانه انهم از نوع استالینی ان، در ابتهاج و لطفی عشق به ایدئولوژی را جایگزین عشق به وطن کرده بود.
نوازنده ای چیره دست با طبعی روح افزا که زیبا ویلن مینواخت وخلاق در ساخت ترانه های متعددی که بسیار خاطره انگیز است.یاد این هنرمند بزرگ کشورمان گرامی وروحش شاد.❤❤❤❤
